ระหว่างที่หนีกัมมันตภาพรังสีและแผ่นดินไหวไปอยู่กรุงเทพฯ ได้มีโอกาสไปทานอาหารมังสวิรัติที่สมาคมมังสวิรัติแห่งประเทศไทย ซึ่งอยู่ใกล้ๆ กับตลาดจตุจักร อาหารที่นี่อร่อยและมีให้เลือกหลากหลาย ทานเสร็จแล้วก็ซื้อเสบียงใส่กระเป๋ากลับมาทานต่อที่ที่พักด้วย ระหว่างที่กำลังจะเดินออกจากร้านอาหาร ก็มีผู้ชายท่าทางบ้านนอกๆๆ ทำหน้าซีดๆ ยืนหลบอยู่ข้างกำแพงเข้ามาถามว่า อ่านต่อ »
หลังจากที่ไปพักกายพักใจในเมืองไทยอยู่อาทิตย์กว่าๆ ก็ได้เวลากลับมาเยือนญี่ปุ่นอีกครั้ง แม้ใจจะยังหวั่นๆ แต่ก็ตัดสินใจกลับมาเพื่อพิสูจน์กำลังใจตัวเองว่า “ยังสู้ไหวหรือเปล่า” แต่ก่อนจะกลับมาก็ไปเติมบุญเติมบารมีให้กับตัวเองอย่างเต็มที่ด้วยการถวายภัตตาหารเพลพระทุกวัน ถวายยารักษาโรค ถวายผ้าไตรจีวร ซื้อที่ดินสร้างวัด สร้างพระธรรมกายประจำตัว และปล่อยสัตว์ปล่อยปลาให้ชีวิตสัตว์เป็นทานตามหลักวิชชาจนใจชุ่มและอิ่มในบุญดีเสียก่อน ขอบคุณพี่สาวสุดสวยที่ยกคอนโดข้างวัดให้พักฟรีๆ ตลอดเวลาที่ไปอยู่เมืองไทย ทำให้ซากุระได้เติมบุญให้กับชีวิตอย่างเต็มที่ กราบขอบพระคุณคุณแม่ที่ยอมให้ลูกสาวคนนี้กลับมา แม้ใจจะยังหวั่นๆ อยู่ก็ตาม อ่านต่อ »
นับตั้งแต่เกิดแผ่นดินไหวอย่างรุนแรงเมื่อวันที่ 11 มีนาคมที่ผ่านมา ซากุระก็ขวัญผวาและเป็นโรคจิตประสาทอ่อนๆ เกี่ยวกับแผ่นดินไหวและสึนามิ เพราะอาฟเตอร์ช็อคเกิดขึ้นวันละร้อยกว่าครั้งทุกๆ วัน และในไม่ช้าไม่นานก็มีข่าวเตาปฏิกรณ์นิวเคลียร์ที่ฟุคุชิมะระเบิด ในตอนนี้กะเหรี่ยงทั้งหลายก็ตามข่าวกันแทบจะทุกวินาทีด้วยความหวาดวิตก ที่ทำงานมีการจัดเจ้าหน้าที่ติดตามความเคลื่อนไหวโรงไฟฟ้านิวเคลียร์และอัพเดทให้กับสมาชิกได้ทราบวันละหลายๆ รอบ อ่านต่อ »
อยู่ญี่ปุ่นมา 9 ปี มีแผ่นดินไหวเกิดขึ้นหลายครั้งจนรู้สึกเฉยๆ แต่วันนี้ไม่เหมือนทุกครั้งที่ผ่านมา 11 มีนาคม 2554 วันนั้นเป็นวันศุกร์ที่ทุกคนกำลังทำงานด้วยความเบิกบานเพราะพรุ่งนี้จะได้หยุดสุดสัปดาห์กันแล้ว ตอนบ่ายกว่าๆ อาคารก็เริ่มสั่นไหว แต่ครั้งนี้ไม่เหมือนทุกครั้ง เพราะสั่นไหวอย่างรุนแรง ยาวนานและต่อเนื่อง เป็นระลอกๆ ซากุระเป็นคนแรกที่รีบคว้าซื้อแจ็คเก็ตตัวเก่ง แล้วเผ่นออกจากตัวอาคารทันที ตอนนั้นไม่รู้หรอกว่าจะมีภัยร้ายแรงมากน้อยเพียงใด รู้เพียงแต่ว่า ถ้าขืนอยู่ในอาคารต่อไป เราอาจได้กลายเป็นซากอยู่ในตึกเหมือนที่ไครช์เชิร์ชแน่ๆ แม้อากาศข้างนอกจะหนาวเหน็บ แต่ก็ไปนั่งทนเมาคลื่นอยู่ที่ลานจอดรถ ไม่น่าเชื่อเลยว่าพื้นดินที่เคยแข็งแกร่งบนยอดเขาแห่งนี้จะไหวโคลงเคลงเหมือนเรือลำน้อยที่โต้คลื่นอยู่ในทะเล จะหนีไปไหนก็คงหนีไม่ได้ ทำได้เพียงแค่หาที่ที่คิดว่าปลอดภัยที่สุดเป็นที่หลบภัย อ่านต่อ »