ลานเบาหวานอินทรีย์

หลังจากหมอตรวจพบเบาหวานในเลือดของฉันแล้ว

 สิ่งแรกที่ฉันทำคือปฏิวัติตัวเองด้วยการออกกำลังกาย วิ่งๆๆๆๆๆๆ

โดยเริ่มจากเดินช้าๆ เพราะวิ่งไม่เป็น เดินไปรอบสนามฟุตบอล ได้ 1รอบ

รู้สึกเหนื่อยมากจนหายใจไม่ออก  ครบ 1 รอบแล้วจึงนั่งพัก

ระยะแรกที่วิ่งนั้นเครียดมากเพราะรู้สึกอายเด็กๆนักกีฬาที่มีให้เห็นรอบรอบสนามฟุตบอล

ซึ่งก็มีทั้งนักกีฬาที่มีจิตใจเป็นนักกีฬาแท้จริง กับนักกีฬาไม่แท้พวกนี้ยืมปากสุนัขท้ายซอยมาใช้

พวกเขาคงนึกว่าฉันเป็นเด็กรุ่นเดียวกันมั๊งจึงแซวไม่เลิก เหมือนฉันเป็นคนหนุ่มสาว

วันที่สองฉันตั้งใจแน่วแน่ว่าจะต้องทำให้ได้10 โดยเพิ่มรอบวันละ 1 รอบ

ภายในระยะเวลา 10 วันติดต่อกันให้ได้ วันที่3, 4, 5 และ6 ฉันเริ่มเดินเหมือนวิ่งได้แล้ว

วันที่ 7 พลังความพยายามทำให้ฉันวิ่งได้ 10 รอบโดยไม่ต้องรอให้ถึงวันที่ 10

ระหว่างที่พยายามให้ตัวเองมีสุขภาพดีนั้น ฉันได้มีโอกาสรู้จักนักวิ่งมาราธอนของจังหวัดสมุทรสาครหลายคน

พวกเขาต่างพยายามแนะนำวิธีวิ่ง แต่ฉันทำไม่ได้ สิ่งที่ทำได้คือวิ่งไปเหยาะๆ พร้อมกับดูลมหายใจของตัวเอง

เป็นจังหวะ 1-2-3-4 ฉันอธิษฐานจิต และแผ่เมตตาทุกครั้งที่วิ่งได้ 1 รอบ

และรอบแถมฉันจะเดินช้าๆเพื่อสำรวจร่างกาย และใจของตัวเอง

หลังจากวันที่ 10 ฉันเริ่มวิ่งเหยาะๆพร้อมสังเกตสังขารตัวเอง

เวทนาเกิดขึ้นเป็นระยะๆ แต่ความมุ่งมั่นยังคงอยู่เต็ม

อุปสรรคเกิดขึ้นทุกวัน แต่ควบคุมจิตให้สงบ ฝึกปลงกับสิ่งที่เกิดขึ้น

ฉันวิ่งทุกวันๆจนน้ำหนักค่อยๆลดลงไป จนถึง 10 กิโล

ในเวลาเดียวกันก็ควบคุมอาหาร พิถีพิถันเลือกกินผักมากกว่าเนื้อสัตว์

และไม่กินข้าวเย็นหลัง 6 โมงเย็น ไม่ดื่มกาแฟ  และไม่ดื่มน้ำอัดลม น้ำหวาน

ระยะหลังฉันไม่ได้ไปวิ่ง แต่หันมาเล่นโยคะ และเล่นไม้กระบองแทน

สุขภาพดีกลับคืนมาใหม่ โดยไม่พึงยาแม้แต่เม็ดเดียว ไม่ต้องรับสารเคมีจากยาควบคุมเบาหวานเพิ่ม

และพบว่า การเจริญภาวนาดูลมหายใจเข้าออกให้สอดคล้องกับการเดิน หรือวิ่งนี้

ช่วยให้ร่างกายได้ปรับสมดุลให้รู้สึกสบายกาย สบายใจ

ณ เวลานั้นฉํนเข้าใจว่ากาย และจิตของฉันได้ทำงานควบคู่กันแล้ว

จิตเคลื่อนกายเคลื่อน โรคเบาหวานเริ่มทำอะไรฉันไม่ได้แล้ว เวลาทุกขณะของฉันจึงอุทิศให้กับอาชีพ

และมุ่งมั่นทำงานให้สังคมมากขึ้น  ฉันจึงได้หันมาช่วยเพื่อนผู้ป่วยในนามแกนนำจิตอาสาโรงพยาบาล

อย่างไม่เป็นทางการ และหวังเป็นอย่างยิ่งว่าทุกคนจะได้ตระหนักถึงภัยเงียบของโรคเบาหวาน

ด้วยการหันมาดูแลสุขภาพของตนเอง และใช้ชีวิตให้สอดคล้องกับธรรมชาติ

อยู่กับธรรมชาติให้มากขึ้น และร่วมกันรักษ์ธรรมชาติอย่างจริงจังเสียที