Btw, now he also can pee and poop in toilets so we can save money from buying a MamyPoko pants.
Btw, now he also can pee and poop in toilets so we can save money from buying a MamyPoko pants.
Ta seems to have different problems than other children.
1. He wants to keep reading while I try to limit him time in reading so that he can go to bed early.
2. He keeps asking me questions what to say in English even when he is mad.
3. He likes to take medicine. He often says อยากกินยา especially when he is sick. However, sometimes when he gets better such as when doesn’t have fever, he still says อยากกินยา
4. When he gets mad, he really gets mad. He will throw everything. He will keep crying loud. He will keep talking and crying until he gets what he wants. Recently, I think it’s time for me to be patient for his crying. I need to stop giving him what he wants because I want him to learn to calm himself when he does not get what he wants. This problem is quite difficult to solve and it will take time and patience.
ช่วงวันที่ 14-18 กรกฎาคม 2554 ต้าเดินทางไปประชุมสัมมนาแลกเปลี่ยนเรียนรู้ มข มอ และได้เดินทางไปทัศนศึกษาที่เมืองปีนัง ประเทศมาเลเซีย ขากลับมาที่หาดใหญ่ รถบัสยางแตก ต้าก็อึเต็มก้น ต้าพูดคำว่า ไป หลายครั้งมาก แต่รถบัสคันที่จะมาเปลี่ยนก็ไม่มาสักที หม่าต้อมก็กลัวว่าต้าจะร้องไห้ แต่ต้าก็ไม่ร้อง มีอาจารย์และบุคลากรหลายท่านที่ชมน้องต้าว่าน้องต้าเป็นเด็กดี ไม่งอแง ไม่ร้องไห้ แต่คนข้างนอกคงไม่รู้หรอกว่า ต้าบอกหม่าต้อมหลายครั้งว่า ต้าอยากร้องไห้ หรือต้าจะร้องไห้ เวลาต้าไม่ได้อะไรดังใจ แต่ดูเหมือนต้าก็รู้ว่าต้าไม่ควรร้องไห้ ทั้งทริป นั่งรถบัสเฉลี่ยวันละ 4-5 ชั่วโมงและนั่งเครื่องบิน ขอนแก่น กรุงเทพ หาดใหญ่ ไปกลับรวมแล้วนั่งเครื่องบิน 4 ครั้ง ทั้งทริปต้าร้องไห้อยู่ครั้งเดียวบนเครื่องบินตอนที่หม่าต้อมจะแกะเอาหลอดดูดจากกล่องนมออกแล้วต้าอยากแกะออกเอง แต่นั้นก็จึงทำให้ต้าได้สติกเกอร์ของการ์ตูนดิสนีย์ซึ่งต้าชอบมาก กลับมาบ้านก็มานอนกอด
หม่าต้อมภูมิใจในตัวต้านะที่ต้าพยายามอดทน ไม่งอแง และรู้จักรอ ถึงแม้ต้าจะร้องไห้ครั้งหนึ่ง แต่ก็ถือว่าเยี่ยมมากแล้วครับ
ต้ารู้จักและชอบอภิสิทธิ์ตั้งแต่เมื่อไหร่และรู้จักได้อย่างไร แม่ต้าเองก็ยังไม่รู้ มารู้ตอนก่อนหน้านี้ 2-3 เดือนเวลาต้าเห็นหน้าอภิสิทธิ์บนทีวี ต้าก็จะชี้และพูดว่า อภิสิทธิ์ อภิสิืทธิ์
https://plus.google.com/117913965709413485765/posts/D56mX6Jcf6e
ต้าดูเหมือนจะชอบโรงเรียนใหม่ที่ไป รู้สึกพูดเก่งขึ้นและรู้อะไรมากขึ้น ไม่แน่ใจว่่าเป็นเพราะวัยของเขาหรือ โรงเรียนเขา เวลาเห็นอภิสิทธิ์ที่ทีวี ก็จะพูด อภิสิทธิ์ อภิสิทธิ์ วันเสาร์ที่ผ่านมา พูดว่า ที่โรงเรียนมีเพื่อนมากมาย ที่บ้านไม่มีเพื่อนเลย ไปโรงเรียนดีกว่า คืนวันอาทิตย์ก็พูดอีก ที่โรงเรียนมีเพื่อนมากมาย มีพี่นักศึกษาด้วย มีคุณครูด้วย แล้วก็ถามแม่อีก แม่ปิดประตูบ้านแล้วเหรอยัง แม่ปิดประตูรั้วเหรอยัง งงเลยว่า ทำไมจึงพูด แล้วใครสอนให้พูด
สุขสันต์วันเกิดนะครับน้องต้า ขอให้ลูกมีความสุข มีสุขภาพแข็งแรง ปราศจากโรคภัยอันตรายทั้งปวง วันเวลาช่างผ่านไปเร็ว คุณครูบอกว่าลูกคุยเก่ง แต่ลูกก็ยังงอแงทุกเช้าที่ไปโรงเรียน ทั้งๆ ที่ลูกก็พูดกับแม่อยู่บ่อยว่า ลูกจะไม่ร้องไห้เวลาไปโรงเรียน จะปล่อยให้คุณแม่ไปทำงาน แต่ครูก็บอกว่าลูกร้องแป๊ปเดียว
แม่อยากขอบคุณลูกมากที่ลูกสอนอะไรแม่หลายอย่าง
- สอนให้แม่รู้จักที่จะยอมรับทั้งส่วนที่พึงปรารถนาและส่วนทีไม่พึงปรารถนาของลูก ซึ่งทำให้แม่เรียนรู้ว่า ทุกคนล้วนมีทั้งข้อดีและข้อเสีย ทุกคนล้วนมีเหตุผลของเขา และทุกคนต้องการความเข้าใจและความเมตตาจากผู้อื่น
- สอนให้แม่รู้จักที่จะอดทนเวลาลูกเรียกร้องสิ่งต่างๆ ในการที่จะไม่ตามใจลูก ในการที่จะฝึกวินัยให้ลูก เวลาไม่ตามใจลูกหรือลูกศิษย์ ลูกหรือลูกศิษย์อาจจะไม่ชอบที่แม่ทำอย่างนั้น แต่ก็ขอให้ลูกระลึกเสมอว่าสิ่งที่แม่ทำนั้นเพื่อประโยชน์ของลูกในอนาคต
- สอนให้แม่รู้จักที่จะยอมรับว่าแม่ทำได้ดีเท่าที่แม่สามารถทำได้ ถึงแม้แม่อยากจะให้เวลาลูกมากแค่ไหน อยากจะทำกิจกรรมส่งเสริมพัฒนาการลูกแค่ไหน แต่แม่ก็มีหน้าที่อื่นที่แม่ต้องทำเช่นกัน แม่ก็ต้องพยายามแบ่งเวลาให้เหมาะสมและพยายามทำหน้าที่หลายอย่างให้ดี ในขณะเดียวกันก็ยอมรับว่าตนเองทำได้ดีแค่นี้ อาจจะไม่ถึงมาตรฐานที่ตนเองต้องการ แต่ก็ได้พยายามทำดีที่สุดแล้วกับหน้าที่หลายอย่างที่มีความรับผิดชอบอยู่
- สอนให้แม่รู้ว่าลูกเรียนรู้จากการกระทำมากกว่าคำสอน หากแม่ต้องการให้ลูกพูดเบา แม่ก็ต้องพูดเบาๆ กับลูก หากแม่ต้องการให้ลูกมีจิตเอื้ออาทรกับผู้อื่น แม่ก็ต้องช่วยเหลือและมีจิตเอื้ออาทรต่อผู้อื่น ลูกมักจะทำตามสิ่งที่แม่ทำ แต่อาจจะไม่ทำตามสิ่งที่แม่พูด
- สอนให้แม่รู้ว่าแม่ยังเป็นลูกที่ไม่ดีนัก ยิ่งแม่รู้สึกว่าแม่รักลูกและพยายามให้ลูกเท่าไหร่ แม่ก็รู้สึกว่าบุญคุณของอาม่าที่มีต่อแม่นั้นยิ่งใหญ่นัก แม่อยากพูดดีและทำดีให้อาม่ามากกว่านี้ แต่บางครั้งแม่ก็ทำไม่ได้ แม่จะพยายามฝึกสติให้มากกว่านี้ เป็นลูกที่ดีของอาม่ามากกว่านี้
- สอนให้แม่รู้ว่าเวลาของแม่มีค่า ลูกมักจะถามว่า แม่หนูอยู่ไหน ถึงแม้แม่จะอยู่ข้างๆ ลูกแล้ว นั้นแสดงว่า ลูกชอบที่จะอยู่กับแม่ แม่จะพยายามให้เวลากับลูกเท่าที่จะทำได้
รักลูกเสมอ
- แม่ต้อม
วันนี้เอาน้ำให้ต้ากิน เค้าบอกว่าแม่กินน้ำด้วย เคยเอาเก้าอี้ให้เค้านั่ง เค้าก็หาเก้าอี้ให้แม่นั่งด้วย มีอะไรที่เค้าได้กิน เค้าก็หามาให้แม่กินด้วย หรือป้อนให้แม่กิน แม่ขอบคุณมากนะครับน้องต้า
ไม่น่าเชื่อว่าน้องต้าที่อายุยังไม่ครบสามขวบดีจะเตือนและดูแลพ่อแม่ได้ เวลาพ่อหรือแม่ขับรถเร็ว ก็จะบอกว่า พ่อขับรถเบาๆ หรือแม่ขับรถเบาๆ
สองวันก่อนแม่ทอดกุนเชียง ต้าก็ตักกุนเชียงให้แม่ แล้วให้ตัวเอง แล้วให้คุณพ่อ วันนี้ไปวัดกันมา ต้าก็จะเอายาคูลท์ของแม่ แม่ก็บอกว่าของแม่นะ ต้าก็จึงใช้หลอดเจาะยาคูลท์นั้นแล้วยื่นให้แม่
นอกจากนี้ต้ายังชอบพูดว่า คุณแม่คนสวย อาจารย์ต้อม อาจารย์หงา อาจารย์ต้า ไม่รู้ใครสอนให้ต้าพูด เย็นวันที่พาต้าไปที่ทำงานกลับมาเรียกแม่ว่า แม่ อาจารย์ เราก็งงว่าเขาจะพูดว่าอะไร จากนั้นต้าก็ตอบว่า อาจารย์ต้อม แล้วก็เรียกว่า อาจารย์ต้อมไป หัวเราะไปอย่างมีความสุข จากนั้นก็เรียกทั้งแม่ ทั้งพ่อ และตนเองว่าเป็นอาจารย์ อันนี้ก็ไม่รู้ว่าใครสอนหรือเขาเรียนรู้ได้อย่างไร
วันนี้ ต้าเห็นจิ้งจกนอนอยู่ ก็ถามแม่ จิี๊กจกภาษาอังกฤษเรียกว่าอะไร แม่ก็บอก lizard สักพัก ต้าก็บอกว่า lizard sleeps แม่ดีใจที่ต้าเอาคำภาษาอังกฤษมาผสมกันเองได้
ตอนบ่ายนั่งรถไปทานข้าวกัน น้องต้าก็พูด bus แล้วสะกดว่า บี ยู เอส พ่อกับแม่ก็หันมามองหน้ากันและดีใจที่ต้าสะกดคำว่าบัสได้ถึงแม้ว่าจะเป็นแค่คำแรกและเป็นคำง่ายๆ ก็ตาม ต่อมาอาม่าก็ถามน้องต้าว่า ฝนตกภาษาอังกฤษว่าอะไร น้องต้าก็พูด it’s raining
วันนี้ครูต้อมของน้องต้ารู้สึกปลื้ม
เดือนนี้ ต้าใจดีมาก ในระหว่างกินข้าวด้วยกันบนโต๊ะ ก็ตักปลาให้แม่ ตักหมูให้แม่ ตักน้ำซุบให้แม่ ตอนจะให้ ก็พูดว่า ให้แม่ แล้วมาเย็นนี้ในระหว่างที่แม่ของน้องต้าล้างถ้วย ก็วิ่งเข้ามา และบอกว่า ป้อนแม่ แล้วเอาแอปเปิ้ลที่อาม่าปอกให้ต้า เอามาป้อนให้แม่ สักพัก ก็เอาเงาะที่อาม่าปอกให้ต้า มาป้อนให้แม่ทาน แล้วหัวเราะด้วยความชอบใจ ได้แต่หวังว่า ต้าคงเริ่มมีความสุขจากการให้ เริ่มต้นจากการให้แม่ และในอนาคต ก็คงจะให้คนรอบข้าง และให้คนอื่นๆ เท่าที่กำลังของตนเองจะให้ได้