บันทึกประจำวัน ^^
ที่ตั้งหัวข้อไว้ว่า บันทึกประจำวัน ก็เพราะว่าการเขียนบันทึกนี้คงเป็นบันทึกประจำวันจริงๆ … วันนี้เป็นคืนแรกที่ต้องนอนคนเดียว หลังจากต้องแยกจากกับเมทที่ต้องจากกันเนี่ย เพราะเมทกลับบ้านไม่ใช่เพราะอะไร แต่คงกลับบ้านไป 2-3 อาทิตย์ เพราะไม่มีเรียน และเราก็ต้องนอนคนเดียว ต้องใช้ชีวิตคนเดียวซะแล้วละสิงานนี้ ! แต่ทำไมนะ ถึงไม่รู้สึกเหงาหรือว้าเหว่เลย ทั้งๆที่ถ้าเป็นเมื่อก่อนนี้ เราได้โทรไปหาใครสักคน เราได้เดินไปกวน ไปเล่นกับคนอื่นแล้วแท้ๆ เพราะคำๆนี้ไง คำว่า เหงา แต่ก็ดีนะที่ไม่รู้สึกเหงา ….
มีนิตยสารเล่มหนึ่งที่ เราชอบอ่านมากเลย และคาดว่าใครหลายคนในที่นี้คงเคยอ่าน เดอะ ซิเคร๊ต นิตยสารรายปักษ์ซึ่งประกอบไปด้วยธรรมะยุคใหม่ เราอ่านครั้งแรกรู้สึกว่า เป็นนิตยสารที่ดี และมีคุณค่า จึงอยากบอกกล่าวให้หลายคนได้ไปหามาอ่านกัน ยังไงก็ไปลองหาอ่านกันดูนะคะ ^^ …..
ต่อจากฉบับที่แล้ว ที่เราว่าเรื่องการพิจารณาจิตใจของเราเอง ไม่ให้เกิดอารมณ์ยึดมั่น ตั้งแต่วันนั้น เราก็เริ่มพิจารณาดูเรื่อยๆ ว่าตอนนี้รู้สึกยังไง แล้วทำไมถึงรู้สึกอย่างนี้ พอทำไปๆ ก็รู้สึกดีขึ้น ความทุกข์ ความร้อนใจลดลง อาจจะยังไม่มาก แต่ก็ลดลงในระดับหนึ่ง ไม่ทุกข์ไม่ร้อน ไม่คาดหวังเท่าแต่ก่อนแล้ว และหวังว่าสักวันความยึดมั่นของเราจะหมดไป ^^
หวังว่าคืนนี้ทุกคนจะนอนหลับฝันดีนะคะ อีกไม่กี่วันจะวิสาขบูชา วางแผนกันไปเวียนเทียนกันหรือยังเอ่ย ? ราตรีสวัสดิ์คะ
« « Prev : เค้าว่าหนูยึดติด ….
2 ความคิดเห็น
การเพ่งดูก็คือการเปิดก๊อก ป่ล่อยมันออกไปเสียบ้างก่อนสะสมแรงกดดันจนระเบิด แต่ส่วนใหญ่คนเราไม่รู้ว่าก๊อกอยุ่ที่ไหน ก็คลำกันไปแหละครับ อิอิ
พอความดันเราได้สมดุลกับแวดล้อมก้ไม่ต้องเปิดก๊อกอีกต่อไปให้เมื่อย ชีวิตมันก็มีเท่านนี้แหละ ..ผมว่านะ หุหุ
เมื่อเริ่มต้นพิจารณาความรู้สึกด้วยการตามดูเรื่อยๆ จนปิ๊งว่ารู้สึกยังไง บางทีคำตอบก็ออกมาเองว่าทำไม บางทีก็ต้องตั้งคำถามทำไม เมื่อไรที่ตั้งคำถามทำไมแล้วเพ่งดูอย่างค้นหา คำตอบก็อาจจะไม่โผล่ออกมาให้สัมผัส การเพ่งดูแบบเปิดก๊อกอย่างอาจารย์ทวิชแนะนำ แล้วตามรู้จะช่วยให้ความรู้สึกทันกับคำตอบ
ที่ฝึกตนมาแล้วอย่างที่เล่านั้น ถูกจริตแล้วมั๊ง ฝึกต่อไปนะคะ สมาธิและสติสร้างมงคลติดตัวให้แล้วค่ะ ยินดีด้วย