ระหว่างที่หนีกัมมันตภาพรังสีและแผ่นดินไหวไปอยู่กรุงเทพฯ ได้มีโอกาสไปทานอาหารมังสวิรัติที่สมาคมมังสวิรัติแห่งประเทศไทย ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กับตลาดจตุจักร อาหารที่นี่อร่อยและมีให้เลือกหลากหลาย ทานเสร็จแล้วก็ซื้อเสบียงใส่กระเป๋ากลับมาทานต่อที่ที่พักด้วย ระหว่างที่กำลังจะเดินออกจากร้านอาหาร ก็มีผู้ชายท่าทางบ้านนอกๆๆ ทำหน้าซีดๆ ยืนหลบอยู่ข้างกำแพงเข้ามาถามว่า อ่านต่อ »
เมื่อครั้งยังเด็ก แม่สอนเสมอว่าให้เป็นคนดีมีมนุษยธรรม และก็ยังได้ยินผู้ใหญ่หลายๆ คนพูดว่า เวลาจะทำอะไร ต้องคำนึงถึงมนุษยธรรม เวลาคนตกทุกข์ได้ยาก ก็อย่าไปซ้ำเติมเขา จึงเข้าใจมาตลอดว่า มนุษยธรรม หมายถึง ความเป็นคนมีเมตตา เห็นอกเห็นใจ และช่วยเหลือผู้ตกทุกข์ได้ยาก อ่านต่อ »
เพิ่งรู้ว่าซากุระห่างหายจากวงการลานปัญญาเฮฮาศาสตร์ไปนานแค่ไหน ก็ตอนกลับมาเปิดลานของตัวเองดูแล้วพบว่า บันทึกสุดท้ายที่เขียนก็คือเรื่อง กฐินแดนซากุระ ซึ่งก็ผ่านมานานกว่าครึ่งปีแล้ว วันนี้ก็เลยถือโอกาสมารายงานความคืบหน้าว่า หลังจากตอนกฐินปีที่แล้ว ที่มีสาธุชนมากันอย่างเนืองแน่นจนล้นวัด จึงเกิดแรงบันดาลใจให้พวกเราชาวอาทิตย์อุทัยในจังหวัดอิบาราขิและใกล้เคียง พร้อมใจกันระดมทุนซื้อที่ดินและซื้ออาคารวัดใหม่ อ่านต่อ »
ต้องขออภัยที่ห่างหายไปนานค่ะ เนื่องจากภารกิจล้นพ้นตัว บวกกับปัญหาสุขภาพตามประสาคนผอมบางร่างน้อยในสภาวะอากาศที่หนาวเย็นค่ะ แต่ตอนนี้แข็งแรงดีแล้วหลังจากโด๊ปเวย์โปรตีนไปเพิ่มกรดอะมิโนและพลังงานให้กับร่างกายไปตลอด 1 เดือนที่ผ่านมา ก็เลยมีแรงมาโพสต์ต่อตามที่เจ้าคุณพ่อจอมป่วนเรียกร้องและรอคอยค่ะ
ก็เพิ่งผ่านไปหมาดๆ (อิอิ แค่เกือบจะ 1 เดือน) กับกฐินวัดภาวนาอิบาราขิ วัดที่ซากุระ ไปช่วยงานอยู่ประจำ แม้จะไกลแสนไกลก็ตาม เหตุผลที่เลือกไปที่นี่เพราะ เป็นวัดเล็กๆ เปิดได้ไม่นาน ไม่มีคนไปช่วย พี่ๆ ที่มาวัดก็ใจดี มีอาหารอร่อยๆ ที่ซากุระชอบมาฝากเสมอ และทุกคนก็น่ารัก เป็นกันเอง ปัจจัยน้อย แต่หัวใจเกินร้อยขอรับ ถ้าในบรรดาวัดในญี่ปุ่นนี่ วัดอิบาราขิได้ชื่อว่า “วัดบ้านนอก..ที่สุด” เราก็เลยอยู่กันอย่างบ้านนอกๆ ค่ะ อ่านต่อ »
