ระยะนี้เชียงใหม่อัดแน่นไปด้วยคนต่างถิ่นโดยเฉพาะจากคนที่ใช้รถทะเบียนกรุงเทพฯ
พื้นผิวจราจรที่ถูกแบ่งปัน
ร้านอาหารที่เนืองแน่น
ร้านขายของ ร้านขายยา สารพัดแหล่งบริการที่คราคร่ำด้วยผู้คน
น่าจะดีและดูดี ที่มีคนมาอยู่ให้เศรษฐกิจกระเพื่อม
ดูไม่ต่างจากช่วงเทศกาลเท่าไหร่
แต่
“เพื่อนแท้พิสูจน์ได้ยามที่มีทุกข์”
ติดตามข่าวน้ำท่วมประเทศแล้วก็พอจะเข้าใจได้ว่า ข่าวน้ำท่วมกรุงเทพฯ จะกลบข่าวน้ำท่วมจังหวัดอื่นเกือบหมดสิ้น
กรุงเทพฯ เป็นเมืองพิเศษที่มีศูนย์รวมหลายๆอย่างไว้ ..
ระยะนี้ จิตใจวนเวียนสองสามเรื่อง
น้ำท่วม จ่อประชิดกรุงเทพฯ หนึ่ง
เตรียมเปิดเทอมสอง ขณะที่งานเทอมหนึ่งยังกองอยู่ตั้งใหญ่ๆ หนึ่ง
เตรียมสอนนักศึกษาจากภูฏาน อีกหนึ่ง
เรื่องน้ำท่วมกินเวลาการคิดทำมาหากินงานอื่นๆ ไปมาก ..ทั้งๆที่ไม่ใช่คนกรุงเทพฯ แหล่ะ …
การศึกยังไม่จบอย่าเพิ่งนับศพทหาร
จำขี้ปากเขามาพูดหรอกค่ะ เพราะนึกถึงน้ำท่วมของปีนี้
ติดตามการจัดการต่างๆ ที่ดูราวกับว่า น้ำคือศัตรูของคนไปแล้ว การจัดการต่างๆ เลยดูเหมือนเป็นการปะลองยุทธ์ศึกระหว่างคนกับน้ำ
ตามชื่อบันทึกค่ะ
คำถามยอดฮิตของนักศึกษาในระหว่างหาหัวข้อวิทยานิพนธ์ คือ การตั้งคำถามว่า “จะทำวิจัยหัวข้อนี้ได้ไหม”
