ลานโรงเรียน

ก่อนอื่นก็ต้องขอกล่าวคำว่า “สวัสดีปีกระต่าย 2554″ ก่อนนะคะ

ห่างหายจากลานโรงเรียนไปซะนาน นานมากจริงๆ

แต่วันนี้ก้กลับมาแล้ว พร้อมกับเรื่องราวดีๆ ที่นำมาฝากกันค่ะ

เริ่มต้นจาก ช่วงสิ้นปี ที่เรามีกิจกรรมดีๆ ส่งท้ายปีเสือ

เริ่มจากกิจกรรม “อวดความคิด ชีวิตมีคุณค่า”

ที่มีพิธีเปิด ที่ไม่เหมือนใคร และคงไม่มีใครเหมือน

ตามไปดูได้ “ที่นี่” นะคะ

และต่อด้วยกิจกรรมที่เพิ่งจะผ่านสายตาประชาชนชาวมงคลวิทยาไปสดๆร้อนๆ

เมื่อวันที่ 7 มกราคม 2554 ที่ผ่านมา

นั่นก็คือ กิจกรรม “วิพิธทัศนา”

กิจกรรมที่พี่ๆ ม.3 ทำให้คุณครูและน้องๆ ทุกคน ทึ่งไปตามๆกัน

เข้าไปให้กำลังใจพี่ๆ ม.3 ได้ “ที่นี่” ค่ะ

ช่วงนี้เดินไป เดินมา ในโรงเรียนมงคลวิทยา ก็จะได้พบกับสามสหายนี้

เรามาคอยดูกันต่อนะคะว่า เมื่อ กิจกรรมนี้ ลุล่วงไปแล้ว

สามสหายเหล่านี้ จะมีหน้าตาเป็นอย่างไร

โรงเรียนนี้มักจะมีกิจกรรมแปลกๆ แบบนี้เสมอค่ะ

อย่างวันนี้ก็มีกิจกรรมที่มีชื่อว่า “ขาดฉันแล้วเธอจะรู้สึก”

เอ๊ย ไม่ใช่ซิ ที่ถูกต้องเป็น “ขาดฉัน แล้วเธอจะอยู่ได้ไหม”

เป็นกิจกรรมที่สร้างสถาณการณ์จำลอง เหตุการณ์ ขาดน้ำ ขาดไฟ

โดยการ งดใช้น้ำใช้ไฟ ในช่วงเวลา 8.30 - 12.30

เอาไว้จะชวนคุณครูหน่อย มาเล่าเรื่องราวเหล่านี้ ให้ได้ฟังกันแบบ เต็มๆ อีกครั้งนะคะ

วันนี้คงต้องขอตัวไปก่อนนะคะ พรุ่งนี้ต้องไปแนะแนวศึกษาต่อ ม.1 สามโรงเรียน

จะไปชวนนักเรียนมาทำกิจกรรมแปลกๆ อย่างที่ได้เล่ามาข้างต้นในปีการศึกษาหน้าค่ะ

เพราะเราอยากให้ให้นักเรียนได้ รู้จริง ปฎิบัติได้ และใช้ความรู้เป็นค่ะ

สวัสดีค่ะ

ป.ล  วันนี้เลขสวยนะคะ  11 / 1 / 11

ปิดเทอมไปได้ซักพักแล้ว

ไม่ได้เจอเด็กๆ เหมือนเดิม รู้สึกว่า ชีวิตเหมือนขาดอะไรไปซักอย่างนึง

วันๆ ดูไม่คึกคักเหมือนเดิม

พอดีนึกขึ้นได้ ว่าติดค้าง งานกับท่านครูใหญ่ ใจดี เอาไว้

( จริงๆแล้ว โดนจู่โจม ( ทวง ) ถาม แบบประชิดตัว )

กับไปฤกษ์งามยามดี ตอนที่ลงคะแนนเสร็จ ว่าแล้ว ก็ลงมือ ซะเลย

ในชีวิตนี้ เคยคิดไหมคะว่า จะได้ทำอะไรๆ อย่างที่ ใจ (ไม่ ) คาดคิดมาก่อน

เริ่มตั้งแต่ เรียนจบมา ไม่ได้จบครู แต่ก้ได้มาเป็นครู

ไม่ได้จบ คอมพิวเตอร์ โปรแกรมม่ง แกรมเมอร์ อะไร

แต่ก็ได้มาทำเวบไซด์ ของโรงเรียน แบบ งูๆปลาๆ

ไม่ได้จบ นิเทศ มา แต่ก็สามารถเป็น ดีเจกับเค้าได้เหมือนกัน

ครั้งแรกที่รู้ว่าจะต้องได้ไปจัดรายการวิทยุ

ก็นั่งทอดถอนใจ ว่าจะทำได้ไหมนะ ทำไมยากจัง ไม่ทำได้ไหม ฯลฯ

ต้องไปเรียนรู้ เครื่องมือ อะไรต่อมิอะไรเยอะแยะมากมาย

ดูแล้ว หวั่นใจ ว่า จะทำไม่ได้เป็นแน่

นับจากวันนั้น วันที่ต้องเขียนสคริปยาวเป็นสามหน้ากระดาษ A4

วันที่ต้อง เตรียมตัว อย่างมากมาย ก่อนที่จะไปจัดรายการ

วันที่ ทำสถานีวิทยุ ล่ม เครื่องแฮงค์ ออกอากาศ ไม่ได้

วันที่ ลืมไปว่าเปิดเพลงเดิม ซ้ำสองรอบ

และวันที่ พูดชื่อเพลง ไม่ตรงกับเพลงที่เปิด

ฯลฯ

มาถึงวันนี้  สคริปไม่ต้องมีอีกต่อไปแล้วค่ะ

ความตื่นเต้น จางหายไป ตั้งแต่เมื่อไหร่ก้ไม่รู้

และ พอจัดรายการไปทีไร รู้สึกว่าเวลาของรายการไม่พอ น่าจะซื้อเวลาเพิ่ม

ถ้ามีโอกาส อย่าลืมติดตามฟังนะคะ

รายการ “ม่วนใจ๋ ใกล้เตี้ยง” ทุกวันจันทร์ -ศุกร์ เวลา 11.00-12.00

คลื่น 104.5 Mhz

คุณครูเมษา จัดทุกวันอังคารนะคะ ขอเพลงกันเข้ามาได้เลยค่ะ ( ^________^  )

ทั้งหมดทุกอย่างเหล่านี้

ต้องขอขอบพระคุณ ท่านครูใหญ่ใจดี ที่คอย ทั้งพลัก ทั้งดัน

และคอยบอกอยู่เสมอว่า  “ชั้นเชื่อ ว่าเธอทำได้”

และก็ไม่อยากจะบอกเลยว่า

พวกเราทุกคน ทำได้ และ ทำได้ดีซะด้วย

จนทุกวันนี้ ใครถาม ว่าทำงานอะไร

อยากจะตอบให้ฟังอย่างภาคภูมิใจว่า ทำได้หลายอย่างไม่ได้สอนหนังสือเป็นอย่างเดียว

เชื่อมั่นว่าแต่ละคนมีศักยภาพอยู่ในตัวเอง

แค่เชื่อ ว่าเราทำได้ แล้วเราก็จะทำได้เอง ใช่ไหมคะ ท่านผอ.

นักเรียนไม่อยู่ ไม่รู้เพ้อเจ้อ อะไรมากมาย  อิอิ

กาลครั้งหนึ่ง นานมาแล้ว เมื่อรู้ว่าจะมีงานสลากภัต

ก็เข้าใจทุกครั้งว่าจะต้องเป็นตัวแทนของนักเรียนแต่ละห้อง หรือแต่ละระดับชั้น

ไปร่วมกิจกรรมสลากภัตที่วัดพระธาตุหริภุญชัย

แต่เมื่อไม่กี่วันนี้ ก็ได้ยินว่าจะมีงานสลากภัตประจำปีนี้ขึ้น

ก็ไม่ได้ติดใจสงสัยอะไร คิดว่าคงจะเป็นดั่งเช่นทุกปีที่ส่งนักเรียนไปเป็นตัวแทน

ซึ่งก็เป็นไปดั่งที่คิด นั่นก็คือ ให้นักเรียนที่เป็นตัวแทนไปร่วมกิจกรรม

แต่ในปีนี้ ไม่ได้ หมดแค่นั้นค่ะ ยังมีอีกกิจกรรมที่เพิ่มเข้ามา

ซึ่งทำเอา ทึ่งไปตามๆกัน

เพราะโรงเรียนมงคลวิทยา จัดงานสลากภัต ในโรงเรียนค่ะ

เพื่อให้นักเรียน เห็นคุณค่าและสืบสานวัฒนธรรมท้องถิ่น

ปลูกฝังการรู้จักเสียสละ และได้ลงมือปฏิบัติจริง

อย่าว่าแต่นักเรียนเลยค่ะ คุณครู ก็ได้ความรู้ไปด้วย

บอกได้เลยว่า สลากภัตที่รู้จัก แทบจะไม่มีรายละเอียดใดนอกเหนือจากที่เล่ามาข้างต้นเลบ

ขั้นตอน วิธีการ ก็มารู้แจ้งเห็นจริงก็เมื่อวันที่เค้าจัดงานกันนี่แหละค่ะ

งานนี้ ไม่ใช่แค่ ซื้อของมาใส่ตะกร้าแล้วก็ถวายพระ แค่นั้นนะคะ

เพราะเริ่มสังเกตเห็นมาสองสามวันก่อนจะเริ่มงาน

ตั้งแต่การร่วมด้วยช่วยกัน นำของมารวมกันเพื่อที่จะใส่ในก๋วยสลาก

และแม้กระทั่ง การลงมือสานก๋วย หรือตะกร้าที่เห็นในภาพ ด้วยตัวเอง

บางห้องก็ออกมาเบี้ยวๆ บางห้องก็ออกมาสวยงาม

แต่ทั้งหมดก็เป็นการได้ลงมือทำของนักเรียนเองทั้งสิ้น

เด็กบางคน ฝีมือดีกว่าคุณครูซะอีกนะคะ

สืบถามมาได้ความว่าได้รับการสอน การฝึกมาจาก คุณตาคุณยายที่บ้าน

เห็นแล้วน่าทึ่ง แล้วก็น่าชื่นใจค่ะ

นี่ถ้าไม่มีงานแบบนี้ ก็ไม่มีทางได้รู้เลยว่า เด็กๆ ทำอะไรเก่งๆได้หลายอย่าง

ติดตามเรื่องราวของ กิจกรรมสลากภัต ของนักเรียนโรงเรียนมงคลต่อได้ ที่นี่ นะคะ

ในที่สุดก็สามารถสมัครและมีบล๊อกเป็นของตัวเองในลานปัญญาซักทีค่ะ

หลังจากที่พยายามจะสมัคร ( ด้วยตนเอง )มาหลายครั้ง แต่ก็ไม่ประสบผลสำเร็จ

แต่วันนี้ มีครูใหญ่ใจดี คอยชี้แนะแนวทาง และช่วยให้คำแนะนำจนเกิดเป็น ลานโรงเรียน แห่งนี้ขึ้นมา

ตอนที่ระบบให้ตั้งชื่อ คิดอยู่นานทีเดียว ว่าจะตั้งชื่อว่าอะไรดี

จนมาลงตัวที่ “ลานโรงเรียน” โดยมี คุณครูเมษา เป็นผู้ดูแล ( เขินจัง อิอิ )

เปิดบล๊อกนี้ไว้ เพื่อเล่าเรื่องราวน่ารักๆ ของเด็กนักเรียนตัวน้อย

แต่เอ๊ะ หรือว่าจะเอาไว้แอบนินทา ท่านผู้อำนวยการดีน๊อ ! จะมาอ่านเจอไหมนะ

ยังไงก็ขอ ฝากเนื้อ ฝากตัวด้วยนะคะ