บันทึก … ชนบท
ห่างหายไปนานมากกกกกกกกกกกกกกกก ที่จริงก็ไม่นานนะคะ แค่ 1 2 3 ปี เท่านั้นเอง!!!!
^^ สวัสดี คุณลุงๆป้าๆ น้าๆ อาๆ พี่น้องทุกท่านน ณ ตอนนี้พระจันทร์ดวงกลมๆ ดวงนี้ได้สำเร็จการศึกษาเรียบร้อยแล้ว ช่วงนี้ได้มาใช้ชีวิตอยู่ในอำเภอแห่งหนึ่ง ในจังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งระหว่างเดินทางจากตัวเมืองมา สองข้างทางยังเต็มไปด้วยทุ่งหญ้าสีเขียวขจี อำเภอยังไม่ใหญ่มาก มีประชากร 10,000 คน รพ. ขนาด 30 เตียง ที่สำคัญในโรงพยาบาลมีที่ให้วิ่งเล่นด้วยคะ ^^ อันนี้ปลาบปลื้มใจสุดๆ
เมื่อได้มาอยู่ รพ.ช. งานไม่เยอะเท่ารพ.ศูนย์ หรือ รพ.จังหวัดคะ เคสไม่ยากเท่า แต่รพ.ช.ก๋มีเสน่ห์เฉพาะตัว คือที่นี่เราจะได้ใกล้ชิดคนไข้มากขึ้น ได้รู้จักคนไข้ของเรา ชีวิตของเค้ามากขึ้น เพราะมันเป็นชุมชนไม่ใหญ่เท่าไหร่นัก มาถึงนี่เลยเพิ่งได้สัมผัสถึงคำว่า แพทย์เวชศาสตร์ครอบครัวว่ามันมีข้อดียังไง มันคงจะดีใช่ไหมคะ ถ้าเรามีหมอเป็นคนพื้นที่นั้นๆ ที่จะอยู่ดูแลคนไข้ในพื้นที่นั้นๆตลอด ไม่ใช่เฉพาะงานรักษา แต่คืองานป้องกัน สอนความรู้เบื้องต้นทางสาธรณสุขให้คนบ้านเราด้วย คิดๆแล้วมันก็เป็นสาาที่เท่ห์ไม่หยอกเลยนะคะ ถ้าเรามีหมอเชี่ยวชาญด้านนี้มากๆคงจะดี คนไข้จะได้มีความรู้รักษาตัวเองเบื้องต้นด้วย
แต่ได้ยินมาว่า ต่างประเทศ สาขานี้มีแต่คนอยากเรียน แต่ในเมืองไทย หาคนเรียนได้น้อย และยังเป็นสาขาที่ขาดแคลนอย่างมากคะ คงเพราะเราไม่ใช่คนพื้นที่นั้นๆ และค่านิยมด้วย แต่เชื่อว่าสักวัน สาขานี้คงมีคนสนใจงานมากขึ้น หวังว่าจะเป็นอย่างนั้นนะคะ
ว้าวววว ยาวเชียว แต่ไม่ค่อยได้แก่นสาน 555+ เขียนเรื่อยเปื่อยไป อยากเขียนอะไรก็เขียน อิอิ
แต่คาดว่าช่วงนี้คงเข้ามาบ่อยหน่อย ไว้เจอกันใหม่นะคะ
ขอให้แข็งแรงไม่เจ็บไม่ไข้น้าาา
ความคิดเห็นสำหรับ "บันทึก … ชนบท"