เรื่องไม่ลับ แต่ไม่ค่อยได้บอกใครของผม .. (ใช้ประกอบเจ้าเป็นไผบ้างก็ได้นะ .. ขอบอก)
อ่าน: 1375สมัยที่ Tag กันไปกันมา ผมจำได้ว่าเคยปลดปล่อยความจริงที่เคยซ่อนๆไว้ออกมาแล้วเล็กน้อยดังนี้ …
ความลับที่ไม่ค่อยลับสักเท่าไร 5 ข้อของผมมีดังนี้
1. ภาษาอังกฤษของผมเริ่มด้วย DDT แล้วอีกนานนับปีจึงรู้จักตัว A
ก็เรามันชอบอะไรที่เป็นเครื่องยนต์กลไกแทบทุกอย่าง เห็นเจ้าหน้าที่อนามัยมาพ่นยาปราบยุง ก็เดินตามดู ครั้นเห็นเขาเขียนตัวอักษรประหลาดตามเสาบ้านว่า DDT-2502 เลยถามดูก็รู้ว่าเป็นภาษาอังกฤษ และอ่านว่า ดี ดี ที จึงขอเอานิ้วจุ่มสีเขียนดูบ้าง เลยได้ทั้ง Reading และ Writing ในวันนั้นเอง ตอนนั้นก็ประมาณ ป.3 ป.4 กว่าจะรู้จัก A B ก็เมื่อได้เข้าเรียนป.5 ที่โรงเรียนใหม่ พุทธนิคม ครับ
2. ตอนเป็นเด็กผมเห็นงานอาชีพที่ยิ่งใหญ่ และโตขึ้นจะต้องเป็นให้ได้คือ คนขับรถไฟ ครับผม เดินเท้าเปล่าตามแม่ไปตลาดไชยาเป็นครั้งแรก ข้ามสะพานไม้ยาวมากที่ทอดข้ามพรุใกล้เชิงเขา ผ่านลำห้วยที่มีน้ำตลอดปี 3 แห่ง ผ่านเนินเขาสองลูก และ ข้ามคลองอีก 4 ครั้ง ระยะทางราว 9 กม. เพื่อไปดูรถไฟจริงๆเป็นครั้งแรกในชีวิต เห็นแต่ในรูปมานานแล้ว
ที่สถานีไชยาผมยืนดูหัวรถจักรไอน้ำ เห็นก้านสูบ ข้อเหวี่ยง ขยับตัวเข้า-ออก ระคนกับเสียงไอน้ำที่เขาปล่อยระบายพ่นออกมาเป็นควันขาว บวกเสียงกระชึ่กกระชั่กอันเร้าใจของเครื่องยนต์ไอน้ำ ตื่นเต้นเป็นที่สุด พลันคิดไปว่าคนขับและควบคุมหัวรถไฟได้ต้องไม่ธรรมดา โตขึ้นมาคอยดู จะพยายามเป็น คนขับรถไฟ ให้ได้ ผมฝันและหวังเอาไว้มาก แล้วฝันก็ไม่ได้เป็นจริง แต่ก็ไม่รู้สึกผิดหวังหรอกนะครับ
3. ตอนเป็นเด็กวัดเคยนอนหลับกลางวัน แล้วละเมอ+ฝัน วิ่งไปโรงฉัน นึกว่านอนตื่นสายในตอนเช้า อายนะครับแต่ก็ยินดีเล่า ไม่น่าเชื่อว่าหลับตอนบ่าย แต่หลับลึกและตื่นมารู้สึกตกใจมาก คิดว่าสายและสว่างขนาดนี้จะไปเดินปิ่นโตทันได้อย่างไร ลุกขึ้นได้รีบวิ่งไปยังโรงฉัน เห็นกาละมังใส่ข้าว และเถาปิ่นโตใส่กับข้าว วางเรียงรายก็เลยรู้ว่า ตูข้าฝันไป วิ่งมาได้ยังไงตั้งไกลโดยไม่รู้ว่านี่มันบ่ายแล้ว
4. เคยเขียนชื่อตัวเองเป็นภาษาอังกฤษว่า “PINIJ”
ใช้อยู่หลายปีก่อนเปลี่ยนเป็น “PINIT” ตอนนั้นภูมิใจมากที่ผสมคำได้ตรงภาษาไทยเป๊ะ จ.จาน มันก็ต้อง J สิ แม้แต่วิทยุหรือเครื่องอิเล็กทรอนิกส์ที่สร้างขึ้นก็ยังเขียนข้อความติดด้วยความภูมิใจว่า
”PINIJ ELECTRONICS“เลย ..มาสังเกตเอาภายหลังว่า “แม่กด” ที่สะกดด้วยตัว J ไม่เคยเห็นมีในภาษาอังกฤษ พร้อมกับรู้สึกเขินย้อนหลังเอามากๆทีเดียว
5. ตอน ปกศ.สูง ราวกับเป็นเทวดาอยู่สวรรค์ในเอกอังกฤษ แต่วิชาโทคือ คณิต มันคือ นรก ชัดๆ เรื่องมีอยู่ว่าผมเลือกเอกภาษาอังกฤษ เพราะชอบ และตอน ปกศ.ต้น ก็ได้ A หมดทุกตัว เรียนสนุกและ สบาย เรียกว่าเพื่อนกลัว อาจารย์เกรงใจก็แล้วกัน เกรดวิชาเอกเกือบ 4.00 คัดเลือกเรียนปริญญาตรีได้อันดับหนึ่ง โดยไม่ต้องสอบให้เมื่อย ชอบวิทย์-คณิตมากด้วยจึงเลือกเป็นโททั้งสองวิชา แต่ขอโทษครับ คณิตศาสตร์วิชาโท ได้ A 1 ตัว B 1 ตัว ที่เหลืออีก 5 วิชาผมได้ D หมดทุกตัวไม่มีเกรดใดมาแทรกอีกเลย ซ้ำร้ายตัวสุดท้าย เทอมสุดท้าย ได้ D ลบ ครับท่าน
ผมไม่โกรธอาจารย์ท่านนั้นหรอก แต่รู้ชัดแจ้งในหัวใจว่าท่านเป็นผู้ทำให้ผมเปลี่ยนจาก รัก มาเป็น เกลียดชัง คณิตศาสตร์ ท่านทำให้ผมรู้จักกับ D ตัวแรกในชีวิต ยิ่งถาม ยิ่งตอบ ยิ่งงง เลยพาลไม่ทำการบ้านอีกเลย วิชาสุดท้ายที่ได้ D- ตัวแรกและตัวเดียวในชีวิตก็อาจารย์ท่านเดียวกันนั่นแหละมาสอนผมอีก
« « Prev : แค่สลับสายไฟเส้นเดียว .. หมูโดนเคี้ยวไปแล้วไม่รู้เท่าไหร่ ?
Next : ไปนครนายก » »
ความคิดเห็นสำหรับ "เรื่องไม่ลับ แต่ไม่ค่อยได้บอกใครของผม .. (ใช้ประกอบเจ้าเป็นไผบ้างก็ได้นะ .. ขอบอก)"