ควันหลงจากการไปภูเก็ตคราวนี้ ขอรำลึกถึงเพลง “กอดคนแซ่เฮ” หน่อยเหอะ..อิอิ
แบบว่า.. ปลึ้มสุดๆ ที่ไปเจอคนแต่งเพลงนี้
แถม โกไข่ตัวจริง…กันเอ๊ง กันเอง เหลือเชื่อจริงๆ
พอเจอหน้าพวกเราปั๊บ ..ร้องบอกเลยว่า ..มากอดกันหน่อยเร้ว.ว. กอดคนแซ่เฮ
โห ก๊วนเดียวกะเราเลยนี่หว่า
อิ อิ อิ
ต่อจากบันทึกที่แล้ว….
เดินผ่านหน้าผาชื่อหวาดเสียวมาซักพัก ก็ปล่อยให้ราณีแซงขึ้นหน้าไป (ไปแล้ว ตัวบังกล้อง อิอิ)
เราสี่คนแม่ลูก แว๊บเข้าข้างทาง
ไปทำกิจกรรมโปรดของครอบครัว ฮ่า ฮ่า
ครบทีม ประกอบด้วย ช่างภาพ 1 นางแบบ 1 คนถือรีเฟล็กซ์ 1 และ พี่เลี้ยงนางแบบคอยหิ้วสัมภาระตาม 1 (อ้อ ทำหน้าที่ถ่ายแคนดิดอีกอย่างหนึ่ง อิอิ)
เก็บภาพมาฝาก… อิอิ
นั่งรอรถที่จะพาพวกเราไปลุยทุ่งดอกกระเจียว
ระดับความยากลำบากของการเดินทาง… ประมาณนี้
ทางขาด.. ต้องมีเจ้าหน้าที่คอยดูแล ..ลุ้นให้รถผ่านไปได้ทีละคัน อ่านต่อ »
เมื่อคืน เข้าลานเจ๊าะแจ๊ะ เจอคอมเม็นต์พี่หมอตา..
#9 สาวตา 6 เมษายน 2009 14:47 | #
#6 ครูสุจ๋า ใช้โก+พี่ ตามหลักภาษาเท่ากับเรียกแต่ชื่อเน้อ เพราะว่าที่นี่ พี่=โก ค่ะ
ช่วยดูแลสุขภาพตัวเองเช่นกันนะค่ะ
ทวงสัญญาที่บอกว่ากลับไปแล้วจะทำให้ลานครูสุมีชีวิตชีวานะค่ะ
……………………………
แหะๆ ตายละ ถูกทวงหนี้
ทำไมพี่หมอความจำแม่นอย่างนี้นะ
ครูสุ ยังวุ่นวายอยู่กับงานที่โรงงาน อยู่เลยค่ะ
ดูรูปไปพลางๆ ก่อนละกัน
อิ อิ อิ ( เบี้ยวไปเรื่อยๆ )
(เอารูปขึ้นให้ดูนิดหนึ่งก่อน เพราะกลัวเจ้าพ่อเชียงแสนหงุดหงิดนาน เนื่องจากฮาร์ดดิสที่เก็บรูปเจ๊ง อิอิ
เดี๋ยวกลับมาเล่าค่ะ)
เฮหกคะเมน เรื่มต้นที่ เฮียเหลียงกับอาหยง มารับที่ด่านแม่จัน จ. เชียงราย วางแผนการเที่ยวกันมาในรถ เฮียเลยตัดสินใจว่าไปแม่สลองดีกว่า ไม่ได้ไปนานแล้ว
ผ่านน้ำพุร้อน แวะซะหน่อย ถือโอกาสทำบุญโดยการปล่อยตะพาบน้ำและให้อาหารปลา