ต่อจากบันทึกที่แล้ว….
เดินผ่านหน้าผาชื่อหวาดเสียวมาซักพัก ก็ปล่อยให้ราณีแซงขึ้นหน้าไป (ไปแล้ว ตัวบังกล้อง อิอิ)
เราสี่คนแม่ลูก แว๊บเข้าข้างทาง
ไปทำกิจกรรมโปรดของครอบครัว ฮ่า ฮ่า
ครบทีม ประกอบด้วย ช่างภาพ 1 นางแบบ 1 คนถือรีเฟล็กซ์ 1 และ พี่เลี้ยงนางแบบคอยหิ้วสัมภาระตาม 1 (อ้อ ทำหน้าที่ถ่ายแคนดิดอีกอย่างหนึ่ง อิอิ)
เก็บภาพมาฝาก… อิอิ
นั่งรอรถที่จะพาพวกเราไปลุยทุ่งดอกกระเจียว
ระดับความยากลำบากของการเดินทาง… ประมาณนี้
ทางขาด.. ต้องมีเจ้าหน้าที่คอยดูแล ..ลุ้นให้รถผ่านไปได้ทีละคัน อ่านต่อ »
บทเรียนที่ได้จากการไปสวนป่าในครั้งนี้คือ…อย่าอวดเก่ง… มิฉะนั้นจะเจอตอ
…………………………..
พวกเราสามสาว ครูสุ ราณี และน้องมิม ไปถึง อ.สตึก เกือบจะหกโมง
เห็นว่ายังไม่มืดเลยแวะเติมน้ำมันที่ปั้มก่อนขับรถเข้าสวนป่า
…………………………
ราณี : พี่สุๆ เราโทรให้หมอออกมารับดีมั๊ย
ครูสุ : เฮ๊ย ไม่ต้องๆ …เสียฟอร์ม เดี๋ยวหมอจะหาว่า มาตั้งหลายครั้งแล้ว ยังจำทางไม่ได้อีก
ราณี : เอางั้นหรอ
น้องมิม : เอ๊า ถึงทางแยกเข้าสวนป่าแล้ว ทำไงต่อ ตรงไป หรือเลี้ยวขวา
ราณี : เลี้ยวขวาเลย ชัวร์ มีป้ายบอกไปสวนป่าครูบา
ครูสุ : เฮ๊ย ตรงไปซิ พี่จำได้ ทางนี้พี่เคยไป
ราณี : เชื่อดิ พี่สุ มันเข้าได้สองทาง ไปทางนี้ก็ได้ ราณีเคยไปทางนี้
ครูสุ : แน่นะ…งั้นตามใจ
……………………………… อ่านต่อ »