ลานรื่นรมย์

สองสามีภรรยาคู่หนึ่ง มีลูกสาวเล็กๆอยู่หนึ่งคน เวลาสามีภรรยาคู่นี้จะ “กินข้าวต้ม” ก็ต้องส่งซิกแนลกัน
เพื่อไม่อยากให้ลูกสาวรู้ เพราะลูกกำลังจะโต ก็เลยต้องใช้เป็นโค๊ตแทนกัน นี่เธอเรา “ซักผ้ากันนะ”
แล้ววันหนึ่งสามีก็นึกอยากกินข้าวต้มกับภรรยาก็เลย ส่งโค๊ตฝากลูกสาวไปบอกภรรยาซึ่งอยู่หลังบ้าน

สามี : นี่ลูกไปบอกแม่เค้านะ วันนี้พ่อจะซักผ้า
ลูก : (วิ่งไปหาแม่) คุณแม่ค่ะ วันนี้คุณพ่อจะซักผ้าค่ะ
ภรรยา : (ส่งโค๊ตฝากลูกบ้าง) ..ไปบอกพ่อเค้านะ เครื่องซักผ้าเสียจ๊ะ
ลูก : คุณพ่อค่ะ คุณแม่บอกวันนี้เครื่องซักผ้าเสียค่ะ
สามี : โมโห ที่ได้ยินดังนั้น แต่ก็ไม่พูดว่าอะไรแล้วก็ไม่ฝากโค๊ตอะไร
(ผ่านมาอีกวันหนึ่ง) ภรรยาก็นึกอยากซักผ้าขึ้นมาบ้างละซี ส่งโค๊ตฝากลูกบ้าง
ภรรยา : (เรียกลูกมาแล้วบอกว่า) ไปบอกพ่อเค้าทีซิว่าเครื่องซักผ้าซ่อม
แล้ว ซักได้แล้ว
ลูก : คุณพ่อค่ะ คุณแม่ให้มาบอกว่าเครื่องซักผ้าดีแล้วค่ะใช้ได้แล้ว
สามี : ไปบอกแม่มึ้งไป….กูใช้มือซักไปแล้ว….ตั้งแต่เมื่อวาน….

ป.ล. ต่อมา ภรรยา น่าจะตะโกนบอกลูกว่า ” ถามพ่อแกสิ..ซักด้วยมือน่ะ!!! มันสะอาดรึป่าวล่ะ!!! ถ้ายังไม่สะอาด!!! ส่งมาให้เครื่องซักอีกรอบก็ได้” อิอิอิ

« « Prev : กอดใครคิดว่าไม่สำคัญ

Next : แก้วที่แตกในมือเรา : แม่ » »