…ลานกลิ้ง…

วันนี้ตื่นเช้า ตื่นตั้งแต่ ตีสองค่ะ เลยมีเวลามากกมาย ในการท่องอินเตอร์เน็ท

ได้ลิงค์จากพันทิป เกี่ยวกับคุณครูห่อหมก ครูผู้ยิ่งใหญ่ อ.บุปผาชาติ หมุนสา ครูใหญ่โรงเรียนวิชาวดี นครสวรรค์ค่ะ
http://www.pantip.com/cafe/woman/topic/Q7424934/Q7424934.html
จากรายการเจาะใจ ลิงค์นี้
http://www.johjai1991.com/vdo.php?id=61&s=2
และจากรายการ คนละไม้คนละมือ ลิงค์นี้นะคะ
http://video.google.com/videoplay?docid=-7129763201611915884

ปรี๊ดดดดดดด เลยอ่ะค่ะ

ที่จริง หนิงก็เคยรู้ว่า สถานการณ์คับข้อง ขาดแคลนเกิดได้ในหลายๆที่แหละค่ะ
เพียงแต่… ( หนิงเองอาจจะน้อยในประสบการณ์โลกกว้าง )
หนิงไม่เคยเจอครูใหญ่ (ผู้บริหารโรงเรียน) ยิ่งเป็น โรงเรียนเอกชนที่ตนเองไม่ได้เป็นเจ้าของ
ทุ่มเท..ทำอะไรเพื่อเด็กขนาดนี้
ไม่เกี่ยงว่า…งานอะไร ครูใหญ่ทำเพื่อเด็กได้ ครูก็ทำเลย

หนิงคิดเลยว่า
อยากไปโรงเรียนนี้จัง
อยากไปช่วย คนละไม้คนละมือ
เท่าที่เราทำได้มั่ง อยากไปให้กำลังใจคุณครูและอยากกราบคุณครูคนนี้จังเลยค่ะ

พี่น้องท่านใด อยากไปเที่ยวปากน้ำโพ ไหมคะ
เพราะว่าหนิงเองก็ยังไม่รู้เลยว่า จากมหาสารคาม จะเดินทางไปยังไง
แต่เคยได้ยินว่า มีรถทัวร์จากขอนแก่น ไปนครสวรรค์เนอะ

หนิงอยากไปมากเลยค่ะ
ตอนนี้มีผู้ร่วมทริป ไฟท์บังคับ (ให้วางหลานสาวคนใหม่ก่อน) คือคุณยาย ค่ะ
แต่ถ้ายังไง ก็อาจจะไปสำรวจก่อน ค่อยให้คุณแม่ไปอ่ะค่ะ

ช่วงชีวิตการทำงานแห่งการเดินทาง…

หลายหนต่อหลายหน ที่เพื่อนๆในจังหวัดมหาสารคาม จะถามว่า…

เพื่อน : เดี๋ยวนี้ทำงานอยู่ที่ไหนหรอ

ผู้เขียน : ก็อยู่ที่เดิมแหละ กองกิจการนิสิต มมส.

เพื่อน : อ้าวเหรอ ทำไมพวกเราไม่ค่อยเจอเลยเนอะ

ผู้เขียน : เอ่อ..เนอะ สงสัยเพราะเราเดินทางบ่อยจ้า

จะว่าไปก็บ่อยจริงๆนะคะ สำหรับคนภูธรและรับราชการอยู่ในจังหวัดที่ไม่ได้มี สนามบิน หรือทางรถไฟ จะไปไหนได้ก็ทางรถยนต์เท่านั้น แต่ปี 51 ที่ผ่านมาผู้เขียนเดินทางบ่อยจริงๆแหละค่ะ ไปกทม. 16 ครั้ง ไปนครปฐม 4 ครั้ง เชียงใหม่-พิษณุโลก-สมุทรสาคร-ชลบุรี-ระยอง-ภูเก็ต-สตูล-หนองคาย และนครราชสีมา อย่างละ 1 ครั้ง อุดร 3 ครั้ง ต่างประเทศก็ ลาว 1 ครั้ง และ อเมริกา 1 ครั้ง ส่วนบุรีรัมย์ ร้อยเอ็ดและขอนแก่น ไม่ขอนับดีกว่านะคะ

555 สรุป ง่ายๆว่า ผู้เขียนเดินทางเกือบทุกสัปดาห์เลยค่ะ

สนุกดีนะคะ บางครั้งก็เหนื่อย แต่พอ…นึกถึงท่านผู้ใหญ่ที่เคารพ อย่างพ่อครูบา และท่านอาจารย์หมอ JJ ผู้เขียนรู้สึกเลยว่า…เรื่องของเราขี้ปะติ๋วหลิว อิอิ

แต่…ที่ๆอยากไปมากๆ อย่างเมืองปาย นี่สิคะ…ทำไมไม่ได้ไปสักที หรือแม้แต่ เฮหกฯเชียงรายนี้ ก็อดไปกอด….ดดดดดดด

เพราะ…ต้องเดินทางไปงาน “รวมพล คนอาสาฯ” เนื่องในวันเอดส์โลก ประจำปี 2551 ระหว่างวันที่ 6-8 ธันวาคม 2551 ณ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ เขตสวนหลวง กรุงเทพมหานคร

ไปจัดนิทรรศการและแสดงผลงานความรู้เรื่องโรคเอดส์ เนื่องในวันเอดส์โลก ประจำปี 2551 และรับรางวัลประทานจาก พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ ในงานนี้ทีผู้บริหารจากคณะและหน่วยงานพร้อมทั้งอาจารย์ของมหาวิทยาลัยมหาสารคามเข้ารับรางวัลดังนี้

รางวัลผู้บริหารดีเด่นในการรณรงค์ป้องกันโรคเอดส์ในสถานศึกษา ประจำปี 2551
1. นายเกื้อกูล ดวงจันทร์ทิพย์ ผู้อำนวยการกองกิจการนิสิต
2. รองศาสตราจารย์ ดร.เฉลิมพล ตันสกุล คณบดีคณะสาธารณสุขศาสตร์

รางวัลอาจารย์ดีเด่นในการรณรงค์ป้องกันโรคเอดส์ในสถานศึกษา ประจำปี 2551
1. นางสาวพัชราภา อินทร์ชลิต
2. นายเทอดศักดิ์ พรหมอารักษ์

ถึงตอนนี้…พี่ๆน้องๆ แซ่เฮ คงจะไม่ว่า…กันแล้วนะคะ ว่า ทำไมไม่ไปเฮหกฯ เชียงราย หรือจิตอาสาที่ปาย นะคะ

ขออนุญาตรายงานด้วยภาพค่ะ

กลิ้งกลับมาจาก Colorado แล้วนะคะ แต่ยังช้าอืดในการบันทึกเหมือนเดิม 555
พี่น้อง ทั้งหลาย คงชินแล้วหละเนอะ

จนป่านนี้ ร่างกายก็ยังปรับสมดุล ระเบียบชีวิตไม่ถูกเลยอ่ะค่ะ มีภารกิจจ่อหลังแบบนี้อ่ะ

คืนนี้ นึกถึงเพื่อนรักที่ loveland อิอิ เลยเอามาฝากก่อนนะคะ…. ท่านใดที่รออ่านสาระ จาก colorado ให้รอไป่ก่อนค๊า…

แหม…เกือบลืมรูปบรรพบุรุษของเพื่อนๆค่ะ ดูสิคะว่า เมื่อ 1907 หมูที่ Colorado ตัวโตขนาดไหน หุหุ ถ้าเหมยหนิงเรียนที่นี่นานๆ สงสัยจังว่าจะขึ้นเครื่องกลับไทยได้ป่าว

เลยขอถ่ายภาพกับทำเนียบญาติๆก่อนนะคะ และขอกลับเมืองไทยดีกว่า
ไม่กล้าเรียนที่นี่นาน อิอิ

เดือนตุลาคม เป็นเดือนที่เหมยหนิง วุ่นวายที่สุดเลยทีเดียว
จะว่าไปก็วุ่นวายกับการเตรียมตัวเดินทางครั้งนี้ตั้งแต่เดือนกันยายนแล้วหละค่ะ เข้ากทม. เป็นว่าเล่น
ไหนจะกลับไปเจอเมขลาอีก …แต่ก็ผ่านมาได้ค่ะ หายไปแค่สองโลเอง อิอิ

และแล้ววันนี้ก็มาถึงซะที Colorado ,USA
มารายงานตัวก่อนนะคะญาติๆ ว่า
เหมยหนิง โกอินเต๋อแร้ววววววว

วันศุกร์ที่ 17 ตุลาคม 2551 เวลา 6.50 น. ออกเดินทางจาก สุวรรณภูมิ ด้วย UA 838 แวะที่นาริตะ แล้วต่อเข้ามาที่ ซานฟรานซิสโกค่ะ
จากนั้นก็ ได้ UA เจ้าเก่า ต่อมาที่ เดนเวอร์ ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ 20 ชม.กับการเดินทางอากาศ(เครื่องบิน)เป็นงี้เอง

เดือนนี้พัชราภา เดินสายค่ะ
ไม่ใช่ไม่ทำงานนะคะ แต่ทำก่อนหน้านี้แล้วไง กรกฏาคม ไม่ได้โงหัวเลยนิ เดือนสิงหาคมไหนๆ ก็จะต้องมาอบรมฯที่ศาลายาแล้ว ขอเที่ยวต่อก่อนกลับบ้านดีไหมน๊า…

เลย plan ไว้ว่าจะให้รางวัลตัวเองค่ะ trip เชียงใหม่นี้ วางแผนล่วงหน้าตั้งแต่ซื้อตั๋วได้ราคา 49 บาทเอ๊ง…. อิอิ ไม่รวมภาษีต่างๆค่ะ
แล้วได้ voucher ที่พักแบบ HIP HIP ซื้อหนึ่งคืนแถมหนึ่งคืนเจ้าค่ะ ไม่ไปไม่ได้แหล่วววววว

บรรยากาศที่พักสวยงามมากค่ะ เส้นแม่ริม-สะเมิง เลี้ยวมา 17 กม.ค่ะ
เดี๋ยวจะลองแปะภาพ กับเวบใหม่ ดอทคอมซะหน่อยจิ อิอิ

 ( ปล.งานนี้ไม่มีคุณแม่นะค้าบบบ ไม่ต้องลุ้นรูปคุณแม่หนิงจ้า )

ช่วงดีดีของชีวิต
วันที่ 8-8-08 ได้ติดสอยห้อยตาม อ.ฝรั่ง Prof. Harves มาบรรยายที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม อ่ะค้าบบบ
แต่…
main object มะช่ายยยยย ตามฝรั่งนะค้า…
มาเติมแรงใจและพลังชีวิตกับคนแซ่เฮต่างหากหละ อิอิ

แว๊บบบบ….เดี๋ยวกลับมารายงานค่ะ