คำถามที่ต้องตอบ
อ่าน: 3644ชายคนหนึ่งประสบความสำเร็จในทุกๆด้านที่สังคมนั้นยกย่องและเชื่อว่ามีคุณค่า เมื่อทำงานเขาก็เป็นพนักงานดาวเด่นของบริษัท เมื่อเขาเรียนก็เป็นนักวิชาการที่บริษัทชั้นนำให้การยกย่องและนำเอาผลงานของเขาไปต่อยอดสร้างเป็นสินค้าทำกำไรได้มากมาย เมื่อเป็นอาจารย์ก็ได้สอนในมหาวิทยาลัยชั้นนำของโลก ดูเหมือนว่าทุกอย่างจะสมบูรณ์แบบเสียนี่กระไร ไม่มีอะไรเลยที่เขานั้นทำไม่ได้ เพราะเขานั้นทุ่มเทให้กับสิ่งที่ทำเกินร้อย เวลา พลังกาย พลังใจทั้งหมดมุ่งให้กับงานที่อยู่ตรงหน้าจนหมด ซึ่งสิ่งที่ทำลงไปนั้นมันก็ตอบแทนเขาเป็นอย่างดีเสมอมา
ในช่วงเวลาที่ดีที่สุดของชีวิตเขา เหมือนโชคชะตากลั่นแกล้ง เขาตรวจพบว่าตัวเองเป็นมะเร็ง โรคร้ายที่ยากรักษา เขาต้องหยุดทุกอย่างที่ทำ เพื่อพักและรัษาตัว ในโชคร้ายก็มีเรื่องดี ทุกเรื่องมีมุมให้มองขอเพียงแต่เราจะเปิดใจเหลียวดูใหม่ เขาพบว่าในเวลาที่เขาทุกข์ทนนี้ ความรู้ ความสามารถ ชื่อเสียง เกียรติยศ เงินทองนั้นกลับด้อยค่าลงไปเสียนี่กระไร เพราะมันไม่อาจจะใช้เพื่อทำให้เขานั้นหายจากการเป็นมะเร็งและกลับมาแข็งแรงดังเดิมได้เลย ในตอนนี้สิ่งที่มีค่ากลับเป็นเวลาที่เขาเคยใช้มันหมดไปอย่างเต็มที่และครอบครัวที่อยู่เคียงข้างและเป็นกำลังใจทั้งๆที่เขาแทบไม่เคยเหลือเวลาให้พวกเขาเหล่านั้นเลย หลังจากการทำการรักษาอยู่ระยะหนึ่ง ทุกอย่างเป็นไปด้วยดีกว่าที่คาด เขาหายจากโรคร้าย ชีวิตก็กลับมาอีกครั้งหนึ่งด้วยมุมมองที่เปลี่ยนไป ด้วยหัวใจที่ไม่เหมือนเดิม
หลังจากผ่านเหตุการณ์ครั้งสำคัญของชีวิต เขาก็เริ่มตั้งคำถามให้กับชีวิตของตัวเองใหม่และเขาก็ได้นำคำถามเหล่านั้นไปให้นักเรียนและนักศึกษาในวิชาของเขาได้ลองตอบดูบ้างเพื่อให้พวกเขาได้มีโอกาสหยุดคิดและมองชีวิตให้ครบถ้วนจะได้ไม่ซ้ำรอยเดียวกันกับที่เขานั้นได้เผชิญมา คำถามดังกล่าวมีอยู่ว่า
_
คุณจะทำอย่างไรให้การทำงานทุกวันนั้นมีความสุข ไม่ใช่ทำไปด้วยความหวังว่าสุดท้ายเมื่อสำเร็จแล้วจะมีความสุข
คุณจะทำอย่างไรให้มั่นใจว่าชีวิตครอบครัวคุณนั้นจะยั่งยืนและทุกคนมีความสุข รักและดูแลกันตลอดไป
คุณจะทำอย่างไรให้มั่นใจว่าชีวิตคุณนั้นมีความหมาย เมื่อถึงวันสุดท้ายของชีวิตแล้ว คุณภูมิใจและมีความสุขที่ได้ชีวิตนี้มา
_
คำถามเหล่านี้ควรเป็นคำถามที่เราต้องตอบตัวเองให้ได้ ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ยากดีมีจนแค่ใหน ก็จะมีคำตอบในแบบของคุณ ขอเพียงแต่หยุดคิดเรื่องนอกตัว หันกลับมาให้เวลาตัวเองจริงๆบ้าง ซึ่งถ้าเราลองสังเกตุดีๆ ในหนึ่งวันของชีวิตอันวุ่นวายเรานั้นยุ่งแต่กับเรื่องของคนอื่น เพื่อคนอื่นเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์ แม้แต่จะนอนก็ยังไม่วายเอาปัญหาจากงานที่คั่งค้างกลับมาคิดจนนอนไม่หลับอีก เรื่องของตัวเองคือ ร่างกายและจิตใจที่แข็งแรงนั้นควรจะสำคัญที่สุด แต่เรากลับไม่เคยให้ความสำคัญ กลับถูกผลักออกไปด้วยความคิดที่ว่า เอาไว้ก่อนน่า กำลังจะประสบความสำเร็จแล้วอีกนิดนึง เรื่องของคนที่อยู่รอบตัวเราก็เช่นกัน คนในครอบครัวที่รักและห่วงใย เรานั้นมีเวลาให้พวกเขากี่มากน้อยกันในแต่ละวัน และเวลานั้นมีคุณค่าและความหมายแค่ใหน เรากำลังหลอกตัวเองหรือเปล่าว่ากำลังเสียสละเพื่อพวกเขาได้สบาย ต่างคนต่างทำหน้าที่ของตน แต่ในความเป็นจริงเรากำลังละเลยหน้าที่ของตนหรือไม่ เพราะสุดท้ายเมื่อคนที่เรารักหลงเดินทางผิด เราสามารถตอบตัวเองได้เต็มปากหรือว่าเราได้เลี้ยงดูสั่งสอนอบรมเขามาแล้วเป็นอย่างดี หรือที่จริงเราปล่อยให้เขานั้นเติบโตเองในโรงเลี้ยงที่หล่อให้ทุกคนไปในทางเดียวกัน ไหลต่ำลงไปด้วยกันตามปัญหาที่ทุกคนในสังคมต้องเผชิญร่วมกัน
_
ชีวิตที่ดีนั้นต้องมีการวางแผน แผนที่ดีนั้นต้องมีกลยุทธเป็นเครื่องมือ กลยุทธนั้นต้องมีเป้าหมายให้บรรลุ เป้าหมายนั้นต้องมีคุณค่าให้ต่อสู้ คุณค่านั้นต้องมีความหมายต่อชีวิต แล้วอะไรคือความหมายของชีวิตคุณ
_
เขียนขึ้นจากแรงบันดาลใจจากเรื่องราวของ Clayton M. Christensen (how will you measure your life) เนื้อหาเป็นจินตนาการของผู้เขียนจากเค้าโครงเรื่องจริง คำถามนั้นดัดแปลงให้เข้ากับมุมมองส่วนตนของผู้เขียน คำถามต้นฉบับสามารถดูได้จากบทความในลิงค์แนบ
คุณความดีที่มีทั้งหมดขอยกให้พ่อแม่ครูบาอาจารย์ ผู้มีพระคุณ และคนชายขอบ(www.fringer.com) ที่จุดประกายให้ได้อ่านเรื่องนี้ หากจะมีข้อบกพร่องใดใด ผู้เขียนขอน้อมรับแต่เพียงผู้เดียว
บันทึกนี้โพสต์เมื่อ วันที่ วันอาทิตย์, 14 พฤศจิกายน 2010 เวลา 11:41 (เย็น) และจัดไว้ในหมวดหมู่ สิ้นคิด. ติดตามอ่านการแสดงความเห็นได้ที่ฟีดนี้ RSS 2.0. คุณสามารถจะ ฝากความคิดเห็นไว้, หรือ แทร็กย้อนหลัง จากเว็บไซต์ของคุณได้.
#2:: Shanice 1 กุมภาพันธ 2019 เวลา 9:37 (เช้า)
We’re a group of volunteers and starting a new scheme in our community.
Your site provided us with valuable info to work on. You’ve done an impressive job and our entire community will be thankful
to you.