หลังจากกลับมาจากออกชุมชม ก็มีสอบอย่างทรหด ในที่สุดเราก็ผ่านไปได้ มาจนถึงวันนี้้!! ก็ดูเหมือนเพิ่งจะนึกอะไรออก เอ๊ะ เราลืมอะไรไปรึเปล่า ???? ลืมเขียนบล๊อกนี่เอง ฮี่ๆๆ ด้วยเหตุนี้ก็เลยได้มาอัพบล๊อกช้าไปหน่อยคะ
ยอมรับเลย หลังจากกดนู่นกดนี่ไปได้สักพัก เริ่้มเกิดความรู้สึกว่า บล๊อกอะไรเนี่ยยยย ทำไมยากจัง ???
สมัครบล๊อกก็หลายบล๊อก เล่นเว็บก็มามาก แต่ ณ จุดๆนี้ กำลัง งง เลยคะ
แต่้ก็ถ้าหากใช้เวลาสักพัดคงเข้าใจเองแหละ (มั้ง)
ก่อนอื่นคงต้องขอส่งการบ้านครูบาก่อน หลังจากช้ากว่ากำหนดไปนาน
ถึงครูบาสุทธินันท์
มหาชีวาลัย…เมื่อได้ไปอยุ่ืที่นั่นรู้สึกสงบคะ บรรยากาศดีมาก เงียบสงบ อาหารที่นี่ดีมากเลยคะ ช่วยในการขับถ่าย ไปอยู่นั่นแล้วการขับถ่ายดีมาก เพราะกินแต่ผัก แต่ไม่ใช่ไม่ชอบนะคะ ชอบคะ เพราะปกติไม่ค่อยได้กินผักเท่าไหร่
กิจกรรมที่ครูพาทำนะคะ เช้าวันแรกที่ได้มาอยู่ ครูพาออกสำรวจป่า ^^ เดินเล่าว่าต้นไม้นี้คือต้นอะไร มีประโยชน์ยังไง มีที่มายังไง ได้เห็นเตาที่ใช้ทำถ่านด้วยคะ สุดยอดเลย เดินไปเดินมาเกือบสองชั่วโมง เพื่งรู้ว่้าป่าลึกได้อีก ! กว่าจะออกจากป่าก็เกือบๆ เก้าโมงครึ่งแหนะคะ กิจกรรมวันแรกแบ่งเป็นช่วงเช้ากับช่วงบ่ายโดยครูให้พวกหนูแบ่งเป็น 2 กลุ่ม
กลุ่ม1 นอน อยู่ในห้อง
อีกกลุ่ม ไปคุยกันที่ลาน
พูดถึงกิจกรรม กิจกรรมแรกที่ให้นอนอยู่ในห้อง เกือบหลับจริงๆคะ แต่เป็นกิจกรรมที่แปลกมาก ! แปลกเพราะอนุญาติให้นอนได้ขณะฟังนี่แหละคะ แล้วก็ได้ฟังครูน้อย และ ครูปู เล่าประสบการณ์ชีวิตและข้อคิดดีๆ
ส่วนกิจกรรมที่ 2 ที่ให้แบ่งกลุ่ม เขียนสิ่งที่เราเกลียดและให้เพื่อนแก้ตัวแทน กับสิ่งที่เราภูมิใจและให้เพื่อนยำให้เละ
ไม่เคยได้ทำกิจกรรมอย่างนี้เลยคะ รู้สึกชอบ เพราะมันทำให้เรามองโลกได้หลายมุมขึ้นจริงๆ ข้อดีบางข้อที่เราภูมิใจนักภูมิใจหนา แต่คนอื่นอาจเห็นเป็นเรื่องน่ารำคาญก็ได้ และสิื่่งที่เราเกลียดนักเกลียดหนา บางทีคนที่เค้าทำเค้าก็มีเหตุผลของเค้าก็ได้ แต่อย่างหลังเนี่ยบางทีก็คิดได้นะคะ แต่ให้ทำใจยอมรับเนี่ย ยากหน่อย แต่ก็จะพยายามคะ
และในทุกๆวัน ครูจะให้พวกเราพูดแสดงความคิดเห็น หรือที่คุณหมอสุธีว่า เกมส์โยนไมค์ เป็นกิจกรรมที่ดีคะ ทำให้พวกหนูกล้าพูดกล้าแสดงความคิดเห็นขึ้นเยอะเลย และได้ฟังความเห็น ความประทับใจแต่ละคนด้วย อย่างเช่นเรื่องถ่านไฟฉาย ^^ โอ้วว คิดได้ไง ตอนแรก นึกว่าถ่านธรรมดา
ในตอนค่ำหลังจากจบกิจกรรมทั้งหมด ก็จะมีกลุ่มสนทนา แลกเปลี่ยนความเห็นกันต่อ หนูอยากไปเข้าร่วมด้วยอยุ่นะคะ แต่ง่วงจริงๆ แหะๆ มาพูดถึงอาหารเย็นมื้อสุดท้าย ก่อนที่เราจะเดินทางกลับมอบ้างดีกว่า ครูให้เราทำอาหารกินเอง โดยไปหาวัสดุอุปกรณ์จากในบ้าน แปลงผักครูคะ ครูกำหนดอาหารมาให้เรา 4 อย่าง ประกอบด้วย ผัดผักบุ้ง ไข่เีจียว แกงฟัก น้ำพริก อิอิ แต่พวกเราก็แอบคิดกันเล่นๆว่า สเต็กจระเข้จะเป็นไงนะ แต่เมื่อเราได้ไปเห็นจระเข้ ?? - - เอ่ออ ปล่อยให้มันโตก่อนดีกว่าเนอะ แฮ่ๆๆ
มาพูดถึงอาหารที่ครูให้เราทำกินดีกว่า เราไปเก็บผักที่ครูบาปลูกไว้แล้วมาทำกับข้าวกินกัน มีทุกอย่างเลยคะ ทั้งพริก ผักบุ้ง ใบกระเพรา และอื่นๆอีกมากมาย ^^ และก็มาช่วยกันล้าง มาช่วยกันทำกับข้าวกัน เป็นอีกมื้อหนึ่งที่ประทับใจคะ ชอบจังเลยคะครูที่เราสามารถปลูกผักไว้กินเองได้โดยไม่ต้องไปหาซื้อที่อื่น เป็นการใช้ชีวิตอย่างพอเพียงจริงๆ อิอิ หวังว่าอาหารมื้อที่พวหนูทำึคงจะอร้่อยถูกใจครูๆกันนะคะ
ส่วนคืนสุดท้ายนี้ หนูกับเพื่อนลากเต้นท์กันไปกางดูดาว ตากน้ำค้างคะ อยากบอกว่า ดาวที่นี่สวยมาก สวยที่สุดเท่าืที่เคยเจอมาเลย ประทับใจมากเลยคะพื้นหลังสีดำ และมีดาวระยิบระยับเต็มฟ้า เห็นดาวตกตั้งหลายดวงคะ อธิษฐานทันบ้างไม่ทันบ้าง ว่าแต่คำอธิษฐานของหนูจะเป็นจริงไหมเนี่ย?? อิอิ และอีกเรืิ่องหนึ่งที่หนูชอบคือ การที่ได้มาใช้ชีวิตด้วยกัน ทำกิจกรรมต่างๆร่วมกัน ทำให้พวกหนูและน้องๆได้พูดคุยได้สนิทกันมากขึ้นคะ จากที่ไม่ค่อยได้คุยกัน หลังจากกลับมาจากมหาชีวาลัยก็ได้คุยกันมากขึ้น
สามวัน สองคืน ที่ผ่านมา รู้สึกสงบ มีความสุขมากๆคะ ขอบคุณวิทยากรทุกๆคนที่เสียสละเวลามานะคะ ทั้งครูปู คุณหมอสุธี หมอน้อย คุณหมอเจ้ ครูบา และอืื่นๆอีกมากมาย ^^ ขอบคุณคะ
ครูขา หนูเขียนการบ้านส่งแล้วนะคะ อาจยา่วบ้าง ไร้สาระบ้าง แหะๆ ก็ยิ่งเขียนยิ่งสนุกนี่คะ
ตอนนี้หนูมีข้อสงสัย ว่าบล๊อกนี้เนี่ย ไว้เขียนอะไรคะ หรือคล้ายๆไดอารี่เขียนอะไรก็ได้ ใครก็ได้ ช่วยบอกหนูที
แหะๆ ช่วงนี้อากาศเปลี่ยนแปลงบ่อยมากๆเลย เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
เดี๋ยวครั้งหน้า หนูจะมาเล่าให้คุณลุง คุณน้า คุณป้า ฟัง ว่าการออกชุมชน 4 คือ 5 วัน ของหนูจะเป็นยังไง
ฮี่ๆๆ วันนี้รู้สึกจะพิมพ์มาเยอะแล้ว ยังไงก็คืนนี้ฝันดีทุกคนนะคะ
