Entries Tagged 'ห้องรับแขก' ↓

ทำอะไร อย่าคิดว่าไม่มีใครเห็น

กำกับ : Albert Brooks
นำแสดง : Albert Brooks, Meryl Streep
ความยาว : 112 นาที
ระดับความชอบ : 9/10

ดร.วรภัท ร์ ภู่เจริญ เคยเปรียบไว้ว่า ตรงกลางหน้าอกของเราจะมีแผ่นซีดี ทำอะไรไว้จะบันทึกเอาไว้ทั้งหมด เมื่อเราตายไปพญายมบาลจะเอาแผ่นซีดีแผ่นนี้มาอ่านแล้วตัดสินว่าเราจะไปทาง ไหน นรก สวรรค์ หรือไปเกิดใหม่
รวย จน ยิ่งใหญ่มาจากไหนก็ต้องผ่านท่านยมบาลหมด ไม่มีอำนาจต่อรองด้วย ดังนั้นหมั่นทำความดี ละความชั่ว กันเถอะครับ เวลาอ่านแผ่นซีดีของเราจะได้มีแต่เรื่องดีๆ
เหมือนนางเอกในเรื่องนี้ เธอทำดีมาตลอดชีวิต เมื่อเอาซีดีเธอมาเปิดจึงมีแต่ความดีและรอยยิ้ม

หนังเรื่องนี้เแปลงยมบาลเป็นห้องพิจารณาว่าเราจะไปต่อหรือกลับไปเกิดใหม่เพื่อก้าวผ่านความกลัวในการใช้ชีวิตบนโลกมนุษย์
และหลักฐานในการพิจารณาคดีคือสิ่งที่เราทำมาตลอดชีวิต
คือซีดีตรงหน้าอกเรานี่เอง

หนังเรื่องนี้ต้องสั่งซื้อมา เป็นหนังตั้งแต่ปี 1991 Meryl Streep ยังสาวอยู่เลย

หนังทำให้เห็นชีวิตหลังความตายอย่างเป็นรูปธรรม และยืนยันเรื่องทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ได้เป็นอย่างดี

ทำอะไรไม่ต้องบอกว่าไม่มีใครเห็น หลวงปู่ชาถามไว้ว่า “แล้วคนที่พูดน่ะไม่ใช่คนหรือไง?”
ต้องรอให้ใครเห็นหรือ? ในเมื่อเราเห็น เรารู้ทุกการกระทำ ความคิด ความรู้สึกของเราเป็นอย่างดี
หากยังไม่รู้ สร้างตัวรู้เสียนะครับ
เพราะทุกอย่างในชีวิตเราถูกบันทึกไว้หมดเรียบร้อย
เอาไว้ใช้ในการ Defending your life

ขอให้ชนะในการพิจารณาและได้ไปต่อ ไม่ต้องกลับมาเวียนว่ายตายเกิดต่อไป
นี่แหละครับเรียกว่าความสุข

มีความสุขจากการหลุดพ้นทุกคนนะครับ

ชีวิตสุดขั้ว

มีโอกาสดีได้ฟังการบรรยายของคุณสมคิด ลวางกูร ที่มาบรรยายที่บริษัทในหัวข้อ การเขียนบันทึก

ช่วงนั้นเขาเพิ่งออกหนังสือประวัติของตัวเอง และออกรายการเจาะใจ

เคย อ่านหนังสือผลงานของเขามา ๒ เล่มคือ หยุดความเลวที่ไล่ล่าคุณ และ นโยบายพระกู้ชาติ ซึ่งเล่มแรกซึ้งมาก น้ำตาไหลเป็นระยะๆ เล่มที่สองเป็นแนวทางของพระพยอมที่จะกู้ศีลธรรมให้กลับมา
เวลาไปงานสัปดาห์หนังสือก็จะเห็นบูธเขาบ่อยครั้ง

วันนี้มาถึงที่ จะพลาดได้ไง

ไม่ผิดหวังครับ
เริ่ม แรกเขาก็เล่าประวัติชีวิตสุดขั้วของเขาก่อน ซึ่งไม่ตรงกับหัวข้อ คุณสมคิดบอกว่าต้องการปูพื้นผู้ฟังว่า อย่าคิดว่าการเขียนมีข้อจำกัด ก็เด็กวัด ต่ำต้อย แย่งอาหารสุนัขทาน ยังบันทึกเรื่องราวจนได้ดี ทำไมพวกเราจะทำไม่ได้

คุณสมคิดเป็นชาวสุพรรณบุรีครับ
เริ่มแรกเป็นเด็กวัด มีพระจากกรุงเทพฯ มาที่วัดและบอกว่า อยากประสบความสำเร็จต้องอ่านหนังสือมากๆ เด็กชายสมคิดก็ทำตามอย่างเคร่งครัด
ข้อเด่นของคุณสมคิดคือ ทดลองทำในสิ่งที่รับรู้อย่างเต็มที่ จนมาเห็นผล แล้วค่อยประเมินอีกที
ปริยัติ ปฏิบัติ ปฏิเวธ ครับ
หนังสือในวัดทุกเล่มจึงถูกเด็กชายสมคิดอ่านจนหมด

จน มาเจอหนังสือที่เปลี่ยนชีวิตของเด็กน้อยนีกอ่าน เป็นหนังสือของ เดล คาร์เนกี้ ที่ไม่ทราบแม้ชื่อเล่ม เพราะหน้าแรกหายไป เปิดอ่านก็หน้าที่ ๑๑ แล้ว กระดาษกรอบ ต้องค่อยๆ เปิด
สิ่งที่หนังสือเล่มนี้บอกไว้คือ คนเราจะประสบความสำเร็จต้องตั้งเป้าหมาย
แล้วคุณสมคิดก็อธิบายคุณลักษณะของเป้าหมายชีวิตที่ดี
สุดท้ายเขาตั้งเป้าหมาย ๕ ข้อ คือ
1. มีเงินหนึ่งล้านบาทภายในอายุ ๒๕ ปี
2. ต้องพูดภาษาอังกฤษได้
3. ต้องทำงานบนเครื่องบิน
4. ต้องไปต่างประเทศ
5. ต้องได้แฟนเป็นนางงาม

ลองคิดดูสิครับ เด็กวัดต่ำต้อย แย่งอาหารกันกิน กล้าที่จะฝันขนาดนี้ ถ้าเป็นคุณได้ยินเรื่องนี้จะคิดอย่างไร

ขั้น ตอนต่อไปในตำราของเดล คาร์เนกี้ บอกว่าให้ประกาศให้โลกรู้ถึงเป้าหมายในชีวิต เด็กชายสมคิดก็บอกให้เพื่อนเด็กวัดฟัง เป็นไปตามคาดเพื่อนทำหน้างงๆ

แต่เด็กชายสมคิดไม่งง ดำเนินการเพื่อให้ได้เป้าหมายในชีวิตอย่างแน่วแน่

ตอนแรกบวชเณรแต่ดูแล้วจะทำให้ห่างไกลเป้าหมายของชีวิตมาก
เลยออกมาชกมวย เพราะเห็นแชมป์โลก ชาติชาย เชี่ยวน้อย ชกได้เงินครั้งละเป็นแสน
แต่คุณแม่ขอร้องให้เลิก ก็ไม่ดื้อครับ เลิกชกมวย

แล้วก็เข้ากรุงเทพทำงานในห้องอาหาร แต่มาติดเหล้าและผู้หญิง คุณสมคิดเรียกว่าเป็นโรค ภูมิคุ้มกันความเลวบกพร่อง

แล้วก็เป็นแม่อีกที่ขอให้เลิก คุณสมคิดก็ทำตาม และแม่ฝากให้ทำงานที่การบินไทย ฝากกับเจ้านายของแม่ที่แม่ไปทำงานบ้านด้วย

ทำงานการบินไทย แล้วเปลี่ยนไปทำสายการบินต่างชาติ
ตอนแรกเขาให้ไปล้างห้องน้ำ เสียใจ ล้างห้องน้ำไป ร้องไห้ไป
จน ทางสายการบินเขาหาคนจัดการการบริการบนเครื่อง คุณสมคิดจึงไปสมัครเพราะเคยทำเมื่ออยู่การบินไทย แล้วก็จัดการได้ดี การงานเติบโตอย่างรวดเร็ว ทำงานหนักจนเลือดออกทางจมูก เลยต้องหยุดพัก

กลับมาใช้ชีวิตเมืองไทย อกหักครับ เลยตั้งเป้าหมายใหม่อีกครั้ง ๕ ข้อ ของเดิมสำเร็จหมดแล้วนะครับ แม้แต่ข้อสุดท้าย มีแฟนเป็นนางงาม!

จำเนื้อหาห้าข้อหลังไม่ได้หมด จำได้เลาๆ ว่ามีเรื่องอยากมีชื่อเสียงเหมือนพี่เบิร์ด

ช่วง นี้คุณสมคิดเริ่มฝึกฝนการเขียน ฝึกไปเรื่อยๆ มีเกร็ดจากหนังสือขายดี Outlier ที่เคยได้ทราบมาว่า ต้อง ๑๐,๐๐๐ ชั่วโมงครับ สำหรับการฝึกฝน รับรองได้ดีแน่นอน
คุณสมคิดก็น่าจะฝึกถึงนะครับ วันหนึ่งบทความที่เขาเขียนเลยได้ลงหนังสือพิมพ์ ทำให้รู้ว่าสิ่งที่ฝึกฝนสัมฤทธิ์ผล

เรื่องที่ทำช่วงนี้คือปั้นนักพูด ปั้นนักเขียน จัด Event สุดท้ายก็เขียนหนังสือขายดีหลายเล่ม จนมีชื่อเสียงตามเป้าหมายที่ตั้งไว้

แนวคิดเด็ดๆ อีกเรื่องคือเมื่อชอบไปเที่ยวรีสอร์ท ก็ปรับปรุงบ้านให้กลายเป็นรีสอร์ทเสียเลย จะได้อยู่รีสอร์ททุกวัน
ช่วงนี้ชีวิตผมอยู่คอนโดก็เหมือนอยู่โรงแรมทุกวันเลยครับ บรรยากาศเป็นอย่างนั้น ไม่ค่อยเหมือนอยู่บ้านเลย แต่ก็ลงตัวในวิถีคนเมืองนะ

เทคนิคการเขียน เท่าที่จำได้ เช่น
ต้องตั้งชื่อเรื่องให้โดนใจ

หาแนวนักเขียนต้นแบบมาปรับใช้ ของคุณสมคิด เช่น
1. พิษณุ นิลกลัด ที่นำคำของกีฬาต่างชนิดมาใช้ปนกัน
2. หมู่โฮม ที่อ่านแล้วจะเดาตอนจบไม่ถูก
แล้วก็เอาจุดเด่นของนักเขียนที่คุณสมคิดชื่นชอบมาผสมรวมเป็นตัวเขา

ส่วนของเราน่ะหรือ นักเขียนต้นแบบโดนๆ คือ
1. หนุ่มเมืองจันท์ เขียนได้ไหลลื่น น่าอ่านมาก
2. พี่จิก-ประภาส ชลศรานนท์ ได้ความรู้ แนวคิดทุกครั้งที่อ่าน
3. จำลอง ฝั่งชลจิตร ถ้าเรื่องสั้นต้องคนนี้ครับ
4. พี่จุ้ย แกชอบยุให้ฝันบ่อยดี
5. นิ้วกลม คนรุ่นใหม่ที่บทบันทึกต่างๆ เข้าตา เข้าใจ มาก ชอบเวลาเขาเขียนแนวธรรมะเหมือนในเล่ม กัมพูชาพริบตาเดียว ครับ คมคาย ได้ใจ
ก็คงต้องจับทางแล้วนำมาปรับใช้กับเราครับ

เนื้อเรื่องก็ต้องน่าสนใจ พร้อมทั้งทิ้งท้ายให้คนอ่านได้คิดต่อด้วย

สุด ท้ายก็จบที่ทางธรรมครับ คุณสมคิดบอกว่าความสุขที่สุดก็ตอนได้มาปฏิบัติธรรมนี่แหละครับ เพื่อทราบครับท่านทั้งหลายที่แสวงหาความสุขกันอยู่

คติทิ้งท้ายจากชายคนนี้ “การออกกำลังกายที่ดีที่สุด คือการก้มช่วยเหลือคนที่ล้มลง”

นี่แหละครับ ชีวิตสุดขั้วของชายคนนี้ สมคิด ลวางกูร

ยินดีที่ได้รู้จักครับ

๑ ก.ค. วันเกิดผมครับ

เลยเอาเรื่องใกล้ตัวมาให้อ่าน น่าจะคล้ายๆ กับ เจ้าเป็นไผนะครับครูบาฯ

รับ Tag มาจาก คุณหมอ Jonykeano

ไม่ค่อยอยากใส่รูปเลย เลยเอารูปนี้มาฝากกับลูกและยานพาหนะช้าๆ

ต่อไปเป็นคู่มือทำความเข้าใจ ตัวผมครับ
1. เป็นคนอำเภอรัตภูมิ จังหวัดสงขลาโดยกำเนิด
2. เป็นคนตัวเล็กและดำ เข้าแถวอยู่หน้าสุดประจำ
3. คุณพ่อคุณแม่และญาติๆ เป็นครูกันหมด เลยชอบหนัง Dead Poets Society มาก
4. ปอห้าคุณพ่อคุณแม่ให้ไปเรียนที่อำเภอหาดใหญ่ที่ห่างจากบ้าน ๓๐ กม. ต้องนั่งรถประจำทุกเช้าเย็น
5. เรียนปอหนึ่งถึงสี่ที่โรงเรียนบ้านชายคลอง อำเภอรัตภูมิ แล้วปอห้าก็ไปเรียนโรงเรียนพลวิทยาที่อำเภอหาดใหญ่
6. มัธยมเรียนโรงเรียนหาดใหญ่วิทยาลัย
7. มอต้นพกกระเป๋าใส่ลูกฟุตบอลพลาสติกวันละสามลูกจากต่างอำเภอทุกวันเพื่อเอาไปเล่นช่วงที่ว่าง
8. รักฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ Football is my life.
9. ชอบทีม Aston Villa หลังจากเมื่อก่อนชอบ Watford เพราะมี John barns ส่วน Aston Villa ชอบยุคนายหัวผักกาด Graham Tayler เป็นต้นมา
10. ชอบฟังเพลงทุกชนิด เพราะคุณแม่เป็นครูนาฏศิลป์ เปิดเพลงกรอกหูประจำ
11. ชอบ คาราบาว เฉลียง คาราวาน
12. ชอบฝันไปเรื่อย
13. ชอบอ่านหนังสือ
14. ชอบหนัง Feel Good และหนังแจกผ้าเช็ดหน้า
15. เคยใจร้อน ด่าคนเป็นว่าเล่น
16. พยายามจะลดความใจร้อน ด้วยการปฏิบัติธรรม
17. ชอบนิกายเซน
18. ชอบพี่จิก-ประภาส ชลศรานนท์
19. ชอบพี่จุ้ย-ศุ บุญเลี้ยง
20. ชอบพาลูกเที่ยว
21. ชอบขับรถ ฟังเพลง ดื่มกาแฟสด
22. ชอบเขียนเรื่องต่างๆ ลง Blog
23. อยากมีหนังสือในชื่อตัวเองสักเล่ม
24. ฝันว่าจะเปิดร้านขายเทป แบบให้ลองฟัง อธิบายให้ลูกค้าฟัง
25. อยากมีร้านขายหนังสือแบบที่ไม่เอาไม้ขนไก่มาปัดไล่เวลาลูกค้าหยิบอ่าน
26. อยากมีอิสรภาพทางการเงิน
27. อยากให้ลูกมีความสุข
28. เรียนวิศวะ แต่ชอบสถาปัตย์ เพราะเขาคิดสร้างสรรค์กันดี
29. กลัวเลือด เป็นลมทุกทีเมื่อเห็น เลยอดเรียนหมอ
30. สอบเอ็นตรง เลยไม่ได้เอ็นกลาง
31. ชอบหาดใหญ่ เพราะมีอาหารเช้าอร่อยๆ ให้ทาน
32. ชอบตื่นเช้าตักบาตร วิ่ง สูดอากาศบริสุทธิ์
33. ชอบจดคำคมเก็บไว้
34. ชอบจำลอง ฝั่งชลจิตร-ลอง เรื่องสั้น
35. ชอบชาติ กอบจิตติ
36. ชอบเทศภักดิ์ นิยมเหตุ จากเล่ม แผ่นดินนี้เราจอง
37. เป็นคนขี้กลัว
38. เป็นคนรักคนยาก แต่รักจริง
39. ไม่ชอบดูทีวี
40. ชอบดูหนัง
41. ชอบชวนคนอื่นคุยเรื่อง หนังในดวงใจ
42. ชอบจดหนังไว้เป็น Waiting List
43. ชอบความคิดเห็นที่แตกต่าง
44. บ่อน้ำตาตื้น เวลาอ่านเจอการทำดีของคน มักร้องไห้
45. ชอบนายชวน ลูกแม่ถ้วน อ่านประวัติ ร้องไห้บนรถตู้ตอนอ่านเลย
46. ชอบทานไข่ครอบ น้ำพริกมะขาม และไข่ลูกเขย
47. ไม่ชอบรสชาติของสุรา แต่ชอบบรรยากาศในวงสุรา
48. รักเพื่อนมาก
49. ชอบการแบ่งปัน
50. ชอบพี่เก้ง-จิระ มะลิกุล
51. ชอบหนุ่มเมืองจันท์
52. อยากถึงนิพพาน
53. ชอบปั่นจักรยาน
54. คนขับช้า มาจากขับรถช้ากว่าเพื่อนในกลุ่ม เลยตั้งชื่อนี้
55. ชอบ Pantip เพราะไร้ตัวตน หัวโขน
56. ชอบ Bloggang เพราะเอาไว้ฝึกขีดเขียน
57. ชอบถ่ายรูป แต่ยังไม่มีกล้องดีๆ
58. ชอบเล่นกับลูก สุขใจเวลาลูกยิ้ม หัวเราะ
59. ชอบกอดลูก ชอบคำท่าน ว.วชิรเมธี ที่ว่า “มีลูกแล้วไม่กอด มีไว้ทำไม”
60. ไม่สูบบุหรี่
61. เดินทางทุกสัปดาห์
62. ชอบท่องเที่ยว
63. ชอบภูกระดึง
64. อยากปีนเขาที่เนปาล
65. อยากพาลูกไปดูคอนเสิร์ตพี่เบิร์ด
66. อยากไปดูนก
67. ชอบให้อภัย โดยเฉพาะกับตัวเอง
68. ชอบคำแนะนำที่ดีๆ
69. ซ่อมรถบ่อย เข้า Pantip แรกๆ อยู่โต๊ะรัชดา
70. อยากมีบ้านเดี่ยวที่กรุงเทพฯ
71. ชอบดูหมอ ที่มีทางออกให้เราทำต่อ
72. ชอบคบคนที่จริงใจ ถึงไหนถึงกัน
73. เกลียดสงคราม
74. ไม่ชอบทุนนิยม ชอบชีวิตชนบท
75. เมื่อยบ่อยเพราะการเดินทาง เลยนวดจับเส้นเป็นประจำ
76. ชอบคุยกับคนแก่ๆ อบอุ่น คิดถึงยาย
77. ให้ความสำคัญเรื่องการไปงานศพ
78. ชอบรู้จักคนก่อนจะติดต่อเรื่องงาน
79. มีข้อเสียคือผลัดวันประกันพรุ่ง
80. ชอบนิตยสารสีสัน อ่านมาตั้งแต่เล่มสามถึงปัจจุบัน
81. ชอบน้าทิวา
82. พูดภาษาใต้ไม่คล่อง เพราะพูดภาษากลางมาก่อน
83. จบมอออ หาดใหญ่
84. นอนหลับง่าย
85. อยากไปดูดาวที่หอดูดาวเกิดแก้ว
86. ชอบรายการคุณพระช่วย เกมซ่าท้ากึ๋น เจาะใจ แฟนพันธุ์แท้ กบนอกกะลา
87. ชอบงานของทีวีบูรพา และ Workpoint
88. รักบริษัทที่ทำงาน เพราะทำเงินให้ในหลวง
89. ชอบทำกิจกรรมที่ช่วยรักษาโลก
90. อยากได้ iphone เพราะเล่น Internet เต็มตาดี
91. ดีใจเสมอเมื่อเจอคนบ้านเดียวกัน
92. นอนตื่นเดียว หากตื่นตอนดึกจะหลับยากมาก
93. ท้องเสียง่าย
94. วาดรูปไม่เป็น ลูกเก่งกว่าอีก
95. ว่ายน้ำไม่เป็น แต่ไม่กลัวจมน้ำ
96. ดูกีฬาทุกชนิด ยกเว้นอเมริกันฟุตบอลที่ดูเป็น แต่ยังไม่ค่อยสนุก
97. ชอบทีมบาสฯ Houston Rocket ยุค อาคีม โอลาจูวอน
98. ชอบเล่นโกะ แต่ยังไม่เก่ง
99. ดีใจที่มีคนนึกถึง ขอบคุณครับคุณหมอโจ
100. ต่อไปเป็นการ Tag ต่อ ที่เราติดต่อไว้แล้ว มีดังนี้
• คุณเปิ้ล MagicApple
• คุณเอกเช้า ณ exteen

Link ที่เกี่ยวข้อง

เข้ามาที่นี่เพราะครูบาสุทธินันท์แนะนำมา

ชื่อ ปรีดิ์ ครับ

เป็น Blog มือใหม่สำหรับที่นี่ แต่เขียนที่ Bloggang ใน Pantip มาระยะหนึ่งแล้ว เลยลองขยายสาขา ลองดูสิ่งที่ผมสนใจนะครับ

อ่าน หนังสือ มาก็หลายเล่ม จำความได้สมัยมอต้นชอบอ่านนิยายของโบตั๋นมาก นอนอ่านได้เป็นวันๆ พลิกไปมาจนสายตาสั้น ยังจำเรื่อง “ก่อนสายหมอกเลือน” ได้รางๆ แต่จำได้คำหนึ่งคือ “เกิดเป็นหญิงแท้จริงแสนลำบาก แต่เกิดเป็นหญิงลูกคนจีน ลำบากเป็นสองเท่า” ตลอดเวลายังควานหาหนังสือมาอ่านอยู่เสมอ แหล่งแนะนำชั้นดีคือ นิตยสารสีสัน ของน้าทิวา อ่านมาตั้งแต่เล่มที่สามจนปัจจุบัน

สำหรับ หนัง ก็ดูมาตลอด ส่วนใหญ่ชอบหนังแจกผ้าเช็ดหน้า และไม่ชอบหนัง Action มีแนวคิดตอนเด็กว่า ดูแล้วออกจากโรงมา โง่เท่าเดิม นอนอยู่บ้านดีกว่า แต่ก็มีหนัง Action หลายเรื่องที่ประทับใจ ก่อนจะไปดูมักอ่านวิจารณ์ไปก่อน ดูแล้วก็จะได้อะไรแตกต่างจากที่เขาวิจารณ์นะครับ
หลังๆ เริ่ม ดูหนังด้วย Pocket PC เพราะดูไม่ทันซื้อ และเดินทางบ่อย ตอนนี้ร่วม ๒๐ เรื่องแล้วครับ รวมถึงหนังจีนชุดสามก๊กด้วยครับ

ปีหลังๆ มีเรื่อง ลูกๆ มาเกี่ยว ผมมีแต่ลูกสาวครับ ตอนนี้ต้องแยกกันอยู่เนื่องจากทำงานไกลกัน แต่ทุกครั้งที่มีโอกาสก็จะกลับไปเป็นพ่อที่ดีเสมอ

ธรรมะ เข้ามาในช่วงสี่ปีหลัง เนื่องจากบริษัทจะเน้น LO เลยได้เข้าวัด จริงๆ ตักบาตรมาตลอดตามที่โอกาสอำนวย แต่ตอนนี้ได้พบครูบาอาจารย์มากขึ้น ก็ได้ปฏิบัติมากขึ้น หลังจากปริยัติมานาน ผมว่านี่คือทางสายเอก สายตรงครับ ตอนนี้กำลังพยายามซึมให้เข้าลูกมากที่สุดเพื่อเขาจะได้อยู่ในโลกนี้ได้ด้วยตนเอง

รถ เป็นเรื่องที่สนใจมาหลายปี เข้า Pantip ก็เพราะซ่อมรถนี่แหละ หลังจากนั้นก็ขยายห้องไปเรื่อยๆ หลังๆ จะอยู่ที่สีลมมากที่สุด

ท่องเที่ยว เป็นอีกเรื่องที่ให้ความรู้ แต่ผมชอบไปเที่ยวเป็นครอบครัว เคยแยกไปแล้วรู้สึกคิดถึง เป็นห่วงครอบครัวของเรา ดังนั้นหลังๆ ไปเป็นครอบครัวเสียส่วนใหญ่

ล่าสุดเปิดอีกสอง Group Blog คือ สุขภาพ และ ดนตรี เพราะเป็นอีกสองเรื่องที่สนใจ

ตัวตนของผมประมาณนี้ครับ หากเรามีอะไรคล้ายกันในบางหัวข้อ เราก็มาเป็นกัลยาณมิตรกันได้
หรือแม้แต่ไม่เหมือนกันเลย ก็ถือเสียว่าเปิดหน้าหนังสือพิมพ์ที่เราไม่เคยอ่าน เราจะได้ความรู้ใหม่เสมอครับ

วันนี้ผมเรียนรู้เรื่องการเปิด Blog ที่นี่แล้วครับ

ยินดีที่ได้รู้จักกัลยาณมิตรทุกคนครับ