ว่าด้วยเรื่อง “การเสนอแฟ้ม”
อ่าน: 2162เคยนั่งวิเคราะห์งานว่า ตำแหน่งหัวหน้างานบริหารทั่วไปนี่ ภารกิจมันมีอะไรบ้าง (นอกจากด่าลูกน้องไปวัน ๆ …กร๊ากส์) ตัวอย่างเช่น วันนี้ เข้ามาทำงานและได้รับคำสั่งเรื่องการเสนอแฟ้ม ขอให้เสนอเป็นเวลา เพราะท่านรองฯ บอกว่าหลังสี่โมงแล้วยังมีเอกสารเสนออยู่หรือ (อิอิอิ) จึงมาทบทวนว่า เวลาเสนอแฟ้มที่ได้ตกลงกันไว้คือเช้า เวลา 10.00 น. บ่ายเวลาไม่เกิน 15.00 น. จึงบอกให้น้อง ๆ ว่าขอเสนอให้หัวหน้าไม่เกินกี่โมงก็ว่ากันไป
แต่เนื่องจากการปฏิบัติค่อนข้างจะมีปัญหาพอสมควร เพราะบางครั้งมีประชุมเช้าบ่าย บางครั้งทั้งวัน ทำให้ไม่สามารถเสนอแฟ้มได้ตรงเวลา จึงตกลงกันเป็นการส่วนตัวว่า ถ้าเสนอแฟ้มไม่ทันตามเวลา ขอเสนอเป็นตอนเย็นหลังสี่โมง แล้วท่าน ๆ จะมาดูเวลาไหน (ก็ช่างท่าน) ก็แล้วแต่ เพราะทราบว่าท่านทั้งหลายมาทำงานเช้า ดังนั้น จะได้มีเวลาดูแฟ้มตอนเช้าก่อน น่าจะเป็นการดี เหตุนี้ก็เป็นที่ทราบกันด้วยความเข้าใจ แต่ปฏิบัติไป ชักจะลืม ๆ เลือน ๆ หรือเราเสนอนอกเวลาบ่อยไป จึงเกิดอาการ เปรย ๆ ว่าทำไมเสนอแฟ้มหลังเวลาอีกแล้ว ก็คิดในใจแบบเสียงดังไปว่า ก็ประชุมมันทั้งวันแล้วจะให้ทำอย่างไร คิวประชุมอาทิตย์นี้สำหรับตัวเอง จันทร์ประชุมเที่ยงทานข้าวด้วย อังคารประชุมบ่าย ประชุมในมหาวิทยาลัยอีกคิวหนึ่ง พุธประชุม11.30 น. กินข้าวด้วย พฤหัสประชุมแปดโมงเช้า ศุกร์ประชุมบ่ายโมง นี่ยังไม่รวมว่าไฟฟ้าดับ น้ำประปาไม่ไหล ลิฟท์เสีย แมวขี้เยี่ยวเรี่ยราด คนทำความสะอาดทำไม่สะอาด อาคารตรงโน้นเป็นแบบนี้ คนสวนตรงนั้นเป็นแบบนั้น แอร์เสีย กล่องจดหมายไม่เป็นระเบียบ (โอ้ย….มานมีเวลามานั่งดูกันจัง) 0#@&*%#@!$#$% etc.
เหตุที่ว่ามานี่ไม่ถึงครึ่งภาระที่มีอยู่ หลาย ๆ ส่วนเป็นมูลเหตุแห่งพิษที่ทำให้สมองอันสร้างสรรค์เกิดหยุดการเจริญเติบโต และมีก้อนแห่งความไม่เบิกบานเข้ามาแทนที่ ก้อนใหญ่ขึ้น ๆ ๆ ๆ ก็อาจทำให้เป็นก้อนแห่งเนื้อร้ายได้ (เอาเข้าไป) กลับมาถึงเรื่องการเสนอแฟ้ม คิดถึงตอนที่เป็นเลขาคณบดีมา 8 ปี ไม่เคยมีปัญหาในประเด็นดังกล่าวเลย เพราะทุกเย็นจะต้องนำแฟ้ม(หลายตะกร้า) ยกเว้นเรื่องด่วน ไปเสนอให้ท่านเซ็นที่บ้าน (แต่ท่านมีเวลาก็เซ็นที่ทำงานนะ) ดังนั้นเรื่องจึงไม่ค้าง และไม่เป็นเหตุให้ต้องเกิดความไม่สบายที่ต้องกระทบกระทั่งกันเลย
คิดเทียบกับปัจจุบัน สำหรับท่านคณบดีคนต่อมาที่ได้สัมผัส ถ้ามีประชุมท่านก็จะเซ็นตอนเย็น เพื่อไม่ให้มีแฟ้มที่ค้าง ซึ่งท่านก็บริหารตัวท่านเอง อาจจะมีบ้างบางครั้งที่มีปัญหา เราก็ใช้ปิยะวาจาในการเจรจา ท่านก็เข้าใจ บางครั้งมันด่วน(ฉิบหาย) ก็นำไปเสนอที่บ้าน ที่ห้องประชุมในมหาวิทยาลัย ก่อนขึ้นเครื่องก็มี (อิอิอิ) ซึ่งงานแบบนี้ใครไม่กล้า ต้องเอาน้าอึ่งอ๊อบเป็นหน่วยกล้าตายคนเดียว (ถ้าหัวหน้าเป็นจอมป่วนสมัยก่อนละก็….พี่น้องครับ…แฟ้มปลิวแน่ ๆ ๆ )
กลับมาถึงปัจจุบัน ก็คิดว่า แล้วปัญหามันอยู่ตรงไหน(ฟระ) จริง ๆ ผู้ที่ปฏิบัติงาน ถ้ามีแฟ้มนำเสนอ ก็เสนอตามเวลา หรือเสนอตามที่งานมีเข้ามา เลขาหน้าห้องจะเสนอเวลาไหน ก็น่าจะเป็นเรื่องการบริหารจัดการของเลขา หรือเลขานุการคณะ รองฯ จะผ่านงานเวลาไหน ก็น่าจะเป็นเรื่องของท่าน ๆ ที่บริหารจัดการเอง ถ้าตัวเองสรุปแล้ว เรื่องราวที่เกิดขึ้นมันน่าจะมาจากการบริหารจัดการ ไม่ว่าจะเป็นการบริหารจัดการเวลา บริหารจัดการอารมณ์ บริหารจัดการความคิดของตัวเอง อืม….แล้วหลาย ๆ ท่านคิดว่าน่าจะมีทางไหนที่จะสร้างสรรค์ให้เป็นทางเลือกว่า “แค่เรื่องเวลานำเสนอแฟ้ม” ยังบริหารจัดการอารมณ์ เวลา และความรู้สึกไม่ได้ ท่านจะไปทำมาหารับประทานอะไรได้มิทราบ อั้นนี้เป็นความคิดด้านลบด้านใน แต่มันถูกลบไปแล้วนะ จะถามท่าน ๆ ว่าการนำเสนอแฟ้มในความคิดของท่านสร้างสรรค์ได้อย่างไรบ้างจ๊ะ
อิอิอิ….ด้วยความรัก
พักผ่อนบ้างก็ดีนะ นอนเลยคร๊าบบบบบบบบ
Next : ว่าด้วยเรื่อง “อ่อนไหนแตง แข็งไหนเว้น” » »
9 ความคิดเห็น
หนีเที่ยว ยังจะมาบ่นอีก เดี๋ยวก็จับถอดแว่นเสียหร๊อกกกกก
อย่างนี้เห็นควรพิจารณาผันตัวเองไปเป็นเมียสิบล้ิอเต็มตัวดีกว่า(ฟ๊ะ)
เลี้ยงแมวครับ
เรื่องเสนอแฟ้ม … เสนองานนี้ เรื่องใหญ่นะคะ
ส่วนตัวคิดว่าควรเสนอเป็นเวลา จะวันละกี่ครั้งกี่รอบก็ว่าไป เพราะคนทำงานจะได้เตรียมตัวในการวางแผนงานของตัวเอง ทั้งท่านผู้ต้องชงงาน ผ่านงาน และอนุมัติงาน
ส่วนที่เป็นงานเร่งจริง ๆ ก็ว่าเป็นราย ๆ ไป หากด่วนจริงผู้ใหญ่ก็คงไม่บ่น (มั้งคะ)
ถ้าเรื่องแค่นี้ยังเป็นปัญหา แล้วจะไปทำอะไรกัน ? อิอิ
น้าอึ่งอ๊อบ…อ่านแล้วก็เพิ่งรู้ว่าแฟ้มให้เซ็นมันมีมากๆ ในแต่ละวันได้ถึงเพียงนั้น
คนบ่นเรื่องเสนอเซ็นนอกเวลากำลังบอกเรื่องอื่นๆ ที่ไมได้พูดออกมาด้วยหรือเปล่า???
..นอกรอบนะคะ…เกิดความสงสัยว่า มีระบบอะไรที่ผู้บริหารไม่จำเป็นต้องเซ็นแฟ้มทุกวัน…หรือเปล่า?? …เอกสารทุกอย่างผู้บริหารต้องเซ็นเสมอเลยเหรอคะ….และส่วนมากเซ็นว่า ทราบ แค่นั้นหรือเปล่า หรือว่าเรื่องเสนอเซ็นเป็นเรื่องที่ต้องอาศัยสติปัญญาตัดสินใจสั่งการที่ต้องเป็นระดับผู้บริหารทำ???
คือคิดว่าถ้าตัวเองเป็นผู้บริหารแล้วต้องมานั่งเซ็นแค่คำว่า ทราบ หรือ เห็นชอบตามเสนอ ..คงเบื่อแฮะ…คงอยากเห็นแต่เรื่องที่ได้ใช้ความคิดความอ่านคุ้มกับเงินประจำตำแหน่งบ้าง…อิอิ…
อิอิอิ
วันนี้ก็ขยายความเรื่อง การเสนอแฟ้ม ไปที่ การอยู่เวร และการมาทำงานก่อนเวลา
เขียน เขียน เขียน
อย่างงี้ต้องเอาระบบ อี ดอก (e-document) มาใช้
รับรองว่า อยู่ที่ไหน ก็ผ่านแฟ้มได้สบายพรื่อ ยกเว้นเรื่องที่ต้องมีเอกสารต่อเนื่องแนบประกอบ หรือเรื่องที่จะต้องทำหนังสือลงนามส่งออกไปยังหน่วยงานภายนอก
มาดูงานที่ ม.อ.ได้นะคะ
น้าแป๊ด อี ดอก ของน้าแป๊ดที่คณะเรียกสุภาพกว่า ว่า อีออฟค่ะ (e-office) เราเสนอผ่านอีออฟ แต่ผู้บริหารและอาจารย์ไม่ใช้ค่ะ อะไรที่ให้เราทำ เราทำได้ แต่ให้ท่าน ๆ และอาจารย์ทำ บอกว่าไม่ได้ ”ปวดตับอ่ะ” งานทุกเรื่องที่เข้ามาคณะ สารบรรณแสกนทุกเรื่อง และส่งผ่านอี ออฟฟิต พร้อมทั้งส่งเอกสารไปเก็บด้วย หลายเรื่องที่เราเสนอผ่านอีออฟฟิต แต่ไม่เป็นผล ก็เลยต้องมาเสนอ อีมือ เหมือนเดิมค่ะ