ช่วงวันที่ 14-18 กรกฎาคม 2554 ต้าเดินทางไปประชุมสัมมนาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ มข มอ และได้เดินทางไปทัศนศึกษาที่เมืองปีนัง ประเทศมาเลเซีย ขากลับมาที่หาดใหญ่ รถบัสยางแตก ต้าก็อึเต็มก้น ต้าพูดคำว่า ไป หลายครั้งมาก แต่รถบัสคันที่จะมาเปลี่ยนก็ไม่มาสักที หม่าต้อมก็กลัวว่าต้าจะร้องไห้ แต่ต้าก็ไม่ร้อง มีอาจารย์และบุคลากรหลายท่านที่ชมน้องต้าว่าน้องต้าเป็นเด็กดี ไม่งอแง ไม่ร้องไห้ แต่คนข้างนอกคงไม่รู้หรอกว่า ต้าบอกหม่าต้อมหลายครั้งว่า ต้าอยากร้องไห้ หรือต้าจะร้องไห้ เวลาต้าไม่ได้อะไรดังใจ แต่ดูเหมือนต้าก็รู้ว่าต้าไม่ควรร้องไห้ ทั้งทริป นั่งรถบัสเฉลี่ยวันละ 4-5 ชั่วโมงและนั่งเครื่องบิน ขอนแก่น กรุงเทพ หาดใหญ่ ไปกลับรวมแล้วนั่งเครื่องบิน 4 ครั้ง ทั้งทริปต้าร้องไห้อยู่ครั้งเดียวบนเครื่องบินตอนที่หม่าต้อมจะแกะเอาหลอดดูดจากกล่องนมออกแล้วต้าอยากแกะออกเอง แต่นั้นก็จึงทำให้ต้าได้สติกเกอร์ของการ์ตูนดิสนีย์ซึ่งต้าชอบมาก กลับมาบ้านก็มานอนกอด
หม่าต้อมภูมิใจในตัวต้านะที่ต้าพยายามอดทน ไม่งอแง และรู้จักรอ ถึงแม้ต้าจะร้องไห้ครั้งหนึ่ง แต่ก็ถือว่าเยี่ยมมากแล้วครับ
กรกฏาคม 19th, 2011 at 9:09 (เย็น)
เก่งจัง