ลานอุ๊ยสร้อย

หายห่างมิห่างหาย
แม้เว้นวายมิวายเว้น

อ่านต่อ »

มีเรื่องราวมากมาย แต่พอไม่ได้เขียนต่อเนื่องกันหลายวัน…หลายสัปดาห์…หลายเดือน…ความรู้สึกก็เริ่มจาง และความ “เก็บไว้ก่อน” เริ่มมาแทนที่และกลายเป็นไม่ได้เขียนในที่สุด

อันที่จริง …งานเขียนไม่ใช่แค่การสะสมต้นทุนที่จะเขียน แต่การลงมือเขียนต่างหากที่จะทำให้งานเขียนกลายเป็นงานเขียนขึ้นมาได้

อ่านต่อ »

หงสา…รัฐไชยะบุรี ปปช ลาว

เมืองที่อุดมสมบูรณ์ด้วย 6E (อยากรู้..รอลุงเปลี่ยนเฉลยค่ะ)
เมืองที่ผู้คนเป็นมิตร

ที่ๆ เห็นฟ้าทั้งแผ่นฟ้า ไม่มีตึกมาบังสายตา
ที่ๆ จะไปไหนใช้การ เดินๆๆๆ ปั่นจักรยาน มากกว่ารถยนต์
ที่ๆ ชีวิตลดความเร็วลง…ไม่เร่งรีบ ไม่เร่งเร้า ไร้แรงกระชาก
ที่ๆ มีสิม (อุโบสถ) งดงามด้วยฝีมือช่างพื้นบ้านที่เรียบง่ายแต่สมบูรณ์ในจุดประสงค์…และศักดิ์สิทธิ์ด้วยการปฏิบัติบูชา ไม่มีศาสนพาณิชย์

อ่านต่อ »

คุยกับพี่ที่รักในเย็นย่ำของวันก่อน

พี่ให้ข้อคิดว่า ลองวิเคราะห์ซิว่าทำไมเรายังเดือนร้อนใจกับคำพูด สิ่งที่ถูกกระทบ หรือการกระทำของคนๆหนึ่งหรือคนพวกหนึ่ง

เพราะเรายังแคร์ใช่ไหม

ถ้าเลิกแคร์เมื่อไหร่ เราจะไม่รู้สึกอะไร

อ่านต่อ »

ตั้งแต่เช้าเมื่อวานเห็นร้านอาหารมีเมนูเจเพิ่มขึ้น…อ๋อ..เทศกาลกินเจมาถึงแล้ว

ความรู้เรื่องกินเจหาอ่านที่ไหนๆ ก็มีมากมาย

แต่ที่หาอ่านไม่ค่อยได้คือ ไม่รู้เคยมีคนวิเคราะห์ไว้ไหมว่า กินเจทำไมต้องหาที่อร่อยๆ กิน

บันทึกนี้ไม่มีอ้างอิง เพราะไม่มีสาระอะไร …ชวนสนทนาและฝากถามผู้รู้ทั้งหลายค่ะ