มรสุมรุมเร้า ….
สวัสดีคะ ผู้อ่านทุกๆท่าน แหะๆ หายไปไหนเชียวสำหรับพระจันทร์ดวงนี้ แต่ก็เพราะมีภารกิจติดงานเยอะเหลือเกินเลยไม่ได้มีเวลามาเข้าสักที ช่วงนี้ก็พอว่างๆ เพราะมรสุมชีวิตรุมเร้า T^T ก็เลยได้พักจากการเีรียนอัีนแสนหนักหน่วงมานั่งทบทวนตัวเองดีๆ
ไม่เคยคิดเคยฝันเลยว่าต้องมาเจอเรื่องอย่างนี้่ (ขอไม่บอกละกันนะคะว่าเรื่องอะไร) ช่วงนี้รู้สึกมีเรื่องราวอะไรต่างๆเข้ามามากมาย ทำให้เสียน้ำตาไปหลายรอบทีเดียว แต่ที่ยังอยู่ได้ก็เพราะกำลังใจจากคนรอบข้าง ไม่ว่าจะเป็นครอบครัว เพื่อน น้อง รุ่นพี่ หรือครูอาจารย์ ^^ ทำให้วันนี้เรายังคงหยัดยืนอยู่ได้ คาดการณ์ว่าในอนาคตเราคงแข็งแกร่งและแข็งแรงมากกว่านี้
ถึงท้อไปก็ไม่มีประโยชน์ ขอให้กำลังใจกับคนที่มีปัญหาทุกคนนะคะ
ชีวิตเรายังต้องสู้ต่อไป ตราบใดที่เรายังมีลมหายใจคะ
ใครที่ท้อแท้ หมดหวังในชีวิต ขอแนะนำให้ฟังเพลง
อีกไม่นานก็เช้า ของ มิวกี้
กับเพลง น้ำตาของ เบิรด์ดนะคะ
ยามหมดหวัง หรือ เสียใจ ฟังแต่สองเพลงนี้แหละคะ ทำให้มีกำลังใจมากขึ้นโขเลย
ขอเป็นอีกหนึ่งกำลังใจให้คนที่ท้อแท้สิ้นหวังนะคะ เชื่อว่ายังมีวันพรุ่งนี้ให้ทุกคนอยู่
3 ความคิดเห็น
มรสุมแบบไหนแก้ไขได้ด้วยการเขียนบล็อกควบคู่กับการฟังเพลง
หนูเป็นคนเขียนดีน่าอ่าน
การเขียนมีประโยชน์มากมาย
ถ้าเขียนไปเรื่อยจะรู้เอง
ดีใจที่ยังไม่ลืมลานปัญญา และ สวนป่า
ชีวิตมีไว้แก้ปัญหา ไม่ได้มีขึ้นมาให้ท้อแท้
จะล้มบ้าง ลงข้างทางบ้าง ก็แล้วแต่
มันก็แค่บทเรียนใหญ่
อนาคตยังยาว แลแสนไกล
นั่งเศร้าอยู่ใย ปลุกใจเราให้เดิน
ขอบคุณคะครูบา และคุณ bangsai