กระแอม..
อ่าน: 7806เจริญพร ครูบา โยมบางทราย และทุกท่าน อาตมาก็แว้บเหมือนกัน ถึงวัดแล้วโดยสวัสดิภาพ อนุโมทนาโยมคอนฯ ขับไปส่ง (แถมถวายหนังสือธรรมะไปอ่านบนรถทัวร์) ป้าจุ๋มถวายตั๋ว ครูอารามทำหน้าที่อารามบอย คอยช่วยส่งกระเป๋าตลอด อ.หลินฮุ่ย แลกเปลี่ยนเรียนรู้ (กับป้าจุ๋ม)ประมาณรายการผู้หญิงถึงผู้หญิง..น่าสนใจขนาดโยมคอนฯ ปิดเสียง GPS (และเสียงตัวเอง) ^_^ 2 gentleman 1 gentlemonk นั่งสุนทรียสนทนา (ฟังแบบลึกซึ้ง)มาตลอดทาง หัวเราะบ้าง เป็นระยะๆ ได้ความรู้แบบ สปช.เยอะแยะเลย (โดยเฉพาะอาตมา)..
..นึกถึงป้ายที่ลานไผ่ในสวนป่าฯ เขียนไว้ว่า “ในลานไผ่ มี KM ซ่อนอยู่ ใครหาเจอรับรางวัลเป็นไข่ขี้เกี้ยม” ..บนรถโยมคอมฯวันนี้ เห็น KM กันจะจะ (แบบไม่ต้องตีแตก:) แล้วเห็น อ.หลินฮุ่ยว่าจะพาทุกท่าน(แน่นอน พระหมดสิทธิ์) ไปทานสุกี้ คงไปทำ MK เอ๊ย KM กันต่อ.. ฝากทวงถามครูบา ในกรณีนี้ จะรับรางวัลเป็นไข่..หรืออะไร..จากใคร..แต่อย่างไรไม่ขอรับเป็น “กึ๋น” ในหูยังแว่วๆ เสียง อ.หลินฮุ่ย สนทนากับป้าจุ๋มเกี่ยวกับเหตุผลในการทานเครื่องใน ”เราเป็นคนนะคะ ไม่ใช่ไก่..ไม่ต้องใช้ “กึ๋น” ^_^ “ปลวกกินหนังสือเราได้ แต่กินสมองเราไม่ได้” อย่างที่อาจารย์ว่าจริงๆ.. แม้วันนี้ จำต้องพลาดช่วงท้ายของรายการ อ.ไร้กรอบ และช่วงอื่นๆ ของ “ตีแตกอีสาน” แต่ “วิกฤติก็เป็นโอกาสได้” อย่างที่โยมคอนฯ ว่า..จะเป็นไร เมื่อเราต่างก็มุ่งหน้าไปที่ “บ่อน้ำ” เหมือนกันขออนุโมทนาอย่างยิ่ง..สาธุ
ข้อความข้างต้น ญาติโยมอ่านแล้วไม่ต้องงง ว่าทำไมมีโยมบางทราย และเรื่องแว้บ.. บังเอิญตอนแรก อาตมาหาทางจะโพสต์ที่ลานเจ๊าะแจ๊ะ แต่ก็อย่างว่า “ลานปัญญา” ก็ต้องใช้ “ปัญญา” มากหน่อย เลยเป็น “ปัญหา” กับอาตมา สุดท้ายเลยกะว่า ฝากไว้ในคอมเมนต์ของโยมบางทรายละกัน..แต่..พระมหาชนก ไม่ละความเพียร ฉันใด พระมหานภันต์ ก็พยายามปฏิบัติให้เป็นไป ฉันนั้น…ไม่ใช่ว่าอาตมาจะโพสต์ในลานเจ๊าะแจ๊ะได้หรอกนะ พยายามแล้วประมาณชั่วโมงกว่าๆ เลยพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสอีกที..ก็กลายมาเป็นทิวแถวอักษรให้อ่านกันนี่แหละ..โยม..
ป่านนี้ ญาติโยมทุกท่าน คงยัง ลปรร. อย่างออกรส..อย่างไรก็อย่าลืมพักผ่อนบ้าง..พระเป็นห่วง.. อนุโมทนาท่านครูบา และท่านอัยการที่ชักนำเข้าสู่วงการ..กัลยาณมิตร อนุโมทนาอุ๊ยจันตา หมอเจ๊ หมอสุธี ครูอึ่งและคณะ น้าอึ่งอ๊อบ โยมแป๊ด ครูปู อ.ขจิต โยมออต สายลมและอีกหลายเฮฮากัลยาณมิตร ที่ได้ร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้และช่วยดูแลพระ
ท้ายที่สุด ขออนุโมทนาพ่อครูบา แม่หวี น้องออย โยมปิ๋ว โยมเสริฐ และคณะแม่ครัว คนงานสวนป่ามหาชีวาลัยอีสานทุกท่าน ที่ช่วยทำให้เกิดเลขมงคลในชีวิต..น้ำหนักชั่งเมื่อกี๊ 99 กก. ขอให้มีความก้าวหน้าในธรรม และทำ ทุกท่านเทอญ
ปล.อย่าแปลกใจ หากไม่มีสีสันใดในบล็อกนี้ ไม่ต้องการให้สีสันบดบังความจริง..ความจริงที่ว่าโยมไม่ยอมบอกวิธีใช้ลานปัญญากับพระ..บางท่านอาจว่า ท่านก็จะได้ใช้ “ปัญญา” สมชื่อ “ลาน”..พูดอีก ก็ถูกอิฐ เอ๊ย อีก.. แต่อย่างไร ก็อย่าลืมว่า “การให้ธรรมเป็นทาน ชนะการให้ทั้งปวง” นะโยมนะ..สาธุ ^_^