นานมาแล้วผมเคยคิดหนักว่าจะเอายังไงกับชีวิตดี ชีวิตผมไม่มีเป้าหมาย หนักไปถึงขั้นคิดว่า ตรูเกิดมาทำไมฟระ ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จถึงขั้นสูงสุดอะไรเลย ก็แค่พิสูจน์ตัวเองได้ระดับนึง ช่วงนั้นมีคนชวนให้บวชเลยไปบวชมา 1 พรรษาเต็ม ได้รู้จุดหมายชีวิต แต่ว่าพอห่างมาก็ก็เคว้งอีก เมื่อก่อนการทำงานทั้งหมด ทำเพราะสนุก เพราะชอบเอาชนะ (ตัวเอง) ทำได้แล้วก็สะใจ อะดรีนาลิน หลั่งสร้างความสะใจได้เป็นพักๆ
มันนานจนลืมไปแล้วว่าความสนุกของงานคืออะไร ช่วงนี้มีโอกาสได้นั่งทบทวนอะไรหลายๆอย่าง เรื่องต้องใช้หนี้ให้ที่บ้าน เรื่องฐานะตัวเอง เรื่องงาน ได้จุดหมายระยะยาวมา 2 อย่าง อย่างแรกคือ ผมต้องจัดการปัญหาเรื่องหนี้สินของที่บ้านให้หมด และสร้างความมั่นคงภายใน 7 ปี จริงๆเป็นจำนวนเงินที่มาก แต่ก็ไม่ได้มากเกินไปถ้าอยากจะท้าทายตัวเอง ตอนนั้นผมเองคงอายุประมาณ 40 ต่อจากนั้นค่อยคิดว่าจะทำอะไรต่อไป บวชดีไหม ตอนนี้ผมยังไม่ได้คิดถึงแผนระยะสั้นว่าจะทำอะไรต่อ รู้แต่ว่างานปัจจุบันของผมต้องทำให้ดี กลับมาท้าทายตัวเองอีกครั้ง อยากรู้สึกถึงความสะใจ เวลาทำอะไรสำเร็จอีกครั้ง…
ตอนนี้ยัง งงๆ กับ blog ใหม่ที่ลานปัญญาแห่งนี้ ส่วนตัวแล้วเป็นคนสนใจอะไรหลายๆอย่าง ทำให้ blog ที่ผมเคยเขียน มั่วซั่วไปหมด ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง เทคโนโลยี เรื่องถ่ายภาพ และเรื่อง ปรัชญา และ ศาสนา
มาพักหลังๆ ผมมีปัญหาส่วนตัวค่อนข้างมาก สิ่งที่เคยร่ำเรียนฝึกนจิตใจมากลับช่วยเหลือผมไม่ค่อยจะได้ นั่นเป็นเพราะผมยังเลือกที่จะอยู่กับปัญหา ผมได้แต่หวังว่าอะไรๆมันจะดีขึ้น แต่ในขณะเดียวกันมันกลับั่นทอนพลังในการจะทำสิ่งต่างๆของผมจนเกือบหมด ศักยภาพที่เคยมีอยู่ในตัวเอง ทุกวันนี้เหลือแค่ 10% ของที่เคยมี แต่ผมยังรับเงินเดือน 100% น่าอายตัวเองจริงๆ
ทางออกของผมคงไม่ใช่การละทิ้งปัญหาไป แต่ผมควรจะหันมาจัดการกับตัวเองให้ได้ หันกลับมาอยู่กับตัวเองให้มากขึ้น ละทิ้งสิ่งไม่แน่นอนรอบๆตัวที่มันไม่เคยหยุดนิ่ง ปล่อยให้มันวิ่งต่อไปตามกระแสของมัน และตัวผมเองควรจะหยุดดูมันอย่างเข้าใจ และมีสติ ไม่ใช่วิ่งตาม
เพื่อให้เข้ากับชื่อ “ลานปัญญา” เรื่องส่วนใหญ่ใน blog นี้คงจะเกี่ยวกับเรื่องความคิด ปรัชญา และศาสนาเป็นส่วนมากนะครับ ส่วนเรื่องเทคโนโลยี ผมจะยังไปเขียนใน nontster.wordpress.com และเรื่องการถ่ายภาพ จะเอาลงไว้ใน doraenont.multiply.com เพราะ blog มี community ของตัวมันเอง คงยากที่จะให้ทุกคนสนใจเรื่องเดียวกัน
เขียนมาซะยืดยาว ผมขอจบ blog แรกที่ลานปัญญาเอาไว้เท่านี้ก่อนนะครับ แล้วพบกันใหม่ (_/\_)