ลานเดือนหงาย

จันทร์เอ๋ยเจ้าจันทร์ผา
ดอกเป็นพวงห้อยระย้าน่าหลงไหล
กลิ่นกรุ่นหอมล่องลอยไปแสนไกล
ช่อเล็กใหญ่ต่างอวดงามยามเบ่งบาน
หมู่ภมรต่างก็มาหาแต่เจ้า
ทุกค่ำเช้าดอมดมอมน้ำหวาน
สายลมแผ่วไผ่เอนไหวใจเบิกบาน
สกุณาขานเปล่งเสียงร้องก้องพนา
มองจันทร์ผาพาใจให้นึกหวน
คิดทบทวนความหลังครั้งเด็กหนา
เคยวิ่งเล่นหยอกเย้ากันตามคันนา
ยามเย็นค่ำแสงสุริยาลาลับไป
เคยล้อมวงทานข้าวเล่าความหลัง
เคยได้ฟังนิทานที่ขานไข
เคยหนุนตักนุ่มนุ่มชุ่มชื่นใจ
เคยมีมือคอยไล่ยุงที่มุ่งราวี
กาลเวลาเดินไปไม่คืนกลับ
มีแต่เดินล่วงลับตามวิถี
เหลือเพียงคำสอนกล่าวไม่กี่วลี
เป็นคนดีเถอะนะลูกปลูกในใจ
โปรดรักษาความดีไว้ในรุ่นหลัง
เปล่งสพรั่งงามเด่นเป็นศักดิ์ศรี
กลิ่นหอมไหนไม่เท่ากลิ่นความดี
ทุกนาทีงามสพรั่งดั่งจันทร์ผา…

เบื้องหลังการถ่ายทำของพ่อครูบาฯ  เพื่อให้ได้ภาพสวยๆ มาฝากพี่ป้าน้าอาทุกท่าน  เิชิญชมตามอัธยาศัยครับ

แสงแรกสุริยาปลายหน้าฝน

ช่างน่ายลส่องสว่างกลางไพรสัณห์

มีหมอกขาวลอยอ้อยอิ่งอิงตะวัน

สร้างสีสันให้ป่างามยามรุ่งอรุณ

เสียงนกยูงเปล่งเสียงร้องอยู่ก้องป่า

เสียงนกกาเสียงไก่ต๊อกออกมาหนุน

หมูเหมยซานให้นมลูกอย่างชุลมุน

เสียงคุ้นคุ้นเป็ดเทศงัยเดินไล่กัน

แสงงดงามต้นไม้งามยามต้องแสง

แม้ลมแรงยังเริงร่าน่าสุขสันต์

เสียงลำไพ่ต่างเสียดสีอี๋อ๋อกัน

เป็นสีสันที่งดงามท่ามกลางพนา.

เดือนหงาย ตามพจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน ๒๕๒๕ ให้ความหมายไว้ว่า

เดือนหงาย น. เรียกคืนที่ดวงจันทร์มีแสงสว่างมาก โดยปรกติหมายถึงคืนที่มีพระจันทร์เต็มดวง ว่า คืนเดือนหงาย

คืนเดือนหงาย เป็น ค่ำคืนที่แสนวิเศษ สำหรับมนุษย์ เพราะเป็นยามค่ำคืนที่พระจันทร์ส่องแสงสว่างมาสู่โลกกว้าง นึกถึงภาพกิจกรรมที่ทำในค่ำคืนเดือนหงาย เช่น

ชาวนา ทำการนวดข้าว/ตีข้าว ในคืนเดือนหงาย ท่ามกลางอากาศหนาวเย็น  ลมแผ่วๆ ที่พัดโชยมา

เด็กๆ ชอบมากอย่างสงสัยว่าจะมีอะไรบ้างหนอ อยู่บนดวงจันทร์ ซึ่งก็ได้รับการบอกเล่าแตกต่างกันไป ตามแต่พื้นถิ่น เช่น มีกระต่ายบ้าง  มีตากับยาย กำลังตำข้าว บ้าง

ที่เลือกตั้งชื่อว่า ลานเดือนหงาย เพื่อเป็นการขอบคุณธรรมชาติที่ให้แสงสว่างในท่ามกลางราตรีอันมืดมิด โดยที่ไม่ต้องเบียนเบียนธรรมชาติ เช่น น้ำมันตะเกียง ไฟฟ้า เทียน เป็นต้น แม้จะไม่สว่างเหมือนกลางวันก็ตาม

แสงนวลจันทร์ส่องสว่างกลางเวหา   หมู่ดาราประกายแสงเพื่อแข่งขัน

อีกหิ่งห้อยก็ระรื่นสดชื่นกัน   ต่างประชันเปล่งแสงแข่งจันทรา

สายลมพัดโบยโบกโยกไม้ไหว   มองเห็นเงาแกว่งไกวสุขใจหนา

เสียงขลุ่ยแผ่วผ่านรัตติกาลซ่านอุรา   อีกไม่นานแล้วหนาเหมันต์เยือน.

ยินดีต้อนรับสู่ลานปัญญา

• ท่านได้สร้างบล็อกของท่านเองแล้วที่นี่
• บันทึกนี้เป็นข้อความทดสอบ
• ท่านสามารถเข้า Dashboard หรือ Site Admin เพื่อลบบันทึกนี้ออกได้
• ขอแนะนำให้ท่านเขียนบันทึกแนะนำตัวเอง เพื่อทำความรู้จักกับสมาชิกอื่นๆ
• คำแนะนำภาษาไทยอยู่ในบล็อกลานคู่มือบ้านลานปัญญา

ยินดีต้อนรับสู่ลานปัญญา