เรื่องโรคกลัวความรู้ จากมุมมองของผม

โดย handyman เมื่อ 16 มีนาคม 2009 เวลา 2:18 (เช้า) ในหมวดหมู่ การจัดการความรู้ #
อ่าน: 1462

       นานมาแล้ว “ลุงแหวง” แกกังวลใจ เรื่องคนไทยออกอาการ “กลัวความรู้” กล่าวคือ สนใจแต่เรื่อง “ไร้”สาระบันเทิง มากเสียจนไม่มีช่องว่างให้กับการเรียนรู้สิ่งที่เป็นประโยชน์  ดังมีรายละเอียดอยู่ใน บันทึกนี้  บันทึกดังกล่าวมีพาดพิงถึงผมเล็กน้อยว่า …

ทำให้ผมนึกถึงคำพูดของอาจารย์ “แฮนดี้” ที่ว่า “ จะรู้ไปทำไม (วะ) ??? ”

เหตุเพราะถูกพาดพิง ผมเลยไปบรรเลงความคิด ความเชื่อท้ายบันทึกดังกล่าวไว้ว่า …

  • ในฐานะถูกพาดพิง ก็ขอบอกว่าเห็นจริงตามบันทึกนี้
  • โรคนี้นอกจากสังเกตได้จากการเลือกบริโภคข่าวสาร สารสนเทศแล้ว ยังมีอาการอื่นๆอีกครับ เช่น …
  • เมื่อจะนั่งลงคุยกัน เพื่อแสวงหาทางออกในเรื่องใดๆ ที่คิดจะร่วมกันสร้าง ร่วมกันทำ เพื่อเป้าหมายเดียวกัน มักจะเห็นการพูดกันไม่รู้เรื่อง พูดกันนานๆ แต่ก็ไม่ได้ข้อสรุป ที่เคยพบก็เหมือนต่างฝ่ายต่าง กลัวความรู้ อายที่จะยอมรับว่า ตัวเองยังไม่รู้ เป็นชาล้นถ้วยกัน ทั้งที่ล้นฝ่ายเดียว และล้นทั้งสองฝ่ายครับ
  • รู้อะไร ทำอะไรได้แล้ว ก็หลงปลื้มอยู่ว่า “นี่แหละ สุดยอด” เป็น “อมตะ นิรันดร์กาล” ปฏิเสธการเรียนรู้สิ่งใหม่ เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม ถ้าความรู้เป็นปลาที่ซื้อมาจากตลาด จะเน่าเฟะ เหม็นคลุ้งอย่างไรก็ไม่ได้กลิ่น ยึดมั่นเหนียวแน่น ว่าที่เคยทำสำเร็จในอดีต พรุ่งนี้ก็จะต้องสำเร็จได้ด้วยวิธีเดิมๆ .. ในแวดวงวิชาการนี่แหละ ตัวดี
  • ฯลฯ
  • สำหรับยาแก้ คิดไม่ออกครับ แต่ถ้าเป็นวัคซีนล่ะก็คิดว่าพอมี นั่นคือจะต้องฉีดยา ชื่อ “สัมมาทิฐิ” ในเรื่องการศึกษา การเรียนรู้ การเลี้ยงดูบุตรหลาน เข้าไปสู่ ว่าที่ พ่อ-แม่ ให้หนักๆ ทุกรูปแบบที่ทำได้ ในหนัง ละคร สื่อมวลชนทุกแขนง ปลุกระดมให้เกิดความละอาย ที่จะจมอยู่กับเรื่องไร้สาระ จนเกินพอดี เอาให้ถึงขั้นที่ท่านอาจารย์พุทธทาสพร่ำสอนว่าเกิด ” อตัมยตา” ให้ได้ คือ ฉลาดมองจนเห็นความไร้สาระชัดแจ้ง และตะโกนบอกตัวเอง เงียบๆในใจ แต่เสมือนสนั่นหวั่นไหว ว่า ” กรู ไม่เอากับ มรึง แล้ว (โว้ย) ” .. พูดคำหยาบกับตัวเอง ดีครับ ไม่บาป จะได้สะดุ้ง และกล้าเปลี่ยนแปลง
  • วัคซีนเข็มนี้ ต้องไม่ลืมฉีดให้ คุณครู ทุกระดับ อาจารย์มหาวิทยาลัย ไม่ว่าจบมาระดับไหน ต้องบังคับฉีดทุกคน เพื่อความปลอดภัยของชาติครับ .. ไม่เว้นแม้แต่ พระสงฆ์ และนักบวชในทุกศาสนา .. ฉีดปัญญาให้ท่าน ไม่ต้องกลัวบาปครับ

ลุงแหวงยังมาแซวปิดท้ายอีกด้วยว่า …

ขอบคุณครับ

ว่าจะพาดและพิงอีกหลายเรื่องเลยครับ

และกำลังรอสายต่อไมค์อยู่ครับ ( งานนี้ คืออุปกรณ์ดัดแปลงเพื่อทำ Tele-lecture อย่างประหยัดครับ ผมเบี้ยวอยู่นาน แต่จัดการให้ไปแล้วเรียบร้อย )
อิ อิ ( ของลุงแหวง ไม่ใช่ของผม )

ของแท้ของผมต้อง 3 ครับ …… อิ อิ อิ

Post to Twitter Post to Plurk Post to Yahoo Buzz Post to Delicious Post to Digg Post to Facebook Post to MySpace Post to Ping.fm Post to Reddit Post to StumbleUpon

« « Prev : ลูกหยอด จากนักศึกษา ที่ส่งมาทาง e-mail .. ( เป็น Furniture ประกอบเจ้าเป็นไผ ได้บ้างกระมัง )

Next : ตาไม่ค่อยดี .. ช่วยดูที .. ผมอยู่ตรงไหน ในรูป » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

ความคิดเห็นสำหรับ "เรื่องโรคกลัวความรู้ จากมุมมองของผม"

ไม่มีความคิดเห็น

แสดงความคิดเห็น

ท่านอยากจะเข้าระบบหรือไม่


*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word


Main: 0.083565950393677 sec
Sidebar: 0.010568857192993 sec