วันทำงาน…วันหนึ่งจึงนึกขี้นได้ว่า
อ่าน: 1258
อยู่ดีๆ ก็เกิดชอบความเงียบขึ้นมา เสียงแห่งความเงียบมันออกมาจากใจที่กำลังมีสมาธิ แม้ร่างกายตัวเราจะไปอยู่ท่ามกลางเสียงแห่งความวุ่นวายสักแค่ไหน ใจเราเองก็รู้สึกนิ่งและมีสติ เมื่อนั้นเราเองจะเข้าใจตนเองมากขึ้นว่ากำลังทำอะไรอยู่
ทุกคนมีหลายบทบาทตามช่วงของเวลา ตั้งแต่บทบาทลูก เกิดมาแล้วมีพ่อแม่ดูแลเอาใจใส่และอบรมสั่งสอน เมื่อโตขึ้นต้องทำงานเข้าสังคมมีบทบาทในการตัดสินใจในการทำงานตามแต่ภาระหน้าที่ ที่ได้รับมอบหมายต่อมาเมื่อตัวเองกลายเป็นบทบาทพ่อแม่คน คนหนึ่งขึ้นมา ก็ต้องมีหน้าปกป้องดูแลมากกว่า ถูกปกป้องเมื่อครั้งที่เราเองยังเป็นเด็ก ดูแลพ่อแม่ผู้กำเนิด ดูแลลูกที่เราให้กำเนิด จน บทบาทกลายเป็นผู้แก่ชราที่ต้องการการดูแลเอาใจใส่อีกครั้ง จนกระทั่งตายจากกันไป สิ่งที่ตายจากไปนั้นคือร่างกาย แต่สิ่งที่คงอยู่คือ ความรู้สึกผูกพันธ์ที่ดีที่มีต่อกัน