เดินทางกลับบ้านในวันแม่ครั้งนี้…ต้องกลับบ้านคนเดียวช่างเหงาจังเลย..
ตอนกลับพิดโลกนะ..กลับคนเดียวแต่ตอนกลับมาที่พะเยาเนี่ยสิ…ได้รู้จักเพื่อนพิดโลดด้วยกันเยอะมากค่ะ..
กลับพะเยาครั้งนี้..น้องอ้ายต้องยืนกลับ เพราะ..รถมันเต็ม สงสารตัวเองจัง..เมื่อยก็เมื่อย อ่านต่อ »
ตอนนี้…คิดถึงบ้านมากเลยค่ะ…
คิดถึงพ่อ..คิดถึงแม่..เดี๋ยวจะได้กลับบ้านแล้วค่ะ..
ดีใจจังจะได้กลับบ้านแล้ว….กลับบ้านคราวนี้จะให้พ่อพาไปเที่ยว
เพราะ..อยู่ที่มน.พะเยาไม่ได้ไปไหนเลย เหงามากๆค่ะ..
คิดถึงชาวเฮฮาศาสตร์ทุกคนนะค่ะ..
6 ส.ค. 2551
หมายเหตุ : บันทึกนี้ ย้ายมาจาก G2K ค่ะ
ต้องขอโทษด้วยค่ะ…ที่ไม่ได้เขียนบล็อกให้ทุกคนได้อ่าน เพราะ ไม่ค่อยมีเวลาค่ะ..
หมายเหตุ : บันทึกนี้นำมาจากบันทึกใน G2K ค่ะ
ชีวิตเด็กหอมันเป็นอย่างงี้นี้เอง…เพิ่งรู้นะเนี่ย…
มาแล้ว!…มาแล้ว!…มาเล่าเรื่องที่มหาลัยให้ทุกท่านฟังแล้วค่ะ…
หมายเหตุ: บันทึกนี้เอามาจาก G2K ค่ะ
ออกเดินทางจากพิษณุโลกในวันที่16 เวลาบ่าย2…กว่าจะมาถึงที่สวนป่าก็ 4 ทุ่มเกือบ 5ทุ่ม นั่งรถมาไกลมากเลยค่ะ…แต่บรรยากาศบนรถไม่เหงาแน่นอนขอบอก เพราะ…บนรถจะมีเสียงป้านิดกับครูลูกหว้า คุยกันมาตลอดทางไม่ยอมหลับไม่ยอมนอนเลยค่ะ… (แอบนินทาคงไม่ว่ากันนะค่ะ…)
เช้าวันที่ 17พค. เริ่มเดินสำรวจสถานที่ เดินไปดูนกกระจอกเทศ ,หมูเหมยซาน ,วัว ฯลฯ เดินไปกับโก๊ะจิจังและเจ้าหนูนีน่าจอมซน บรรยากาศที่สวนป่าร่มรื่นน่าอยู่ค่ะ….นี่ก็เป็นครั้งที่ 2 แล้วที่ได้มาที่สวนป่าค่ะ… ตอนสายๆก่อนที่จะทำกิจกรรมร่วมกันก็ได้แจกป้ายให้เขียนชื่อกันทุกคนเพื่อที่จะได้รู้จักกัน ตอนนั้นก็คิดว่า…ถ้าใช้ชื่อ “อ้าย” เฉยๆก็ธรรมดาไป จิเลยบอกว่า…ชื่อ “โก๊ะอ้ายจัง” ดีกว่ามั้ย ก็เลยสรุปว่าใช้ชื่อนี้ (โก๊ะจิจัง~โก๊ะอ้ายจัง…โก๊ะสมชื่อจริงๆ….ฮิฮิ!) ตอนเย็นมีกิจกรรมทำอาหารร่วมกันก็เป็นอีกกิจกรรมหนึ่งที่สร้างความสัมพันธ์ ความสามัคคี (ช่วยกันทำคนละไม้คนละมือค่ะ…) ตอนนั้นหาจิไม่เจอไม่รู้ว่าไปไหนแต่…พอรู้ว่าโก๊ะจิจังแต่งตัวเตรียมร้องเพลงอีแซว น้องออยก็วิ่งนำไปหาโก๊ะจิจังก่อนใครเลยค่ะ…น้องออย น้องอ้าย น้องฝ้าย หนูนีน่า ก็ไปช่วยโก๊ะจิจังแต่งตัวทำผม (แต่งตัวแล้วก็สวยเหมือนกันนะเนี่ย…) พอกินอาหาร ดูจิร้องเพลงเสร็จก็ไปอาบน้ำนอนค่ะ…
