คุยกับตัวเอง ….
^^ คุณเชื่อไหมว่าตัวคุณ รู้จักตัวเองดีที่สุด แต่น่าแปลกไหมที่หลายครั้งต่อหลายครั้ง เมื่อมีปัญหาเข้ามา มีเรื่องให้คิด เรื่องให้ปวดขมองเล่น เรากลับไม่ยอมคุยกับใจตัวเอง แต่เรากลับวิ่งโร่ไปปรึกษาใครต่อใครอีกหลายคน บางคำตอบถูกใจ บางคำตอบก็ไม่เป็นดังที่ใจของเราคิด ทั้งๆที่ลึกๆแล้วทุกคนมีคำตอบให้กับตัวเองเสมอ แต่กลับไม่ยอมเชื่อตัวเองซะงั้น
ฉันก็เป็นอีกคนหนึ่ง ที่เวลามีปัญหา มีเรื่องทุกข์ใจ มักจะวิ่งไปขอคำปรึกษาจากคนอื่น
ทั้งๆที่คนที่รู้เรื่องราวทั้งหมดก็คือฉัน
และคนที่รู้จักตัวฉันเองดีที่สุด ก็คือฉันเช่นกัน
ใช่… ตอนนี้ฉันกำลังมีเรื่องให้คิดมาก
มันเป็นเรื่องที่ไร้สาระมาก มากขนาดที่ตัวฉันเองยังแอบเอามาคิดว่า มันช่างไร้สาระจริงๆ
แต่ทำไงได้ ก็คนมันคิดนี่นา
เรื่องที่ฉันกำลังคิด ก็คือเรื่องเกี่ยวกับนิสัยของฉันเอง ไม่ใช่ว่าฉันนิสัยเลวทรามชั่วช้าอะไรขนาดนั้น
แต่คนเราก็มีบ้าง บางอย่างที่เราไม่ชอบแม้แต่สิ่งที่ตัวเองเป็น
ฉันเป็นคนคิดมากและขี้น้อยใจ
ในบางเรื่อง ทั้งๆที่ไม่มีอะไรแท้ๆ ฉันกลับคิดมากไปกันใหญ่ น้อยใจคนที่ฉันแคร์
ทั้งๆที่ไม่มีอะไร ทั้งๆที่ตัวฉันเองก็รู้ แต่ในใจก็ยังอดน้อยใจไม่ได้
เมื่อฉันมีเรื่องให้คิด ฉันก็จะไม่เอาอะไรเลยสักอย่าง ไม่มีการแยกหน้าที่กับเรื่องส่วนตัว ซึ่งเป็นนิสัยที่ไม่ดีเลย
ฉันก็จะคิดๆๆของฉันอยู่นั่นแหละ และก็โทษตัวเองว่าทำไมฉันต้องรู้สึกอย่างนี้ด้วย
เป็นแบบนี้อยู่บ่อยครั้ง
นิสัยแบบนี้ของฉัน นานไปจะทำให้คนใกล้ตัวเบื่อหน่าย
ฉันไม่อยากให้ใครต้องเบื่อหน่าย ฉันจึงอยากปรับปรุงแก้ไขตัวเองให้ดีขึ้น ทั้งนี้ไม่ใช่เพื่อใคร แต่เพื่อตัวฉันเองด้วย
เพราะหากมีเรื่องอะไรให้คิดมากไป สมองคงทำงานหนัก น่าสงสารมันแย่เลย
ตอนนี้ฉันยังไม่มีทางออกอะไรให้กับตัวเองหรอกนะ แต่ก็คิดว่า จะพยายามไม่คิด พยายามกดความน้อยใจที่เกิดขึ้นมา
วันนี้ทำไม่ได้ พรุ่งนี้ก็ต้องทำได้
และมีบางคนแนะนำว่า เมื่อไหรที่เริ่มเกิดอารมณ์น้อยใจ ให้จดบันทึกไว้ จะได้ดูว่าเราเป็นบ่อยขนาดไหน และฉันคิดว่าฉันจะลองทำดู
นับครั้งแรกเป็นวันนี้เลยละกัน เพราะวันนี้ก็เกิดอารมณ์น้อยใจเป็นหย่อมๆไม่รู้แปรปวนตามสภาพอากาศหรือเปล่า
เฮ่อออออ คนที่เราน้อยใจก็ย่อมเป็นคนที่เรารัก เราแคร์นะแหละ ก็เพราะอยากคบกันไปนานๆ อยากจะอยู่ด้วยไปนานๆ เลยต้องปรับปรุงตัวซะ
แล้วคุณละ เคยมีปัญหา หรือนิสัยที่ตัวเองไม่ชอบและอยากจะแก้ไหม และนิสัยข้อนั้นคืออะไร ?
คนเราไม่มีใครเป็นคนดีร้อยเปอร์เซ็นต์หรอก แต่เราพยายามพัฒนาตัวเองให้ดีขึ้นได้
เพราะ มนุษย์ เป็นสัตว์ประเสิร์ฐไงละ
« « Prev : การเปลี่ยนแปลง กับอีกก้าวของชีวิต ….
Next : เว้นพื้นที่ให้เราได้หายใจ …. » »
5 ความคิดเห็น
คุณหมอจอมป่วนตอบได้ดีแน่ๆเลย หนูเอ๋ย
อ้าว ไหงโยนมายังงี้ล่ะครับ
อนาคตดีแน่ๆ เพราะอยากพัฒนาตัวเอง แต่ยังค้นหาวิธีการอยู่……
ถ้ารู้วิธีแล้วเริ่มปฏิบัติไปเรื่อยๆก็จะดีขึ้นๆๆๆเอง
ขอให้โชคดี ถ้าสนใจจริงๆก็หลังไมค์ได้นะครับ อิอิ
ตนเตือนตนของตนให้พ้นผิด
ตนเตือนจิตตนได้ใครจะเหมือน
ตนเตือนตนไม่ได้ใครจะเตือน
ตนแชเชือนใครชะช่วยให้ป่วยการ
ขอเป็นกำลังใจให้พระจันทร์ดวงน้อยนะคะ ตัวเราคือผู้ที่รู้จักตัวเองดีที่สุด เพราะฉะนั้นคนที่จะแก้ไขปัญหาได้ดีที่สุดก็คือตัวเราน่ะถูกต้องแล้วค่ะ ที่สำคัญเราต้องให้กำลังใจตัวเองด้วยนะคะ ปัญหาทุกอย่างมีทางแก้ไขและเชื่อว่าพระจันทร์ดวงนี้จะยิ้มได้ในไม่ช้าค่ะ
สำหรับครูปูนะคะ ตัวเองนี่ล่ะค่ะเป็นคนที่ตัวเองใช้เวลาคุยดัวยมากที่สุด
งงแมะ
ข้อดีคือเป็นคนความจำสั้นค่ะ เวลาไม่สบายใจอะไรมาก ๆ จะนอน พอตื่นมามันจะเบา ๆ หาเรื่องอื่นทำซักพักเดี๋ยวก็ลืมค่ะ ถึงไม่ลืมไปเลย แต่กว่าจะกลับมามองมันอีกที มุมเราก็เปลี่ยนแล้วล่ะค่ะ ยิ่งถ้าเป็นเรื่องคนอื่น จะแคร์ไม่แคร์จะรักไม่รักอะไรนี่ การทำความเข้าใจน่าจะวิธีคลี่คลายที่ดีนะคะ
พูดง่ายทำยากนิเพราะการจะทำความเข้าใจคนอื่นให้ได้ เราคงต้องวางเรื่องตัวเองลงก่อน คิดเรื่องตัวเองให้น้อยลง เี่ราจะได้เหลือตา เหลือปัญญาไว้พิจารณาคนอื่นได้ถี่ถ้วนขึ้นเนาะคะ
นิสัยส่วนตัวที่อยากปรับ คือความใจร้อนค่ะ อันนี้ก็ใช้คาถาเดียวกับข้างบนมังคะ ที่ว่ามานี่ก็กำลังฝึกอยู่เหมือนกันค่ะ ไม่ได้เก่งมาจากไหนหรอกค่ะ
นี่ถ้าคุณหมอมาต่อท้าย สงสัยจะโดนสวนว่า ดีนะที่ยังรู้ตัวแง๋ ๆ อิอิอิ
“ที่เวลามีปัญหา มีเรื่องทุกข์ใจ มักจะวิ่งไปขอคำปรึกษาจากคนอื่น”
จริงอยู่ที่ว่าเราน่าจะรู้จักตัวเองมากกว่า แต่ทำไมต้องไปขอคำปรึกษาจากคนอื่น คุณพระจันทร์เคยผงเข้าตาไหมคะ ตาเราแท้ๆแต่ต้องไปให้คนอื่นเขี่ยออกใช่ไหม การไปปรึกษาคนอื่นก็เป็นการไปหา ความคิดที่สอง เพื่อมาประกอบความคิดเดิมของเรา ถ้าเรามีผู้ฟังที่ดี ปรึกษาแล้วเราสบายใจขึ้นบ้างก็ทำเถอะค่ะ ดีกว่าคิดซ้ำๆเหมือนพายเรือในอ่างอยู่คนเดียว
ขอเป็นกำลังใจนะคะ ทุกคนเคยเป็นอย่างคุณมาแล้วทั้งนั้น