ลานอิสระ

14 กรกฏาคม 2010

The boss

Filed under: ไม่ได้จัดหมวดหมู่ — nuaor @ 10:37 (เช้า)

ผู้นำแบบไหน…. ได้ใจคนตาม

โรเบิร์ต เบล็ค และเจน มันตัน นักทฤษฎีชาวอเมริกัน ได้คิดค้นทฤษฎีที่ชื่อว่า Managerial Grid โดยแบ่งผู้นำออกเป็น 4 ประเภท คือ

แบบเผด็จการ

 ผู้นำประเภทนี้เน้นเรื่องผลของานมากว่าความสัมพันธ์ระหว่างบุคคล โดยเน้นให้ผู้ร่วมงานทำงานเพื่อเป้าหมายของงาน คาดหวังให้คนเชื่อฟังคำสั่งโดยไม่ต้องเสียเวลาโต้เถียง และหามีอะไรผิดพลาดก็มักจะหาคนผิดมากกว่าการหาต้นเหตุเพื่อแก้ไข

แบบผู้นำทีม

ผู้นำลักษณะนี้นอกจากจะเน้นเรื่องงานแล้วยังให้ความสำคัญกับความสัมพันธ์ระหว่าบุคคล ผู้นำประเภทนี้จะสนับสนุนให้ลูกน้องพัฒนาศักยภาพของตนเองอย่างสูงสุดเท่าที่จะทำได้ ขณะเดียวกันก็สามารถทำให้คนในทีมรู้อยากทำงานอย่างไม่เหน็ดเหนื่อย และแน่นอนว่าองกรไหนที่มีผู้นำลักษณะนี้ มักจะสร้างผลผลิตได้อย่างน่าชื่นชม

แบบผู้นำชุมชน

ผู้นำแบบนี้ให้ความสำคัญกับการสร้างความสัมพันธ์ระหว่างคนในองค์กรมากกว่าผลสัมฤทธิ์ของงาน และมักเน้นการให้รางวัลเป็นแรงจูงใจ การบริหารงานของผู้นำที่มีลักษณะเช่นนี้จึงมักจบลงด้วยงานที่ไม่สัมฤทธิ์ผล แถมยังเกิดความอิจฉาริษยากันเอง อันเป็นผลจากวิธีสร้างแรงจูงใจด้วยวิธีที่ไม่เหมาะสม

แบบเสื่อมประสิทธิภาพ

ชื่อก็บอกแล้วว่าเป็นผู้นำที่ไม่เอาไหน นอกจากไม่ได้งานแล้ว ความสัมพันธ์ของคนในองค์กรก็ยังยุ่งเหยิง ผู้นำแบบนี้มักบริหารด้วยการใช้ตัวแทน โดยตัวเองมักจะหายหน้าไปบ่อย ๆ โดยไม่มีสาเหตุ ปล่อยให้ลูกน้องทำงานแบบต่างคนต่างทำและแก้ปัญหากันเอาเอง

ผู้นำที่ดีต้อง …..

รู้จักตัวเอง

ก่อนจะบริหารงานคนอื่น ผู้นำที่ดีต้องรู้จักตัวเองก่อนว่าเป็นคนแบบไหน มีความรู้แค่ไหน และทำอะไรได้มากน้อยเพียงใด การจะบอกว่าคุณเป็นผู้นำที่ประสบความสำเร็จหรือไม่ ลูกน้องจะเป็นผู้ตัดสิน ดังนั้นผู้นำที่ดีต้องสามารถทำให้ลูกน้องไว้เนื้อเชื่อใจ ยินยอมปฏิบัติตามที่คุณต้องการ หากไม่สามารถทำให้ลูกน้องเชื่อมันในตัวคุณ คุณจะไม่สามารถโน้มน้าวใจเขาให้ทำงานให้คุณได้

รู้จักลูกน้อง

คนแต่ละคนมีความแตกต่าง มีสไตล์การทำงานที่ไม่เหมือนกันหากคุณต้องการเป็นผู้นำที่ประสบความสำเร็จ ต้องเรียนรู้นิสัยใจคอและบุคลิกลักษณะของลูกน้องแต่ละคน เพื่อจะได้มอบหมางานได้ถูกต้องตรงกับความถนัดและความสามารถของเขา

รู้จักสื่อสาร

แน่นอนว่าหากต้องการให้การทำงานเป็นไปด้วยความราบรื่น จะต้องเปิดโอกาสให้มีการสื่อสารสองทาง ไม่ใช่หัวหน้าเอาแต่ออกคำสั่งอย่างเดียว ส่วนลูกน้องก็คอยรับคำสั่งอย่างเดียว และการสื่อสารนั้นไม่ได้หมายความเฉพาะแค่การพูดจากันเท่านั้น ท่าทีคุณปฏิบัติหรือแสดงออกก็สำคัญมากเช่นกัน จำไว้ว่าสิ่งที่คุณสื่อและวิธีการที่คุณสื่อสารสามารถสร้างและทำลายความสัมพันธ์ได้ในขณะเดียวกัน

รู้จักใช้ดุลยพินิจ

เวลาและสถานการณ์ที่แตกต่างกัน วิธีที่ใช้ในการแก้ไขหรือตัดสินปัญหาย่อมไม่เหมือนกัน

ผู้นำยอดเยี่ยม     vs     ผู้นำยอดแย่

  • 1. มีความหนักแน่น                                    1.หูเบา เชื่อคนง่าย
  • 2. มีความยุติธรรม                                     2. ลำเอียง เห็นแก่พวกพ้อง
  • 3. นอมน้อม มีพระคุณมากกว่าพระเดช              3. ใช้อำนาจ อวดรู้
  • 4. เป็นผู้ฟังที่ดีและแก้ไขเมื่อผิดพลาด               4. ไม่ยอมรับความผิด
  • 5. เป็นนักประสานประโยชน์ รู้จักวางแผน           5. แบ่งพวก แบ่งฝ่าย
  • 6. รู้จักวิธีบริหาร จัดการ                              6. ไม่มีการวางแผน
  • 7. มีวิสัยทัศน์และเปิดกว้าง                          7. ไม่รับฟังความเห็น
  • 8. มีวุฒิภาวะทางอารมณ์                             8. หวั่นไหวตามสถานการณ์
  • 9. เสียสละและรับผิดชอบ                           9. เห็นแต่ประโยชนส่วนตัว
  • 10. ชื่นชมยกย่องผู้อื่น                               10. เอาดีใส่ตัว เอาชั่วใส่คนอื่น

ขอบคุณข้อมูล : หนังสือ The Secret

ทำงานมาก็หลายปีนะค่ะ  สำหรับฉันแล้วคิดว่า น่าจะเป็นน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ถึงแม้จะมีผู้นำที่ดี แต่เจอผู้ตามที่ปฏิบัติงานไม่มีประสิทธิภาพ ทุกอย่างก็ไม่เกิดผล ในทางตรงกันข้าม ถ้ามีผู้ตามที่ดี แต่เจอผู้นำที่นำไปผิดทิศผิดทาง ทุกอย่างก็ไม่เกิดผลเช่นกัน ทุกอย่างถ้าทำงานเป็นทีม ได้ทั้งใจ ได้ทั้งงาน

 

Post to Twitter Post to Plurk Post to Yahoo Buzz Post to Delicious Post to Digg Post to Facebook Post to MySpace Post to Ping.fm Post to Reddit Post to StumbleUpon

5 ความคิดเห็น »

  1. หนูอ้อคะ…น่าสนใจตรงที่สรุปด้วยนะคะที่บอกว่าสำหรับฉันแล้วคิดว่า น่าจะเป็นน้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ถึงแม้จะมีผู้นำที่ดี แต่เจอผู้ตามที่ปฏิบัติงานไม่มีประสิทธิภาพ ทุกอย่างก็ไม่เกิดผล ในทางตรงกันข้าม ถ้ามีผู้ตามที่ดี แต่เจอผู้นำที่นำไปผิดทิศผิดทาง ทุกอย่างก็ไม่เกิดผลเช่นกัน ทุกอย่างถ้าทำงานเป็นทีม ได้ทั้งใจ ได้ทั้งงาน

    พี่คิดว่าทุกคนจะมีความเป็นผู้นำในตัวเองได้ แต่นำแบบไหนก็ต้องเลือกเอา ถ้าสามารถพัฒนาภาวะผู้นำที่ดีในคนตัวเล็กๆ ได้ …การอยู่ร่วมกันก็จะราบรื่น แต่ถ้าต้องการให้คนตัวเล็กๆเป็นแต่ผู้ตามตลอด ไม่นานก็จะขัดแย้งกันเอง เพราะส่วนมากคนเราต้องการการเลือกและตัดสินใจในงานของตัวเองได้อย่างอิสระในขอบเขตของงานนะคะ

    ความคิดเห็น โดย อุ๊ยสร้อย — 14 กรกฏาคม 2010 @ 12:44 (เย็น)

  2. อือ  เอามาก็ดี พี่ได้ทบทวนบ้างครับ อ้อแอ้ เอ้ยยย

    ความคิดเห็น โดย bangsai — 15 กรกฏาคม 2010 @ 12:34 (เช้า)

  3. ขอบคุณอาจารย์สร้อยเจ้า บางทีต่างคนต่างนำ มันอาจจะไปคนละทิศคนละทางก็ได้นะค่ะ nuaor ว่าทั้งผู้นำและผู้ตาม เดินเคียงข้างกันจะได้ไหม เหนื่อยก็เหนื่อยด้วยกัน ไม่ใช่แค่นั่งโต๊ะชี้นิ้วสั่ง บางทีผู้นำคิดอีกอย่าง ผู้ตามคิดอีกอย่าง แต่ถ้าได้คุยกันมากขึ้น (สุทรียสนทนา) ก็จะได้เข้าใจกันมากขึ้น

    ความคิดเห็น โดย nuaor — 15 กรกฏาคม 2010 @ 9:54 (เย็น)

  4. พี่ bangsai เจ้า  nuaor ก็จะนำเป็นแนวทางปฏิบัติในการทำงานเช่นกันค่ะ

    ความคิดเห็น โดย nuaor — 15 กรกฏาคม 2010 @ 9:58 (เย็น)

  5. อูย…อ่านแล้วเจ็บหัวใจ
    เป็นผู้นำ เป็นเจ้านาย ก็ยากเน๊าะ ยากแต้ ๆ

    มาส่งความคิดถึงจ้ะ

    ความคิดเห็น โดย freemind — 20 กรกฏาคม 2010 @ 10:56 (เช้า)

RSS feed for comments on this post. TrackBack URL

แสดงความคิดเห็น

*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word

Powered by WordPress