กตัญญุตา
วันก่อนเข้าไปอ่านเรื่อง “อายเพราะมีแม่แก่” ของครูปู ทำให้นึกถึงเหตุการณ์ลักษณะเดียวกันที่เคยได้ยิน มีอาจารย์พยาบาลท่านหนึ่งซึ่งประสบปัญหามีบุตรยาก เลยตัดสินใจไปทำ GIFT และก็ได้ตั้งครรภ์สมใจ ท่านมักจะเล่าเรื่องส่วนตัวให้น้องๆ ที่แต่งงานแล้วมีปัญหามีบุตรยากฟังเสมอ เพื่อจะได้มีความหวังและกำลังใจ บังเอิญได้อยู่ในวงสนทนาด้วยจึงเก็บประเด็นหนึ่งที่พี่เล่าให้ฟังซึ่งเป็นเรื่องฮา ๆ ว่า ” กว่าจะตั้งครรภ์ได้ก็ยากลำบากพอแล้วแต่การดูแลลูก ๆ ยิ่งยากลำบากเข้าไปใหญ่” ยิ่งตอนลูก ๆ เข้าโรงเรียน เขาจะเป็นแรงบันดาลใจให้เราต้องทำตัวให้ดูดีตลอดเวลา เพราะเพื่อน ๆ ลูกที่โรงเรียนจะแข่งขันกันว่าใครมีแม่สวยและสาวกว่ากัน เป็นการแข่งขันตามประสาเด็กอนุบาล วันแรกของการไปโรงเรียนของเจ้าตัวเล็ก หลังเลิกเรียนเจ้าตัวเล็กวิ่งแจ้นกลับบ้านมาหาแม่พร้อมยิ้มแฉ่งอย่างดีใจ
แม่ : “ว่าไงลูก ลูกดีใจที่แม่ของลูกยังสาวและสวยที่สุดใช่ไหมจ๊ะ”
ลูก (ตอบกลับมาด้วยสีหน้าและแววตาปลื้มปีติ) : “เปล่าค่ะ หนูดีที่ใจที่สุดเลยค่ะ ที่คุณแม่ไม่ได้แก่ที่สุดในห้อง”
แม่ : “อ้าว เหรอ แล้วแม่ได้ที่เท่าไหร่ในห้องจ๊ะ”
ลูก : “คุณแม่ได้ตำแหน่งรองอันดับหนึ่งค่ะ แม่ของเพื่อนที่มีอายุมากที่สุดเขาอายุมากกว่าคุณแม่ตั้ง 3 วัน ค่ะ”
แม่ : ?????????????
เรื่องการแข่งขันว่ามีแม่สาวและสวยเป็นเรื่องที่เด็ก ๆ อนุบาลเขาคิดกัน แต่หากโตเป็นผู้ใหญ่แล้วถ้ามองวิกฤตเป็นโอกาสจะดีมาก “การที่มีพ่อแม่อายุมาก นับว่าเป็นโอกาสอันดีที่เราจะได้ดูแลท่านในช่วงบั้นปลายของชีวิต และหากเป็นช่วงที่เรายังไม่มีภาระในการดูแลใครก็ยิ่งทำให้เราได้มีเวลาตอบแทนพระคุณของท่านได้มากยิ่งขึ้น ลองย้อนกลับไปมองดูสักนิด ว่าท่านพยายามแค่ไหนกว่าจะให้ชีวิตแก่เรา ท่านลำบากแค่ไหนกว่าจะเลี้ยงเราได้เติบโตจนถึงวันนี้ได้ “ความกตัญญูกตเวที” เป็นสัญลักษณ์ของคนดี เชื่อเถอะว่าคนที่ดูแลพ่อแม่ของตนเองเป็นอย่างดี อนาคตของคน ๆ นั้นก็ย่อมจะประสบพบเจอแต่สิ่ง ๆ อย่างแน่นอน”
« « Prev : วันดีดีที่ไม่ธรรมดา
Next : ถึงเวลาจะเปลี่ยนไปแต่จิตใจเป็นสุข » »
1 ความคิดเห็น
เกิดแล้วแก่เจ็บตายกายกระแด่ว
ถ้าแก่แล้วถอยหลังยังไงไหว
ก่อนจะหง่อมควรซ้อมเตรียมพร้อมไว้
รีบมองไป ..กระจกจ๋า>>บอกข้าที
ดูกระจกแล้วตกใจรีบไปหา
อุ๊ยหน้าตาไม่ไหวไล้สี
จะรู้กันบ้างไหมสมัยนี้
ว่าสวยที่จิตใจไฉไลเอย