มาแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันครับ

อ่านเจอจากนิตยสาร Secret เลยจดไว้ จะช่วยอุดหนุน

วันนี้ได้ซื้อมาแล้วจาก Tops ใกล้คอนโด

ไปอ่านข้อมูลต่อจาก http://www.kondee.com เลยเอามาฝาก

โครงการ น้ำดื่มตรา น้ำจิตน้ำใจ โครงการกุศลที่ทุกภาคส่วนร่วมกันทำขึ้นเพื่อเปิดโอกาสให้คนทุกคนร่วมกัน สร้างมหากุุศล โดยการซื้อน้ำดื่มเพื่อนำรายได้ส่วนหนึ่งสมทบทุนสร้างสถานที่ปฏิบัติธรรม หอธรรมพระบารมี ทั้งผู้คิด ผู้ผลิต ผู้จำหน่าย ผู้คิดงานประชาสัมพันธ์ ร่วมใจกันโดยไม่มีข้อแม้ทางธุรกิจ

คนต้นคิด พญ วิไล ธนสารอักษร

ประสานงานจนงานเกิด สิริยากร พุกกะเวส (อุ้ม)

ส่วนงานผลิต บริษัท ทีทีซี น้ำดื่มสยาม จำกัด

ส่วนงานจัดจำหน่าย บริษัท เซ็นทรัล ฟู้ด รีเทล จำกัด เซ็นทรัล ฟู้ด ฮอลล์

ช่วยคิดงานออกแบบฉลากและกราฟิกดีไซน์ Default Bangkok Company Limited

ช่วยผลิต งานโฆษณา บริษัท บีบีดีโอ (กรุงเทพฯ) จำกัด

สนับสนุนงานสิ่งพิมพ์ โรงพิมพ์คอมฟอร์ม ถ.กรุงเทพกรีฑา
บริษัท อิมเมจิ้ง ฮับ จำกัด

ช่วยสื่อ บริษัท กันตนา จำกัด
บริษัท เจเอสแอล จำกัด
บ.โพลีพลัส ออกาไนเซอร์ จก.
คุณนา คุณข้าว

ช่วยงานแถลงข่าวเปิดตัว AV Projects Company Limited
DXI Company Limited
CentralWorld Company Limited
คุณเก๋ /ประสานงานสื่อ
vanilla garden /อาหาร
คุณพันธ์ทิพา เรืองสวัสดิ์ และ โรงพิมพ์อักษรสัมพันธ์ / premium
คุณวินัย สัตตะรุจาวงศ์ / งานวีดีโอ
ศิลปิน และสื่อมวลชนแขนงต่างๆ

ร่วมบุญและร่วมอนุโมทนากับโครงการนี้ได้ที่ Central Food Hall, Tops Market
และ Tops Super ทุกสาขา ทั่วประเทศ

ดื่มน้ำแถมได้บุญ น่าสนใจครับ สำหรับผม

มีความสุขทุกคนครับ

๓๐ ก.ย. ๕๒ ดูบ้าน Modular
เป็นบ้านที่สร้างไว ผลิตจากโรงงานแล้วมาประกอบที่หน้างาน เป็นเทคโนโลยีจากญี่ปุ่น เป็นผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัทเรา เลยขอไปชมหน่อย เดี๋ยวจะเชย
ตารางเมตรละ ๓๐,๐๐๐ บาท สำหรับราคา
วันนี้ประชุมตอนเย็น ๒ งาน
ไปรับรีโมทแอร์ที่ซ่อมไว้ เอามาใช้ได้ แต่แอร์ก็ไม่เย็นอยู่ดี สงสัยต้องหาเวลาตามช่างมาซ่อม ฝนเริ่มตก เห็นว่าพายุจะมาแล้ว ร่มคืออุปกรณ์มาตรฐานสำหรับช่วงนี้

๒๙ ก.ย. ๕๒ ซ่อมรถที่สระบุรี
เดินทางมาที่ทำงานด้วยรถไฟฟ้า ส่งแผ่นซีดีฝึกภาษาแล้วขับรถไปสระบุรีเพื่อชี้แจง PL Law ให้คณะจัดการ Plant Services ฟัง
ทานเกี๊ยวกรอบเสาไห้ในตอนเที่ยง อร่อยเหมือนเดิม บ่ายแวะไปวัดไผ่ล้อม หาพ่อหลวง ท่านจำวัดอยู่ ลืมตามาก็ให้ไปให้อาหารปลาก่อน ปลาตัวใหญ่มากเลย ทำบุญค่าอาหารปลาไป ๒๐๐ บาท ดูดวงกับพ่อหลวง ท่านบอกว่าหลัง ๗ พ.ย. คนใส่ร้าย คลางแคลงในฝีมือ จะหมดไป ก็รอดูกันต่อไป
ลากลับมาแวะร้านยางในสระบุรี เพราะตอนขับมาพวงมาลัยสั่นที่ความเร็ว ๑๑๐ กม./ชม. เจอว่ายางหุ้มแร็คพวงมาลัยขาด เลยซ่อมเสียเลย จนสี่โมงเย็น เสียเงินไป ๒,๖๗๐ บาท จ่ายด้วยบัตรเครดิทไป ที่ร้านยางมี Internet ให้ใช้ เลยทำงานไปด้วยได้ พี่สมพงศ์ขอดู Slide ที่จะ Present วันศุกร์ คงส่งได้พรุ่งนี้
ขับรถกลับทางวงแหวนตะวันออกแล้วต่อทางด่วนพระราม ๙ รถโล่งดี
โทร.ชวนเจ๋งทานอาหารสุขภาพที่ร้านอโณทัย เลยได้ทานผักอนามัยชามใหญ่กับน้ำสลัดมิโซะ อร่อยดี
ออกกำลังกายอีก ๔๐ นาที เต็มอิ่มเลย ข่าวว่าฝนจะตกคืนนี้ เลยเก็บผ้าที่ตากไว้เข้าตู้
สวดมนต์ก่อนนอน เพราะพ่อหลวงถามว่าสวดมนต์บ้างไหม ไม่ค่อยได้สวดเลย ต้องหมั่นทำนะ

๒๘ ก.ย. ๕๒ ทำงานแต่เช้า
เจ็ดโมงเช้าประชุมเลย ทานกาแฟ คุยต่อ บ่ายไปประชุมที่บางซ่อน ขับรถไป ขากลับรถติดมาก เลยจอดที่บางซื่อ นั่งรถไฟฟ้ากลับเอา
แวะเอารีโมทแอร์ที่เยาฮัน ยังไม่ได้ซ่อมเลย ซื้อแผ่นซีดีฝึกภาษาจำนวนหนึ่ง แล้วเดินทางกลับคอนโด รถยังติดอยู่เลย ออกกำลังกายได้ ๒๕ นาที สามทุ่มเสียก่อน

๒๗ ก.ย. ๕๒ วันหยุด
เช้าไปทานปาท่องโก๋ ไข่ลวก แล้วไปตลาด คุณยายซื้อดอกไม้ไหว้พระ วันนี้วันพระ

เปลี่ยนน้ำในอ่างเลี้ยงปลา ปลาทองตายไปสองตัว ตอนอยู่ในถังพัก

สิบโมงพี่แอมป์และพี่อะตอมเรียนดนตรี
ไปเอาตั๋วรถทัวร์ ไปแมคโคร แล้วรับเด็กๆ กลับบ้าน

บ่ายโมงพี่แอมป์เรียนภาษาอังกฤษ
คุณแม่กับคุณยายไปรับกลับ คุณพ่อเฝ้าบ้านกับลูกๆ ทำให้หลับกันหมดเลย บรรยากาศน่านอน

ตอนเย็นไปส่งลูกเรียนเทนนิส ตอนไปเอาผ้าที่รีดไว้ ร้านรีดผ้าปิดซะงั้น วันนี้เลยอดนำผ้ากลับมา

มัวแต่วนไปเอาผ้า รถทัวร์ออกไปแล้ว ต้องไล่เล็กน้อย ตื่นเต้นดี จิตเกิดเล็กน้อย ตอนบอกให้รถจอดรอ ฝนยังตกตลอดทางเลย

๒๖ ก.ย. ๕๒ วันหยุด
รถไฟสายไปสองชั่วโมง
ทานโจ๊กที่สถานีรถไฟสุราษฎร์ธานี นั่งรถเมล์เข้าเมือง ไปรับลูกที่สระว่ายน้ำ ตอนจะกลับแบตฯ หมด สตาร์ทไม่ติด จิตเกิดเลยเรา ต้องพ่วงแบตฯ ฝนก็ตก รถติดก็ไปเปลี่ยนแบตฯ ๑,๙๐๐ บาท

วันนี้ชาร์ตซาวเบ้าท์ด้วยสายชาร์ตใหม่ ใช้ได้แล้ว ดีใจ ได้ซื้อแบตฯ มือถือ คุณแม่ซื้อมือถือใหม่

ส่งพี่แอมป์เรียนภาษาอังกฤษในตอนบ่าย

ตอนเย็นไปห้างโคลีเซียมเพื่อหาซื้อของขวัญวันเกิดให้พี่แพมกัน
เย็นทาน Yayoi กัน อร่อยดี
ไปบ้านพี่แพม พี่ภูมิ มอบของขวัญ
สองทุ่มกลับบ้านนอน

๒๕ ก.ย. ๕๒ สอนหนังสือ
วันนี้ไปสอนหนังสือที่โรงแรมทวินทาวเวอร์ ใกล้หัวลำโพง เดินทางด้วยรถไฟฟ้าใต้ดิน สอนเสร็จกลับมาทำงานต่อ
ตอนเย็นฝนตก เดินทางกลับบ้านนอกไปเลี้ยงลูก

๒๔ ก.ย. ๕๒ วันเกิดภรรยา
โทรศัพท์ไปอวยพรวันเกิดในตอนเช้ามืด เธอจะไปตักบาตรเช้านี้ เมื่อวานซืนโทรศัพท์บอกพี่แอมป์เรื่องวันเกิดคุณแม่ เธอก็ชวนน้องอะตอมกันไปร้องเพลง Happy Birthday ให้เลย ไม่รอวันจริงเสียหน่อยลูกเรา

วันนี้ไปทำ Workshop FMEA ที่แก่งคอย
ใช้ Tool World Cafe มาใช้ในการระดมสมองด้วย พอได้ๆ

ขากลับเข้ากรุงเทพฯ เขาปิดถนนพหลโยธินแถวหินกองอีกแล้ว เลยเลี่ยงไปทางอำเภออุทัย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา แล้วขับรถกลับคอนโดค่ำเลย ดู Groundhog Day และซักผ้า อดออกกำลังกายอีกแล้ว สงสัยสัปดาห์นี้จะไม่ได้ออกกำลังกายซักวันเลย

๒๓ ก.ย. ๕๒ ส่งเอกสารถึง กจก. ๒ ฉบับ
เสร็จเรื่องบันทึกประชุมด้วย ส่งให้ประธานตรวจตั้งหลายรอบ ไม่ได้ออกกำลังกายอีกแล้ว

๒๒ ก.ย. ๕๒ ทำแผนที่สโมสรราชพฤกษ์
ไม่ได้ออกกำลังกายอีกแล้ว
แวะ Fortune จ่ายค่ามือถือ เอารีโมทแอร์ไปซ่อม ซื้อสายชาร์ต ดูหนัง Meet the Fockers

๒๑ ก.ย. ๕๒ ไปสระบุรี
มีสอนหนังสือที่นั่นตอนบ่าย
วันนี้ฉีดวัคซีนไวรัสตับอักเสบบีเข็มที่ ๓ ด้วย
ตอนเช้าคนที่สายใต้เยอะเลย สงสัยกลับมาจากทำบุญเดือนสิบ ปีนี้ตรงกับวันเสาร์ เลยสะดวกหน่อย
ชีวิตในกรุงก็ดำเนินตามปกติ อาหารเช้าข้างถนน นั่งรถเมล์ แล้วต่อรถไฟฟ้า
วันนี้เอาก้อนกลิ่นส้มมาไว้ในห้อง จะกลิ่นดีขึ้นไหมหนอ
กะว่าจะซ่อมแอร์นะวันนี้
เช้านี้จะทำรายงานการประชุมให้เสร็จเสียที
พรุ่งนี้มีแถลงแผน ต้องเตรียมตัวนิดนึง
บ่ายมีประชุมกับทางศูนย์ นี่ก็ต้องเตรียมตัว
สุดท้ายวันนี้ได้คุยกับพี่เต้ยเรื่องส่งเอกสารไปที่โรงงานต่างๆ ๒ เรื่อง รายงานการประชุมเลยยังไม่เสร็จ หมดเวลาเลยฉีดยาไม่ทันเลย โทร.ถามเพื่อนที่เป็นหมอว่าฉีดวัคซีนไวรัสตับบีเข็มที่สามช้าจะเป็นไรไหม? เพื่อนบอกว่าไม่เป็นไร ช้าได้ แต่อย่าเร็วเกิน

บ่ายสอนหนังสือที่โรงอิฐ แล้วก็เดินทางกลับคอนโด ไม่ได้ออกกำลังกายวันนี้

๒๐ ก.ย. ๕๒ ที่สุราษฎร์ธานี
เช้าตื่นมาอาบน้ำ ไปทานติ่มซำที่ร้านไผ่หยก ไปส่งลูกๆ เรียนดนตรี พี่อะตอมให้ถามครูว่าต้องใช้โน้ตอีกไหม ก็ถามให้ ครูบอกว่าใช้เพราะน้องยังจำไม่ได้ เดินไปดูพี่แอมป์ที่ถูคันชักด้วยยางสนอยู่ เมื่อเสร็จภาระกิจก็บอกว่าพ่อกลับแล้ว พี่อะตอมบอก “ขอกอดที” ปลื้มง่ะ เลยกอดพี่แอมป์ไปด้วยอีกคน
จากนั้นไปซื้อกับข้าวที่ Makro เพราะสายแล้ว
เที่ยงก็ไปรับลูกๆ กลับบ้าน คุณแม่ซักพรมผืนใหญ่ วันนี้ทำความสะอาดบ้านครบวงจร
บ่ายส่งพี่แอมป์เรียนภาษาอังกฤษ บ่ายสองครึ่งก็รับกลับ
สี่โมงครึ่งก็ไปเรียนเทนนิส
ตอนค่ำพ่อก็เดินทาง
คุณแม่และพี่แอมป์มาส่งขึ้นรถเพื่อไปซื้ออุปกรณ์ทำบอร์ดต่อ ตอนแรกพี่แอมป์จะไม่เก็บเงินเพื่อนๆ ที่ตัวเองไปซื้อมาก่อน คุณแม่ไม่ยอม เลยเกิดอาการงอนกันเล็กน้อย

๑๙ ก.ย. ๕๒ ทำบุญเดือนสิบ ส่งตายาย
ตามประเพณีของชาวใต้ในเดือนสิบจะมีการให้วิญญานปู่ย่าตายายที่ล่วงลับกลับมาโลกมนุษย์ จึงต้องมีการรับตายาย เพื่อให้ท่านเหล่านั้นได้ส่วนบุญ หมดห่วงในลูกหลาน
วันนี้เป็นวันส่งตายายกลับ
คุณยายทำกับข้าวแต่เช้า ไปวัดข้างบ้านตอนสิบนาฬิกา โดยมียายนงคน
ข้างบ้านไปด้วย หลานๆ สองคนไปด้วย
เที่ยงก็เสร็จ ไปเอาขนมที่ลานชิงเปรตมาให้ลูกทาน เขาว่าตายายจะคุ้มครองให้ไม่ป่วยไม่ไข้ พี่อะตอมเป็นหวัดเมื่อกินแล้วก็ยังไอเลยถามว่า “ยังไม่เห็นหายเลยยาย?” ยายเลยบอกว่าให้หายครั้งนี้ก่อน ครั้งหน้าจะได้รับการป้องกัน
อ้อ อะตอมเข้าใจ

อ่าน โมโม่ จบแล้ว หนังสือดีมากเลย สมคำร่ำลือ

๑๘ ก.ย. ๕๒ เดินสาย
ไปสองบริษัท ก็ผ่านไปด้วยดี
ตอนเย็นกลับบ้านนอก ไปเลี้ยงลูกครับ

๑๗ ก.ย. ๕๒ จ่ายค่าน้ำที่คอนโด
วันนี้รีบกลับคอนโดเพื่อจ่ายค่าน้ำ ที่จ่ายปิดหกโมงเย็น ต้องออกจาก Office ทันทีที่เลิกงาน ถึงจะทัน
จ่ายไปสองเดือนเลย

ออกกำลังกาย ๔๐ นาที เหนื่อยมากวันนี้

ดูเรื่อง 50 First Dates หนังสนุกดี แล้วนอน

๑๖ ก.ย. ๕๒ สัมมนา
เรื่องพระราชบัญญัติว่าด้วยราคาสินค้าและบริการ พ.ศ. ๒๕๔๒ ที่โรงแรมริชมอนด์ นนทบุรี
ขับรถไป รถไม่ติดเลย เข้ามา Office ตอนเย็น
พยายามขับกลับคอนโดให้ไวเพื่อไปจ่ายค่าน้ำ แต่รถติดเลยไปไม่ทัน
ออกกำลังกาย ๔๐ นาที บน Skywalker ได้ ๖.๖๖ ก.ม.
นอนไววันนี้

๑๕ ก.ย. ๕๒ กลับดึก อดออกกำลังกาย
ปวดเมื่อยจากการวิ่งห้ากิโลเมตรเมื่อวานเหมือนกันนะ แต่ดีกว่าครั้งก่อน รองเท้าคู่ใหม่ช่วยได้จริงๆ

วันนี้กลับดึก อดออกกำลังกายเลย

๑๔ ก.ย. ๕๒ 5K 35 Minutes
พักผ่อนมาสองวัน เริ่มทำงานต่อ
รถทัวร์เข้าตีห้า ไปคอนโด ทำงานส่ง ๑ ชิ้น ทำให้ไปทำงานสายเล็กน้อย ไฟล์ใหญ่ ส่งช้าเลย
ทานแซนวิชข้างถนนเป็นอาหารเช้า

ถึงที่ทำงานประชุมช่วงเช้า

บ่ายเดินทางไปแนะนำหน่วยงาน

เย็นวิ่งทดสอบ ๕ ก.ม.

วันนี้ไปเปลี่ยนห้องของคอนโดอีกครั้ง เพราะห้องเดิมห้องนอนติดกับห้องน้ำอีกห้อง เวลาเขาเข้าห้องน้ำจะดังมาห้งเรา เลยเปลี่ยนอีกเป็นครั้งที่ ๒

๑๓ ก.ย. ๕๒
สิบโมงลูกๆ เรียนดนตรี พี่แอมป์เรียนไวโอลีน พี่อะตอมเรียนขิม
บ่ายพี่แอมป์เรียนภาษาอังกฤษ
เย็นทั้งคู่เรียนเทนนิส

วันนี้พี่แอมป์ถามว่าครูยืมหนังสือไปสำเนา เลยขออนุญาตแม่ เลยต้องถามไถ่ทำไมถึงยืม ได้ความว่าเพราะครูสอนหัวข้อหนึ่ง ครูบอกว่าประกอบด้วย ๗ ข้อ แอมป์บอกว่าเคยอ่านเจอเป็น ๘ ข้อ และเอาหนังสือยืนยัน ครูเลยขอยืมไปสำเนา ฟังเรื่องราวแล้วก็ต้องให้ไปยืม แต่กำชับให้ติดตามคืนด้วย

๑๒ ก.ย. ๕๒ เริ่มใช้ Facebook
เนื่องจากอ่านเล่ม Customer Genius ซึ่งเขาพูดถึง Facebook ในหัวข้อ Customer is wonderful people
เลยลองใช้เสียหน่อย เดิมคิดว่าคงเหมือนกับ Hi5 ที่เริ่มซาๆ ลงแล้ว จากหนังสือที่อ่านได้รู้กำเนิดของ Facebook ที่มาจากนักศึกษา Harvard psychology underundergraduate สร้างโปรแกรมให้นักศึกษาใหม่กรอกรายละเอียดส่วนตัว และความชอบต่างๆ โรงเรียนเก่าหรือประสบการณ์ต่างๆ เพื่อจะได้หาคนคอเดียวกัน มันขยายวงกว้าง จนปัจจุบันหากเป็นประเทศ จะมีประชากรเป็นอันดับ ๑๑ ของโลกทีเดียว
เพราะหาคนคอเดียวกัน เพื่อนเก่า บางทีต้องใช้เทคโนโลยีช่วย
เข้าใช้แล้วก็ไม่เห็นส่วนที่เป็น Blog นะ ต้องลองหาดู มีน้องคนหนึ่งบอกว่าสามรถใส่ที่ Note ได้
คงเป็นตัวอย่างของ Product ที่หากตรงความต้องการของลูกค้า ก็ดังและเกิดได้เหมือนกัน

วันนี้เริ่มจากส่งลูกๆ เรียนว่ายน้ำ แล้วต่อด้วยศิลปะ จากนั้นเฉพาะพี่แอมป์ที่ไปเรียนภาษาอังกฤษ อะตอมกลับไปนอน
ตอนเย็นไปเดินถนนคนเดิน ริมฝั่งแม่น้ำตาปี มีการแสดงมโนราห์บนเวทีด้วย จากนั้นไปเดินห้างเปิดใหม่ในสุราษฎร์ฯ Coliseum ทานอาหารเย็นที่ Pizza Hut ในห้างนี้เลย

กลางคืนลง Blog ที่ไปเจ็ดเสมียนมาครับ

๑๑ ก.ย. ๕๒ 9/11 ครับวันนี้
กี่ปีแล้วเนี่ย ภาพยังตรึงตา อย่าทำลายล้างกันอีกเลย
อาทิตย์นี้อ่อนล้า ใช้พลังไปเยอะ กลับบ้านชาร์จไฟดีกว่า

๑๐ ก.ย. ๕๒ ประชุมทั้งวัน
ประชุมเช้าและบ่ายเลย ออกจากที่ทำงานสองทุ่ม

วันนี้เปลี่ยนห้องคอนโดทางโทรศัพท์แล้ว แต่กลับบ้านดึกเกินไป รอไปก่อนนะที่จะไปเซ็นต์เปลี่ยนห้อง

๙ ก.ย. ๕๒ วันนี้วันดี
ที่ดีเพราะเป็นวันที่ ๙ เดือน ๙ ปี ค.ศ. ๒๐๐๙ เวลา ๙ นาฬิกา ๙ นาที เห็นว่าเขานัดร้องเพลงสรรเสริญพระบารมีให้ ร.๙
โรงเรียนลูกๆ ให้ใส่ชุดพละ น่าจะมีกิจกรรม
เมื่อวานมีเอกสารจาก สสวท. เป็นเกียรติบัตรที่สอบผ่านรอบแรกของพี่แอมป์ เห็นคุณแม่ว่าพี่แอมป์ดีใจใหญ่เลย

เช้านี้ทานอาหารเช้าข้างถนนอีกแล้ว

เช้าไปบางซ่อน บ่ายประชุมที่บางซื่อ

ตอนเย็นไปเปลี่ยนห้องที่คอนโดที่จอง เพราะบ้านเลขที่ไม่ดี

กลับถึงบ้านไว ออกกำลังกายเต็มๆ ๔๐ นาที

กลางคืนคุยกับภรรยาปรากฎว่าห้องที่จองใหม่ไม่ดีอีก พรุ่งนี้เปลี่ยนใหม่อีก ไม่ง่ายเน้อ

ภรรยาเล่าเรื่องที่ฟังลูกมาเล่าว่าเพื่อนเขียนต่อว่าได้อย่างใจเย็น เก่งมาก ขอชื่นชม

๘ ก.ย. ๕๒ อาหารเช้าข้างถนน
ระหว่างรอรถเมล์ก็ซื้อแซนวิชและน้ำทานเสียเลย ไม่ต้องเสียเวลาเรื่องมื้อเช้าอีก ก็ดีนะ อย่างน้อยก็ได้ทานมื้อสำคัญ คิดถึงอาหารสุขภาพที่ร้านอโณทัยจัง อยากมาทานเป็นอาหารเช้า

ประชุมทั้งวันเลย
ออกจากที่ทำงานสองทุ่มสิบนาที อยากออกกำลังกายนะ เมื่อวานนอนไม่หลับน่ะ
แต่กลับถึงคอนโดใกล้สามทุ่ม เลยไม่ได้ออกกำลังกายอีกแล้ว ซักถุงเท้าเสียหน่อย เดี๋ยวไม่มีสวมใส่

นอนห้าทุ่ม ฝนตก อากาศดี หลับสบาย สวดมนต์ก่อนนอน อุทิศส่วนบุญให้ทุกๆ คน

๗ ก.ย. ๕๒ ไปสระบุรี
ถึงกรุงเทพฯ ตีห้า นั่ง Taxi มาอาบน้ำแต่งตัวเพื่อไปสระบุรี นัดรถไว้เจ็ดโมง ดื่มน้ำข้าวกล้องด้วยวันนี้ เมื่อเช้าได้ตักบาตรด้วย
ดูเรื่อง X-Men กำเนิดวูฟเวอร์รีน ระหว่างเดินทาง จบเสียทีรอบนี้ สนุกดี
Dry Run ที่โรงอิฐ คนมาพอสมควร
เสร็จหกโมงเย็น ขากลับดูสามก๊กภาคสอง ไม่ค่อยเหมือนหนังสือเลย โดยเฉพาะตอนจบ จิวยี่ไม่ตายด้วย แล้วจะเรียกว่าเป็นผู้ถ่มน้ำลายรดฟ้าได้อย่างไร
กลางคืนนอนไม่ค่อยหลับ คิดหลายเรื่อง ต้องตื่นมาสวดมนต์

๖ ก.ย. ๕๒ ทีวีไทย
รายการดีๆ มีให้ชมในช่องนี้มากมาย เช่น
• ชุมชนต้นแบบ (chum...@thaipbs.or.th) รายการนี้มาบ่ายโมง วันอาทิตย์ สัปดาห์นี้ไปโรงเรียนคลองพิทยาลงกรณ์ ที่ทำการเกษตรเป็นรูปธรรม พิทักษ์ป่าชายเลนแห่งเดียวในกรุงเทพฯ
• ก่อนหน้านั้นมีรายการมดคันไฟ ก็ชอบ ป่าชายเลนที่แกลง
• เมื่อวานมีรายการคนเก่งภาษาไทย ก็โดนอีก
ชอบช่องนี้จริงๆ ครับ

๕ ก.ย. ๕๒ อยู่สุราษฎร์ธานี
รถไฟถึงตรงเวลาเลย ยังไม่หกโมงเช้า นอนจนเจ้าหน้าที่รถไฟมาปลุกเลย
นั่งรถเมล์มาลงที่ศาลหลักเมือง ภรรยามารอรับแล้ว ถึงบ้านเช้าดี
ดูทีวีไทย ข่าวเช้าสุดสัปดาห์ ไปชุมชนคลองโยง อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม ที่เขาทำการเกษตรแบบไม่ใช้สารเคมี และมีเรื่องโฉนดชุมชนกับทางรัฐบาลอยู่
ช่วงนี้ชอบทีวีช่องนี้มาก มีภาษาอังกฤษตอนเช้าด้วย

ฝนตกพี่อะตอมเลยงดว่ายน้ำ ศิ

๔ ก.ย. ๕๒ เส้นทางใหม่
วันนี้ลองเส้นทางไปทำงานใหม่ ขึ้นสะพานข้ามบึงมักกะสัน ไปข้ามแยกพญาไทย แล้วเลี้ยวพระราม ๖ ทำเวลาได้ดีนะ ทันตักบาตรและทานข้าวเช้าด้วย ต่อไปใช้ทางนี้ดีกว่า สะพานข้ามแยกรัชโยธินซ่อมด้วย
สายๆ ไปประชุมที่ CPAC
เที่ยงทานข้าวที่ร้านโกอ่าง ข้าวมันไก่
บ่ายประชุม PL Law งานเข้าเพียบ
จนเย็นเดินมาขั้นรถไฟแบบทันพอดี เหนื่อยเลย

๓ ก.ย. ๕๒ ไประยอง
ออกจากบางซื่อหกโมงครึ่ง ทางระยองจัดดีเหมือนกัน เอามาปรับใช้ที่เรานะ
ถึงบางซื่อสองทุ่ม ฝนตกรถติด ขึ้นทางด่วนกลับคอนโด เร็วดี นอนไว สี่ทุ่ม ช่วงนี้ปากเป็นแผล นอนดึกไป

๒ ก.ย. ๕๒ ซีดีใต้สะพาน
อยู่บางซื่อมาหลายเดือนไม่เคยเดินซื้อของใต้สะพานสูงตอนเที่ยงเลย วันนี้มีโอกาสเดิน เจอร้านขายซีดี มีแผ่นอินดี้และน่าสนใจหลายแผ่นเลย เสียเงินไป ๖๕๐ บาท กับสี่แผ่นที่ได้มา คือ จุ๋ย จุ๋ยส์, ทิงนองนอย, Tatto Colour และ เพลงรัก(ษ์)…ปักษ์ใต้ แผ่นนี้กะส่งให้พี่หน่อย เด็กรักป่า เห็นว่าหาเพลงจากทุกภาคอยู่

๑ ก.ย. ๕๒ ไปสระบุรี
นัดทางศูนย์ฯ ให้เขาไปสอน SRI
แบ่งให้ปอนมาประชุมที่บางซื่อแทน

รักคนอื่นมากกว่าตัวเอง จึงหลุดพ้น

กำกับ : Harold Ramis
นำแสดง : Bill Murray, Andy MacDowell
ความยาว : ๑๐๑ นาที
หนังปี ค.ศ.๑๙๙๓
ระดับความชอบ : ๙.๕/๑๐

ช่วง นี้ซื้อหนังดีๆ ประเภทที่อยากดูมากมาหลายเรื่องเลย แผ่นนี้ก็เข้าข่ายนั้น เป็นหนังที่หลายคนชอบกล่าวถึงในแง่เนื้อหา เป็นหนังตลก ว่ากันว่าเป็นหนังที่ดีที่สุดของ Bill Murray ดาราตลกคนดัง
ส่วนดารานำฝ่ายหญิงเป็นดาราที่ผมชื่นชอบมานานแล้ว

เนื้อเรื่องคิดได้เก่งมาก ออกแนวแฟนตาซี

ดร. วรภัทร์ ภู่เจริญ เคยสอนว่า หากเราจิตเกิดกับเรื่องอะไร เราจะเกิดมาเจอกับสิ่งนั้นอีก เพื่อให้เราทดสอบจนผ่านไปให้ได้ ดังนั้นสิ่งที่เกิดมากับเราในชาตินี้ เคยเกิดมาแล้วทั้งนั้น ไม่มีฟลุ๊คครับ

หนัง เรื่องนี้แสดงแนวคิดเดียวกัน พระเอก ชื่อ Phil เป็นนักข่าวพยากรณ์อากาศ และต้องไปทำข่าวเทศกาล Groundhog Day ติดต่อกันหลายปี จึงชักเบื่อการมารายงานข่าวการทำนายของ Phil สัตว์หน้าตาคล้ายกระรอกตัวใหญ่ๆ ที่จะออกจากรังมาทำนายว่าฤดูหนาวจะยาวนานอีกแค่ไหน พระเอกจอมกวนของเราไม่เชื่อคำทำนายเลยต้องติดพายุหิมะทำให้ต้องเลี้ยวรถกลับ มาพักที่เมืองนี้ เมืองที่พระเอกไม่ชอบ หนักกว่านั้นต้องเจอวันที่พระเอกไม่โปรดเอาเสียเลย Groundhog Day
แม้จะทำอย่างไร ตื่นขึ้นมาก็จะเจอวันนี้ กระทั่งฆ่าตัวตายก็แล้ว ยังไม่สำเร็จ

มี เรื่องหนึ่งคาใจพระเอกมากคือแอบปิ๊งนางเอกตั้งแต่แรกเห็นที่สถานีโทรทัศน์ จึงแปลงวิกฤติเป็นโอกาส พยายามเอาชนะใจนางเอกทุกวิถีทาง แต่ก็มาตายตอนจบเพราะนางเอกจะรู้ทันว่าพระเอกวางแผนไว้ทุกครั้ง สุดท้ายก็โดนตบทุกที

จนพระเอกเปลี่ยนแนวการใช้ชีวิตเป็นช่วยเหลือคน อื่นในแต่ละวัน หัดเล่นเปียโนทุกวันจนเก่ง หลังจากนั้นก็เข้างานเลี้ยงเพื่อเล่นเปียโนบนเวที เป็นแผนในการพิชิตใจนางเอกอีกแนวทางหนึ่ง ซึ่งต้องการการฝึกฝน และหัวใจที่บริการและช่วยเหลือคน

สุดท้ายก็ชนะใจเธอได้ แล้วก็หลุดพ้นจากวังวน Groundhog Day

เนื้อ เรื่องเก๋มาก นำมาเปรียบเทียบกับแนวคิดพุทธศาสนาได้สบาย ก็เมื่อ “รักผู้อื่นได้มากกว่าตัวเองนั้น ไร้ตัวฉันสุดประเสริฐเลิกเกิดเอย”
ลองอ่านหนังสือเล่ม แมวน้อยร้อยหมื่นชาติ ประกอบด้วย จะเสริมอารมณ์นี้ได้ดีครับ

วิธี ตัดตัวเรามีหลายวิธี หนึ่งในนั้นคือรักผู้อื่นให้มากกว่าตัวเอง จนลืมตัวเองได้ ก็ถือเป็นการตัดการยึดมั่นถือมั่นในตัวเราได้ แค่นี้ก็นิพพานครับ

แม้ไม่ง่าย แต่ก็ต้องเริ่มทำนะครับ
ไม่เช่น นั้นก็จะติดในวังวน Groundhog Day เหมือน Phil แต่เราจะเป็นวัฏสงสาร จะใช้เวลานานกว่า Phil มิหนำซ้ำจำอะไรไม่ได้อีกด้วยเมื่อเกิดใหม่

รักกันให้มากนะครับ ชีวิตไม่ได้ยืนยาวนัก

มีความสุขทุกคนครับ

อย่าบอกนะว่าคุณไม่มีเวลา

ผู้เขียนและวาดรูป : Michael Ende
ผู้แปล : ชินนรงค์ เนียวกุล
สำนักพิมพ์ : แพรวเยาวชน (ในเครืออัมรินทร์)
จำนวนหน้า : ๓๒๐ หน้า
ราคา : ๑๔๐ บาท (พิมพ์ครั้งที่ ๑๒, ก.ย. ๔๔)
ระดับความชอบ : ๑๐/๑๐
เจ้าของหนังสือ : คุณนัทธ์

หากถามถึงวรรณกรรมเยาวชนในดวงใจผม จะมี ต้นส้มแสนรัก ที่ต้องอ่านครับเล่มนี้
จากนั้นจะมีจากฟากญี่ปุ่นเล่ม เมื่อสวรรค์ให้รางวัลผม เล่มนี้ก็ชอบมาก
ส่วนเล่ม เจ้าชายน้อย ต้องใช้ความพยายามในการอ่านมากมายจึงจบได้ และแน่นอนว่า ไม่ประทับใจ

เล่ม โมโม่ นี้เป็นอีกเล่มที่อยู่ใน Waiting List มานาน ได้เห็นตัวเล่มครั้งแรกในห้องสมุดมารวย แต่ก็ยังไม่ได้ยืมมาอ่าน
จนวันหนึ่งถามยืมจากสหายทางการอ่าน คุณนัทธ์ และแน่นอนไม่ผิดหวัง

เล่ม หนาเหมือนกัน แต่อ่านสนุกจริงๆ อ่านครึ่งเล่มแรกบรรยายสรรพคุณของโมโม่ เด็กน้อยหัวหยิกที่มีความสามารถในการฟังอย่างมาก บางครั้งคนทะเลาะกัน มาคุยกันต่อหน้าโมโม่ ขุดคุ้ยกันจนเจอว่าทำไมถึงโกรธกัน ซึ่งจริงๆ เป็นเรื่องที่เข้าใจผิดกันนั่นเอง ในครั้งนี้โมโม่ไม่ได้พูดซักคำ

หรืออย่างตอนจินตนาการของเด็กๆ ในการเล่นน้ำฝน กลายเป็นเรื่องล่องเรือท่ามกลางพายุอย่าสนุกสนาน

โม โม่จึงเป็นสัญลักษณ์ของผู้ฟังที่ดีมาก วันก่อนไปอบรมสุนทรียสนทนาที่เชียงราย ลูกสาวเจ้าสำนักขวัญแผ่นดิน อาจารย์ณัฐฬส ชื่อว่า โมโม่ ผมถึงกับยิ้มเมื่อได้ยินชื่อ การตั้งชื่อครั้งนี้หวังจะให้เด็กน้อยเป็นผู้ฟังที่ดีเหมือนโมโม่ในเล่มนี้ ทำได้

ครึ่งเล่มหลังเป็นแฟนตาซีที่สนุกมาก แต่แฝงความหมายได้อย่างน่าชื่นชม กลุ่มโจรขโมยเวลาที่เข้ามาดำเนินการในเมืองนี้ช่างเหมือนปัจจุบันจริงๆ แสดงว่าในทุกยุคทุกสมัยคนที่บอกว่า “ไม่มีเวลา” มีอยู่เสมอ
ดังนั้นบุรุษสีเทาจึงยังทำงานอยู่เสมอ

เวลา น้อยเลยไม่สนใจสิ่งดีๆ รอบตัว มุ่งแต่สิ่งที่ตอบแทนความต้องการของตัวเราเท่านั้น จินตนาการของเด็กๆ การเล่นสนุกของพวกเขาก็จะเป็นเรื่องเสียเวลา หากเป็นเช่นนั้นเรากำลังฝากเวลาไว้กับกลุ่มบุรุษสีเทาแล้ว

อย่าเท ทุกวินาทีไปกับเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ต้องหาจุดสมดุลในเรื่องต่างๆ ให้ได้ หากคิดไม่ออกว่าเรื่องอะไรบ้าง ในเรื่อง 7 Habitsฯ หัวข้อสุดท้าย Sharpen the saw ได้บอกไว้ ๔ ด้านที่ต้องสมดุล คือ
๑. ด้านร่างกาย ดูแลตัวเอง ทานอาหารที่มีประโยชน์หมั่นออกกำลังกาย และพักผ่อนให้เพียงพอ
๒. ด้านหัวใจ ทำอะไรด้วยใจบ้าง เช่น เสพศิลปะ ดูแลครอบครัว ให้ความรักแก่คนรอบข้าง เพิ่มบัญชีออมใจส่วนตัว หรือแม้แต่ทำงานด้วยใจ ด้วยจิตว่าง
๓. ด้านสมอง หาความรู้ อ่านหนังสือ ท่องเที่ยว ฝึกทักษะใหม่ๆ
๔. ด้านจิตวิญญาณ ทำสมาธิ ทบทวนตัวเองเงียบๆ เขียนบันทึก สวดมนต์ รับข้อมูลบำรุงจิตวิญญาณ

เหมือนเป็นวรรณกรรมเยาวชน แต่เนื้อหาเปรียบเทียบ สะท้อนใจการใช้ชีวิตในปัจจุบันได้ดี

แล้วคงไม่บอกว่า ไม่มีเวลา กับเรื่องสำคัญที่เราไม่ยอมแบ่งเวลามาให้กับมัน เช่น ครอบครัว, พ่อแม่ หรือสิ่งดีๆ ที่ผ่านมาในชีวิต

ก็โมโม่ปลดปล่อยเวลากลับให้คุณแล้วนี่

หรือว่าคุณเอาไปฝากกับสุภาพบุรุษสีเทาอีกแล้ว

มีคนมาชวนเขียนเรื่องตัวเองโดยบอกมาว่า “ธีมเล่ม 2 คือ การสร้างฅน ค่ะ พ่อได้ให้แนวทางกว้าง ๆ ไว้ดังนี้

• เขียนบทความโดยให้น้ำหนัก เล่าเรื่องชีวาตัวเองประมาณ 20% (เลือกเขียนในจุดที่เปิดเผยแบบสบายใจ ไม่ต้องเขียนละเอียดถึงกับบอกว่าตกฟากเวลาไหน อิ อิ.)
• เขียนเรื่องวิถีการศึกษา ประสบการณ์ทำงาน เรื่องดี ๆ ที่ทำอยู่ 60 %
• อีก 20% เขียนจากความคาดฝันที่จะแก้ปัญหาการสร้างฅนของประเทศนี้ เช่น ในสายตาของคุณพ่อคิดว่าจะสร้างฅน ๆ หนึ่งที่เป็นศิลปกรรมแห่งความรักให้กับสังคมเบี้ยว ๆ ใบนี้ได้ยังไงคะ
• ทั้งหมดทั้งมวลนี้ก็เพื่อจะอธิบายว่า ..เราจะสร้างสังคมอุดมปัญญาในสไตล์ของชาวฮาและพันธมิตรอย่างไร
• ไม่จำกัดจำนวนหน้านะคะ ขอความกรุณาส่งต้นฉบับภายใน 20 กย.ค่ะ ^ ^
• ขอรูป 2 รูปทั้งอดีตและปัจจุบัน ไม่ย่อภาพนะคะ เดี่ยวพิมพ์แล้วภาพแตกล่ะไม่หล่อเลย อิอิอิ”

กว่าจะเขียนได้ ก็เป็นวันสุดท้ายเลย ทำอย่างกับนักเขียนชื่อดัง ต้องส่งต้นฉบับช้า (ฮา) ฮากว่าตรงส่งต้นฉบับไม่ทันล่งเล่มอีกต่างหาก เลยเอามาลงให้อ่านกันครับ

เรื่องชีวิตของผมขอเขียนเป็นข้อๆ ตามประสาเด็กวิทยาศาสตร์ เป็นคู่มือทำความเข้าใจตัวผมนะครับ ลองอ่านดู เผื่อจะรู้จักกันมากขึ้น และมีอะไรที่ตรงกันบ้าง

1. เป็นคนอำเภอรัตภูมิ จังหวัดสงขลาโดยกำเนิด

2. คุณพ่อคุณแม่และญาติๆ เป็นครูกันหมด เลยชอบหนัง Dead Poets Society มาก

3. เรียนปอหนึ่งถึงสี่ที่โรงเรียนบ้านชายคลอง อำเภอรัตภูมิ แล้วปอห้าก็ไปเรียนโรงเรียนพลวิทยาที่อำเภอหาดใหญ่

4. ปอห้าคุณพ่อคุณแม่ให้ไปเรียนที่อำเภอหาดใหญ่ที่ห่างจากบ้าน ๓๐ กม. ต้องนั่งรถประจำทุกเช้าเย็น

5. มัธยมเรียนโรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย

6. มอต้นพกกระเป๋าใส่ลูกฟุตบอลพลาสติกวันละสามลูกจากต่างอำเภอทุกวันเพื่อเอาไปเล่นช่วงที่ว่าง

7. รักฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ Football is my life.

8. ชอบทีม Aston Villa หลังจากเมื่อก่อนชอบ Watford เพราะมี John barns ส่วน Aston Villa ชอบยุคนายหัวผักกาด Graham Taylor เป็นต้นมา

9. จบมอออ หาดใหญ่

10. เรียนวิศวะ แต่ชอบสถาปัตย์ เพราะเขาคิดสร้างสรรค์กันดี

11. กลัวเลือด เป็นลมทุกทีเมื่อเห็น เลยอดเรียนหมอ

12. สอบเอ็นตรง เลยไม่ได้เอ็นกลาง

13. ชอบหาดใหญ่ เพราะมีอาหารเช้าอร่อยๆ ให้ทาน

14. ชอบฟังเพลงทุกชนิด เพราะคุณแม่เป็นครูนาฏศิลป์ เปิดเพลงกรอกหูประจำ

15. ชอบ คาราบาว เฉลียง คาราวาน

16. ชอบฝันไปเรื่อย

17. ชอบอ่านหนังสือ

18. ชอบหนัง Feel Good และหนังแจกผ้าเช็ดหน้า

19. เคยใจร้อน ด่าคนเป็นว่าเล่น

20. พยายามจะลดความใจร้อน ด้วยการปฏิบัติธรรม

21. ชอบนิกายเซน

22. ชอบพี่จิก-ประภาส ชลศรานนท์

23. ชอบพี่จุ้ย-ศุ บุญเลี้ยง

24. ชอบพาลูกเที่ยว

25. ชอบขับรถ ฟังเพลง ดื่มกาแฟสด

26. อยากมีหนังสือในชื่อตัวเองสักเล่ม

27. ฝันว่าจะเปิดร้านขายเทป (ปัจจุบันคงเป็นซีดี) แบบให้ลูกค้าลองฟังได้ และคอยอธิบายให้ลูกค้าฟังด้วย

28. อยากมีร้านขายหนังสือแบบที่ไม่เอาไม้ขนไก่มาปัดไล่เวลาลูกค้าหยิบอ่าน

29. อยากมีอิสรภาพทางการเงิน

30. อยากให้ลูกมีความสุข

31. ชอบตื่นเช้าตักบาตร วิ่ง สูดอากาศบริสุทธิ์

32. ชอบจดคำคมเก็บไว้

33. ชอบจำลอง ฝั่งชลจิตร-ลอง เรื่องสั้น

34. ชอบชาติ กอบจิตติ

35. ชอบเทศภักดิ์ นิยมเหตุ จากเล่ม แผ่นดินนี้เราจอง

36. เป็นคนขี้กลัว

37. เป็นคนรักคนยาก แต่รักจริง

38. ไม่ชอบดูทีวี

39. ชอบดูหนัง

40. ชอบชวนคนอื่นคุยเรื่องหนังในดวงใจ

41. ชอบจดหนังไว้เป็น Waiting List

42. ชอบความคิดเห็นที่แตกต่าง

43. บ่อน้ำตาตื้น เวลาอ่านเจอการทำดีของคน มักร้องไห้

44. ชอบนายชวน ลูกแม่ถ้วน อ่านประวัติ ร้องไห้บนรถตู้ตอนอ่านเลย

45. ชอบทานไข่ครอบ น้ำพริกมะขาม และไข่ลูกเขย

46. ไม่ชอบรสชาติของสุรา แต่ชอบบรรยากาศในวงสุรา

47. รักเพื่อนมาก

48. ชอบการแบ่งปัน

49. ชอบพี่เก้ง-จิระ มะลิกุล

50. ชอบหนุ่มเมืองจันท์

51. อยากถึงนิพพาน

52. ชอบปั่นจักรยาน

53. ชอบ Pantip เพราะไร้ตัวตน หัวโขน

54. ชอบเขียนเรื่องต่างๆ ลง Blog เพราะเอาไว้ฝึกขีดเขียน

55. ชอบถ่ายรูป แต่ยังไม่มีกล้องดีๆ

56. ชอบเล่นกับลูก สุขใจเวลาลูกยิ้ม หัวเราะ

57. ชอบกอดลูก ชอบคำท่าน ว.วชิรเมธี ที่ว่า “มีลูกแล้วไม่กอด มีไว้ทำไม“

58. ไม่สูบบุหรี่

59. เดินทางทุกสัปดาห์

60. ชอบท่องเที่ยว

61. ชอบภูกระดึง

62. อยากปีนเขาที่เนปาล

63. อยากพาลูกไปดูคอนเสิร์ตพี่เบิร์ด

64. อยากไปดูนก

65. ชอบให้อภัย โดยเฉพาะกับตัวเอง

66. ชอบคำแนะนำที่ดีๆ

67. ซ่อมรถบ่อย เข้า Pantip แรกๆ อยู่โต๊ะรัชดา

68. อยากมีบ้านเดี่ยวที่กรุงเทพฯ

69. ชอบดูหมอ ที่มีทางออกให้เราทำต่อ

70. ชอบคบคนที่จริงใจ ถึงไหนถึงกัน

71. เกลียดสงคราม

72. ไม่ชอบทุนนิยม ชอบชีวิตชนบท

73. เมื่อยบ่อยเพราะการเดินทาง เลยนวดจับเส้นเป็นประจำ

74. ชอบคุยกับคนแก่ๆ อบอุ่น คิดถึงยาย

75. ให้ความสำคัญเรื่องการไปงานศพ

76. ชอบรู้จักคนก่อนจะติดต่อเรื่องงาน

77. มีข้อเสียคือผลัดวันประกันพรุ่ง

78. ชอบนิตยสารสีสัน อ่านมาตั้งแต่เล่มสามถึงปัจจุบัน

79. ชอบน้าทิวา

80. พูดภาษาใต้ไม่คล่อง เพราะพูดภาษากลางมาก่อน

81. นอนหลับง่าย

82. อยากไปดูดาวที่หอดูดาวเกิดแก้ว

83. ชอบรายการคุณพระช่วย เกมซ่าท้ากึ๋น เจาะใจ แฟนพันธุ์แท้ กบนอกกะลา

84. ชอบงานของทีวีบูรพา และ Workpoint

85. รักบริษัทที่ทำงาน เพราะทำเงินให้ในหลวง

86. ชอบทำกิจกรรมที่ช่วยรักษาโลก

87. อยากได้ iphone เพราะเล่น Internet เต็มตาดี

88. ดีใจเสมอเมื่อเจอคนบ้านเดียวกัน

89. นอนตื่นเดียว หากตื่นตอนดึกจะหลับยากมาก

90. ท้องเสียง่าย

91. วาดรูปไม่เป็น ลูกเก่งกว่าอีก

92. ว่ายน้ำไม่เป็น แต่ไม่กลัวจมน้ำ

93. ดูกีฬาทุกชนิด ยกเว้นอเมริกันฟุตบอลที่ดูเป็น แต่ยังไม่ค่อยสนุก

94. ชอบทีมบาสฯ Houston Rocket ยุค อาคีม โอลาจูวอน

95. ชอบเล่นโกะ แต่ยังไม่เก่ง

แค่นี้นะครับ เรื่องชีวิตของผม

ส่วนเรื่องวิถีการศึกษา ประสบการณ์ทำงาน เรื่องดี ๆ ที่ทำอยู่ ขอเขียนเป็นข้อๆ อีกนะครับ

1. สิ่งที่ทำอยู่เป็นงานตามสายอาชีพที่เรียนมา แต่โดยพื้นฐานมีความใกล้ชิดกับวิถีการศึกษาเพราะคุณพ่อคุณแม่ ลุงป้าน้าอา เป็นครูกันแทบทั้งหมด เลยได้เห็นวิถีการศึกษาในสมัยก่อน วิญญาณการเป็นครูที่แปลว่าหนักได้อย่างชัดเจน เด็กไม่มาโรงเรียน ก็ไปตามถึงบ้านเพื่อให้มาเรียน ครูสมัยก่อนทำกันด้วยหัวใจ
2. แม้ไม่ได้เรียนครู แต่มักจะต้องสอนงานและหนังสือบ่อยครั้ง ทุกครั้งที่ต้องสอนจะคิดถึงคุณพ่อคุณแม่สวมหัวใจท่านก่อนขึ้นสอน เมื่อจบการสอนก็มักจะโทรศัพท์ไปเล่าให้ท่านฟัง
3. วิถีการศึกษาก็ตามประวัติด้านบน เป็นคนต่างจังหวัดมาตลอด เรียนต่างจังหวัด เลือกเรียนในมหาวิทยาลัยก็ตามๆ เขาไป แอบอิจฉาคนที่ได้เรียนและทำงานที่ตัวเองรักเหมือนกันครับ หมั่นท่องคำว่า “ทำในสิ่งที่รักเรียกว่าอิสระ แต่รักในสิ่งที่ทำเรียกว่าความสุข” พยายามทำตัวเองให้มีความสุขทุกวันครับ
4. งานที่ทำต้องเปลี่ยนที่ทำงานทุกๆ ๕ ปีโดยประมาณ ทำให้วิถีก็เปลี่ยนไปเมื่อย้ายถิ่นฐาน จนเมื่อย้ายจากภาคใต้มาอยู่ภาคกลาง สิ่งที่ได้เพิ่มมาคือการได้รู้จักกับการพยายามเปลี่ยนวัฒนธรรมองค์กร ให้คนในองค์กรมีความสามารถมากขึ้น โดยเน้นที่คนหน้างาน ให้เขาเก่งขึ้น จึงทำให้รู้จักแนวทางการศึกษา Constructionism ครับ พอเหมาะกับที่มีลูกพอดี
5. ในองค์กรพยายามทำให้คนในองค์กรเกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง ทำเองได้ พยายายามทำให้องค์กรเป็น Learning Organization แล้วไปสู่ Living Organization สุดท้ายองค์กรจะเป็นองค์กรที่มีความสุข
6. จากการได้เข้าไปร่วมในกิจกรรมเหล่านี้ ทำให้ได้พบครูบาอาจารย์ ได้คำแนะนำ และนำความรู้มาใช้ในองค์กรขนาดเล็กของผม คือ ครอบครัว ครับ
7. นิสัยเดิมที่ติดตัวมาจากครอบครัวผม คือ รักการอ่าน เพราะที่บ้านจะมีหนังสือเยอะมาก เลยหยิบหนังสือเล่มหนาๆ มานอนอ่านกลิ้งไปกลิ้งมาสม่ำเสมอ
8. เมื่อมีครอบครัว สิ่งหนึ่งที่คิดไว้ว่าต้องมีในบ้านคือ ห้องสมุด แม้บ้านจะไม่ใหญ่โต แต่ก็กันไว้หนึ่งห้องทำห้องนี้ และห้องนี้ก็จะเป็นที่รวมของสมาชิกในครอบครัวมากที่สุด ใช้เวลาอ่านหนังสือบ้าง เล่นเกมที่คัดมาแล้วว่าดีบ้าง มีคอมพิวเตอร์ให้ใช้ค้นหาข้อมูลและเล่นเกมบ้าง และแน่นอนเกมเหล่านั้นได้รับการคัดสรรแล้ว เช่น เกม Sim
9. สิ่งที่เอาเข้าห้องสมุดก็จะเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เช่น ช่วงการ์ตูนฮิคารุเซียนโกะดัง ก็ซื้อโกะมาเล่น คุณพ่อก็ไปสมัครเล่นใน Internet ด้วย สิ่งหนึ่งที่คุณพ่อคุณแม่ควรมีคือการเปิดกว้างพร้อมรับสิ่งใหม่ๆ จะได้รู้เท่าทันลูกและโลก
10. ตำราเลี้ยงลูกเป็นเรื่องที่พ่อแม่ต้องอ่านเพราะเราไม่ได้เป็นพ่อแม่มาแต่กำเนิด เวลาเราเล่นกีฬาหรือทำอย่างอื่น ยังอ่านตำรา ทำไมเมื่อเลี้ยงลูกไม่อ่านตำรา ผมและภรรยาเลยหาหนังสือดีๆ ที่ใช้เลี้ยงลูกมาอ่าน เช่น โตะโต๊ะจังเด็กหญิงข้างหน้าต่าง, พ่อแม่ไม่ได้อยู่ค้ำฟ้า, กว่าจะถึงอนุบาลก็สายเสียแล้ว, ครูสมพร คนสอนลิง เป็นต้น

11. อีกอย่างที่สะสมเสมอ คือ หนังดีๆ ทุกเรื่องจะต้องดูก่อนครับ ถึงจะเอาเข้ามาไว้ในบ้าน ลูกจะดูหรือไม่ ไม่เป็นไร อย่างรื่อง Madagascar ภาค 1 ตอนแรกลูกยังไม่ดู จนภาค 2 ออกมา จึงเอาแผ่นภาคแรกมาดู สุดท้ายก็ดู ไม่ต้องไปบังคับครับ

12. ช่วงเวลาดูหนัง ดูพร้อมกันครับ แล้วพยายามถามว่าได้อะไรบ้าง ถ้าเป็นของ คุณหมอพรทิพย์ คุณพ่อท่านให้สรุปเลยนะครับ ว่าดูแล้วได้อะไรบ้าง เขียนเป็นเรื่องเป็นราวเลย แต่ของผมยังไม่ขนาดนั้น

13. ทุกปิดเทอมจะต้องหากิจกรรมครับ หลักๆ จะเป็น ท่องเที่ยว หลังๆ เริ่มมี เข้าค่าย เข้ามาบ้าง เอาให้เขาเจอสังคมต่างๆ ไปบ้าง ที่ไม่ใช่ของโรงเรียน ที่เป็นคนกลุ่มเดิมๆ ปีนี้คนโตเข้าค่ายยุวพุทธตอนปิดเทอมครับ หลังจากรอมาสามปีแล้ว

14. เรียนพิเศษเป็นอีกเรื่องที่ต้องมี แต่ที่เรียนวันเสาร์อาทิตย์คือ ว่ายน้ำ, ศิลปะ, ดนตรี, ภาษาอังกฤษ และ เทนนิส ทั้งหมดนี้ลูกเลือกเองครับ เคยเรียนคณิตศาสตร์ที่หนึ่งแล้วลูกไม่ชอบ มานั่งคุยกัน แล้วก็ยกเลิกไป

15. วิชาที่สำคัญในการดำรงชีวิตคือ คณิตศ่าสตร์, วิทยาศาสตร์ และ ภาษา นะครับ หากลูกเราเริ่มอ่อนเรื่องไหน ต้องหาทางเสริมครับ

16. สิ่งที่จำเป็นเมื่ออยู่กับลูกคือ ฟังเขาให้มาก ฟังให้จบ เขาคือคนที่เรารักมากที่สุด อย่าพูดแทรก และทำความเข้าใจให้มากที่สุดว่าเขาต้องการอะไร

1. สิ่งที่ทำในภาพเล็กก็เป็นอย่างนี้ ส่วนในองค์กรพยายามทำให้คนที่เกี่ยวเนื่องกันคิดว่านี่คือ ลูก เช่น ลูกน้อง คำว่าลูกก็อยู่ในนั้น ถ้าเรารักเขาเหมือนลูกได้ ก็จบ รักด้วยสติ หากเรารักลูกที่บ้านได้ดี ถูกวิธีแล้ว เอามารักลูกในที่ทำงาน ไม่ว่าจะเป็น ลูกน้อง หรือ ลูกพี่ ทำให้เกิดความสุขในที่ทำงานได้เหมือนกันครับ
2. อีกอย่างตามแนวทาง Constructionism หากทุกคนในองค์กรเรียนรู้ได้เอง ก็จะดึงศักยภาพของตัวเองออกมาช่วยองค์กร เน้นในหน้าที่ๆ ตนรับผิดชอบนั่นแหละพอแล้ว ดังนั้นจึงมีกิจกรรมไปดูการเรียนรู้จากที่ต่างๆ แล้วพยายามให้พนักงานมาปรับใช้กับตัวเอง งานของตัวเองให้ได้ โดยจะมีคุณอำนวย ทั้งหาแหล่งดีๆ แล้วคอยสรุปในตอนท้าย
3. อีกเรื่องที่ต้องเรียนรู้ คือใจตนเองครับ ให้รู้เท่าทัน มีสติ ตัวนี้เป็นพื้นฐาน เพราะจะติดตัวพนักงานหรือลูก หากใครคิดได้ ชีวิตนี้ก็ไร้ทุกข์ครับ ดังนั้นเราจึงมีเรื่อง EQ ที่เราต้องการเสริมด้วย

ส่วนเรื่องความคาดฝันที่จะแก้ปัญหาการสร้างฅนของประเทศนี้ ขอเป็นภาพครอบครัว คือ สร้างคนที่มีคุณภาพ คิดถึงคนอื่นให้มาก เพราะเชื่อว่าพวกเขามีโอกาสมากกว่าคนอื่นมากนัก หากเจอคนที่ด้อยโอกาสกว่าเรา และเราช่วยได้ ต้องทำครับ อยากให้ความคิดเหล่านี้อยู่กับลูก และเสริมเรื่องเรียนให้ดีๆ เพื่อเขาจะได้มีหน้าที่การงานดีๆ จะได้มีกำลังช่วยเหลือผู้อื่นได้ การเรียนจะต้องขึ้นกับเขาว่าชอบอะไร แต่เราต้องให้ข้อมูลให้มากที่สุด

โดยเชื่อว่าอนุสาวรีย์ของผมจะเป็นเมล็ดพันธุ์ที่ดีของสังคมผืนนี้ครับ

ไม่ง่าย แต่ไม่ยากเกินกำลังความสามารถหรอกครับ ผมเชื่ออย่างนั้น

สุดท้ายการสร้างสังคมอุดมปัญญาคงต้องเริ่มที่ครอบครัวของเราก่อนครับ แล้วค่อยขยายผลสู่วงกว้าง

เรื่องของผมก็ประมาณนี้แหละครับ

ขอให้ทุกคนมีความสุข

รักคนอ่านครับ

ครูบาอาจารย์ในดวงใจของท่าน ว.วชิรเมธี

อ่านจากบทสัมภาษณ์ในนิตยสาร Secret เล่มแรกในปีที่ ๒
เลยจดไว้ คงตรงใจหลายๆ คน
๑. ท่านพุทธทาส
๒. พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตฺโต)
๓. หลวงปู่ชา สุภัทโท
๔. ท่านทะไลลามะ
๕. ท่านติช นัท ฮันห์

โดยส่วนตัวยังไม่ค่อยได้อ่านงานของท่าน ป.อ.ปยุตฺโต และ ท่านติช นัท ฮันห์ เท่าไหร่
แต่เคยอ่านบทบันทึกของท่าน ว. เมื่อครั้งไปเยือนหมู่บ้านพลัม และได้ร่วมเจริญสติกับท่านติช นัท ฮันห์ ทำให้ทราบเลยว่าบางครั้ง การได้เข้าใกล้คนที่ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ทำให้เป็นแรงส่งให้เราได้อีกทางหนึ่งครับ

โดยส่วนตัวลำดับที่ ๑, ๓, ๔ ตรงกับท่าน ว.
๑. ท่านพุทธทาส แม้จะอ่านคู่มือมนุษย์ไม่จบเสียที แต่เล่มอื่นๆ ก็สัมผัสมาเรื่อย เล่มล่าสุดอ่าน พุทธทาสลิขิตคำกลอน ก็สุดยอด ทำงานทุกชนิดด้วยจิตว่างจากตัวกู ของกู คือ Keyword ที่ได้จากท่านเสมอ
๒. หลวงปู่ชา สุภัทโท ใครไม่เคยฟังเทศน์ไปหัวเราะไป หาหลวงปู่ชามาฟังเสียครับ ท่านเทศน์ง่ายๆ ภาษาชาวบ้านท้องถิ่นอีสาน แต่เข้าใจง่าย ทะลุกลางใจ ไม่ต้องอ้อมค้อมเลยครับ ชอบฟังท่านมาก
๓. ท่านทะไลลามะ ได้อ่านเรื่องเกี่ยวกับท่าน ๑ เล่ม คือ ปัญญาญานแห่งการให้อภัย ทึ่งในวิถีของท่าน และอัธยาศัยที่ดีของท่าน

ที่เพิ่มมาของผมคือ
๔. หลวงปู่ดุลย์ อตุโล การส่งจิตออกนอก เป็นทุกข์ ประโยคทองนี้ ท่องไว้เสมอ
๕. หลวงพ่อกล้วย วัดป่าธรรมอุทยาน ขอนแก่น ได้ร่วมทำบุญในหลายครั้ง ที่วัดท่านเป็นป่าช้า เหมาะแก่การฝึกจิตอย่างมาก แต่ก็กลัวทุกทีเวลากลางคืน
๖. หลวงพ่ออำนาจ โอภาโส ได้แผ่นซีดีจากเวบ ชอบครับเมื่อได้ฟัง เลยอยากไปผาซ่อนแก้วมากเลย
๗. ดร.สนอง วรอุไร ท่านนี้ได้แผ่นซีดีจากเวบ แล้วก็ติดใจตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา
๘. ดร.วรภัทร์ ภู่เจริญ ท่านสอนธรรมะแบบวิทยาศาสตร์ ท่านแสดงละครขันธ์ ๕ แสดงกระบวนการเกิดของจิต ทำให้เห็นภาพชัดเจนมาก และจากละครทำให้รู้ว่าเราควรเอาสติไปไว้ตรงจุดไหน
๙. ดร.อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา ท่านนี้ได้สัมผัสเมื่อครั้งมาบรรยายที่ทำงาน ตามหาอ่านประวัติ จนเอาลูกไปสมัครที่โรงเรียนสัตยาไส ของท่าน แต่ไม่ได้ไปเรียน ไกลเกินไป แนวคิดของท่านก่อนทำหรือรับรู้อะไร ตอบคำถามนี้ก่อนครับ ดีต่อผู้อื่นไหม? ดีต่อตัวเองไหม? ผมเติมเองอีกข้อ ดีต่อโลกไหม? หากตอบว่าใช่ทั้งสามข้อ ทำได้เลย

คุณล่ะครับ มีครูบาอาจารย์ท่านไหนในดวงใจบ้าง

ท่าน ว. บอกไว้ในท้ายสัมภาษณ์ว่า ปัจฉิมโอวาทของพระพุทธเจ้าคือ ให้ดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท นัยของความไม่ประมาทก็คือ อยู่อย่างมีสติ พระพุทธเจ้าเคยตรัสไว้ว่า ในบรรดารอยเท้าของสัตว์เดียรัจฉาน รอยเท้าช้างเป็นรอยเท้าที่ใหญ่ที่สุด รอยเท้าสัตว์รวมกันทุกชนิดรวมลงในรอยเท้าช้างได้ทั้งหมดฉันใดฉันนั้น ในบรรดาองค์ธรรมทั้งหมด สติก็เป็นมรรคาแห่งธรรมทุกข้อฉันนั้น

หลวงปู่ชาเคยเทศน์ว่า ไม่ต้องบอกว่าไม่มีเวลาเจริญสติ เพราะหากยังมีเวลาหายใจ ก็มีเวลาเจริญสติ เพราะเราใช้ลมหายใจนั่นแหละเจริญสติ

ขอให้มีสติทุกลมหายใจเข้าออกนะครับ

มีความสุขทุกคนครับ

ได้ยินมานานแล้วกับหนังสือทำมือ สมัยก่อนตอนวัยละอ่อน เคยคิดว่าคือหนังสือที่เราเย็บเล่มเอง กล่าวคือมีเรื่องสั้นวางให้เลือก แล้วนำมาเย็บรวมเป็นหนังสือ ๑ เล่ม
หลังๆ เลยเริ่มรู้ว่าเป็นหนังสือแบบทำเองขายเอง

หนังสือทำมือเล่มนี้มีส่วนร่วมเพราะ คุณสายลมอิสระ หลังไมค์มาชวน เห็นโครงการเป็นการกุศลด้วย โดยช่วย กลุ่มเด็กรักป่า ที่จังหวัดสุรินทร์ของครูหน่อย อีกทั้งเป็น Blogger ใน GotoKnow ชื่อ ดอกแก้ว อ่านประวัติแล้วเคยได้รับรางวัลลูกโลกสีเขียวกับเขาด้วย รางวัลนี้รับประกันความดีได้ ที่เคยรู้จักคือจ่าวิชัยจอมปลูกป่า ที่เคยมาปลูกต้นไม้ที่โรงงานด้วย

บนปกโปรยไว้ว่า รวมเรื่องเล่าเบาๆ ของคนมีรัก
ไม่ว่าทุกข์หรือสุข ความรักมีแง่มุมให้จดจำเสมอ

หลังจากเขียนเรื่องส่งไป คุณสายลมอิสระ ก็แจ้งความคืบหน้าเป็นระยะๆ
สั่งซื้อหนังสือไป ๔ เล่ม เมื่อได้รับเล่มนี้มา ก็แซงทุกคิวที่มีอยู่ อ่านแล้วทำให้รู้ว่าชาว Bloggang นี่ เขียนหนังสือน่าอ่านกันทุกคนเลย

บางคำโดนใจ ต้องจดเลย อย่างเช่น
ออกเดินทางไปอยู่บางที่…ไม่มีใครรู้จักเรา ได้มองสิ่งอื่นๆ บ้าง บางทีจะได้คิดถึงตัวเองน้อยลงจาก ……..A MERRY HEART LIVE ON ของ ::ไฮยาซินธ์::

ของ คุณสายลมอิสระ บก. ประจำเล่ม ก็ยิ่งตอกย้ำว่าทำไมถึงทำหนังสือเล่มนี้ออกมา จนตอนนี้เริ่มรู้จัก กลุ่มเด็กรักป่า มากขึ้นเรื่อยๆ กำลังวางแผนจะพาลูกๆ ไปเข้าร่วมกิจกรรมอยู่เหมือนกัน เห็นคุณสายลมอิสระแนะนำกิจกรรมอุ้มช้างอาบน้ำ อยู่
อีกความคิดที่อ่านและพูดคุยกับคุณสายลมอิสระทาง MSN คือ เรื่องการให้ไต จริงๆ ผมเคยสัมผัสเรื่องการให้ไต มาครั้งหนึ่งแล้ว กล่าวคือพี่ในบริษัทที่รับไตข้างหนึ่งจากภรรยา ได้ยินแล้วทึ่งในความเสียสละ แต่ลึกๆ ต้องใช้โชคช่วยด้วย กล่าวคือได้ไตมาอาจใช้ไม่ได้ก็ได้นะครับ ต้องเข้ากันได้ด้วย แบบว่าต้องเป็นคู่แท้กัน
เคยเห็นในละครตอนเย็นเอามุกบริจาคไตมาใช้ด้วย น่าจะให้รายละเอียดหน่อยนะว่าไม่ง่าย และอาจไม่ได้ผล
เคยแซวภรรยาว่าหากเขาต้องการไต จะบริจาคให้ข้างหนึ่ง โดนตอบว่าไม่เอาหรอก หาว่าของเราสกปรกกว่า ดูซิคนอุตส่าห์จะทำซึ้ง (ฮา) แต่เชื่อว่าทำได้แน่นอน หากจำเป็น

ลองคิดเล่นๆ ไว้บ้างก็ได้นะครับว่า เราพร้อมจะบริจาคไตให้ใครได้บ้าง หรือกลับกัน จะมีใครบ้างไหมพร้อมจะบริจาคไตข้างหนึ่งให้เรา แล้วลองคิดต่อว่าเราจะรับไหมหากเสี่ยง และเป็นอันตรายต่อเขา คิดไปเรื่อยๆ จะได้ไม่ประมาท เมื่อถึงเวลาจริงจะได้ไม่ต้องคิดนาน

มีสองเรื่องในเล่มที่เล่นกับความรักในสังคมที่เสื่อมโทรมทางจิตใจ แต่เป็นเรื่องจริงที่เกิดในปัจจุบัน คือ ของ เมฆชรา และ ส.ปาลกะวงศ์ แต่เรื่องหลังจบดี สร้างสรรค์ แต่กลางๆ เรื่องแสดงสังคมที่เสื่อมโทรมได้ชัดจริงๆ

ถ้าถามเรื่องที่ชอบที่สุด เป็นเรื่อง หยาดโศกที่บึงบอด ของ ธีรวิชย์ วงศ์มุสิก อ่านแล้วเอาไปคิดต่อได้มากมาย โดยเฉพาะคำถาม “เราจะยังดื่มเหล้าอีกไหม?”

ส่วนผลงานของชาว Bloggang หากต้องเลือกที่ชอบที่สุด คงต้องยกให้ คุณสายลมอิสระ ในเรื่อง หนึ่งช่วง(ลม)หายใจ สะดุดสองประโยคเด็ด
เราไม่จำเป็นต้อง “รวย” หรือต้องรอให้มีเงินเหลือใช้จึงจะ “ให้” ผู้อื่นได้ เพียงแค่แบ่งปันในส่วนที่เราให้ได้ โดยที่เราไม่เดือดร้อน
ลมหายใจที่เหลืออยู่นับจากนี้ ฉันจะทำสิ่งใดและเพื่ออะไร เท่านี้ก็คงพอ กับชีวิตเล็กๆ ของฉันในโลกใหญ่ๆ ใบนี้

อ่านจบแล้วนึกถึงคำในหนัง The Polar Express ที่เพิ่งดูไป “มันไม่สำคัญหรอกว่ารถไฟจะไปไหน ที่สำคัญคือการตัดสินใจขึ้นรถไฟ”

ดีใจครับที่ได้ร่วมรถไฟขบวนนี้ที่มุ่งหน้าสู่จังหวัดสุรินทร์

อีกเรื่องที่เรียนรู้จากหนังสือเล่มนี้ คือ หากเจอหนังสือทำมือ ต้องพิจารณาซื้อเป็นลำดับแรก เพราะมันมีหัวใจคนทำซ่อนอยู่ในเล่มด้วย

ไม่ลองทำเองไม่รู้หรอกครับ เหมือนคนขับมอเตอร์ไซค์จะไม่รู้ว่าการขับกลางถนนอันตรายกว่าการขับข้างทาง ถ้าไม่เคยขับรถยนต์แบบนั้นเลยครับ

ปล.เล่มนี้มีให้ยืมในโครงการ Lend It Forward ด้วยนะครับ

๒๖ ส.ค. ๕๒
ไปเรียน Leading with Questions
เป็นหลักสูตรที่เรียนก่อนปิดโครงการ C-Leader
เรียนที่เชียงราย
The Mantrini Boutique Resort โรงแรมใหม่ สวยดี ได้พักริมสระน้ำ มี Wifi ให้เล่น น่าสนใจทีเดียวโรงแรมนี้
Mantrini = มันตรินี = ผู้หญิงที่เพียบพร้อม
เป็นภาษาสันสกฤต

เรียนกับอาจารย์ณัฐฬส แห่งสถาบันขวัญแผ่นดิน

หัวข้อดีๆ ก็เริ่มพรั่งพรูเข้ามา
อยู่รอด เพื่อ อยู่ร่วม และ อยู่อย่างมีความหมาย

Choice และ Create
มีเอกลักษณ์และตัวตน

วอลดอร์ฟ in Thailand มี ๒ โรงเรียน ลูก ดร.วรภัทร์ ก็เรียนอยู่
เป็นแนวการศึกษาของเยอรมัน ที่มีอายุยาวนาน
• ในวันเกิดของเด็ก เล่านิทานว่ามีดวงวิญญานจนเจอ ๒ คนที่เป็นที่รัก จะทำให้เด็กรักตัวเอง
• แบ่งคนเป็นช่วงทุก ๗ ปี
• ๗ ปีแรก ฐานกาย Safety Bond
• ๗-๑๔ ปี ฐานใจ อยากได้อารมณ์ศิลป์ ความงาม
• ๑๔-๒๑ ปี ฐานคิด มีตัวตน เริ่มแยกจากพ่อแม่ พัฒนาการการอยู่ร่วม
• ๒๑ ปีเริ่มมีตาที่สาม เพียงพอที่จะเรียนสิ่งที่สูงขึ้น เช่น ธรรมะ นั่นคือบวชได้แล้ว

บันไดห้าขั้นขององค์กร
๑. ปลอดภัย
๒. ไว้วางใจ
๓. ผูกพัน
๔. แรงบันดาลใจ
๕. Action ผ่าน ๔ ขั้นมาก่อน แล้วเกิด KPI

ลูกสาวอาจารย์ณัฐฬสชื่อ โมโม่ สัญลักษณ์แห่งการรับฟัง เป็นตัวเอกในวรรณกรรมเยาวชนที่รับฟังเก่งมาก

กิจกรรมเล่าชีวิตวัยเด็กแบบเป็นคู่ แล้วก็สี่คน หัดฟัง ไม่พูดขัด

อีกกิจกรรมให้เขียน Network ของเรา แล้วกับใครที่เรามีความสัมพันธ์ไม่ดี ที่เราไม่ค่อยฟังเขา ให้กดโทรศััพท์ไปหาเลย ปลดล็อคหัวใจเสีย กิจกรรมนี้ดี

ไป ร้านกาแฟ Le Petit Cafe แต่เขาปิดร้านเร็วเพราะเจ้าของร้านจะไปเลี้ยงวันเกิด

จากนั้นไปสนามบินเก่า เดินในลานสนามบินไปกลับประมาณ ๔ ก.ม. ที่เดินเพื่อตามหาอาจารย์วิศิษฐ์ วังวิญญู พี่หนานจากแพร่บอกว่าท่านเดินอยู่ แต่สุดท้ายก็ไม่เจอ

อาจารย์ฌานเดช พ่วงจีน มาเล่าเรื่องราวของท่าน
ท่านเคยเป็นโรคโลหิตจาง หอบหืด มาฝึกหายใจเข้าท้องยุบ โรคที่เป็นก็หาย
หายใจเข้าท้องยุบ ถ้าทำอย่างนี้ฝีเย็บจะขมิบ กระตุ้นต่อมหมวกไต ได้โฮโมนต่างๆ ออกมา

๒๗ ส.ค. ๕๒
เช้านี้ตื่นหกโมงเช้า เดินไปตามถนนเรื่อยๆ นึกถึงเรื่อง The Station Agent ตัวเอกเดินเก่งมาก

คำถามที่ดี ต้องให้คุณค่ากับอำนาจกับตัวผู้ตอบ
โซเครติสเป็นที่สอนด้วยคำถามเก่ง ถามจนคนตอบรู้ได้ด้วยตนเอง

เรียน NVC = Non Violent Communication
ประกอบด้วย
๑. Observation
๒. Feeling
๓. Need
๔. Request

มี หนังสือ การสื่อสารอย่างกรุณา สามารถเอาไปอ่านต่อได้

สรุปว่าการเรียนรู้ทุกอย่างเริ่มที่คำถาม คำถามเกิดจากการมีข้อสงสัย ต้องหมั่นสงสัยให้มาก แต่หากจะสอน เราก็สามารถตั้งคำถามในการสอนก็ได้ ผู้ที่ทำแบบนี้เก่งที่สุดคือ พระพุทธเจ้า ไงครับ
คงไม่ต้องถึงกับสอนใครหรอกนะ แค่หมั่นสงสัยไว้ แล้วจะดีเอง

๒๘ ส.ค. ๕๒
เช้าไปวิ่งที่ลานสนามบินเก่า เอาภาพบรรยากาศยามเช้ามาฝาก

แวะไปร้านหนังสือห้องนั่งเล่น แต่อาจารย์วิศิษฐ์อยู่เชียงใหม่ อดเจอ

สายๆ คุยเรื่อง Sustainability C-Leader

เมื่อคืนวานโทรศัพท์คุยกับภรรยา มีเรื่องเล่าของลูกสาวคนโต อยู่ชั้น ป.๔ ในปัจจุบัน

ลูกสาวเอากระดาษที่มีการขยำทิ้งมาให้คุณแม่อ่าน ในนั้นเป็นเนื้อความที่เขียนถึงลูกสาวในเชิงด่าว่า ต่างๆ นานา จากเพื่อนของเธอคนหนึ่ง เมื่อเขียนแล้วก็ฝากให้อีกคนเอามาให้

คุณแม่อ่านอย่างใจเย็น แล้วถามลูกสาวว่า “คิดอย่างไร? โกรธคนที่เขียนไหม?”

ลูกสาวก็ตอบว่า “ไม่โกรธ เพราะเพื่อนหลายคนก็ไม่ชอบเธอ แม้แต่คนที่นำกระดาษแผ่นนั้นมาให้ก็ไม่ชอบเธอคนที่เขียน”

คุณแม่บอกว่า “งั้นก็ช่างเขา ให้อภัยเขา เขาคงอิจฉาเรา” (คำว่าอิจฉาก็บอกคุณแม่ตอนคุยกันไปว่าน่าจะเลี่ยง อาจใช้คำว่าไม่พอใจ, ไม่ชอบ)

คุณแม่เสริมว่า “ดีแล้วที่ลูกเอามาเล่าแม่ จะได้ปรึกษากัน คุยกัน”

ลูกสาวก็เข้าใจ และสุดท้ายบอกว่า “แม่อย่าบอกพ่อนะ”

แม้ประโยคสุดท้ายจะไม่ถูกใจคุณพ่อเท่าไหร่ แต่ก็ต้องทำงง ลืมไป ทำเป็นว่าไม่เคยได้ยินเรื่องนี้ แต่ก็ชมเชยคุณแม่ไปเสียยกใหญ่ เก่งมากเลย Shot นี้ ขอชื่นชมด้วยใจจริง

ยังสงสัยเลยว่าถ้าเป็นเราจะทำได้ไหม? คิดทันไหม? ใจเย็นพอไหม? แต่เชื่อแล้วว่ามีคนทำได้จริง อย่างน้อยก็ใกล้ตัวเรา

ไม่ง่ายครับ แต่ทำได้ ต้องพยายาม สู้ๆ ครับ คุณพ่อคุณแม่ทั้งหลาย

๓๑ ก.ค. ๕๒ The City
หาบ้านในกรุงเทพฯ มาหลายเดือน วันนี้เลยลองเวียนไปดู The City รัตนาธิเบศร์-แคราย ราคาแพงแต่บ้านสวยดีจัง สุดท้ายก็ไม่ได้ซื้อ เงินไม่พอ หากันต่อไป สำหรับบ้านในกรุงเทพฯ

๓๐ ก.ค. ๕๒ เรียน PL Guideline
เรียนทั้งวันเลยวันนี้
เที่ยงชวนพี่อ้วนไปร้านขายหนัง เลยได้มาอีกแผ่น หนังไทย ความจำสั้น แต่รักฉันยาว ส่วนอีกแผ่นเอาไปฝากลูก Tinker Bell
ได้แผ่นเพลงมา ๒ แผ่น เป็นของ The boss, Bruce Springsteen ชุด Working On A Dream เอามาเปิดฟัง ดีทีเดียว น้าทิวาชอบด้วยแหละชุดนี้ ได้ยินชื่อ The boss มาเนิ่นนานเพิ่งจะได้ฟังเต็มๆ ก็ครั้งนี้แหละ
อีกแผ่นเป็น Ost. Slumdog Millionaire ซื้อเพราะชอบหนังนะเนี่ย
บ่ายเรียนต่อ เย็นส่งงานนายแล้วขับรถกลับบ้าน
กลางคืนดูแผ่นหนังไทยเสียเลย

๒๙ ก.ค. ๕๒ ทำงานที่ลำปาง
Reflection การ Coaching ที่ผ่านมา มีเรื่องราวดีๆ พอสมควร
บ่าย Roadshow หน่วยงาน กับ ฟัง Feedback จาก SLP
บ่ายสามออกจากลำปางมาเชียงใหม่ ทานข้าวเย็นที่ครัววิทยุการบิน เชียงใหม่ ดีทีเดียว
ถึงคอนโดสี่ทุ่ม นอนห้าทุ่ม

๒๘ ก.ค. ๕๒ ไปลำปาง
เช้าขับรถไปทำงาน เย็นนี้บินไปเชียงใหม่
ช่วงเช้าไปดูห้องอบรมอาคาร ๒๕
แวะดื่มกาแฟ แล้วไปซื้อตั๋วรถไฟ เพราะเมื่อวานปอนกด Code AIS ลด ๖๐ บาทไว้แล้ว แต่เลยเวลาห้าโมงเย็น เลยต้องมาซื้อวันนี้ ตอนแรกเจอเจ้าหน้าที่อีกคนทำท่าจะไม่ได้ เลยต้องเรียกเจ้าหน้าทีคนเมื่อวานที่จด Code ไว้ จึงได้ลดตามที่ต้องการ
๑๐ นาฬิกา ไปคุยกับพี่ไกรฤกษ์ที่ศูนย์ส่งเสริมฯ
เที่ยงทานบะหมี่เป็ดที่โรงอาหาร ๔
บ่ายเตรียมเอกสารข้อร้องเรียนให้พี่เต้ย
บ่ายสองออกเดินทางไปสนามบินดอนเมือง เพื่อบินไปเชียงใหม่ด้วยนกแอร์ มีขนมสาคูแจกบนเครื่องด้วย แต่ไม่แจกน้ำ กระหายน้ำเหมือนกันนะ
มีการสมัครนกแฟนคลับฟรีด้วย สะสมตั๋ว ๑๕ ใบแลกได้ ๑ ใบ น่าสนใจนะ

สองวัด หนึ่งร้านอาหาร ในเชียงใหม่
ถึงเชียงใหม่ต้องรอพี่เต้ย เลยแวะไปวัดพระสิงห์ นมัสการพระพุทธสิหิงส์ แล้วไปวัดเจดีย์หลวงต่อ บรรยากาศดีสำหรับวัดเจดีย์หลวง ไม่เคยมา เจดีย์ใหญ่มาก ทำให้มีบริเวณกว้าง ลมพัดสบาย

มีต้นยางใหญ่มากในบริเวณวัดด้วย

เสียงพระทำวัตรเย็น ได้บรรยากาศดีจัง

ข้าวเย็นทานที่ร้านเฮือนเพ็ญ อยู่ใกล้วัดเจดีย์หลวงเลย เป็นอาหารพื้นเมือง อร่อยดี จดไว้เลยร้านนี้ เบอร์โทรศัพท์ ๐๕๓ ๒๗๗๑๐๓ เปิด ๘.๐๐ - ๑๕.๐๐ น. และช่วงเย็น ๑๗.๐๐ - ๒๒.๐๐ น. ข้าวสวยใส่กรวยใบตองแล้วคว่ำมา น่าสนใจดี
เดินทางมาลำปาง ถึงสี่ทุ่ม นอนเที่ยงคืน พรุ่งนี้ทำงานที่ลำปาง

๒๗ ก.ค. ๕๒ ส่งเอกสารยุวพุทธ
กิจกรรมแรกเมื่อลงจากรถทัวร์คือเอาสำเนาทะเบียนบ้านของพี่แอมป์ไปส่งที่ครูน้ำ ยุวติกสมาคม ที่เพชรเกษม ๕๔ ฝากยามไว้ แล้วโทรบอกครูน้ำไว้แล้ว
วันนี้เขาจะจับฉลากครับ ลุ้นกันต่อไป
เมื่อคืนวันเสาร์ได้ยินพี่แอมป์สวดมนต์แล้วไพเราะดีแท้ อยู่กับยาย สงสัยยายชวนสวด ดีจังเลย
จากนั้นเข้าสู่ชีวิตปกติ มาคอนโด เอาพื้นพลาสติกปูในห้องน้ำ ต้องซื้อเพิ่มอีก ๒ แพ็ค

ใช้บริการมอเตอร์ไซด์อีกแล้ววันนี้ เปลืองเงิน พรุ่งนี้ออกไวๆ ดีกว่า
วันนี้มีประชุมช่วงเช้า บ่ายคงเคลียร์งานให้นายเข้าประชุมในวันศุกร์

๒๓ ก.ค. ๕๒ มาหมู่บ้านควายไทย สุพรรณบุรี
เคยมาครั้งหนึ่งแล้ว เมื่อตอนปิดเทอม
ครั้งนี้เป็นกิจกรรมกับที่ทำงาน สามัคคีวิถีไทย เป็นชื่อตอนของ Synergy Workshop ที่จัดมาเป็นปีที่ ๖ แล้ว
มีดำนาด้วย

ช่วงฟังบรรยายตอนการแสดงควาย จดเกร็ดความรู้มาได้ดังนี้
ควายมี ๓ ประเภท ตามลักษณะของเขา คือ
๑. ควายเขากรอ
๒. ควายเขากาง แบบสัญลักษณ์ของวงคาราบาว
๓. ควายทุย เขาจะกุด มักจะทำงานไม่ไหว
ควายชนิดพิเศษคือ ควายเผือก, ควายแคระ

ปัจจุบันมีควายในประเทศไทย ๑.๖ ล้านตัว
มี ๒ สายพันธุ์ คือ ควายปลัก และ ควายน้ำ ในประเทศไทยส่วนใหญ่เป็นควายปลัก
ควายมีอายุเฉลี่ย ๒๕ ปี
ควายมีฟัน ๓๒ ซี่ มี ๔ กระเพาะ
ส่วนใหญ่ควายจะถนัดซ้าย

มีรูปการแสดงมาให้ชมด้วย

ครั้งนี้ได้นอนที่หมู่บ้านควายด้วย ครั้งที่แล้วจองมาแต่ไม่ได้นอนเพราะมีครอบครัวเดียว เลยไปนอนที่โรงแรมในเมืองแทน
ก็พอนอนได้นะ

๒๔ ก.ค. ๕๒
เช้าๆ ตื่นมาใส่บาตรได้บรรยากาศดี
พระที่นี่ใช้รถเข็นช่วย แบบนี้ครับ

แสดงว่าคนที่นี่ใส่บาตรกันเยอะ

เลยขอหลวงพี่ช่วยเข็น ท่านบอกว่าไม่ได้เพราะถือว่ารับประเคนแล้ว เลยเดินสนทนากับหลวงพี่ไปจนถึงวัดเถรพลาย หลวงพี่บอกว่าวัดนี้โบสถ์สวยที่สุดในจังหวัดสุพรรณบุรี เลยถ่ายภาพเก็บไว้หน่อย

วัดนี้ติดแม่น้ำ เช้าๆ บรรยากาศดี

เดินกลับมาหมู่บ้านควาย ถ่ายภาพท้องทุ่งเขียวขจีไว้เป็นที่ระลึกหนึ่งภาพ

ทำกิจกรรมวัดตัวเอง เป็นนักวิทยาศาสตร์ (INTJ)) เขาให้คำจำกัดความว่า
• ฉลาด, มุ่งมั่น, ไม่เหมือนใคร
• เป็นผู้นำที่ดี, มีความมั่นใจสูง, มองการณ์ไกล
• ชอบคิดคนเดียว และ ชอบอยู่คนเดียว, ชอบด่วนสรุป
• ไม่ชอบรายละเอียด, คิดว่าตนเองถูกเสมอ
• บอกความรู้สึกไม่เก่ง, จะมีปัญหากับความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิด

๒๒ ก.ค. ๕๒ Coaching
เช้าโทรศัพท์หาพ่อ บอกว่าได้ทำตามเรื่องประตูห้องน้ำที่พ่อแนะนำแล้ว

วันนี้กิจกรรมสำคัญคือการ Coaching ลูกน้อง เตรียมตัวก่อนพอสมควรเลย
เตรียมประชุมวันจันทร์ด้วย เพราะพรุ่งนี้และวันมะรืนไม่อยู่
หลัง Coaching ก็ได้ Feedback จาก Observer เรื่องการไม่ถามลูกน้องเสนอความคิดเห็นก่อน สั่งเลย เอามาแก้ไขด้วย
ตอนเย็นกลับหนึ่งทุ่ม ตัดสินใจว่าจะแวะดู Sim หรือกลับบ้านดี เพื่อออกกำลังกาย สุดท้ายเลือกออกกำลังกาย Sim ค่อยดูวันเสาร์ อาทิตย์
ออกกำลังกาย ๔๐ นาที เหนื่อยจัง ดูบอลลิเวอร์พูลกับทีมชาติไทยไปด้วย มาดูครึ่งหลังต่อที่ห้อง ฟังวิทยุช่อง ๙๙.๐ MHz พากย์มันมาก สนุก หัวเราะร่วนเลย ผลเสมอ ๑-๑ สุธี สุขสมกิจ ยิงสุดสวย ลิเวอร์จัดทีมลงมาไม่ดีเลย โดนบ่นเยอะเลย มุขแซวผู้ตัดสินทีสลับตัวอักษรในป้ายชูหมายเลขเปลี่ยนตัวด้วยมือ แทนที่จะใช้ดิจิตอล ทำเอาฝรั่งงงไปเลย ฮามาก
กลางคืนดูคุณสุทธิชัย หยุ่น สัมภาษณ์ฮิลลารี่ คลินตัน เลยนอกดึกเลย เที่ยงคืนกว่า พรุ่งนี้ตื่นเช้า เดินทางไปสุพรรณบุรี

๒๑ ก.ค. ๕๒ ฝนตกหนัก
เป็นตอนเที่ยงที่ฝนตกหนักมาก
สัปดาห์นี้มามอเตอร์ไซด์สองวันแล้ว เมื่อคืนนอนดึกไปหน่อย
สัปดาห์นี้ทำงานที่ Office ๓ วัน พฤหัสฯ ศุกร์ ไปทำกิจกรรมที่สุพรรณบุรี
พรุ่งนี้ Coach ลูกน้อง เป็นครั้งแรกเลยต้องเตรียมตัวหน่อย
วันจันทร์มีประชุมด้วย เลยต้องเตรียมตัวกันหน่อย

ตอนเย็นส่งไปรษณีย์คืนหนังสามเรื่องให้คุณหมอ Jonykeano

กลับบ้านหกโมงกว่า แวะจ่ายค่ามือถือ ดู Aircard แต่ยังไม่ซื้อ เพราะราคาแตกต่างกันมากในแต่ละรุ่น ชักไม่แน่ใจ

วันนี้ไม่ได้ออกกำลังกาย นอนไว

๒๐ ก.ค. ๕๒ Tuner มาแล้ว
ย้ายมาอยู่กรุงเทพฯ หลายเดือนแล้ว
มี Tuner ที่ซื้อมาพร้อมเครื่องเสียงร่วมสิบปี ไม่เคยได้ใช้เลย เพราะอยู่ต่างจังหวัด รายการวิทยุไม่น่าสนใจ มาอยู่เมืองกรุง ก็เลยเอามาใช้
ช่วงนี้ชอบฟัง ๑๐๕.๐ MHz วิทยุเพื่อเด็ก ฟังแล้วมีความสุขดี
ก่อนหน้านี้ฟังแต่ FAT Radio ๑๐๔.๕ MHz ชอบเพลงอินดี้ ชอบวงเรียนเชิญผู้มีจิตศรัทธา
มาสะดุดตรงมี FATFarine นี่แหละ แต่พอเข้าใจนะ ไม่ว่ากัน

อาจารย์ธันยวัชญ์ยังจัดรายการวิทยุอยู่ไหม? อยู่ช่องอะไรนะ? เห็นบอกใน twitter/mktmag ว่า ๙๖.๕ อ.ส.ม.ท. นะ
เพื่อนๆ ฟังช่องไหน ช่วงไหน บอกกันบ้างนะครับ จะตามไปฟัง

ความสุขของคนเมือง กับสื่อไร้ภาพครับ

ทำงานทั้งวันที่ Office

ตอนเย็นขับรถกลับจากที่ทำงาน โทร.หาที่บ้าน อะตอมบอกรักพ่อ สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาเล่นต่อสู้บนเตียงกับอะตอม เห็นชอบใหญ่เลย ส่วนพี่แอมป์โตแล้ว อาจไม่ชอบเท่าไหร่ สัปดาห์นี้เอาอีก

กลับมาก็ออกกำลังกาย ๔๐ นาที บน Sky Walker ได้ระยะทาง ๕.๕ กม.
จากนั้นมาซักผ้าและดู City of God

คุณพ่อโทร.มาบอกว่าประตูห้องน้ำให้ระวัง น้องสาวเคยเปิดไม่ออก แต่เป็นที่บ้านพักที่โรงพยาบาลของเธอ ยังห่วงใยลูกมิเสื่อมคลายสำหรับพ่อแม่

นอนไม่ค่อยหลับ หมุนคลื่นไปเจอพี่ซัน มาโนช พุฒตาล ที่คลื่น ๙๖.๕ ตอนเที่ยงคืน หลับไปประมาณเที่ยงคืืนสิบห้านาที

๑๙ ก.ค. ๕๒ ลองเปลี่ยน Sim
ใช้ได้จริงๆ ด้วย เลยเอา Sim อะตอมมาใช้ก่อน เป็นแบบเติมเงินยังไม่เปิด GPRS ใช้งานเลย
ตอนเย็นส่งลูกเรียนเทนนิส ดูสนุกกันดี
เปลี่ยนมาใช้มือถือเครื่องเก่า ยังใช้ได้ก็ใช้ไปก่อน ประหยัด เงินทองหายาก

๑๘ ก.ค. ๕๒ อยู่บ้านนอก
กลับรถไฟ ตู้แอร์ พยายามใส่หน้ากากอนามัยอย่างเคร่งครัด จนถึงบ้านเลย วันนี้ลูกๆ งดเรียนพิเศษทุกอย่าง เป็นเวลาสองอาทิตย์
พี่แอมป์หน้าบึ้งๆ มาทราบทีหลังว่าจะเลี้ยงแมลงเมื่อวาน แต่ปรากฎว่าแมลงหนีหายไป เลยทำเศร้า เห็นบอกว่าอยากหาด้วงขี้ควาย คุณพ่อมองหาวัว เผื่อจะมีกองขี้ให้หาตัวด้วง ตอนสายเอาผ้าไปรีด ดูที่สองผืน ยังไม่โดนเท่าไหร่
ตอนเย็นไปตีเทนนิสกัน
วันนี้สมัคร twitter ตามคำแนะนำของอาจารย์ธันยวัชญ์ ได้ Address คือ www.twitter.com/preephas เผื่อใครสนใจไปสื่อสารกันครับ มีท่านนายกอภิสิทธิ์, คุณสุทธิชัย หยุ่น ที่เห็นเล่นนะครับ
วันนี้อ่าน มิลินทปัญหา ฉบับการ์ตูน ที่ เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย เขียนเรื่องไว้ สนุก อ่านรวดเดียวสามเล่มจบเลย

พรุ่งนี้ภาระกิจคุณพ่อคือเติมลมมอเตอร์ไซด์และหาตัววัวครับ ราตรีสวัสดิ์

๑๗ ก.ค. ๕๒ สอนหนังสือ CPAC
ศุกร์ที่แล้วก็สอน วันนี้เลยสบายๆ เข้าบางซื่อก่อน ไปลงคะแนนที่วิ่งเมื่อวาน เอาแจ็คเก็ตเพราะห้องอบรมที่ CPAC หนาวมาก ขับรถไปเอง ถึงก่อนเวลา หาที่จอดยากมาก เพิ่งรู้ว่าผู้ติดต่อจอดหน้าตึกได้เลย ความรู้ใหม่อีก กะว่าจะชิมกาแฟที่เปิดหน้า CPAC เลยอด
มาชิมเอาตอนเที่ยง คนขายเป็นอดีตเลขาฯ กจก.ที่ทำงานเก่า สั่งลาเต้เย็น รสชาติใช้ได้ ราคาแค่ ๓๐ บาทเอง เห็นว่าให้พนักงานได้ทานกัน เช่าที่ไม่แพง ตอนสอนเสร็จเลยสั่งกีวีปั่นทานในรถอีกแก้ว อร่อยอีก ดีจัง
ส่งนัดประชุม แล้วขึ้นรถไฟ กลับบ้านนอก

๑๖ ก.ค. ๕๒ วันนี้หวยออก
เช้าขับมาทำงานที่กรุงเทพฯ เตรียมตัวไปสอนที่ CPAC พรุ่งนี้ และนัดหมายการสอน Audtitor และนัดประชุม คทง. หาห้องประชุมยากจัง แม้กระทั่งที่เสียเงินยังเต็ม
เห็นคนที่ทำงานคุยเรื่องหวย เลยนึกได้ว่าวันนี้หวยออก

ตอนเย็นขับรถกลับบ้าน ซักผ้าและออกกำลังกาย ๔๐ นาที วันนี้มีสอนโยคะที่ใกล้ห้อง Fitness ลืมไปเลย ไว้พฤหัสฯ หน้าแล้วกัน ไม่ได้ออกกำลังกายหลายวัน เหนื่อยจัง แต่เพลินดีเมื่อฟังเพลงไปด้วย ยังคิดเลยว่าวิ่ง ๑๐ กม.ในเดือนธันวาคม จะเอาซาวเบ้าท์ไปฟังด้วย เห็นว่าไม่ผิดกติกาอะไร

๑๕ ก.ค. ๕๒ ไปนอนสระบุรี
วันนี้ทำเพื่อคนอื่นดูบ้าง น้าทวนและตาไข่คือคนที่เราจะลองช่วย จริงๆ ก็ลามมาช่วยตัวเราด้วยแหละ
เอารถไปทำงาน เพื่อไปสระบุรีตอนเย็น เอาชุดขาวไปด้วย สวดมนต์วันพระ ทำวัตรเย็น นั่งสมาธิ คุยกับพ่อท้าวมหามงคล เอารูปตาไข่มาให้พ่อฯ ไว้ อ่านถึงตรงนี้เหมือนงมงาย แต่ไม่เสียหายอะไร หากทำให้คนที่เรารักอาการดีขึ้น เอารูปน้าทวนมาทำด้วย แต่พ่อฯ ไม่ได้เอาไว้ เรื่องน้าทวนต้องรอด้วยความอดทน เรื่องของเราโอเค ปรึกษาเรื่องการลงทุน พ่อฯ ว่าทำที่สงขลาดีกว่าสุราษฎร์ฯ
นอนตีสอง พรุ่งนี้ไปทำงาน

๑๔ ก.ค. ๕๒ ตกลงจะเสียไหม?
กะว่าจะเอาเครื่อง HTC เข้าศูนย์ซ่อม พอลองเอา Sim ใส่ ก็ใช้ได้ซะงั้น แต่ใช้ไปใช้มาก็ไม่ได้แล้ว เสียแล้ว เข้าศูนย์เลย เปลี่ยน Sim แล้วก็ไม่หาย ซื้อมือถือใหม่อีกแล้วเรา คนซ่อมบอกว่าถ้าใส่ Sim ค่ายอื่นจะใช้ได้ ต้องลอง