…ลานกลิ้ง…

ช่วงชีวิตการทำงานแห่งการเดินทาง…

หลายหนต่อหลายหน ที่เพื่อนๆในจังหวัดมหาสารคาม จะถามว่า…

เพื่อน : เดี๋ยวนี้ทำงานอยู่ที่ไหนหรอ

ผู้เขียน : ก็อยู่ที่เดิมแหละ กองกิจการนิสิต มมส.

เพื่อน : อ้าวเหรอ ทำไมพวกเราไม่ค่อยเจอเลยเนอะ

ผู้เขียน : เอ่อ..เนอะ สงสัยเพราะเราเดินทางบ่อยจ้า

จะว่าไปก็บ่อยจริงๆนะคะ สำหรับคนภูธรและรับราชการอยู่ในจังหวัดที่ไม่ได้มี สนามบิน หรือทางรถไฟ จะไปไหนได้ก็ทางรถยนต์เท่านั้น แต่ปี 51 ที่ผ่านมาผู้เขียนเดินทางบ่อยจริงๆแหละค่ะ ไปกทม. 16 ครั้ง ไปนครปฐม 4 ครั้ง เชียงใหม่-พิษณุโลก-สมุทรสาคร-ชลบุรี-ระยอง-ภูเก็ต-สตูล-หนองคาย และนครราชสีมา อย่างละ 1 ครั้ง อุดร 3 ครั้ง ต่างประเทศก็ ลาว 1 ครั้ง และ อเมริกา 1 ครั้ง ส่วนบุรีรัมย์ ร้อยเอ็ดและขอนแก่น ไม่ขอนับดีกว่านะคะ

555 สรุป ง่ายๆว่า ผู้เขียนเดินทางเกือบทุกสัปดาห์เลยค่ะ

สนุกดีนะคะ บางครั้งก็เหนื่อย แต่พอ…นึกถึงท่านผู้ใหญ่ที่เคารพ อย่างพ่อครูบา และท่านอาจารย์หมอ JJ ผู้เขียนรู้สึกเลยว่า…เรื่องของเราขี้ปะติ๋วหลิว อิอิ

แต่…ที่ๆอยากไปมากๆ อย่างเมืองปาย นี่สิคะ…ทำไมไม่ได้ไปสักที หรือแม้แต่ เฮหกฯเชียงรายนี้ ก็อดไปกอด….ดดดดดดด

เพราะ…ต้องเดินทางไปงาน “รวมพล คนอาสาฯ” เนื่องในวันเอดส์โลก ประจำปี 2551 ระหว่างวันที่ 6-8 ธันวาคม 2551 ณ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ เขตสวนหลวง กรุงเทพมหานคร

ไปจัดนิทรรศการและแสดงผลงานความรู้เรื่องโรคเอดส์ เนื่องในวันเอดส์โลก ประจำปี 2551 และรับรางวัลประทานจาก พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ ในงานนี้ทีผู้บริหารจากคณะและหน่วยงานพร้อมทั้งอาจารย์ของมหาวิทยาลัยมหาสารคามเข้ารับรางวัลดังนี้

รางวัลผู้บริหารดีเด่นในการรณรงค์ป้องกันโรคเอดส์ในสถานศึกษา ประจำปี 2551
1. นายเกื้อกูล ดวงจันทร์ทิพย์ ผู้อำนวยการกองกิจการนิสิต
2. รองศาสตราจารย์ ดร.เฉลิมพล ตันสกุล คณบดีคณะสาธารณสุขศาสตร์

รางวัลอาจารย์ดีเด่นในการรณรงค์ป้องกันโรคเอดส์ในสถานศึกษา ประจำปี 2551
1. นางสาวพัชราภา อินทร์ชลิต
2. นายเทอดศักดิ์ พรหมอารักษ์

ถึงตอนนี้…พี่ๆน้องๆ แซ่เฮ คงจะไม่ว่า…กันแล้วนะคะ ว่า ทำไมไม่ไปเฮหกฯ เชียงราย หรือจิตอาสาที่ปาย นะคะ

ขออนุญาตรายงานด้วยภาพค่ะ

No related posts.

« « Prev : กลิ้ง…มาเจอเพื่อน

Next : บทเรียนจากฝ่ายทันตกรรม » »