น้องต้าเริ่มเดินทางเมื่อน้องต้าอายุประมาณ 9 เดือน โดยเดินทางไปที่กรุงเทพพร้อมครอบครัว เพราะคุณแม่ต้องไปนำเสนอบทความวิจัยในเดือนมีนาคม 2552 จากนั้นน้องต้าก็เดินทางไปต่างประเทศครั้งแรกเมื่อน้องต้าอายุ 10 เดือน น้องต้าเดินทางไปลาวในเดือนเมษายน 2552 เพราะคุณแม่ต้องไปอบรมให้กับบุคลากรของการไฟฟ้าลาวเกี่ยวกับการออกแบบฐานข้อมูล จากนั้นน้องต้าก็เดินทางไปภูเก็ตในเดือนพฤษภาคม 2552 เพราะคุณแม่ไปนำเสนอบทความวิจัยที่นั้น จากนั้นน้องต้าก็เดินทางไปเกาหลีในเดือนกรกฎาคม 2552 เพราะคุณแม่ไปนำเสนอบทความวิจัยที่นั้นอีกเช่นกัน ต่อมาน้องต้าก็ไปสุรินทร์ในเดือนตุลาคม 2552 เพื่อเยี่ยมญาติ จากนั้นน้องต้าก็ไปเชียงใหม่ในเดือนพฤศจิกายน 2552 เพราะคุณแม่ไปงานแต่งงานเพื่อนที่นั้น ในสิ้นปี 2552 น้องต้าก็ไปที่ดูไบเพราะคุณพ่อไปนำเสนอบทความวิจัยที่นั้น ว่างเว้นเพืยงแค่ 2 เดือน น้องต้าก็ลุยต่อในเดือนมีนาคม 2553 น้องต้าไปเชียงใหม่ เชียงรายเพื่อจะไปไหว้เช้งเม้งและเยี่ยมญาติ ล่าสุดในเดือนเมษายน 2553 น้องต้าไปสงกรานต์ที่บ้านคุณปู่คุณย่าที่สุรินทร์ ครั้งล่าสุดนี้เป็นครั้งแรกที่อาม่าน้องต้าไม่ได้ไปด้วย เพราะอาม่าแก่แล้ว สุขภาพไม่ค่อยดี ไม่อยากเดินทาง และน้องต้าก็โตพอสมควรแล้วด้วย นอกจากนี้ก็มีป้าและลูกของป้าน้องต้า (เจ้หญิง๗) ช่วยดูแลอาม่าที่บ้านด้วย คุณแม่น้องต้าจึงได้รู้ซึ้งถึงความโชคดีที่มีอาม่าคอยช่วยเลี้ยงน้องต้า เพราะคุณแม่น้องต้าต้องตามป้อนข้าวน้องต้าเองทุกมื้อ
น้องต้าชอบเที่ยว ชอบดูนั้นดูนี้ งอแงน้อยลงเมื่อโตขึ้นตอนอยู่ในรถ ตอนขากลับมาจากสุรินทร์มาขอนแก่น บอกให้นอนก็นอน คุณแม่ได้งีบพักเอาแรงบ้าง ไปเชียงใหม่มาก็ทำให้น้องต้าพูดจ้ะเอ๋เป็นเพราะคุณลุงเขยน้องต้าพูดเก่ง เล่นกับเด็กเก่ง ตอนนี้น้องต้าก็ทำอะไรได้เองหลายอย่างแล้ว เช่น แกะเมล็ดองุ่นออกเองเป็น เปิดปิดขวดน้ำดื่มเองเป็น เดินขึ้นบันได้โดยเกาะราวเองเป็น น้องต้าชอบเดินขึ้นรถบันไดและเนินหลายรอบ อย่างวันนี้แวะสวนสาธารณะบึงพลาญชัยที่ร้อยเอ็ด น้องต้าก็เดินขึ้นลงเนิน 5 รอบ เดินขึ้นลงบันได 4 รอบ ตอนนี้ก็ได้แต่ลุ้นและพยายามฝึกให้น้องต้าพูดได้หลายคำมากขึ้น น้องต้าพูดได้บางพยัญชนะ เช่น ป บ น และ จ เช่น ปู่ แนน้ (นมในภาษาจีน) บู่ จ้ะ ปี จ้ะเอ๋
สรุปประเทศที่น้องต้าไปมา: เวียงจันทน์ ลาว, โซล และเชจู เกาหลี, ดูไบ สหรัฐอาหรับเอมิเรสต์
จังหวัดที่น้องต้าไปมาและแวะเที่ยวหรือพัก: เชียงใหม่, เชียงราย, สุรินทร์, ร้อยเอ็ด, ภูเก็ต, กรุงเทพ
เมษายน 17th, 2010 at 8:09 (เย็น)
น้องแข็งแรงมากเลยจ้ะ เดินทางตั้งแต่เล็กแบบนี้ก็ไม่งอแง งานนี้โตขึ้นมีความรู้รอบตัวเยอะแน่ ๆ เลยจ้ะ มีแววเป็นนักสำรวจตัวน้อยด้วยสิ น้องต้อมคงเหนื่อยนิดแต่ผลระยะยาวดีแน่ ๆ จ้ะ ^ ^
เมษายน 17th, 2010 at 8:49 (เย็น)
สมองเด็กกำลังฟอร์มโครงสร้างคุณลักษณะเฉพาะตัวเขาในอนาคต ขอให้โตขึ้นมาเป็นคนดีศรีสังคมนะครับ
เมษายน 17th, 2010 at 9:38 (เย็น)
ขอบคุณค่ะพี่เบิร์ดและพี่บางไทรที่เข้ามาเยี่ยมและให้กำลังใจและข้อแนะนำอย่างรวดเร็ว