ลานรื่นรมย์

ฉันกำลังฝึกเรียนรู้กับการ “ฟังเสียงจากภายใน”ของตัวเองว่า style=”color: blue; font-family: Tahoma; mso-bidi-font-size: 12.0pt;”>

ในวันนี้ฉันต้องการอะไร ทำไมฉันถึงไม่อยากกลับบ้าน

ฉันเริ่มคิดและฟังเสียงในความคิดแรกของฉัน “ฉันเหงา” 

ฉันเริ่มค้นหาคำตอบให้ตัวเองจากอาการเกิด “ความเหงา”

ภาษากายจากภายนอกมันบอกฉันเมื่อฉันเริ่มเกิดอาการที่ “เซ็ง” กับคนอื่น

ซึ่งอาการภายในใจฉันมันยังแย้งกับอาการภายนอกที่เกิดขึ้น

ฉันน่าจะปล่อยให้มันคิดไปตามที่ใจอยากคิด และฟังมันไป ตามมันไป ให้เรียนรู้

ในสิ่งที่เกิดขึ้นในความคิดขณะนั้น

ยิ่งลึก ยิ่งลึก ฉันยิ่งเหมือนสับสน

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในอดีต เหมือนที่มันฝังในใจ

เริ่มผุดขึ้นมาทีละข้อ ฉันค่อย ๆ คิดเพื่อปลดทีละปม

3 – 4 เหตุการณ์ที่เกี่ยงเนื่องเชื่อมโยงกัน จนฉันไม่สามารถแยกออกจากกัน

เพื่อไปสู่การวิเคราะห์ เพื่อฟังสิ่งที่สะท้อนในใจ เพื่อขจัดและคลายปมนั้น

ฉันคิด ฉันคิด

ฉันตามมันไป ตาม ตาม ตาม

แต่ฉันก็ไม่สามารถปลดสิ่งที่เกี่ยวเนื่องทั้ง 3 – 4 เหตุการณ์ที่ผุดขึ้นมาในระหว่างใจได้

…….

ยิ่งสูงยิ่งหนาว ยิ่งลึกยิ่งอยากรู้

…….

แต่มันก็หาหนทางไม่เจอ กลับยิ่งเพิ่มพูน ทวีคูณเข้ามา

……

ฉันเรียนรู้ที่จะวางมัน  ฉันบอกฉันจะวาง “ฉันบอกกับใจฉันอย่างนั้นจริง ๆ”

แต่ฉันก็วางมันไม่สำเร็จ

ฉันพยายามฝึกให้เป็นเรื่องธรรมดา เรื่องง่าย ๆ และแขวนการตัดสินในเรื่องที่ทำให้เกิดประเด็นการคิดในวันนี้

ฉันก็วางไม่ได้อยู่ดี

ฉันปล่อยเวลาให้ผ่าน ให้ผ่าน ให้ผ่าน ปลดเกราะกำบังของชีวิต

……….

ฉันคงต้องการใครสักคนในการรับฟัง

แล้วนางฟ้าตัวน้อยก็ติด “บ่วง” แห่งพันธนาการ

เธอค่อยคลายใจฉันทีละปม ทีละปม  จากใจฉัน  โดยการฟัง

การนิ่งฟังของเธอ ทำให้ฉันหลุดจากพันธนาการทีละน้อย ทีละน้อย

แล้วภาวะอารมณ์ฉันก็เข้าสู่ ความปกติในอารมณ์

………

วันนี้ฉันคงเจอ “ตัวกวน” เยอะ

และบางอย่างเป็นสิ่งที่ฉันตอบไม่ได้

มันจึงวกวนอยู่เหมือนพายเรือในอ่างฉันใดก็ฉันนั้น

……

…….

ฉันอ่านข้อความของ  ดร.โจ วิเทล  จาก  The secret  (หน้า 67) ว่า

คนจำนวนมากรู้สึกไม่มีทางออก ถูกกักขัง หรือถูกจำกัด

ด้วยสภาพแวดล้อมที่เป็นอยู่ ไม่ว่าตอนนี้เงื่อนไขแวดล้อมของคุณ

จะเป็นอย่างไร นั่นคือความเป็นจริงของคุณในขณะนี้เท่านั้น

และความเป็นจริงใจขณะนี้ของคุณจะเริ่มเปลี่ยนไป

เมื่อคุณเริ่มใช้ความลับนี้

ความเป็นจริงในขณะนี้ของคุณ หรือชีวิตช่วงนี้ของคุณ คือผลลัพธ์ที่เกิดจากความคิดที่คุณคิดมาตลอด ทั้งหมดนี้จะเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิงเมื่อคุณเริ่มเปลี่ยนความคิดและความรู้สึกของคนเอง

“คนเราสามารถเปลี่ยนตัวเองได้..และลิขิตชีวิตของตนเองได้

นี่คือข้อสรุปของทุกดวงจิตที่ตื่นเต็มที่ต่อพลานุภาพของความคิด

ที่ถูกต้องสมควร”

………

ฉันสรุปเองว่า ฉันน่าจะอ่านข้อความนี้เมื่อก่อนหน้าสัก 5 ชั่วโมง

ใจฉันคง “วาง” หลายสิ่งหลายอย่างได้ อย่างเป็นสุขใจ

กระบวนการอันทรงพลังจากการอ่าน

จากความเป็นกัลยาณมิตร

“เสริม” “เติม” พลังใจให้เราได้ในทุกเพลาที่เราต้องการ (จริง ๆ)

« « Prev : ตามจริต (21) : ติดหมอ 2

Next : สรรหามาเล่า : True story » »