รื่นรมย์ : ไม่ค่อยรื่นรมย์

โดย sompornp เมื่อ พฤศจิกายน 4, 2008 เวลา 20:05 ในหมวดหมู่ ตามจริต, เรื่องรื่นรมย์ #
อ่าน: 750

ทุกคนสร้างความสุขให้คนอื่นได้ทั้งนั้น

….

บางคนสร้างด้วยการเดินเข้ามา

บางคนสร้างด้วยการเดินออกไป

…..

‘ปราย พันแสง

 

วันนี้ฉันได้บทเรียนอีกบทหนึ่ง

ยากเกินอธิบาย

ขอเก็บไว้ในใจ

ฟังมันอย่างเข้าใจ

อย่างเป็นธรรมดาของชีวิต

เหนื่อย…..เหลือเกิน

 

Post to Facebook

« « Prev : สรรหามาเล่า : True story

Next : สุนทรียสนทนา : กระบวนกรหัดขับ(เคลื่อน) : หัวหน้างาน (1) » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

8 ความคิดเห็น

  • #1 หมอเจ๊ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 4 พฤศจิกายน 2008 เวลา 23:32

    ความเหงา เป็นกลไกตัวหนึ่งที่ตัวตนปฐมภูมิมันเหนี่ยวนำ จะรู้ว่า disown selves อะไรถูกทำให้หลับไป ให้กลับไปใช้กิจกรรมย้อนรอยเด็กน้อยอีกครั้งตอนให้วาดรูปมือซ้าย-ขวา แต่เปลี่ยนตัวโจทย์ว่า ให้นึกถึงเหตุการณ์ที่มีความสุขเมื่อได้อยู่กับคนที่เราชอบ เรารัก วาดภาพเรื่องราวก่อนนะน้อง แล้วค่อยให้คนสองคนพูดกัน เชื่อว่าอาจจะค้นพบตัวรู้อีกตัวชัดขึ้น แล้วสามารถนำพา disown selves บางตัวกลับมาสู่ปัจจุบันได้ค่ะน้อง

    ใครจะรู้ ที่สร้อยมาบอกว่างานเข้านะ อาจจะมีคลื่นบางอย่างที่รับรู้ เรียกร้อง และรออยู่ที่จะช่วยดึงให้ disown selves ของน้องตื่นขึ้นมาจากการหลับไหลก็เป็นไปได้ แต่เราก็ต้องช่วยดึงมันออกมาจากไข่แดงก่อนสักระยะค่ะ

    จะบอกว่าพี่ก็เป็นคนเคยเหงาอย่างน้อง ก็ด้วยเจ้า disown selves ของพี่มันหลับไหลแบบจำศีลเลยแหละน้อง กว่าจะปลุกให้มันตื่นได้ก็ใช้เวลานานหลายปีเพราะตัวตนปฐมภูมิพี่เขาแข็งแรงจนไม่เปิดใจ

    ตอนนี้ใจของน้องเปิดออกแล้ว จึงมาลุ้นให้น้องลองใช้วิธีนี้กับตัวเอง ที่เชียร์ก็เพราะว่ามันเป็น voice dialogue อีกรูปแบบหนึ่งค่ะ

    มาลุ้นๆๆๆๆ มาปลอบให้หนูเป็นกระทิงทำอะไรให้ตัวเองเพิ่มka

  • #2 จอมป่วน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2008 เวลา 0:15

    อีกไม่กี่สิบปีคงจะเก่งมากนะ ได้รับบทเรียนไม่เว้นแต่ละวันเลย 555555

  • #3 bangsai ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2008 เวลา 14:43

    เงี่ยหูฟังอยู่เนี่ยะ มีอะไรจะบอกไหมล่ะ
    การบอกกล่าวก็คือการปลดปล่้อย แรงกดดันนั้นไปทางหนึ่งนะ หรือว่า กลับไปสร้างมันเพิ่มขึ้น อิอิ….

    แต่ความพิเศษของมนุษย์คือ
    การปรับตัวเองให้เข้ากับสภาวะแวดล้อมต่างๆได้
    มิใช่ไปดัดแปลงธรรมชาติทั้งหมดให้มาตอบสนองเรา แม้ว่าบางเรื่องทำได้

    แต่ก็เพียงชั่วคราวเท่านั้น….

    กำลังใจมันอัดใส่กระป๋องไม่ได้
    แต่แสดงออกมาให้รับรู้ได้ …
    มาปรากฏต่อหน้าที่ไง อิอิ…

  • #4 sompornp ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2008 เวลา 18:44

    พี่หมอคะ

    พึมพำกับตัวเองค่ะ
    แล้วก็ได้เรียนรู้อะไรจากเจ้าตัวเล็กเพิ่มขึ้นค่ะ

  • #5 sompornp ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2008 เวลา 18:45

    ตัวกวนเกิดบ่อย
    มีปัญญญาก็จะหาทางพบ
    เกิด ดับ เกิด ดับ
    อย่างที่หมอว่าค่ะ

  • #6 sompornp ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2008 เวลา 18:47

    บางครั้งการลื่นไหลของอารมณ์ มันก็บ่มเพาะอยู่ข้างใน
    รอวันที่พบ รอทางที่ใช้ มันก็จะเดินทาง
    ตามวัน เวลา ของมันเอง
    รออ่านนะคะพี่

  • #7 Logos ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2008 เวลา 19:10

    เรียกว่าอาการส้วมระเบิดครับ

  • #8 sompornp ให้ความคิดเห็นเมื่อ 5 พฤศจิกายน 2008 เวลา 19:38

    ท่าน Logos

    ถึงว่า
    ที่บ้านเหม็นไปทั่ว
    แม้กระทั่งหน้าตัวเอง
    ก๊ากส์ ๆ ๆ ๆ


แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.053915023803711 sec
Sidebar: 0.061834096908569 sec