ข่าวเรื่องไข้หวัด 2009

โดย ป้าหวาน เมื่อ 7 ตุลาคม 2009 เวลา 14:17 ในหมวดหมู่ ไม่ได้จัดหมวดหมู่ #
อ่าน: 1761

ได้รับข่าวจากเพื่อนที่ประเทศญี่ปุ่นนะคะ  ลองอ่านดูว่า เขาปฎิบัติกันอย่างไร

วานนี้ทางร.ร.ประถมของเจ้าตัวเล็ก ส่งจดหมายมาถึงผู้ปกครองเรื่องให้นักเรียนชั้นป.5 หยุดเรียนสองห้องจนถึงวันจันทร์หน้านู่น เพราะมีเด็กป่วยเป็นไข้หวัดสายพันธุ์ใหม่

ห้องเจ้าตัวเล็กเขามีคนป่วยด้วยโรคนี้ 9 คน วานนี้มีไข้และกลับบ้านไปกลางคันเพิ่มอีก 3 คน

ตกเย็นเจ้าตัวเล็กมีไข้ค่ะแต่ไม่สูงนัก ให้กินยาตัดไปแต่พอตกดึกไข้สูง 39.4-40 โอ้.. ปรอทเหยียบเข้าเลขสี่ อุแม่เจ้า!!!  เก้าสิบเก้าเปอร์เซ็นต์ติดหวัดนั่นมาแหงม

พอรุ่งเช้าให้ปู่พาไปหาหมอ เรียบร้อย.. เป็นไข้หวัดนี่จริงๆด้วย   ปู่บอกว่าที่รพ.ยังกะตลาดนัดเพราะมีผู้ปกครองพาเด็กรุ่นๆเดียวกันนี่ไปหาหมอเหมือนกัน กว่าจะได้ตรวจกลับมาบ้านได้ฟาดไปสามชม.

พอกลับ มาจากรพ. ก็โทรศัพท์แจ้งไปที่ร.ร.รายงานตัวเพิ่มยอดผู้ป่วย  ทางร.ร.ก็ต้องแจ้งรายงานไปที่กระทรวงศึกษาอีกที  ซึ่งกระทรวงศึกษาก็จะประกาศในเน็ตว่ามีร.ร.อะไรที่มีการระบาดของโรคนี้บ้าง อย่างเมื่อวานนี้เขาก็ประกาศแล้วว่าที่ร.ร.ประถมไดเซ็นจิได้สั่งหยุดเรียนไป สองห้อง

ตอนนี้ที่บ้านเป็นมนุษย์ต่างดาวกันทุกคนค่ะ ใส่มาสก์เดินกันในบ้าน  ไอ้ตัวแพร่เชื้อนั่นตอนนี้สังคมรังเกียจ เนรเทศแยกไปนอนอยู่ชั้นบน ในขณะที่คนอื่นเขาสุมหัวกันอยู่ข้างล่าง จับแยกจาน ตะเกียบ แก้วน้ำแยกไว้ต่างหาก หมอบอกว่าไอ้ตัวเล็กเพิ่งเริ่มเป็น เอายาไปกินซะโดยดี ยังรักษาทันอยู่

วันอาทิตย์ที่จะถึงนี้ มีตารางแข่งยูโดด้วย ต้องแจ้งงดละค่ะ เพราะผู้ป่วยเป็นไข้หวัดนี่ เขาห้ามออกจากบ้านเจ็ดวันเพราะกลัวแพร่เชื้อ

ความเห็นของป้าหวานค่ะ    เขามีความตื่นตัวและเข้มงวดจริงจังมาก  การเฝ้าระวังทำอย่างมีประสิทธิภาพ  ประชาชนให้ความร่วมมือทั้งในด้านส่วนตน และส่วนรวม ไม่ได้นิ่งนอนใจแม้แต่วันเดียว หรือ คนเดียว  ทำเหมือนก้น พร้อมๆก้นทั้งหมดค่ะ

ขอขอบคุณ ป้าโซ  สำหรับข้อมูลค่ะ

« « Prev : บันทึกอื่นๆ เกี่ยวกับ ไข้หวัดใหญ่ 2009

Next : ทดสอบไข้หวัดใหญ่ 2009 » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

5 ความคิดเห็น

  • #1 สาวตา ให้ความคิดเห็นเมื่อ 7 ตุลาคม 2009 เวลา 18:05

    มาบอกป้าหวานว่า อ่านเรื่องนี้แล้วสะท้อนใจนัก ด้วยไม่อาจคาดหวังการปฏิบัติการที่เหมือนๆกันของเครือข่ายโรงเรียนในพื้นที่ต่างๆได้  ซึ่งน่าจะเป็นเพราะในระบบของทางด้านการศึกษา การเชื่อมโยงภายในเครือข่ายขาดตอนในบางส่วน (พูดให้ง่ายคือแยกส่วนการบริหาร) ทำให้การสื่อสารให้ทันเวลาและทันการยากกกกกกกกกกมากกกกกกกกกก

    สาธารณสุขเองก็ใช่ว่าจะทำได้ดีทุกพื้นที่ แต่ดีวันดีคืน จากการที่มีการเชื่อมโยงเครือข่ายให้ได้ทำงานประสานกันอยู่เรื่อยๆ แน่นขึ้นๆ เรียกว่า มีการถอดบทเรียนนำมาใช้ปรับปรุงงานอยู่ตลอดเวลา ทั้งระดับปฏิบัติการและระดับบริหาร ทั้งแนวราบ แนวดิ่ง แนวเฉียง แนวข้างนี่ต่างช่วยปิดจุดอ่อนของการประสานกันหมดทุกหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง   สาธารณสุขทำงานได้แค่ประสานข้อมูล แต่ไม่สามารถทำให้เกิดการจัดการที่ดีได้ในทุกๆพื้นที่

    สิ่งสำคัญที่สุดในการปฏิบัติการของโรงเรียนที่ป้าหวานเล่ามานั้นอยู่ที่ “คนที่เกี่ยวข้องด้วยว่าง่ายในการร่วมมือทำ” นี่แหละที่จะทำให้ควบคุมการระบาดได้อยู่หมัดค่ะ

    ขอบคุณป้าหวานค่ะ ที่เป็นกำลังช่วยในการแบ่งปันองค์ความรู้

  • #2 สิทธิรักษ์ ให้ความคิดเห็นเมื่อ 8 ตุลาคม 2009 เวลา 2:05

    รับทราบท่านเลขาฯกระทรวงสาธารณะสุข  ………  อิอิ

  • #3 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 8 ตุลาคม 2009 เวลา 7:04

    ขอบพระคุณพี่หมอเจ๊ค่ะที่กรุณาให้ความสนใจบล๊อกนี้  ป้าหวานไปติดตามบางแห่ง ข้อมูลดีๆมีคนเข้าชมไม่ถึง 20 คน จึงต้องนับว่าบล๊อกนี้โชคดีที่ได้ทำประโยชน์บ้าง สมเจตนารมณ์ของอาม่า ป้าหวานเคยลังเล จะเขียนดีหรือมีคนทำเรื่องนี้โดยตรงมากมาย แต่พ่อครูบอกว่า หน้าที่พลเมืองดีไม่มีสังกัดค่ะ  เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่  เราต้องช่วยกันเพื่อสังคมของเรา มีปัญหาในการปฎิบัติ บางสิ่งไม่เป็นดังใจหวัง  เห็นใจคนทำงานอย่างยิ่งค่ะ ท้อได้ แต่ไม่มีวันยอมแพ้ คนดี ยังคงยืนหยัดอีกเยอะ  เนาะพี่หมอเจ๊เนาะ  ป้าหวานสะท้อนใจเช่นกันที่เห็น ได้รับทราบ ว่ามีคนส่วนหนึ่งในวงการสาธารณสุข แก้ปัญหาเฉพาะหน้าโดยปัดความรับผิดชอบ  จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ได้เพราะนั่นคือมุมมองของเรา  แต่ตัวคนทำเขาทำในมุมของเขา เราคงทำไม่สำเร็จทุกครั้ง  นะคะ  เราไม่มียางลบ แต่เรามีดินสอ  ช่วยกันๆๆๆ  วันนี้เสนอเรื่องนี้ มองดูประเทศอื่นบ้าง  เพื่อช่วยกันอุดรูรั่วของเรา  เพิ่มข้อมูล เพิ่มความคิด เพิ่มการกระทำ  คนละไม้คนละมือ ดีกว่าทำได้แล้วไม่ทำเนาะ

    ขอบพระคุณเฮียเหลียงที่มาให้กำลังใจค่ะ

  • #4 Lin Hui ให้ความคิดเห็นเมื่อ 9 ตุลาคม 2009 เวลา 22:43

    ขอบคุณป้าหวานมากที่ยังคง อดทน นำเสนอเรื่องราวไข้หวัด 2009  อย่างต่อเนื่อง อาม่าเองก็พยายามพูดเรื่องนี่อยู่เสมอ และที่น่าตกใจมากคือ คนแข็งแรงที่ติดเชื้อไข้หวัดตัวนี้ แต่ไม่แสดงอาการ กลายเป็นคนแพร่เชื้อโดยไม่รู้ตัวค่ะ คนที่ติดเชื้อแสดงอาการไม่สบายให้เห็น มีการรักษาเป็นขั้นเป็นตอน และจะถูกกักบริเวณ รักษาจนหาย และปลอดภัย ใช้เวลาไม่ต่ำกว่าสองอาทิตย์ จึงจะออกจากบ้านไปใช้ชีวิตตามปกติได้
    เรื่องไข้หวัดตัวนี้ อย่าได้วางใจเด็ดขาด ป้องกันตัวเองไว้ดีกว่า วิธีที่ดีที่สุด กินอาหารพื้นบ้านที่มีสมุนไพรหลักให้ได้ทุกวัน โดยเฉพาะขิง ข่า ตะไคร้ หอมแดง หอมใหญ่ ต้นหอมผักชี พริกมะนาว ผักสีเขียวทุกชนิด อย่าลืมผักผลไม้ที่ทีวิตามินซีสูง ของดีของเรามะขามป้อมด้วยนะจ๊ะ

  • #5 ป้าหวาน ให้ความคิดเห็นเมื่อ 10 ตุลาคม 2009 เวลา 10:22
    ขอบพระคุณอาม่าค่ะ  มาตรการป้องกันตนเอง และ มาตรการป้องกันส่วนรวม จะมีผลต่อเมื่อคนให้ความสำคัญ เราคงต้องเอายุทธวิธีการตลาดมาใช้กับการแพทย์นะคะ มีเรื่องที่ญี่ปุ่นมาเล่าอีกแล้ว  เขาเล่าเรื่องการสือสารได้ดี น่าสนใจค่ะ

แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่
You must be logged in to post a comment.

Main: 0.092262029647827 sec
Sidebar: 0.13124084472656 sec