เปลี่ยนวันธรรมดาให้เป็นวันพิเศษ
วันนี้เป็นวันอาทิตย์ และเป็นวันหยุดพักผ่อนของใครต่อใครหลายคน แต่บางคนก็ยังเป็นวันทำงานเช่นเคย จำได้ว่าผู้ว่าราชการจังหวัดมหาสารคามคนก่อนมีนโยบายรณรงค์ให้วันอาทิตย์เป็นวันแห่งครอบครัว ซึ่งท่านก็คงรับนโยบายมาจากส่วนกลางนั่นเอง เพราะเห็นมีรายการโฆษณาทางโทรทัศน์รายการหนึ่งที่พยายามจะสื่อให้คนไทยใช้เวลาอย่างน้อย 1 วัน ในสัปดาห์ เพื่อให้เป็นวันแห่งครอบครัว โดยวันนั้นควรเป็นวันที่ทุกคนอยู่กันพร้อมหน้า ทั้งนี้เพื่อส่งเสริมความอบอุ่นให้เกิดขึ้นในสถาบันครอบครัว เป็นโอกาสอันดีที่คนในครอบครัวจะได้ทำกิจกรรมร่วมกัน เช่น ไปทำบุญร่วมกัน ทำอาหารและรับประทานอาหารร่วมกันทุกมื้อ ปลูกต้นไม้หรือทำสวนร่วมกัน ช่วยกันทำความสะอาดบ้าน ซึ่งเมื่อพิจารณาดูแล้วกิจกรรมต่าง ๆ เหล่านี้ล้วนแต่เป็นสิ่งที่ทุกคนในครอบครัวปฏิบัติเป็นประจำในอดีต แต่ในปัจจุบันจะเห็นได้ว่า บางอย่างได้เปลี่ยนแปลงไป โครงสร้างครอบครัวในสังคมไทยเป็นครอบครัวเดี่ยวโดยส่วนมาก น่าแปลกตรงที่ ทั้งๆที่จำนวนสมาชิกในครอบครัวน้อยลงแต่กลายเป็นว่าโอกาสที่จะอยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตาก็ยิ่งน้อยลงไป สมัยก่อนโครงสร้างสังคมไทยเป็นครอบครัวขยาย สมาชิกครอบครัวมีจำนวนมากแต่กลับมีเวลาอยู่ด้วยกันพร้อมหน้าพร้อมตาได้มากกว่า
ปัจจุบันแม้แต่วันหยุดราชการโอกาสที่คนในครอบครัวจะได้อยู่กันพร้อมหน้าก็แทบจะหาได้ยากยิ่ง “เป็นเพราะสังคมเปลี่ยนไปหรือจิตใจคนเปลี่ยนแปลง” การทำให้วันธรรมดากลายเป็นวันพิเศษมันมีความสำคัญแค่ตรงที่ต้องมานั่งทำอะไรด้วยกันเพียงแค่วัน 1 วันในสัปดาห์ใช่หรือเปล่า??? ความพิเศษมันประเมินได้จากอะไร ??? การสร้างความสุขภายในครอบครัวคงไม่จำเป็นต้องรอวันหยุดพร้อมหน้าพร้อมตากันกระมัง การสร้างความพิเศษน่าจะอยู่ที่การเอาใจใส่ และให้ความสำคัญกับความรู้สึกของกันและกันมากกว่า เรามีเวลาคุยกับคนในครอบครัวเราหรือไม่ในแต่ละวัน แต่นั่นไม่สำคัญเท่ากับเรามีเวลารับฟังความทุกข์ในใจของกันและกันบ้างไหม และเรากอดคนในครอบครัวของเราครั้งล่าสุดเมื่อไหร่ ยังจำมันได้หรือเปล่า??? ความรู้สึกนั้นเป็นอย่างไร??? รู้สึกดีหรือไม่ที่ได้กอดคนที่เรารักและรักเรา??? เสียเวลามากไหมที่จะทำให้เราและคนที่เรารักรู้สึกดี เห็นไหมว่า…การสร้างความพิเศษให้เกิดขึ้นในวันธรรมดาไม่เห็นจะยากเลย คนที่เรากอดก็ไม่ใช่คนอื่น ไม่เห็นต้องขออนุญาตเขาก่อนสวมกอด คนกอดก็มีเจตนา คนโดนกอดก็สมยอม ไม่ผิดข้อหาใดๆ ทั้งสิ้น งานนี้ไม่ได้ขึ้นโรงขึ้นศาลอย่างแน่นอน……
(นิยาม กอด= เป็นอาการแสดงที่เกิดจากการทำงานของระบบประสาทอัตโนมัติเมื่อชาวเฮฮาศาสตร์เมื่อได้พบประสบพักตร์กัน อิอิอิ)
« « Prev : สิ่งเล็กน้อยที่ยิ่งใหญ่
Next : วันดีดีที่ไม่ธรรมดา » »
4 ความคิดเห็น
การกอดเป็นวิธีหนึ่งที่แสดงออกถึงความรัก ความสัมพันธ์ที่ดียิ่งต่อกัน
ยังมีการแสดงออกอื่นๆอีกที่แสดงถึงสิ่งดังกล่าว แต่การสัมผัสแก่กันนั้น
มันอบอุ่นกว่า ผมคิดว่างั้นครับ
ความอบอุ่น ถ่ายทอดไป ในอ้อมกอด
ไม่ต้องพรอด รำพัน เป็นคำหวาน
ความรู้สึก รับรู้ได้ ใจเบิกบาน
สัมผัสผ่าน แทนวาจา ภาษากาย
“กอด” ดีกว่า”กลุ้ม” ขยุ้มขยะ
เกิดพันธะพันทวีที่หลากหลาย
แรกๆอาจจะเขินสะเทิ้นอาย
แต่สุดท้ายกลับยินดีที่เจอกัน
จาร์ย ก็บอกไว้ ทำสิ่งธรรมดาให้พิเศษ ทำสิ่งไม่น่าสนใจให้น่าสนใจ
อ.น้อย เยี่ยมมาก