เราอยู่ได้ด้วยคนอื่น…จงรักผู้อื่น

อ่าน: 351

วันนี้ได้รับหนังสือ “ยศ ทรัพย์ อำนาจ เป้าหมายหรือมรรควิธี” โดย ท่าน ว.วชิรเมธี จากน้าอึ่งอ๊อบ คนสวย แซ่เฮ น้าอึ่งอ๊อบ ต้องขอขอบพระคุณเป็นอย่างมาก ….การให้ธรรม ชนะการให้ทั้งปวง ดังนั้นก็เลยขอบันทึกต่อ เพื่อเป็นขอบคุณน้าอึ่งอ๊อบ และเป็นการแลกเปลี่ยนกับชาว G2K ทุกๆ ท่าน เป็นการตอบแทนครับ……เป็นคำกล่าวสั้นๆ ครับว่า

“เราอยู่ได้ด้วยคนอื่น” นะครับ แตขยายความเพิ่มเติมว่า………..

เพราะในทุกขณะที่เราอยู่ร่วมกับผู้คนในสังคม เราคงได้พบเห็นความแตกต่างหลากหลายของผู้คน ไม่ว่าจะมองในมิติใดก็ตาม ผู้คน ที่เรียกกันว่ามนุษย์นั้นล้วนมีความแตกต่าง และต้องมีความหลากหลาย ไม่มีใครที่เหมือนกันไปเสียทุกอย่างทั้งกายและจิต…. แม้แต่คู่แฝดที่เกิดมาจากท้องแม่เดียวกัน แต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนควรยอมรับก็คือ คนเรานั้นอยู่ในโลกใบนี้เพียงคนเดียวไม่ได้ เพราะ ” เราอยู่ได้ด้วยคนอื่น “
การผลิตอาหาร เราก็ต้องพึ่งพาคนอื่น แม้บางท่านจะบอกว่าทำนาเอง แต่ปัจจัยอื่นๆ ก็ต้องให้คนอื่น หรืออาศัยคนอื่นอยู่ดี บางคนร่ำรวยเงินทอง แต่ก็ยังกินข้าวที่คนอื่นปลูกให้อยู่ดีในการหุงหาข้าวปลา-อาหาร เราก็ต้องพึ่งพาคนอื่นไม่มากก็น้อย คนกินก็พึ่งคนทำ คนทำก็พึ่งพาคนกิน ลูกก็ต้องพึ่งพาพ่อแม่ ฯลฯ
ไม่ว่าใกล้-ไกล จะมากหรือน้อยเราก็ได้อาศัยและพึ่งพาคนอื่น
สุดท้ายของบันทึกนี้ อยากให้ทุกๆ คน เห็นความสำคัญของคนอื่นให้มากๆ เพราะคนเรา

* จะอยู่ได้ก็ด้วยการพึ่งพาอาศัยกันและกัน
* เราอยู่คนเดียวไม่ได้ ดังภาษิตที่ว่า “รวมกันเราอยู่ แยกกัน….”
* ให้ความสำคัญกับคนอื่นบ้าง โดยเฉพาะคนใกล้ตัว/รอบๆ ตัว
* ลดความสำคัญของตัวเองลงบ้าง ลดความเป็นตัวตนของเรา
* อย่าให้ความต่างของชาติ ภาษา ความรวย-จน ยศ-ตำแหน่งหัวโขนต่างๆ และฐานะในสังคม กลุ่มคน การศึกษา ฯลฯ มาแยกคนเราออกจากกัน
* เมื่อเห็นความสำคัญของคนอื่น เราก็จะมองเห็นคนอื่นอยู่ในสายตา
* เมื่อเห็นคนอื่น ก็จะฟังคนอื่น
* สุดท้ายหากเราเข้าใจและเห็นความเชื่อมโยง เราก็จะ…..รักคนอื่นมากขึ้น
เมื่อเรารักคนอื่น….คนอื่นก็จะรักเรา สังคมก็จะเกิดสันติสุข………….

คนเดียวก็เปรียบเหมือนเทียนเล่มเดียวที่ให้แสงสว่างได้ไม่มากนัก แต่หากนำเทียนมาจุดรวมกัน ย่อมให้แสงสว่างได้มากกว่าเทียนเล่มเดียว………

สิงห์ป่าสัก

บันทึกนี้โพสต์เมื่อ วันที่ วันพุธ, 14 มกราคม 2009 เวลา 5:43 (เย็น) และจัดไว้ในหมวดหมู่ สังคม วัฒนธรรม. ติดตามอ่านการแสดงความเห็นได้ที่ฟีดนี้ RSS 2.0. คุณสามารถจะ ฝากความคิดเห็นไว้, หรือ แทร็กย้อนหลัง จากเว็บไซต์ของคุณได้.


5 ความคิดเห็น ในบันทึก “เราอยู่ได้ด้วยคนอื่น…จงรักผู้อื่น”

#1:: สาวตา 14 มกราคม 2009 เวลา 7:25 (เย็น)

ดีใจที่ได้อ่านบันทึกที่นี่อีก
ทุกครั้งที่ลงมือเขียน แง่คิดมุมมองคมเสมอค่ะ
ขอบคุณแง่คิดที่บรรจง สรุปขมวดคมมาให้อ่านและเตือนใจกัน

#2:: sompornp 14 มกราคม 2009 เวลา 8:38 (เย็น)

มีพร 4 ข้อมาฝากแถมอีกนะคะ http://lanpanya.com/somporn/?p=100
ขอให้มีความสุขค่ะ

#3:: bangsai 14 มกราคม 2009 เวลา 11:03 (เย็น)

โอย คิดถึงน้องสิงห์.งและครอบครัวที่น่ารักที่สุด

พี่ผ่านไปตากไม่มีเวลาแวะเพราะรีบไปรีบมา (ทุกที) ผ่านทีไรก็บอกคนข้างกายว่าเรามีน้องอยู่ที่นี่ ผ่านเมืองพิดก็บอกว่ามีญาติพี่น้องอยู่นี่ แต่ไม่ได้แวะร๊อก …

คิดถึงครับ

#4:: จอมป่วน 16 มกราคม 2009 เวลา 1:09 (เช้า)

แหมๆๆๆๆๆ นานๆได้อ่าน ไม่ผิดหวัง

ขอบคุณมากครับสำหรับบันทึกดีๆ อิอิ

#5:: krupu 11 มีนาคม 2009 เวลา 7:36 (เย็น)

* สุดท้ายหากเราเข้าใจและเห็นความเชื่อมโยง เราก็จะ…..รักคนอื่นมากขึ้น
เมื่อเรารักคนอื่น….คนอื่นก็จะรักเรา สังคมก็จะเกิดสันติสุข………….

 

ชอบค่ะ
อิจฉาคนที่ได้ไปเยี่ยมท่านสิงห์ป่าสักจัง ^_^

ร่วมแสดงความคิดเห็น

*
To prove you're a person (not a spam script), type the security word shown in the picture. Click on the picture to hear an audio file of the word.
Click to hear an audio file of the anti-spam word

Main: 0.14375805854797 sec
Sidebar: 0.071744918823242 sec