เรียนรู้ถึงผู้พิทักษ์
ถึงเธอที่รัก ฉันดีใจที่มีวันนี้และที่สำคัญคือฉัน……”มีเธอ” เคียงข้างเสมอ
ไม่ว่าฉันจะสุข สนุกสนาน ร่าเริงเบิกบาน
หรือแม้กระทั่งการจมอยู่ใน”ห้วง” แห่งความทุกข์
“ห่วง”ที่ผูกกันไว้อย่างมีพันธนาการตราบที่เวลาได้ผ่านไปอย่างช้าๆ
“เรา”จะบอกกันเสมอว่าอย่าให้มีสิ่งใดที่เป็นพันธะทำให้จินตนาการของเราต้องขาดลง
การดำเนินอย่างเคียงคู่กันนั้นย่อมมีอิสระ อย่าได้ให้มีสิ่งใดขวางกั้น
เราเคยเดินเคียงข้าง ขึ้นเขาลงห้วยช่วยกันอย่างไร้สติมาก็มาก
เราต่างโทษกันเสมอว่า”เธอ”ว่า “ฉัน”
แต่กาลเวลาได้ช่วยให้เราผูกพันอย่างอิสระ
ด้วยวัยทำให้เราอยู่กันด้วยเหตุผล
ฉันแยกเธอออกจากฉัน เธอแยกฉันออกจากเธอ
“เรา” มองเห็นกันและกันมากขึ้น
ต่างก็บอกกันว่า “ขอบคุณ”ที่มีวันดีที่เคียงข้างกัน
“ฉัน”ขอบคุณเธอทุกครั้ง ทุกวัน ทุกเวลา ทุกนาที ที่อยู่กับฉันเสมอ
“ฉันรักเธอ…แต่ฉันต้องบินไป”
ขอบคุณ”หัวใจดวงน้อยๆ”ของฉันที่อยู่เคียงข้างกันเสมอมา
ขอบคุณ….ขอบคุณ….ขอบคุณ…..แล้วเราจะไม่จากกัน
คิดถึงวันที่เรียนรู้จากวงน้ำชา เมื่อปีกลาย…..
