กลิ้ง..ๆ..ๆ ไปปากน้ำโพ ดีไหมค๊า…

ไม่มีความคิดเห็น โดย ning.dss เมื่อ มกราคม 17, 2009 เวลา 2:39 (เช้า) ในหมวดหมู่ คนแซ่เฮ #
อ่าน: 1504

วันนี้ตื่นเช้า ตื่นตั้งแต่ ตีสองค่ะ เลยมีเวลามากกมาย ในการท่องอินเตอร์เน็ท

ได้ลิงค์จากพันทิป เกี่ยวกับคุณครูห่อหมก ครูผู้ยิ่งใหญ่ อ.บุปผาชาติ หมุนสา ครูใหญ่โรงเรียนวิชาวดี นครสวรรค์ค่ะ
http://www.pantip.com/cafe/woman/topic/Q7424934/Q7424934.html
จากรายการเจาะใจ ลิงค์นี้
http://www.johjai1991.com/vdo.php?id=61&s=2
และจากรายการ คนละไม้คนละมือ ลิงค์นี้นะคะ
http://video.google.com/videoplay?docid=-7129763201611915884

ปรี๊ดดดดดดด เลยอ่ะค่ะ

ที่จริง หนิงก็เคยรู้ว่า สถานการณ์คับข้อง ขาดแคลนเกิดได้ในหลายๆที่แหละค่ะ
เพียงแต่… ( หนิงเองอาจจะน้อยในประสบการณ์โลกกว้าง )
หนิงไม่เคยเจอครูใหญ่ (ผู้บริหารโรงเรียน) ยิ่งเป็น โรงเรียนเอกชนที่ตนเองไม่ได้เป็นเจ้าของ
ทุ่มเท..ทำอะไรเพื่อเด็กขนาดนี้
ไม่เกี่ยงว่า…งานอะไร ครูใหญ่ทำเพื่อเด็กได้ ครูก็ทำเลย

หนิงคิดเลยว่า
อยากไปโรงเรียนนี้จัง
อยากไปช่วย คนละไม้คนละมือ
เท่าที่เราทำได้มั่ง อยากไปให้กำลังใจคุณครูและอยากกราบคุณครูคนนี้จังเลยค่ะ

พี่น้องท่านใด อยากไปเที่ยวปากน้ำโพ ไหมคะ
เพราะว่าหนิงเองก็ยังไม่รู้เลยว่า จากมหาสารคาม จะเดินทางไปยังไง
แต่เคยได้ยินว่า มีรถทัวร์จากขอนแก่น ไปนครสวรรค์เนอะ

หนิงอยากไปมากเลยค่ะ
ตอนนี้มีผู้ร่วมทริป ไฟท์บังคับ (ให้วางหลานสาวคนใหม่ก่อน) คือคุณยาย ค่ะ
แต่ถ้ายังไง ก็อาจจะไปสำรวจก่อน ค่อยให้คุณแม่ไปอ่ะค่ะ


บทเรียนจากฝ่ายทันตกรรม

ไม่มีความคิดเห็น โดย ning.dss เมื่อ ธันวาคม 26, 2008 เวลา 12:10 (เช้า) ในหมวดหมู่ นอนเล่น #
อ่าน: 1455

หลายเดือนมานี่ มีอันต้องไปเยี่ยมเพื่อน-พี่-น้องที่โรงพยาบาลอยู่เนืองๆ โดยเฉพาะแผนกทันตกรรม
จะว่าไป ผู้เขียนเป็นคนนิสัยไม่ดี poor hygine เรื่องฟันมาตลอด อิอิ เพราะขี้เกียจ หรือเรียกว่า..ไม่เห็นโรงศพไม่หลั่งน้ำตา จริงๆแหละค่ะ
ตอนเด็กๆ ก็จะกลัวหมอฟันมาก ไม่ชอบเลยห้องฟัน แต่คุณหมอบอกอะไรก็ไม่ค่อยจะจำ
มีหลักฐานความดื้อ อยู่ในช่องปาก ซึ่งสมัยก่อน ยังเป็นการอุดฟันด้วยวัสดุสีเงินๆ ผู้เขียนมีหลักฐานอยู่หลายซี่เลย อิอิ
ไม่นับกับซี่ที่ต้องถอนทิ้งไปนะคะ แต่ก็ไม่ค่อยจำ ดื้อจริงๆ โชคดีที่ถอนไปตอนช่วงเป็นฟันน้ำนม จึงไม่ได้เป็นแม่นางฟันหลอ

เอาหละ…
จนรู้ว่า ตัวเองจะได้ไป อเมริกาแน่แท้
การเตรียมตัวก็เกิดขึ้น เสื้อผ้า หน้าผม เอ๊ย…ไม่ใช่ค่ะ

เรื่องของการตรวจร่างกาย ทุกๆอย่าง รวมถึงทันตกรรม
ไม่มีใครบังคับหรอก แต่ความงกของตัวเอง ไม่อยากไปเป็นอะไรต่างบ้านต่างเมือง แม้ว่าเขาจะซื้อประกันสุขภาพให้ก็ตาม อิอิ ก็ได้เรื่อง…

นึกถึงคำของหลวงพ่อที่มรณภาพไปแล้ว ทันที ทุกครั้งที่ผู้เขียนพาท่านไปตรวจสุขภาพ (บังคับกันไป อิอิ )
“ไปตรวจเช็คหาโรค ก็จะได้โรคสิ ”

ครั้งนี้ ผู้เขียนได้เรื่องจริงๆค่ะ ไม่ถึงกับได้โรคหรอกเนอะ
ระบบร่างกายรวมๆทั่วไปปกติ น้ำหนักเกิน
อ่ะนะ อันนี้ รู้อยู่แล้ว ข้อมูลเชิงประจักษ์ 555 ผ่านโลด…
แต่…ทันตกรรม ไม่ผ่านนิ
เหงือกร่น ( สมน้ำหน้าแปรงฟันไม่เป็นเอง ) ทำให้เสียวฟัน… (ดีจะได้กินอะไรไมอร่อย )
คุณหมอฟันใจดี ก็แนะนำให้รักษารากฟัน และนัดให้เป็นระยะ ๆ
ผู้เขียนต้องไป ตามทันตแพทย์หญิงนัด อยู่ทั้งหมด 8 นัด อ่ะค่ะ
ขนาดวันที่ 14 เมษายน (วันครอบครัว) ผู้เขียนยังไม่ขาดนะคะ เพราะหมอก็ไม่ยอมหยุดนัดนิ (เด็กดีไหม)

จนเมื่อ ต้นพฤษภาคม ก็แล้วเสร็จค่ะ และทันตแพทย์หญิงท่านก็ไม่ได้นัดอีก
เราเองก็ดีใจเพราะเสร็จทันก่อนเดินทาง (ครั้งนั้น ว่าจะไปช่วงsummer ) แต่ที่สุดได้เดินทางตุลาคม
555 อันนี้เป็นโรคเลื่อน จากสถานการณ์บ้านเมือง

ผู้เขียนมีความสุขกับการใช้ปาก ทั้งในเมืองไทยและอเมริกาเรื่อยมา

จนกระทั่งวันนึง เอ๊ะ…อะไรแข็งๆ

อ๊ะ…จ๊ากกกกกกกก
ฟันแตก
ตรวจเช็คดูก็ทราบว่าเป็น แตกจากซี่ที่รักษารากฟัน
เอ๋…เราก็ไม่ได้กินของแข็งนา (อิฐ ดิน ปูน เหล็กก้ไม่เคยแอ้ม…)

วันต่อมาจึงรีบไปหาหมอฟัน อิอิ หาเรื่องไปเยี่ยมเพื่อนๆ
คราวนี้ได้พบนายทันตแพทย์ ท่านใจดีดูให้และให้ความรู้ว่า
ฟันที่เคยรักษารากฟันจะเปราะเพราะ โพรงประสาทนั้นเสียไปแล้ว (อันนี้เคยรู้)
เพราะฉะนั้นเมื่อรักษารากฟันแล้วจะต้องทำครอบฟันไว้ เพราะเสี่ยงกับการแตกหักเสียเนื้อฟันได้
(แป่วววววววว อันนี้ ไม่เคยรู้ ไม่มีใครแนะนำ และดันไม่รู้จักหาความรู้อีก)

นายทันตแพทย์ใจดี ท่านก็ตรวจๆ ท่านก็บอกว่า วันนี้ท่านนัดเยอะ
พอดีท่านอัยการ(ไม่ได้อยู่เกาะ) มารอทำฟันตามนัดด้วย และของผู้เขียนดูอาการแล้วน่าจะต้องตรวจละเอียดและหาทางบูรณะ ใช้เวลานาน ท่านจึงมาดูเวลา แล้วหากำหนดนัดอย่างเร็วให้ใหม่ วันนั้นจึงอุดชั่วคราวมาให้

อีกสองวันต่อมา…
ผู้เขียนไปอีกตามนัด ทันตแพทย์ท่านก็ใจดีเหมือนเคย (ไม่ค่อยดุ)
ตรวจแล้วก็เรียกทันตแพทย์หญิงอีกท่านมาช่วยกันดู…เช็คกันอย่างละเอียด
เพราะคุณหมอทั้งสองท่าน (แต่ไม่ใช่ท่านเดิมที่เคยรักษารากฟันเรานะ) พยายามอย่างยิ่งในการรักษาเนื้อฟัน

บทสรุป ก็คือฟันเราแตกแบบเฉลียง และลึกลงไปในเหงือก เลยคอฟันเลงไปอ่ะค่ะ
สุดจะเยียวยาแล้ว…
หมอชายท่านอยากจะเก็บ แต่หมอหญิงท่านว่า เก็บไว้ก็ไม่รอด วันนี้เก็บ อีกไม่เกิน อาทิตย์คนไข้ก็ต้องมาอีก
ท่านก็ปรึกษากัน หมอชายอยากจะรักษาฟันแท้ๆของเราสุดๆ..
ผู้เขียนในฐานะเจ้าของฟัน..
ก็เกรงใจและเข้าใจนะคะว่า คงเป็น case หิน (ยาก)ที่จะเก็บรักษาเนื้อฟันไว้
จึงขออนุญาตว่า… ถอนเลยก็ได้ค่ะคุณหมอ !!
หมอหญิง : คนไข้ทำใจแล้วนะคะ
หมอชาย: คนไข้ต้องใส่ฟันปลอมนะครับ
ผู้เขียน : ค่ะ
หมอชาย: ผมอยากเก็บไว้ครับ แต่คงต้องใช้วิธีการละเอียดมากและคงรับรองผลไม่ได้
ที่จริงคนไข้ควรได้ทำครอบฟันตั้งแต่แรก อย่างที่ผมเคยอธิบายนะครับ ฟันที่ได้ทำรักษารากฟันแล้วจะเปราะ
แตกได้ง่าย แม้ว่าคนไข้จะไม่ได้เคี้ยวของแข็งมาก ผมอยากจะทำรัดคอฟันไว้ แต่ตอนนี้ไม่ทันแล้วครับ
แตกเสี้ยวลงไปในเหงือกแล้ว
ผู้เขียน : คุณหมอถอนเถอะค่ะ
หมอหญิง: ถอนยากเหมือนกันนะพี่ ฟันที่เคยรักษารากฟันนี่ รากแข็งแรงเชียว
ผู้เขียน : ขอยาชาด้วยนะคคุณหมอพี่ ขี้ขลาดอ่ะ
หมอชาย : ฝากหมอหญิงทำต่อนะครับ

สรุป…วันนี้ผู้เขียนจึงเสียฟันบดเคี้ยว 1 ซี่ ในวัย 40 เฮ้อ…กว่าจะถอนได้ หมดยาชา ไป 3 เข็ม
เวลาตั้งแต่เริ่มถอนประมาณครึ่งชั่วโมงค่ะ ชาไปทั้งหน้า สั่นจนไม่กล้าขับรถกลับบ้านเอง
ต้อง sms ให้น้องสาวมาขับรถพากลับบ้านค่ะ

จากนั้นผู้เขียนปวดมาก … ต้องทานยาแก้ปวดติดต่อกันเป็นอาทิตย์เลยค่ะ เพราะบาดเจ็บเยอะกว่าจะเอาฟันออกได้
ขนาดลูกหลานมารับปริญญา ผู้เขียนยังกินเลี้ยงกับเขาได้ไม่สะดวกเลยค่ะ (แย่จัง) เพราะเนื้อเหงือกยังปิดไม่สนิท
กินเยอะเศษอาหารลงไป ยิ่งจะปวดเนอะ

บทเรียนครั้งนี้ ได้ข้อคิดสู่การปฏิบัติที่ดี
1. แปรงฟันให้เป็น แปรงขึ้นแปรงลง อย่าถูๆ ไปแนวขวาง ไม่อย่างนั้นเหงือกจะร่น
2. ใช้ยาสีฟันแบบ ลดอาการเสียว
3. แปรงชนิดขนแปรงนุ่ม
4. ใช้ไหมขัดฟัน ไม่ควรใช้ไม้จิ้มฟัน
5. ถ้าต้องรักษารากฟันต้องรีบทำครอบฟัน
6. ถ้าต้องอุดฟันเลือกแบบวัสดุสีเงินจะทนทานกว่า วัสดุสีคล้ายฟัน
7. ยาแก้ปวดประจำเดือนใช้แก้ปวดฟันดีกว่าจริงๆ อิอิ พิสูจน์แล้ว
8. ฟันบดเคี้ยวล่าง ควรใส่ฟันปลอมแบบถาวร ซึ่งปัจจุบันราคาเป็นหมื่น แต่เบิกได้จ่ายเพิ่มแค่ 4000 บาท
9. รากฟันเทียม ราคา 30,000 บาท ซี่เดียวนะเนี่ย…อันเล็กๆเท่ารากฟันแท้อ่ะแหละค่ะ


ทำไมไม่ไปเฮหกฯ

9 ความคิดเห็น โดย ning.dss เมื่อ ธันวาคม 11, 2008 เวลา 5:20 (เช้า) ในหมวดหมู่ คนแซ่เฮ #
อ่าน: 2387


ช่วงชีวิตการทำงานแห่งการเดินทาง…

หลายหนต่อหลายหน ที่เพื่อนๆในจังหวัดมหาสารคาม จะถามว่า…

เพื่อน : เดี๋ยวนี้ทำงานอยู่ที่ไหนหรอ

ผู้เขียน : ก็อยู่ที่เดิมแหละ กองกิจการนิสิต มมส.

เพื่อน : อ้าวเหรอ ทำไมพวกเราไม่ค่อยเจอเลยเนอะ

ผู้เขียน : เอ่อ..เนอะ สงสัยเพราะเราเดินทางบ่อยจ้า

จะว่าไปก็บ่อยจริงๆนะคะ สำหรับคนภูธรและรับราชการอยู่ในจังหวัดที่ไม่ได้มี สนามบิน หรือทางรถไฟ จะไปไหนได้ก็ทางรถยนต์เท่านั้น แต่ปี 51 ที่ผ่านมาผู้เขียนเดินทางบ่อยจริงๆแหละค่ะ ไปกทม. 16 ครั้ง ไปนครปฐม 4 ครั้ง เชียงใหม่-พิษณุโลก-สมุทรสาคร-ชลบุรี-ระยอง-ภูเก็ต-สตูล-หนองคาย และนครราชสีมา อย่างละ 1 ครั้ง อุดร 3 ครั้ง ต่างประเทศก็ ลาว 1 ครั้ง และ อเมริกา 1 ครั้ง ส่วนบุรีรัมย์ ร้อยเอ็ดและขอนแก่น ไม่ขอนับดีกว่านะคะ

555 สรุป ง่ายๆว่า ผู้เขียนเดินทางเกือบทุกสัปดาห์เลยค่ะ

สนุกดีนะคะ บางครั้งก็เหนื่อย แต่พอ…นึกถึงท่านผู้ใหญ่ที่เคารพ อย่างพ่อครูบา และท่านอาจารย์หมอ JJ ผู้เขียนรู้สึกเลยว่า…เรื่องของเราขี้ปะติ๋วหลิว อิอิ

แต่…ที่ๆอยากไปมากๆ อย่างเมืองปาย นี่สิคะ…ทำไมไม่ได้ไปสักที หรือแม้แต่ เฮหกฯเชียงรายนี้ ก็อดไปกอด….ดดดดดดด

เพราะ…ต้องเดินทางไปงาน “รวมพล คนอาสาฯ” เนื่องในวันเอดส์โลก ประจำปี 2551 ระหว่างวันที่ 6-8 ธันวาคม 2551 ณ โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ เขตสวนหลวง กรุงเทพมหานคร

ไปจัดนิทรรศการและแสดงผลงานความรู้เรื่องโรคเอดส์ เนื่องในวันเอดส์โลก ประจำปี 2551 และรับรางวัลประทานจาก พระเจ้าวรวงศ์เธอ พระองค์เจ้าโสมสวลี พระวรราชาทินัดดามาตุ ในงานนี้ทีผู้บริหารจากคณะและหน่วยงานพร้อมทั้งอาจารย์ของมหาวิทยาลัยมหาสารคามเข้ารับรางวัลดังนี้

รางวัลผู้บริหารดีเด่นในการรณรงค์ป้องกันโรคเอดส์ในสถานศึกษา ประจำปี 2551
1. นายเกื้อกูล ดวงจันทร์ทิพย์ ผู้อำนวยการกองกิจการนิสิต
2. รองศาสตราจารย์ ดร.เฉลิมพล ตันสกุล คณบดีคณะสาธารณสุขศาสตร์

รางวัลอาจารย์ดีเด่นในการรณรงค์ป้องกันโรคเอดส์ในสถานศึกษา ประจำปี 2551
1. นางสาวพัชราภา อินทร์ชลิต
2. นายเทอดศักดิ์ พรหมอารักษ์

ถึงตอนนี้…พี่ๆน้องๆ แซ่เฮ คงจะไม่ว่า…กันแล้วนะคะ ว่า ทำไมไม่ไปเฮหกฯ เชียงราย หรือจิตอาสาที่ปาย นะคะ

ขออนุญาตรายงานด้วยภาพค่ะ


กลิ้ง…มาเจอเพื่อน

6 ความคิดเห็น โดย ning.dss เมื่อ พฤศจิกายน 8, 2008 เวลา 4:10 (เย็น) ในหมวดหมู่ คนแซ่เฮ #
อ่าน: 1434

กลิ้งกลับมาจาก Colorado แล้วนะคะ แต่ยังช้าอืดในการบันทึกเหมือนเดิม 555
พี่น้อง ทั้งหลาย คงชินแล้วหละเนอะ

จนป่านนี้ ร่างกายก็ยังปรับสมดุล ระเบียบชีวิตไม่ถูกเลยอ่ะค่ะ มีภารกิจจ่อหลังแบบนี้อ่ะ


คืนนี้ นึกถึงเพื่อนรักที่ loveland อิอิ เลยเอามาฝากก่อนนะคะ…. ท่านใดที่รออ่านสาระ จาก colorado ให้รอไป่ก่อนค๊า…


แหม…เกือบลืมรูปบรรพบุรุษของเพื่อนๆค่ะ ดูสิคะว่า เมื่อ 1907 หมูที่ Colorado ตัวโตขนาดไหน หุหุ ถ้าเหมยหนิงเรียนที่นี่นานๆ สงสัยจังว่าจะขึ้นเครื่องกลับไทยได้ป่าว

เลยขอถ่ายภาพกับทำเนียบญาติๆก่อนนะคะ และขอกลับเมืองไทยดีกว่า
ไม่กล้าเรียนที่นี่นาน อิอิ


กลิ้ง…ข้ามโลก

4 ความคิดเห็น โดย ning.dss เมื่อ ตุลาคม 18, 2008 เวลา 12:08 (เช้า) ในหมวดหมู่ คนแซ่เฮ #
อ่าน: 1259

เดือนตุลาคม เป็นเดือนที่เหมยหนิง วุ่นวายที่สุดเลยทีเดียว
จะว่าไปก็วุ่นวายกับการเตรียมตัวเดินทางครั้งนี้ตั้งแต่เดือนกันยายนแล้วหละค่ะ เข้ากทม. เป็นว่าเล่น
ไหนจะกลับไปเจอเมขลาอีก …แต่ก็ผ่านมาได้ค่ะ หายไปแค่สองโลเอง อิอิ

บินมากับเจ้านกยักษ์ตัวนี้

และแล้ววันนี้ก็มาถึงซะที Colorado ,USA
มารายงานตัวก่อนนะคะญาติๆ ว่า
เหมยหนิง โกอินเต๋อแร้ววววววว

วันศุกร์ที่ 17 ตุลาคม 2551 เวลา 6.50 น. ออกเดินทางจาก สุวรรณภูมิ ด้วย UA 838 แวะที่นาริตะ แล้วต่อเข้ามาที่ ซานฟรานซิสโกค่ะ
จากนั้นก็ ได้ UA เจ้าเก่า ต่อมาที่ เดนเวอร์ ไม่น่าเชื่อก็ต้องเชื่อ 20 ชม.กับการเดินทางอากาศ(เครื่องบิน)เป็นงี้เอง

มาเหนือเมฆ


กลิ้ง…มาถึงแม่ริม เชียงใหม่จ๊าวว…

4 ความคิดเห็น โดย ning.dss เมื่อ สิงหาคม 16, 2008 เวลา 1:25 (เช้า) ในหมวดหมู่ คนแซ่เฮ #
อ่าน: 2372

เดือนนี้พัชราภา เดินสายค่ะ
ไม่ใช่ไม่ทำงานนะคะ แต่ทำก่อนหน้านี้แล้วไง กรกฏาคม ไม่ได้โงหัวเลยนิ เดือนสิงหาคมไหนๆ ก็จะต้องมาอบรมฯที่ศาลายาแล้ว ขอเที่ยวต่อก่อนกลับบ้านดีไหมน๊า…

เลย plan ไว้ว่าจะให้รางวัลตัวเองค่ะ trip เชียงใหม่นี้ วางแผนล่วงหน้าตั้งแต่ซื้อตั๋วได้ราคา 49 บาทเอ๊ง…. อิอิ ไม่รวมภาษีต่างๆค่ะ
แล้วได้ voucher ที่พักแบบ HIP HIP ซื้อหนึ่งคืนแถมหนึ่งคืนเจ้าค่ะ ไม่ไปไม่ได้แหล่วววววว

บรรยากาศที่พักสวยงามมากค่ะ เส้นแม่ริม-สะเมิง เลี้ยวมา 17 กม.ค่ะ
เดี๋ยวจะลองแปะภาพ กับเวบใหม่ ดอทคอมซะหน่อยจิ อิอิ

  

 ( ปล.งานนี้ไม่มีคุณแม่นะค้าบบบ ไม่ต้องลุ้นรูปคุณแม่หนิงจ้า )


กลิ้ง…มาถึงพิดโลก

4 ความคิดเห็น โดย ning.dss เมื่อ สิงหาคม 8, 2008 เวลา 11:27 (เย็น) ในหมวดหมู่ คนแซ่เฮ #
อ่าน: 1314

ช่วงดีดีของชีวิต
วันที่ 8-8-08 ได้ติดสอยห้อยตาม อ.ฝรั่ง Prof. Harves มาบรรยายที่ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม อ่ะค้าบบบ
แต่…
main object มะช่ายยยยย ตามฝรั่งนะค้า…
มาเติมแรงใจและพลังชีวิตกับคนแซ่เฮต่างหากหละ อิอิ

แว๊บบบบ….เดี๋ยวกลับมารายงานค่ะ


ก็ยังงงอยู่ค่ะ

5 ความคิดเห็น โดย ning.dss เมื่อ กรกฏาคม 19, 2008 เวลา 5:47 (เช้า) ในหมวดหมู่ นอนเล่น #
อ่าน: 1384

วันนี้  หลังจากพาเด็กๆไปรับทุนของมูลนิธิคุวานันท์แล้ว 

แวะเข้ามาทำงานที่ DSS@MSU ต่อ 

สักพักขอ..แว่บบบบบบ  เข้ามาเกาะสถานการณ์สาวๆ  และอยากเรียนรู้เทคนิคลานปัญญาเพิ่มด้วย (ป่าวอู้งานนะคะ วันนี้วันหยุดนิ) อ่านต่อ »


เย้เย้…กลิ้งมาสวนป่า

3 ความคิดเห็น โดย ning.dss เมื่อ กรกฏาคม 17, 2008 เวลา 11:13 (เช้า) ในหมวดหมู่ นอนเล่น #
อ่าน: 2023

วันนี้เดินทางมาสวนป่า  แวะรับวิกกี้(คุณแม่)ซึ่งกลับมาจากวัด  แล้วตรงดิ่งมาสวนป่าฯ

แม้จะมีเวลาไม่มากแต่เราก็อยากมา     อิอิ  มารับกอด..จากพ่อครูบาและพี่ๆ สาว-สาว-สาว จากแดนเหนือ

นอกจากนี้เรายังได้เรียนรู้เทคนิคต่างๆในลานปัญญาจากพี่ครูสุและ วิธีการเปลี่ยน password จากน้องราณีด้วย 

ขอบพระคุณค่ะ

วันนี้  เวลานี้  อยากให้น้องเหมยหลิงมาด้วยจังเล๊ย….มีความสุขมากค่ะ  หน่อไม้อร๊อยยย  …อร่อย


Hello world!

5 ความคิดเห็น โดย ning.dss เมื่อ กรกฏาคม 15, 2008 เวลา 10:08 (เย็น) ในหมวดหมู่ นอนเล่น #
อ่าน: 1210

Welcome to ลานปัญญา. This is your first post. Edit or delete it, then start blogging!

อิอิ แต่เราจะไม่ลบหรอกนะคะ ชอบๆ จะเก็บไว้เป็นที่ระลึกนะคะ

สวัสดีค่ะทุกท่าน

ผู้เขียนติดตามพ่อครูบาสุทธินันท์ มาเรียนรู้ด้วยคนนะคะ ลานกลิ้งนี้ เจ้าของชอบนอนค่ะ มีหมอนอยู่รอบๆนะคะ เชิญตามสบาย อิอิ

หนิงค่ะ



Main: 0.056957006454468 sec
Sidebar: 0.29455089569092 sec