ลานคนธรรมดา

ท่านอธิการบดีมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับการประชุม unesco (the united nations educational, scientific and cultural organization) 2009 ที่ปารีส ในประเด็นที่ unesco จะพยายามขับเคลื่อนอุดมศึกษาของโลก ผมเห็นว่าน่าสนใจ เลยเอามาเล่าต่อ

“But it has also highlighted the fact that society has endowed its educational institutions with greater social responsibilities than ever before, and the expectations are high: we now look for education not just to educate our children and youth, but to bring us out of poverty and set us on the path to peace and sustainable development.

นอกจากนั้นยังกล่าวถึง”อุดมศึกษาต่อการรับผิดชอบต่อสังคม”ด้วยว่า-

อุดมศึกษามักจะพูดกัน ประชุมกันบ่อยครั้งถึงเรื่องราวที่เกี่ยวการงบประมาณที่จะได้จากรัฐบาล พูดถึงการสนับสนุนจากภาคเอกชนและภาคประชาชน พูดถึงความร่วมมือกันระหว่างประเทศ การก้าวข้ามพรมแดน แต่อุดมศึกษาพูดน้อยมากถึง “ความรับผิดชอบต่อสังคม” ซึ่งความจริงแล้วความรับผิดชอบต่อสังคม (social responsibility) นั้นสำคัญที่สุด

ผมย้อนนึกถึงข้อเขียนที่ พ่อครูบาฯ เขียนไว้ในเรื่องบัณฑิตที่พึงประสงค์ว่า

“เรียนจบจากมหาวิทยาลัยแล้ว ขอให้เป็นคนรู้ร้อนรู้หนาวกับเรื่องของสังคม สามารถเรียนรู้ต่อยอดในเรื่องต่างๆได้ดี มีทักษะชีวิตและสังคมในด้านที่เป็นผู้เสนอและผู้สนองได้ ที่สำคัญเป็นตัวคูณของสังคม”

ที่จี๊ดขึ้นมาคือส่วนนี้เป็นสิ่งที่พาอครูบาฯพูดไว้แล้ว แต่อาจไม่มีน้ำหนักมากพอที่จะเปลี่ยนแนวคิดของผู้บริหารอุดมศึกษาไทย คงต้องรอให้ unesco มาบอกถึงจะยอมเปลี่ยนกระมัง

บ่นวันละนิด ชีวิตแจ่มใส

จากลานคนขี้บ่น แฮ่ม ชอบจัง ชื่อลานนี้ 55555

ผม..เอง

ผมตามไปเป็นเด็กหิ้วข้อมูลในการพบท่าน รมช.กระทรวงพลังงานและท่านที่ปรึกษา เมื่อวันที่ 24 ก.ค. 2552

ไม่ได้พูดซักคำ ฟัง ฟัง และฟัง คิด คิด และคิดตาม

ทำ AAR ส่งในบันทึกนี้

feeling - เรายังวนอยู่ในระบบราชการเดิมๆ มีท่านผู้นำ ท่านที่ปรึกษา และผู้ประสานงาน

finding - ระบบบริหารยังเป็นระบบการตั้งรับ การทำงานแบบป้องกันตัวเอง มิให้ถูกโจมตี ไม่มีการเสี่ยงในแนวทางใหม่ๆเพื่อการเปลี่ยนแปลง

willing - nothing, คงมีงานเอกสารที่ต้องทำเพิ่ม กลับมาในแนวทางที่เราอยากทำดีกว่า รบแบบกองโจรต่อไป

หมดเวลาไปอีกหนึ่งวันครับ

แฮ่ม ส่งการบ้านคุณ bangsai แล้วครับ

การส่งเสริมด้านพลังงานทดแทนยังเป็นแบบยัดเยียด 99% ครับ

เอาเครื่องมือไปให้ เอาวิทยากรไปสอน แล้วเครื่องมือก็ตั้งเป็นอนุสาวรีย์

เพราะขาดความต้องการในรากฐานจริงๆ

เราต้องการแค่ผลงาน ไปบอกผู้ใหญ่ ไปบอกนาย ไปประชาสัมพันธ์ ว่า สนับสนุนแล้วน่ะ และประเมินผลกับแบบปลอมๆ

ซึ่งหากเก็บงบประมาณเหล่านี้ ไปให้ถูกคน ถูกที่ ถูกเวลา สร้างคนมากกว่าสร้างของ ไม่เอาความสำเร็จที่อยากได้ดั่งใจ ค่อยๆวางพื้นฐาน ช้าหน่อยแต่ยั่งยืน อาจเป็นทางเลือกที่ดีกว่า

แต่ แนวคิด แบบด่วนทันใจ ที่ไม่ได้คำนึงถึงความพร้อมพื้นฐาน  มันอยู่ในสายเลือดของนักบริหารเมืองไทยเสียแล้ว

การพัฒนาเมืองไทย จึงก้าวไปอยากช้าๆ

จาก ลานคนขี้บ่น

ผม..เอง

ปล. ผมรู้แล้วครับ ว่าการเขียนบ่นเป็นการระบาย โดยมีผู้อ่านนั่งอ่านอย่างเงียบงัน

หลังจากเขียนบ่นแล้ว ผมก็สบายใจ ผมต้องการเพียงได้บ่นเท่านั้น อิอิ  

เป็นน้องใหม่ครับ จินๆอยากรู้ว่าพี่ๆเขาเขียนอะไรไปบ้างแล้ว จะได้มาต่อมาเติม แต่นอนคิดอยู่หลายรอบ ด้วยเวลาอันจำกัด รออ่านให้ครบทุกคน คงไม่ได้เขียนไปอีก 1 ปี

พรุ่งนี้จะไปพบกับทีมงานท่านมรมต.กระทรวงพลังงาน เป็นเด็กตามผู้ใหญ่ไปประชุม ประเภทผู้ให้ข้อมูลนะครับ

นโยบายด้านต่างๆของประเทศไทยเรามันดูสับสนนะครับ จากบนหิ้ง สู่ การหาบหาม ดูมันไกล และเป็นไปได้ยากจริงๆ

บางนโยบายไม่ชัดเจนในเป้าประสงค์ โดยประชาสัมพันธ์และสนับสนุนการวิจัยไปแล้ว แต่มันยังคงเบลอๆว่า หัวข้อนี้ทำเพื่ออะไร

วัฒนธรรมไทยคือประนีประนอม เกลี่ยๆกันไป คนโน้นบ้างคนนี้บ้าง ผมเคยตั้งคำถามว่า วิจัยทางด้าน fuel cell ของไทยนั้นต้องทำด้วยหรือ? ไทยมีศักยภาพโดดเด่นอย่างไรในการทำวิจัยเรื่องนี้ และจะได้อะไร นอกเหนือการสร้างความรู้ในตัวบุคลากร? ทรัพยากรที่ใส่ลงไปนั้น ต้องไปแบ่งมาจากส่วนอื่น เอาไปใส่ในด้านที่ไทยมีศักยภาพสูงจะดีมั๊ย??

แฮ่ม ท่าจะเป็นวิชาการมากไปแล้ว กลับมาที่เบาๆ สบายๆดีกว่า

มีบางคำถามที่โพสต์ในลานปัญญาแห่งนี้ คือเรื่องลำใยสู่พลังงาน ซึ่งมีวิจัย แต่ระยะทางสู่ความเป็นจริงมันยังไกล เพราะนักวิจัยส่วนใหญ่ไม่ใช่ ผู้ประกอบการ มองไม่ออกว่า จะทำฝันให้เป็นจริงได้อย่างไร แบบว่าความรู้สึกว่าเศรษฐศาสตร์เป็นตัวกำหนดให้เกิดความเป็นจริงนั้นไม่มีนะครับ จึงทำวิจัยไว้บนหิ้ง บนห้างเสียส่วนใหญ่ โดยบอกว่า รอการนำไปต่อยอด
แฮ่ม ใครก็ไม่รู้ที่จะเป็นคนไปต่อยอด?

พอดีกว่า ท่าทางวันนี้จะไม่ได้เรื่อง มีแต่เรื่องบ่น บ่น และบ่น ดึงสติให้มาสู่ตัวก่อนจะดีกว่า

สนใจจะไป เฮ10 นะครับ แบบว่าฝันจะไปเมืองน่านมานานแล้ว

ผม..เอง

ผมทำงานอยู่ที่ ม.อ. (มหาวิทยาลียสงขลานครินทร์) ครับ อายุราชการมากกว่า 33 ปีแล้ว

เป็นศิษย์คุณหมอจอมป่วน ที่มาทำ dialogue ให้กับหน่วยงานเลยได้รู้จักลานปัญญา

อ.จอมป่วนให้หนังสือ”เจ้าเป็นไผ 1″มาให้อ่าน เลยอ่านซะรวดเดียวจบ รู้สึกอยากรู้จักสมาชิกในลานปัญญามากขึ้น เลยสมัครเป็นสมาชิกซะเลย

สอนอยู่คณะวิศวฯ วิศวกรรมเคมี แต่ตอนนี้ไปทำงานที่ศูนย์เครื่องมือวิทยาศาสตร์ด้วย มากกว่า 6 ปีมาแล้ว

เคยพบ ครูบาฯ ลุงเอก ท่านอัยการชาวเกาะมาแล้ว น้าอึ่งอ๊อบ ก็เคยเจอ จากการชักนำของน้าแป๊ดและคุณเมตตา อ้อ! ท่านอ.ไร้กรอบอีกคน

เกิดที่ประจวบคีรีขันธ์ เป็นเด็กบ้านนอกมา 17 ปี เข้ากรุงฯ มาเรียนเคมีเทคนิค อยู่ 4 ปี ออกไปทำงานที่หาดใหญ่หลังจากเรียนจบ

ไปอยู่ฝรั่งเศสมา สามปีครึ่ง ก็กลับมาทำงานที่หาดใหญ่เหมือนเดิม

ทำงานวิจัยด้านพลังงานทดแทนไบโอดีเซล มาหลายปี มีสถานวิจัยฯขายน้ำมันไบโอดีเซล 100%ด้วย

ยังงงๆกับระบบการเขียนบล็อกที่นี่ครับ

ยินดีต้อนรับสู่ลานปัญญา

• ท่านได้สร้างบล็อกของท่านเองแล้วที่นี่
• บันทึกนี้เป็นข้อความทดสอบ
• ท่านสามารถเข้า Dashboard หรือ Site Admin เพื่อลบบันทึกนี้ออกได้
• ขอแนะนำให้ท่านเขียนบันทึกแนะนำตัวเอง เพื่อทำความรู้จักกับสมาชิกอื่นๆ
• คำแนะนำภาษาไทยอยู่ในบล็อกลานคู่มือบ้านลานปัญญา

ยินดีต้อนรับสู่ลานปัญญา