ลานอิสระ

fw : Thanyalak Boonlue

คนเราเปรียบเหมือนเหรียญ  2 ด้าน มีทั้งข้อดีและข้อเสียนะค่ะ แต่จงทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุด และทำวันนี้ให้ดีกว่าเมื่อวาน เพราะวันนี้เป็นพื้นฐานของอนาคต

เรื่องมีอยู่ว่า

นาย ก. ไปพบสาวแสนสวยผู้หนึ่งในงานเลี้ยง ด้วยความต้องตาเพราะท่าทางที่น่ารักของเธอ จึงเดินเข้าไปทำความรู้จักหวังตีสนิทด้วย “ขอโทษครับ ขอผมนั่งคุยด้วยสักครู่ได้ไหมครับ”

“อุย เราเคยรู้จักกันมาก่อนหรือเปล่าครับ”

 ”เปล่าหรอกครับ แค่ผมพบคุณครั้งแรกผมรู้สึกเหมือนมีแม่เหล็กทางจิตที่ดูดผมให้เข้ามาทำความรู้จักกับคุณ”

 ”ดื่มวายเย็น ๆ สักแก้วไหมครับ”

“ไม่ละคะ ผิดศีลข้อ 5 ดิฉันไม่ดื่มน้ำเมาทุกชนิด” 

“ไม่เช่นนั้น ผมขออนุญาตตักข้าวขาหมูปากซุงให้คุณทานสักจากได้ไหมครับ”

 ”อย่า เลยคะ ดิฉันเป็นมังสวิรัต ไม่ทานเนื้อสัตว์ เพราะดิฉันคิดว่าการทานเนื้อสัตว์เป็นการส่งเสริมให้มีการทำร้ายชีวิตสัตว์ ดิฉันสงสารมัน ผิดศีลข้อที่ 1 ค่ะ”                                                     

 ”ถ้าคุณไม่รังเกลียด เสาร์นี้ผมอยากจะขอชวนคุณไปเที่ยวหัวหิน ผมมีบ้านพักตากอากาศอยู่ที่นั้น”

 ”ไม่ดีดอกค่ะ หญิงชายไปในที่ลับตาคนสองต่อสอง มันไม่งาม หากไม่มีสติที่ดีพอสถานการณ์มันง่ายที่จะทำให้เราต้องผิดศีลข้อ 3″

“ผมไม่ได้มีเจตนาเช่นนั้น”

“คุณจะรับผมเป็นเพื่อนสักคนได้ไหมครับ” พร้อมหยิบดอกกุหลาบสีชมพูให้

“ไม่ดีหรอกค่ะ กุหลาบดอกนี้เป็นของเจ้าของงาน  ไม่ใช่ของคุณ ถ้าดิฉันรับมาก็เหมือนร่วมทำผิดกับคุณคือลักทรัพย์ มันผิดศีลข้อที่ 2 นะคะ”                                                       

“มิได้ค่ะ มีศีลข้อเดียวเท่านั้นที่ดิฉันไม่สามารถรักษาได้ คือ ศีลข้อที่  4 ”

“….!….”

มิน่าเล่าถึงได้พุทธวจนะที่ว่า…  “ผู้กล่าวคำเท็จอยู่ จะไม่ทำความผิดอื่น เป็นไม่มี”

โทษของการละเมิดศีลข้อที่ 4 

พระสัมมาสัมพุทธเจ้าตรัสว่า มุสาวาท (พูดปดหลอกลวง) ที่บุคคลทำจนคุ้น ฯลฯ ย่อมเป็นเหตุให้เกิดในนรก ฯลฯ

วิบาก คือ เศษกรรมของการพูดปดหลอกลวง อย่างเบาที่สุด ย่อมชักให้ผู้ทำ ซึ่งเป็นมนุษย์กลายเป็นคนถูกกล่าวตู่ด้วยความเท็จ

จากคำสอนของพระพุทธองค์ทำให้เห็นว่า กรรมหรือผลกรรมของการโกหกนั้นพอสรุปคร่าวได้ดังนี้

ผลที่เกิดขึ้นเป็นการภายนอก

 เห็นง่าย คือ คนเขาจะไม่เชื่อถือ พูดอะไรไปแม้จริง ก็มีกระแสบางอย่างทำให้เข้ารู้สึกมัว ๆ ขัด ๆ เพราะคนโกหกประจำจะดูกะล่อน ๆ สัมผัสรู้สึกได้

ผลที่เกิดขึ้นเป็นการภายใน

เห็นยาก แต่รู้ได้ถ้าเลิกเข้าข้างตัวเอง คือใจจะปรุงแต่ง ฟุ้งไปในอุปาทานนานาชนิดอยู่ตลอด หลอกคนอื่นบ่อย  ๆ ในที่สุดก็หลอกกระทั่งตัวเอง ยิ่งหม่นมืดยิ่งมองไม่เห็นว่าหลอก นึกว่าดี นึกว่าไม่เป็นไร

การโกหกเป็นเรื่องที่ไม่ดีอยู่แล้ว แต่ก็ขึ้นอยู่ที่กรณีบางครั้ง บางคนอาจโกหกเพราะจำใจ แต่ที่แน่ ๆ พวกโกหกทำให้คนอื่นดูไม่ดีในสายตาคนอื่น ทั้ง ๆ ที่แท้จริง คน ๆ นั้นเป็นคนดี อันนี้บาปหนา  บาปหนักแน่นอน

ฉันเคยเจอมาก็หลายครั้งหลายครา  ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเขาโกหก แต่ก็บอกไปเสมอ ว่า”ไม่เป็นไร” บอกกับใจตัวเองว่า ฉัน “อภัยให้” แต่ผลของการกระทำที่เขาทำ มันก็ยังเป็นบาปติดตัวเขาไป “สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม”

 

ข้อมูล :  http://www.thammachuk.com

 

 

มีเด็กกลุ่มหนึ่งเล่นกันใกล้รางรถไฟ 2 ราง
รางหนึ่งอยู่ในระหว่างการใช้งาน
ในขณะที่อีกรางหนึ่งไม่ได้ใช้งานแล้ว
มีเพียงเด็กคนเดียวเท่านั้นที่เล่นบนรางที่ไม่ได้ใช้งาน
ส่วนเด็กที่เหลือนั่งเล่นอยู่บนรางที่ยังใช้งานอยู่เมื่อรถไฟแล่นมา คุณอยู่ใกล้ๆที่สับรางรถไฟ
คุณสามารถเปลี่ยนทางรถไฟไปยังรางที่ไม่ได้ใช้งาน
เพื่อช่วยชีวิตเด็กส่วนใหญ่
แต่นั่นหมายถึงการเสียสละชีวิตของ
เด็กคนที่เล่นอยู่บนรางที่ไม่ได้ใช้งาน

หรือคุณเลือกจะปล่อยให้รถไฟวิ่งทางเดิม?

ลองหยุดคิดสักนิด มีทางเลือกใดที่เราสามารถตัดสินใจได้
คุณต้องทำการตัดสินใจก่อนที่จะอ่านต่อไป
แต่ รถไฟไม่สามารถหยุดรอให้คุณไตร่ตรองได้

คนส่วนมากอาจเลือกที่จะเปลี่ยนทางรถไฟ
และยอมสละชีวิตของเด็กคนนั้น

ผมคิดว่า คุณก็อาจจะคิดเช่นเดียวกัน
แน่นอน ตอนแรกผมก็คิดเช่นนี้เพราะการช่วยชีวิตเด็กส่วนมาก
ด้วยการเสียสละชีวิตเด็กหนึ่งคนนั้นดูสมเหตุผล
ทั้งทางศีลธรรมและความรู้สึก

แต่คุณเคยคิดบ้างไหมว่าเด็กที่เลือกเล่นบนรางที่ไม่ได้ใช้งานแล้ว
ที่จริงเขาได้ตัดสินใจถูกต้อง ที่จะเล่นในสถานที่ๆปลอดภัยแล้วต่างหาก
แต่ทว่า เขากลับต้องเสียสละชีวิตให้กับเพื่อนที่ไม่ใส่ใจ
และเลือกที่จะเล่นในที่อันตราย

สถานการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นรอบตัวเราทุกวัน
ในสถานที่ทำงาน ย่านชุมชน การเมือง
โดยเฉพาะในสังคมประชาธิปไตย
คนกลุ่มน้อยมักจะถูกเสียสละให้กับผลประโยชน์ของคนหมู่มาก

แม้ว่าคนกลุ่มน้อยจะฉลาด มองการณ์ไกล และคนหมู่มากจะโง่เง่า ไม่ใส่ใจก็ตาม
เด็กคนที่เลือกที่จะไม่เล่นบนรางที่อยู่ในการใช้งานตามเพื่อนๆของเขา
และคงไม่มีใครเสียน้ำตาให้หากเขาต้องสละชีวิตก็ตาม

เพื่อนที่ส่งต่อเรื่องนี้มาบอกว่า เขาจะไม่พยายามเปลี่ยนเส้นทางรถไฟ
เพราะเขาเชื่อว่าเด็กที่เล่นอยู่บนรางที่อยู่ในการใช้งานย่อมรู้ดีว่า
รางนั้นยังอยู่ในระหว่างการใช้งาน
และพวกเขาควรจะหลบออกมาเมื่อพวกเขาได้ยินเสียงหวูดรถไฟ

ถ้าทางรถไฟถูกเปลี่ยน เด็กหนึ่งคนนั้นต้องตายอย่างแน่นอน
เพราะเขาไม่เคยคิดว่ารถไฟจะเปลี่ยนมาใช้เส้นทางนั้น
นอกจากนั้น รางที่ไม่ได้ถูกใช้งานอาจเป็นเพราะรางนั้นไม่ปลอดภัย
ถ้ารถไฟถูกเปลี่ยนเส้นทางมาที่รางนี้
เราทำให้ชีวิตของผู้โดยสารทั้งหมดตกอยู่ในอันตราย
ในขณะที่คุณพยายามช่วยชีวิตเด็กจำนวนหนึ่งโดยการสละชีวิตเด็กหนึ่งคน
อาจกลายเป็นการสังเวยชีวิตผู้คนนับร้อยก็เป็นได้

เรารู้ว่าชีวิตเต็มไปด้วยการตัดสินใจอันยากลำบาก บางครั้งเราอาจลืมไปว่า
การตัดสินใจอันรวดเร็วใช่จะเป็นสิ่งที่ถูกต้องเสมอไป
จำไว้ว่า สิ่งที่ถูกต้องไม่จำเป็นต้องเป็นสิ่งที่นิยมปฎิบัติ
และสิ่งที่เป็นที่นิยม ไม่จำเป็นต้องถูกต้องเสมอไป
ทุกๆคนสามารถทำสิ่งผิดพลาดได้
และนั่นคือเหตุผลที่เขาใส่ยางลบไว้ที่ปลายของดินสอ

fw mail

  

กระแสความนิยมเว็บสังคมออนไลน์ “เฟซบุ๊ก” ทำให้เกิดโรค หรืออาการผิดปกติด้านพฤติกรรมชนิดใหม่ ที่นักจิตวิทยาเรียกว่า”เฟซบุ๊ก แอดดิกชั่น ดิสออร์เดอร์” (เอฟเอดี)เมื่อเดือนเศษๆ ที่ผ่านมานี่เอง สำนักข่าวใหญ่ “ซีเอ็นเอ็น” เพิ่งทำสกู๊ปข่าวพิเศษเกี่ยวกับอาการ “เสพติดเฟซบุ๊ก” การเล่นเว็บเฟซบุ๊กดังกล่าวพร้อมกับระบุว่า ปัจจุบันมีชาวอเมริกันต้องเข้ารับการบำบัด “เอฟเอดี” มากขึ้นตามลำดับเนื่องจาก ทุ่มเทเวลาให้กับ “โลกเสมือน” ในเฟซบุ๊ก มากกว่าโลก สภาพแวดล้อม หรือสังคมรอบตัวจริงๆ!พอลลา ไพล์ นักจิตวิทยาแก้ปัญหาครอบครัวในรัฐนอร์ธแคโรไลนา เปิดเผยผ่านซีเอ็นเอ็น ว่าตัวเฟซบุ๊กเองนั้นไม่ใช่ปัญหา แต่ “คนเล่น-ผู้ใช้” ต่างหาก ที่ควบคุมพฤติกรรมตนเองไม่ได้ เพราะหลงเพริศจมจ่อมอยู่กับโลกแห่งความฝัน-ความไม่จริง -ความฉาบฉวยในสังคมออนไลน์ ด้าน โจอันนา ลิพารี นักจิตวิทยามหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย บอกว่า ทุกๆ คนในเฟซบุ๊กมีเป้าหมายอยากหา “เพื่อน” จึงพยายาม นำเสนอแต่แง่มุมความสนุกสนาน สดใจ ร่าเริง มีความสุข เพื่อดึงดูดอีกฝ่าย ถ้าใครหลงผิด ไม่เข้าใจประเด็นนี้ก็อาจ “เสียคน” เพราะเฟซบุ๊กได้ง่ายๆ ลิพารีแนะนำวิธีตรวจตัวเอง 5 ประการว่า เรามีอาการเสพติดเฟซบุ๊กหรือไม่ ดังนี้ 1.ยอมอดนอนเพื่อเพิ่มเวลาเล่นเฟซบุ๊ก 2.เสียเวลาเล่นเฟซบุ๊กมากกว่าวันละ 1 ชั่วโมงขึ้นไป 3.คลั่งไคล้หลงใหลการติดต่อกับ “คนรักเก่า” ผ่านเฟซบุ๊ก เช่น คนรักสมัยเรียน จนอาจสร้างปัญหากับครอบครัวปัจจุบัน 4.เลือกใช้เวลาท่องเฟซบุ๊ก มากกว่าการตั้งใจทำงาน และข้อสุดท้ายค่ะ รู้สึกกระวนกระวายใจ เครียด และวิตกกังวลเวลาต้องหยุดเล่นเฟซบุ๊ก แต่สำหรับคนที่บริหารเวลาเป็น คงไม่กระทบต่อทำงาน

ขอขอบคุณเนื้อหาข่าว คุณภาพดี โดย: หนังสือพิมพ์ข่าวสด

 

 

 

แม่ของฉัน กับเจ้านายของฉัน ……… ใคร เคยทำกับแม่แบบนี้บ้าง ?

ทุกวัน ฉันต้องตื่นเช้า เข้างานแปดโมง วันนี้..ก็เหมือนเคย
แต่เมื่อคืนฉันทำงานจนดึก
ตื่นสาย.. อารมณ์ตอนนั้น โมโหตัวเองมาก ที่ลืมตั้งนาฟิกาปลุก
( โดนเจ้านายด่าแน่ๆ )

แม่มาเคาะประตูห้อง …
 ” ตื่นหรือยังลูก หกโมงแล้ว ”
ฉันหงุดหงิดมาก ……….. โธ่ !! แล้วทำไมแม่ไม่ปลุกหนูให้เร็วกว่านี้
เนี่ย..หนูไปทำงานไม่ทันแล้ว วันนี้..มีประชุมด้วย
” แม่ทำข้าวต้มให้หนูอยู่ เมื่อคืนเห็นนอนดึก
อยากให้กินอะไรร้อนๆหน่อย ” ……..
แม่ไม่ต้องมาพูดเลย ไม่กง ไม่กินมันแล้ว
…. แม่จับแขนฉันเบาๆก่อนเดินออกจากห้อง
อาบน้ำ แต่งตัวเสร็จ ลงมาข้างล่าง แม่นั่งรออยู่ที่โต๊ะกินข้าว
” กินข้าวต้มกับแม่ก่อนนะลูกนะ แม่รอหนูอยู่ ”
หนูไม่กิน พูดโดยไม่มองหน้าแม่ เดินออกมาจากบ้านทันที

ถึงที่ทำงาน
” ไม่รู้หรืองัย ว่าวันนี้มีประชุม แล้วรายงานอยู่ไหน ”
ยกมือไหว้ .. ขอโทษค่ะพี่ …รีบส่งรายงานให้อย่างอ่อนน้อมถ่อมตน
” พี่เลื่อนประชุมไปเป็น 10 โมงนะ เดี๋ยวช่วยไปหาอะไรให้พี่กินหน่อยสิ ”

… ได้ค่ะพี่ …
วิ่งเข้าห้องครัว หยิบโจ๊กกึ่งสำเร็จรูป รีบ รีบ รีบ เติมน้ำร้อน ..
ว๊า !! น้ำร้อนลวกมือ ..
มาแล้วค่ะพี่ โจ๊กร้อนๆเลยค่ะ….

ออกจากห้องประชุมเกือบเที่ยง แม่โทรมาจากบ้าน
” เมื่อเช้า.. หนูวางผ้าเช็ดหน้าไว้ตรงไหนลูก แม่หาในตะกร้าไม่เจอ
จะเอาไปซักน่ะ ”
หาไม่เจอก็ไม่ต้องซักหรอก หนูจำไม่ได้ คงโยนไว้ที่ไหนน่ะแหละ

เมื่อเช้าหนูรีบ …….
” ไม่เป็นไรลูก แล้วเย็นนี้..กลับกี่โมง มากินข้าวกับแม่นะ ”
ยังไม่รู้หรอกแม่ ว่างานเสร็จเมื่อไหร่
ยังงัย..แม่กินไปก่อนเลยแล้วกัน ไม่ต้องรอ …..
วางหูโทรศัพท์ ก้มหน้า ก้มตาทำงาน เอาใจเจ้านาย ….

” เอ!! พี่วางบัญชีรายชื่อลูกค้าทิ้งไว้แถวนี้มั่งรึเปล่า

ไม่รู้ไปลืมไว้ที่ไหน หาไม่เจอ..
ไม่เป็นไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูช่วยหา
พี่ลงไปทานข้าวเถอะค่ะเที่ยงกว่าแล้วนะคะ
… หา หา หา หาเท่าไหร่ก็ไม่เจอ
โธ่..พี่ขา ก็พี่มาทำหล่นไว้ใต้เก้าอี้ในห้องประชุมนี่นา
โอย !! เที่ยงครึ่งแล้ว ลงไปกินข้าวไม่ทันแน่ๆ
ไม่เป็นไร..บะหมี่ซักห่อพออิ่มก็แล้วกัน

… พี่คะ
เจอแล้วนะคะ พี ่ทำหล่นไว้ที่ห้องประชุมค่ะ
” อ้าว..เหรอ ” รับเอกสาร?ืน ไม่มีแม้แต่ขอบใจสักคำ
แต่ฉันกลับปลื้ม ที่ทำให้เจ้านายพอใจได้ ใกล้เลิกงานแล้ว.. รีบกลับบ้านไปนอนดีกว่า
” ช่วยแก้งานตรงนี้ให้พี่หน่อยนะ เสร็จแล้ววางไว้บนโต๊ะพี่เลย

พี่กลับก่อนล่ะ ว่าแต่ว่า เราน่ะมีธุระอะไรรึเปล่า คงต้องกลับช้านิดนึงนะวันนี้ ”
.. ยิ้มรับ.. ไม่มีธุระอะไรค่ะพี่ เดี๋ยวหนูพิมพ์ให้เลยค่ะ
โทรหาเจ้านายตอนเกือบทุ่ม .. พี่ขา หนูแก้ไข

และตรวจทานเรียบร้อยแล้วค่ะ หนูวางไว้บนโต๊ะนะคะ

” กลับดึกจังลูก จะอาบน้ำก่อน หรือ กินข้าวก่อนล่ะ ?? ”
… เงียบไม่มีเสียงตอบ
ไม่มีรอยยิ้ม …
” มา มา แม่ช่วย ” แม่รวบของจากมือฉันไปวางบนโต๊ะ ..
หนูเหนื่อยมากเลยแม่
หนูอยากพักผ่อน
กำลังจะเดินขึ้นห้อง ..
ฮัลโหล..สวัสดีค่ะ…เจ้านายเหรอคะมีอะไรรึเปล่าคะ ..
อ๋อ !! ไม่ยุ่งค่ะ เดี๋ยวหนูจัดการให้เลยค่ะ
กุลี กุจอ เปิดคอมพิวเตอร์ … เจ้านายคะ เรียบร้อยแล้วค่ะ

แม่..หายไปไหน ในครัวไม่มี ห้องนอนไม่มี
. . . แม่นั่งอยู่หลังบ้านเหงา ๆ คนเดียว . . .

แม่แอบร้องไห้ … เ พราะฉันสินะ ฉันทำให้แม่ต้องร้องไห้
แม่..ดูแลฉันมาทั้งชีวิต
เป็นห่วงฉัน รักฉันมากกว่าใครๆ
แต่..ฉันตอบแทนได้สาสมเหลือเกิน
ฉันเริ่มทบทวน… เจ้านายคนที่ให้เงินเดือนฉัน

กับ แม่คนที่ให้ความเป็นคนแก่ฉัน
เพื่อประจบสอพลอเจ้านาย ฉันทำร้ายผู้ให้กำเนิดได้เพียงนี้เลยหรือ…

แม่ …
หนูขอโทษ
ใคร ??? เคยเป็นแบบฉันบ้าง ……

……………………………………………………………………

คุณอาจจะมีเจ้านายนับไม่ถ้วน แต่ตลอดชีวิตของคุณ…..

คุณมีแม่มีเพียงคนเดียวค่ะ คนเดียวจริงๆ ทำดีกับท่านไว้เถอะค่ะ

อย่าทำให้ท่านต้องร้องไห้เพราะการกระทำของคุณเลย….

คุณอาจจะรักท่านน้อยลง ทุกๆ วัน แต่ท่านไม่เคยรักคุณลดลงเลย

ตรงกันข้ามท่านกลับรักและเป็นห่วงคุณมากขึ้นทุกๆ วัน….

อะไรดี ดี ที่อยากให้คนวัยทำงานได้อ่านกันเยอะ ๆ 

เราหันมาดูแลคนใกล้ตัว คนในครอบครัวกันให้มาก

เราจะรอถึงเมื่อไร เพราะเขาอาจจะไม่ได้อยู่ให้เราดูแล

สิ่งดีดี จาก  www.teenee.com