วันวานยังหวานอยู่

อ่าน: 1711

เช้าวานนี้ ตื่นแต่เช้า เห็นประชาคมชาวอุบลร่วมกันทำพิธีทำบุญตักบาตร จึงรีบอาบน้ำแต่งตัวมานั่งกินโจ๊กที่ห้องอาหาร แล้วขึ้นยังไปห้องประชุมที่อยู่ชั้น2 ซึ่งเป็นสถานที่จัดงานแสดงความยินดีแก่บุคลากรมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี ทุกท่านแต่งกายสะอาดเอี่ยมสดใส ท่านที่รับผิดชอบจัดให้เรานั่งเรียงตามจุดที่กำหนดไว้ คนแก่กว่าเพื่อนเขาจับให้นั่งหัวแถว เวลาซ้อมก็ต้องขึ้นไปก่อนเพื่อน ตอนรับเครื่องราชฯก็รับก่อนเพื่อน หลังจากนั้นเป็นการแจกรางวัลให้อาจารย์ที่มีผลงานวิจัยยอดเยี่ยม บุคลากรที่มีผลงานด้านต่างๆ รวมทั้งผู้ที่ทำผลงานด้านการกีฬามหาวิทยาลัยด้วย นับเป็นการเติมกำลังใจให้แก่บุคลากรที่ตั้งใจปฏิบัติหน้าที่เต็มความดีความ สามารถ สะท้อนผลของความดีให้ปรากฏ ท่านที่ได้รับรางวัลในครั้งนี้คงมีกำลังใจสู้ๆต่อไปนะครับ

หลังจากพิธีการผ่านไป มหาวิทยาลัยอุบลราชธานีได้จัดให้มีการเสวนาเรื่อง

ผลกระทบของประชาคมอาเซียนต่อวงการอุดมศึกษาไทย?

ยุทธศาสตร์

-ปัจจัยขับเคลื่อนสำคัญ

-ภาพต่างๆที่อาจจะเกิดขึ้น

-การเตรียมความพร้อม

-กฎระเบียบและข้อผูกพันที่เกี่ยวข้อง

มหาวิทยาลัยอุบลราชธานีกับการก้าวสู่ประชาคมอาเซียน8มุมมองจากภายนอก ผมสนใจเรื่องนี้เป็นพิเศษ เพราะจะได้เก็บประเด็นต่างๆไปขยายผลต่อในการประชุมสัมมนาวิชาการนานาชาติในหัวข้อ การยกระดับคุณภาพชีวิตและภูมิปัญญาท้องถิ่นอาเซียน ครั้งที่1” วันที่8-11 สิงหาคม 2555 ที่ ม ห า วิ ท ย า ลั ย เ ท ค โ น โ ล ยี ร า ช ม ง ค ล 9 แ ห่ง ทั่ ว ป ร ะ เ ท ศ งานนี้มีตัวแทนจากประเทศกลุ่มประชาคมอาเซียนและประเทศเพื่อนบ้านมาร่วมออก ความเห็น20ประเทศ

ผมได้รับเชิญให้ไปแสดงความเห็นในหลายวาระตลอดงาน4วัน มันเป็นความรับผิดชอบที่จะต้องค้นคว้าข้อมูลมาร้อยเรียงตามสไตล์ของเรา ถ้าเราเป็นผู้เรียน ไปที่ไหนๆก็ได้เรียน การไปอุบลเที่ยวนี้ก็เหมือนการไปเรียนนั่นแหละครับ แถมยังโชคดีได้เรียนกับท่านผู้รู้ระดับอ๋องทั้งนั้น

วิทยากรประกอบด้วย

.ดร. ปิยวัฒน์ บุญหลง ผอ.คลังสมองของชาติ

คุณอรนันท์ วัฒนายานนท์ ผู้ชำนาญการกลุ่มประชาคมอาเซียน

ดร.ศิรินทิพย์ บุณมี ตัวแทนจาก ม.อุบลราชธานี

การ ได้ฟังผู้รู้มาคลี่ข้อมูลให้เราดูนั้น เป็นการเรียนลัดยอดเยี่ยมที่สุด ผมได้รับข้อมูลเกี่ยวกับอาเซียนในแง่มุมเด็ดๆมากมาย ยกตัวอย่างเช่น ผลการสำรวจความคิดเห็นเกี่ยวกับความเป็นอาเซียนของมิตรประเทศ มีตัวเลขที่ฮาจนอ้าปากหวอหลายข้อ ความสนใจ ความคุ้นเคย พบว่าประเทศลาวและประเทศเพื่อนบ้านได้รับคะแนนสูงกว่าประเทศเรา ไทยอยู่อันดับท้ายๆแทบทุกข้อ ประเทศลาวได้คะแนนอันดับ1หลายด้าน แสดงว่าพี่ไทยยังไงๆก็ออกแบบสไตล์ไทยไปเสียทุกเรื่อง ทั้งๆที่อีก2ปีเศษระบบอาเซียนก็จะคืบคลานมาถึงแล้ว วิทยากรให้ความสำคัญใน 3 ประเด็นหลัก

1 ด้านความมั่นคง การเมืองระหว่างประเทศ

2 ด้านเศรษฐกิจ เศรษฐกิจประชาคมอาเซียน

3 ด้านสังคม /วัฒนธรรม

พูด กันมากเรื่องการสื่อสาน ภาษา ทักษะฝืมือ ความสามารถ ความพร้อมด้านต่างๆ รวมทั้งจุดดีจุดด้อยอื่นๆ เช่น โรคระบาด ยาเสพติด แรงงานอพยพ สมองไหล การควบคุม กฎกติกา อะไรที่มันแตกต่างกันจะเอามารวมกันก็คงต้องอาศัยเวลาที่จะเรียนรู้ระหว่าง กัน และแสวงหาความร่วมมือระหว่างกัน วิทยากรได้ยกตัวอย่างการเตรียมความพร้อมของประเทศต่างๆพอสังเขป และกระเซ้าเรียกเสียงฮา..

ชอบงานดี งานสบาย หงายตลอด

รู้ภาษาต่างประเทศทำงานโรงงานต่างด้าว ไม่รู้ภาษาฯต้องทำงานในไทย

ความสามารถในการคอรัปชั่นสูงขึ้น แต่การแข่งขันลดลง

จุดอ่อนของไทย..อยู่ที่ไม่มีทิศทางการศึกษา

ของดีอาเซียนอยู่ตรงไหน? ค้นพบแล้วหรือยัง

ทำความรู้จักกับอาเซียนดีพอแล้วหรือยัง

ยังมีรายละเอียดปลีกย่อยที่น่าสนใจอีกเยอะครับ เวลามีจำกัด งานเสวนาเป็นเพียงน้ำย่อย เราจะต้องทำการบ้านกันต่อไป ผมนำหนังสือโมเดลบุรีรัมย์ ไปแจกอาจารย์ผู้ใหญ่40 เล่ม หลังจากนั้นก็เก็บกระเป๋า/คืนห้อง ดร.อุทัย อันพิมพ์ โทรศัพท์มานัดไว้ว่าจะอาสามารับช่วงพาไปรับประทานอาหารเวียดนามที่ร้านอินโดจีน แหนมเนืองร้านนี้ฝีมือดีครับ อร่อยทุกจาน แซบทุกคำ ..

ระหว่างนั้นมีคนมาขายรถเตอรี่

อาจารย์อุทัยซื้อเลขท้าย 54 สองใบ

แบ่งให้ผมใบหนึ่ง..

ต่อมามีเจ้าอื่นเร่มาขายอีก

ผมจึงหยิบกระเป๋ามาซื้อเลขท้าย 24 บ้าง

แล้วแบ่งให้อาจารย์อุทัย 1 ใบ

อบายมุขเป็นสิ่งไม่ดี เ รื่ อ ง โ ช ค ดี ไ ม่ ดี ไ ม่ ต้ อ ง ซื้ อ ห ว ย

ถ้าทำดี โชคก็ดีอยู่แล้ว..ไม่ต้องเสียเงินหรือสุ่มเสี่ยงให้เมื่อยตุ้ม!

อ้าว! แ ล้ ว ผ ม ซื้ อ ฉ ล า ก กิ น แ บ่ ง ทำ ไ ม ล ะ

หลังจากอิ่ม อาจารย์อุทัยถามว่า..พ่อสนใจจะไปดูการแกะเทียนพรรษาไหม? มี เจ้าถิ่นพาตระเวน มีรึจะไม่รีบตะครุบ..เราออกตระเวนไปหลายวัดที่มีชื่อเสียง ไปเห็นแล้วก็ทึ่งๆและทึ่ง การที่ได้ไปดูอย่างใกล้ชิด เห็นขั้นตอนและกระบวนการต่างๆ มันสุดแสนจะแจ่มใจมากใช่ไหมละเธอ

แต่ละวัดใช้เวลาในการสร้างเทียนแห่งละ 2 เดือนเป็นอย่างน้อย

เทียนแห่พรรษาบางแห่งตบแต่งอย่างวิจิตรบรรจงบนรถที่ยาวถึง 20 เมตร

ใช้งบประมาณแห่งละ 4-8 แสนบาท

รางวัลชนะเลิศ 200,000 บาท

ต้องฝึกกระบวนแห่ ขบวนฟ้อนกันเหงื่อไหลไคลย้อย

หลังจากประกวดแล้วนำกลับมาชื่นชม 6-7 วันก็แกะเทียนออก โธ่ๆๆๆ

บางสำนักมีถ้วยรางวัลเต็มตู้ มีประวัติ มีตำนาน มีร่องรอย

นายช่างและลูกมือมีความมุ่งมั่น มีความสุข มีการพัฒนาฝีมือ

ระยะนี้..เร่งงานกันหามรุ่งหามค่ำไม่ได้หลับได้นอน..

เรื่องนี้อธิบายมิติศรัทธา ได้อย่างยอดเยี่ยม

เสียดายไม่มีเวลาชมวัดอย่างละเอียด ฝากไว้ก่อนโอราฬ

ฝน ตกพรำๆ  ตระเวนไปชมการแกะเทียน 4-5 วัด ได้เวลาจะไปสนามบินแล้ว พอคลำกระเป๋าจะซื้อของ อ้าวกระเป๋าตังส์หาย ก่อนหน้านี้ยังควักซื้อหวยอยู่นี่..สงสัยจะลืมไว้ที่ร้านอาหาร อาจารย์อุทัยทราบเรื่องรีบหันพวงมาลัยกลับไปที่ร้านอินโดจีน พบว่า..เด็กพนักงานในร้านเก็บเอาไปให้เจ้าของร้าน คุณเจ้าของร้านก็ดีเหลือใจ โทรไปบอกใครต่อใครที่รู้จักอาจารย์อุทัยให้วุ่น เพราะไม่มีเบอร์โทรฯที่จะติดต่อเจ้าตัวได้ พอเราไปรับกระเป๋าแล้ว ก็ต้องโทรฯเคลียท่านที่พลอยเดือดร้อนไปด้วย

อ ย่ า ซื้ อ ห ว ย เ ล ย น ะ ค รั บ . .หวาดเสียว..

ยังดีนะครับที่เจอคนดี

ไม่อย่างนั้นจะใจหายใจคว่ำกว่านี้

ตั๋วเครื่องบิน บัตรต่างๆ เงินซื้อข้าวกิน จะไปนอนที่ไหน?

ไม่ทำซกหมก เหมือนคนอกหักซ้ำซ้อนรึเธอ..

เย็นนี้พี่แต๋วเลี้ยงเรียกขวัญ..หาย..ให้กลับมาอยู่กับเนื้อกับตัว

ถ้าแห้ว..หรือท่านอื่นจะมาร่วมด้วยช่วยยิ้ม

ก็เตรียมพกยิ้ม..มารอที่พหลโยธินเพรท เวลา 6โมงเย็น นะครับ..

เสียดาย กีฬาโอลิมปิก ไม่มีการแข่งยิ้ม

ไม่อย่างนั้นจะส่ง ..พวกเรานี่แหละไปชิงแชมป์ ..

เสียงบ่นๆๆ และบ่น..ทำไม?

เกิดเป็นหญิงแสนลำบาก

แฟน..ก็ ต้ อ ง ห า

ขา..ก็  ต้ อ ง เ รี ย ว

หน้า..ก็ ห้ า ม เ หี่ ย ว

นม..มี นิ ด เ ดี ย ว ก็ ไ ม่ ไ ด้

เฮ้อ!

คัดจาก Iam Zoma


ย่องเยี่ยมยามเจอคนงามเมืองอุบล

อ่าน: 2042

10.00 น. รถตู้ล้อเคลื่อนออกจากสวนป่า พร้อมสัมภาระหนังสือและผักมาฝากญาติชาวเมืองดอกบัว ระหว่างทางเห็นต้นข้าวกำลังฟื้นสลบจากฝนทิ้งช่วง เมื่อคืนนี้ฝนเทลงมาเป็นบริเวณกว้าง และต่อๆไปถ้ามาอีกก็ยิ่งจะชุ่มฉ่ำ ชาวนาอีสานนั้นทำนาอาศัยน้ำฝน เขาเรียกภาษาทางการว่านาน้ำฝน ไม่เหมือนทางภาคกลางที่เขาเรียกนาเขตชลประทาน มีคลองส่งน้ำซอกซอยไปถึงทุกตารางเมตร ดังนั้นชาวนาอีสานจึงทรหดกว่าชาวนาภาคอื่น ต้องคอยลุ้นเรื่องฝนตกอยู่เรื่อยๆ พักหลังตัดไม้ทำลายป่า แถมดินฟ้าอากาศก็แปรปรวน จึงมี2ตัวเลือกไม่แล้งก็น้ำท่วม ทำให้ชาวนาสมัยนี้ต้องประยุกต์ใช้เทคโนโลยีที่เหมาะสม ที่พากันขายควายไปทำลูกชิ้น ก็เพราะสาเหตุต้องเร่งทำนาให้ทันกับสภาวะอากาศแบบลูกผีลูกคนนี่เอง จึงหาวิธีทำนาแบบรวบรัด

หลายพื้นที่ดำนาด้วยเครื่องแล้วนะเธอ ที่เจ้าลมหวนชวน ชวนหิว กับเพื่อนๆไปดำนาด้วยแรงงานคนตามที่เล่านั้น อีกไม่ช้าอาจจะเป็นตำนานไปก็แล้วก็ได้ ยกตัวอย่าง เช่น การหาบน้ำ การหุงข้าวด้วยฟืน การขี่รถแทนขี่ควาย

โ ล ก กำ ลั ง เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง เ ร า

รึ เ ร า กำ ลั ง อ ยู่ ใ น ยุ ค ก า ร เ ป ลี่ ย น แ ป ล ง

สมัยนี้ขืนอยู่แบบเงอะงะๆ..มีหวังตกยุคนะเธอ..

เด็กสมัยนี้ต้อง ตาโตๆ หูโตๆ ปากโตๆ หัวโตๆ หัวใจพองโต

จะได้มองเห็นไกลๆฟังอะไรชัดๆ พูดและถาม มีมันสมองที่ดี จิตใจดี

ผมมาถึงโรงแรมในมหาวิทยาลัยประมาณบ่ายเศษ หลังจากเข้าห้องหอแล้ว ก็นั่งพักผ่อน สักพักก็ได้รับโทรศัพท์จากอาจารย์สุรีย์ ธรรมิกบวร ท่านเป็นคณบดีคณะพยาบาลศาสตร์ ท่านเป็นคนก่อตั้งคณะฯด้วยนะเธอ อาจารย์เป็นคนบุกบั่นและบุกเบิก กว่าจะปั้นคณะพยาบาลศาสตร์ขึ้นมาได้ เธอเอ๋ยต้องสู้และทน ต้องประสานงานสิบทิศ

ห ม ด ร อ ย ยิ้ ม ไ ป ห ล า ย ร ถ สิ บ ล้ อ

อาจารย์บอกว่า อีกสักครึ่งชั่วโมงจะมารับ หิวแล้วยัง

ลืมบอกไป..มาถึงผมก็สั่งข้าวผัดปูกับต้มจืดสาหร่ายฟาดไปแล้ว

จึงบอกอาจารย์ว่า..ช้าๆก็ได้ครับ ยังบ่ายอยู่เลย

เปลี่ยนเรื่องชี้ชวนใหม่..ครูบาสนใจงานแกะเทียนพรรษาของอุบลไหม?

เคยเห็นเขาแกะเทียนไหม?

จั ง ห วั ด อุ บ ล กำ ลั ง จั ด ง า น แ ก ะ เ ที ย น น า น า ช า ติ !

อ้าว! วาสนาดีอีกแล้วสิเรา..

ได้ เวลาแดดร่มลมตก  อาจารย์ขับรถมารับ ตรงแน่วไปบริเวณจัดงานซึ่งอยู่ในเขตพิพิธภัณฑ์และเสาหลักเมือง นับเป็นการได้มาเห็นศักยภาพของคนเมืองอุบลแบบรวบรัด ยังบอกอาจารย์ว่า..ถ้าไม่ตัดสินใจมาชมงานนี้ วาสนาคงชำรุดไปนาน ล้วนมีสิ่งที่ชอบและชื่นชมทั้งนั้น บริเวณเต็มไปด้วยงานศิลปะที่หลากหลาย มีชาวต่างชาติมาแกะเทียนตามสไตล์ของแต่ละชาติ นับว่าจังหวัดอุบลได้นำเอาการแกะเทียนเข้าไปสู่นวัตกรรมศิลปะสากลได้อย่างบรรเจิด งาน เขายังไม่เปิดนะครับ เราไปชมนี่คนไม่แออัด จึงมีเวลาอ้อยอิ่งแบบสบายๆ ผมถ่ายครีปวีดีโอไว้ แต่เอาโพสต์ขึ้นยากเหลือเกิน จะทยอยเอารูปลงให้ชมแทนก็แล้วกัน

เดินๆไปเจอมุมนักวาด..

มี น้ อ ง น้ อ ย ตั ว ก ะ เ ปี๊ ย ก นั่ ง ว า ด ภ า พ อ ยู่ ค น เ ดี ย ว

มองแวบๆ โอ้โห! ฝีมือเหลือร้าย

นึกไม่ถึงตาแป๋วๆตัวแค่นี้จะมานั่งวาดอยู่โดดเด่น

รีบเข้าไปชวนคุย ..แ ม่ ห นู อ า ย ไ ม่ ต อ บ ..

จึงแอบถ่ายครีปถ่ายภาพาฝาก

นึกไปถึงเจ้าหนูกุลนที ..เวลาเธอสอนลูกศิษย์คงจะมีความสุขมาก..

เดินๆไปชมร้านค้าพื้นเมือง ไปเจอน้ำเต้าลูกเล็กที่ยังดูใหม่ๆ จึงซื้อมาเพื่อจะแกะเอาเมล็ดไปทดลองปลูก และอีกส่วนหนึ่งจะส่งให้หนูกุลนที เผื่อจะมีเวลาว่างประดิฐษ์ประดอยน้ำเต้าออกมาสวยๆ เดินๆ..ไปเจอคนขายของเล่น ที่ยิงด้วยหนังสะติกให้พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า  แล้วกางเป็นร่มค่อยๆหมุนลงมา ที่น่าทึ่งก็คิดมีหลอดไฟเล็กๆติดไว้ด้วย ถ้ายิงเล่นตอนกลางคืนคงจะสวยงามมาก ซื้อมาในราคา6ตัวร้อย กลับไปเจ้าแห้วมาสวนพอดี จะได้ทดลองเล่นกัน

อย่านึกว่าการละเล่นจะหล่นหายไปจากช่วงวัยเราๆนะเธอ

หลัง จากชมงานจนเต็มอิ่ม อาจารย์ถามว่ามื้อเย็นอยากจะทานอะไร? ชิมสลัดไหม? มีโน่นนี่ให้เลือกจนยากจะตัดสินใจ เอาอย่างนี้ดีไหมครับ ไปทานข้าวต้มกัน อาจารย์เป็นทั้งเจ้ามือเจ้าถิ่น แวะจอดที่ร้านข้าวต้มกลางเมืองอุบล ชื่อร้านสันติโภชนา คนอุบลน่าจะรู้จักร้านนี้ มี2ร้านแต่ถูกแบ่งด้วยถนน จะเลือกนั่งร้านฝั่งไหนก็แค่เดินข้ามไป

นั่งเรียบร้อยก็สั่ง ผัดเต้าหู้-ยำขาไก่-ตุ๋นดอกไม้จีน-ผัดกุยฉ่ายขาว-เจี๊ยะกับข้าวต้มข้าวกล้อง ที่ผสมเผือกชิ้นเล็กๆลงไปด้วย ร้านนี้น่าจะเป็นที่นิยมของคนอุบล มีขาประจำเยอะ ที่จอดรถเต็มตั้งแต่ช่วงบ่าย รสชาติกลมกล่อมตามระดับร้านมืออาชีพ นอกจากไม่ผิดหวังแล้วท้องแทบแตก!  อิ่มจนอืด..อาจารย์ยังถามว่า..เอารังนกร้อนๆไหม? เอาผลไม้ไหม? โธ่ๆๆๆ..

อาจารย์คงเผลอว่าเอาชูชกมาเลี้ยงกระมัง

อิ่ม แล้วก็กลับมาพักผ่อนสิครับ ระหว่างทางก็ได้คุยแลกเปลี่ยนเรื่องการผลิตพยาบาล ปัญหาเชิงโครงสร้างและนโยบายด้านบุคลากรการแพทย์ อาจารย์เล่าเรื่องส่งนักศึกษาไปลุยงานในพื้นที่ เห็นไหมครับ ผมได้โจทย์สดๆจากพื้นที่ไปประชุมด้านกำลังพลกระทรวงสาธารณสุขอีกแล้ว

กิ น ข้ า ว ต้ ม ก็ ไ ด้ ค ว า ม รู้ ขึ้นอยู่กับว่าไปกินกับใคร?

เดือน ตุลาคมนี้..นักศึกษาพยาบาลของอาจารย์ปี1-2ก็จะมาเข้าค่ายที่สวนป่า 3 วัน ทั้งนิสิตอาจารย์รวมกันประมาณ 70 ชีวิต ผมก็จำวันที่ไม่ได้ เอาไว้นึกออกจะบอกอีกที เผื่อพี่ต้อยพี่แต๋วและน้องนุ่งที่สนใจจะมาสมทบ ผมละอยากให้พี่น้องชาวเฮมาอีก และอยากให้หลวงพี่ติ๊กมาพบนักศึกษากลุ่มนี้ จะนิมนต์ล่วงหน้านะขอรับ เดือนตุลาฯมีหลายคิวเหลือเกิน 22-24 สสสส.1 จัดไปพม่า และยังมีใครต่อใครอยากจะมากันยาวยืด

คงต้องจับสับหลีกบ้าง จัดรวมกลุ่มกันบ้าง

สังคมแตกแยกมากแล้ว

เราควรจะหลวมตัวทำอะไรกันหลวมๆ

แทนที่จะรัดรึงชีวิตก็ติดโชคอัพซะ

ทำให้หัวใจ..มึนตึง ตึงตัง และตูมตามทำไมเล่า

2มือล้วงกระเป๋า..2 เท้าก้าวเข้ามา..ยังใช้ได้ไหมสมัยนี้

ถ้า เ อ า แ ต่ ยั ง โ ง้ น ยั ง งี้ ไ ป ผู ก พั น กั บ พั น ธ ะ จ น นั ว เ นี ย

โอกาส..มั น ก็ อั ก เ ส บ น ะ สิ เ ธ อ . .

เวลาและวารีไม่คอยท่า..แต่สวนป่ายังคอยเธอ..

ก่อนจะมา..ก็อ่านหนังสือ เจ้าเป็นไผ กับ โมเดลบุรีรัมย์ ไปพลางๆ

คนสวยจะยี่ยักยี่หย่อนไปทำไม

เปิดอ่านหนังสือที่ละหน้า..ยิ้ ม ที ล ะ ห น้ า

แค่นี้ก็หน้าเปื้อนยิ้มแล้วละเธอ..

ค น จ ะ ส ว ย ม า ก ส ว ย น้ อ ย ก็ อ ยู่ ที่ ร อ ย ยิ้ ม แ ย้ ม นี่ แ ห ล ะ

ต่อให้แต่งหน้าสวยเริดอย่างไร?..ถ้าหน้าบูด..%$*#@!!**#

ไม่อยากจะพูดเลย ..จบดีกว่า..อิ อิ อะ อะ ..


ชีวิตนี้หนอเหมือนใบไม้ปลิวไปตามแรงลม

อ่าน: 2031
โดย Sutthinun Pratchayapruet เมื่อ 28 กรกฎาคม 2012 เวลา 22:36 น. ·

ฝน และ ฝน

หมู่นี้ฝนตกหยุมหยิมบ้าง ตกพอประมาณบ้าง ตกซู่ๆบ้าง

คืนนี้ดูภาพจากเรดาร์เห็นกลุ่มเมฆฝนจากโคราชกำลังมุ่งมาอีกกลุ่มใหญ่

เที่ยงคืนนี้ หรือพรุ่งนี้เช้าอาจจะมีฝนหนักก็ได้

ถ้าไม่มีฝน หรือฝนทิ้งช่วง

คนงานก็จะเทพื้นปูนทับแผ่นสำเร็จได้เรียบร้อย

หลังจากนั้น 3 วัน ก็ก่อสร้างบ้านบนพื้นที่ว่านี้ได้แล้ว

คนงานกลุ่มหนึ่งไปอัดอิฐดินซีเมนต์

ได้ปริมาณที่พอจะสร้างห้องน้ำ-ห้องเก็บของ-ห้องครัว-ห้องซักล้าง

งานกำลังสัมพันธ์กันได้ด้วยดี

ถ้าไม่มีฝน อุปกรณ์ไม่ติดขัด

20 วันคุณชายก็จะได้บ้านพำนักที่มีต้นไม้แวดล้อม

มีสายลมและแสงแดด มาเยือน

แวดล้อมด้วยธรรมชาติที่เราพอจะสร้างเสริมขึ้นมา

ยังกังวลหน่อยเดียวที่ 2-3วันนี้ผมก็จะไม่ได้อยู่บ้าน

มหาวิทยาลัย อุบลส่งรถมารับ รับไปทำไมหรือครับ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี เสนอขอพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ให้กับกรรมการสภามหาวิทยาลัยตามกฎหมาย ที่ทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ แต่งตั้ง ประจำปี 2552 ซึ่งได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ชั้นเบ็ญจมาภรณ์มงกุฎไทย นับเป็นพระมหากรุณาธิคุณของคนป่าอีกวาระหนึ่ง ผมถือโอกาสจะเอาหนังสือ “โมเดลบุรีรัมย์” ไปฝากคณาจารย์ผู้ใหญ่ด้วย

วันที่ 29 พักที่อุบลหนึ่งคืน

วันที่30 ก่อนเที่ยงรับเครื่องราชฯแล้ว ยังได้รับฟัง ศ.ดร.กนก วงศ์ตระหง่าน

บรรยายพิเศษ : การเตรียมความพร้อมสู่ประชาคมอาเซียน(AEC)

ตอนเย็นจะบินมาเป็นนกขมิ้นเหลืองอ่อนที่บางกอก

วันที่ 31 ไปประชุมคณะกรรมการด้านกำลังพลที่กระทรวงสาธารณสุข

วันที่1 สิงหาคม ไปดูการลงทุนด้านการเกษตรฯให้กับนักธุรกิจชาวอินเดียที่ ลพบุรี

วันที่ 2 จะนั่งรถตู้กลับสวนป่าพร้อมแห้ว

คาดว่าจะถึงอำเภอสตึกประมาณบ่ายโมง

อยู่ โยงถึงวันที่ 7 ก็จะเดินทางเข้าบางกอก แล้วต่อไปเชียงใหม่ มีคนถามว่าจะไปไฟล์ไหน? ยังตอบบ่ได้เพราะยังไม่ได้ดูตารางบิน แต่ไม่ต้องกลัวหรอกนะเธอ ถ้าพลาดเที่ยวบิน อาจจะจี้เครื่องบินไปก็ได้ เอา เป็นว่า 8-12 ลุยเชียงใหม่แน่ ใครจะเลี้ยงข้าวซอยก็จะเป็นพระคุณ เขยเชียงใหม่จะได้กลับมาทบทวนความหลังเมื่อครั้งยังเป็นหนุ่มกระเตาะ แอบมาเต๊าะกุหลาบเวียงพิงศ์ ยุคก่อน ..อีน้องคนงามกินข้าวแลงแล้วก่อ..รายละเอียดจะเรียนให้ทราบอีกครั้งหนึ่ง ในชั้นนี้บอกเล่าพอสังเขป.. อิ อิ//

: ชีวิตนี้ช่างหันรีหันขวางจริงหนอ

: ชีวิตนี้ขึ้นๆลงๆเหมือนข้างขึ้นข้างแรม

: ชีวิตนี้ไม่ทราบว่าใครลิขิตให้เป็นเช่นนี้

: ชีวิตนี้มีลายแทงพลิกคว่ำพลิกหงาย

: ชีวิตนี้ เป็นเช่นนี้เอง

: ค่ำคืนนี้จะมีคนสวยที่เข้ามา”คอมเมนท์” เราบ้างไหมน่ะ..


ขออภัยในความไม่สะดวก

อ่าน: 2770

ตอนหัวค่ำฝนกระหน่ำจนแฉะ ไม่รู้จะทำอะไร เปิดไฟอ่านหนังสือ..แมลงเม่าก็เข้ามาเซ้าซี้ บินตอมโน่นนี้แล้วตกลงมา เดี๋ยวมดดำก็มาตอม..ปิดไฟนอนฟังเสียงหัวใจเต้นดีกว่า..ตึ๊กตัก ตึ๊กตัก ไม่กี่ตึ๊กก็ม่อย..หลังจากหลับไปยกหนึ่งก็ตื่นมาเปิดไฟ แมลงเม่าหายไปหมดแล้ว ลุกมาเปิดคอมฯ..

..เจอต้อม..รำพัน ในFB.ว่ากำลังดูพิธีเปิดโอลิมปิกสนุกสนาน แถมยังบอกว่า..ยังไม่จบยังมีเวลา ผ ม ก็ รี บ เ ผ่ น ไ ป บ้ า น ห ลั ง ใ ห ญ่  พอเปิดทีวีหา..หน้าจอบอกว่า คณะ กรรมการควายอะไรสักอย่าง ไม่อนุญาตให้ทีวีจอดำเปิดชมรายการได้ เนื่องจากคณะกรรมการโอลิมปิคสากล (ไอโอซี) กำหนดให้การถ่ายทอดสดการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกส์เกมส์ ลอนดอน 2012 ครอบคลุมพื้นที่และรับสัญญาณโทรทัศน์ผ่านทางสาบอากาศในประเทศไทยเท่านั้น สถานีขออภัยในความไม่สะดวกมา ณ ที่นี้

ขออภัยในความไม่สะดวก

แล้วเมื่อไหร่ มึ-จะสะดวกละเว๊ยเห่ยยย!

แหม..ถ้า ไอ่คนที่ขออภัยอยู่ใกล้ๆ ผ ม จ ะ ถี บ ใ ห้ หั ว ค ะ มำ  แทนที่มันจะคิดแก้ไขบริการประชาชนให้ได้รับฟังข่าวสารและการกีฬา มันกลับมาเล่นแง่งอนกันเรื่องผลประโยชน์ ไอ่พวกหากินกับจานดาวเทียมก็ไม่ยอมควัก หน้าด้านขายจานอย่างเดียว เมืองไทยเรามีเรื่องอย่างนี้เยอะ เช่น เรื่องระบบสัญญาณโทรศัพท์ 3G.-4G. อะไรนั้น ประเทศลาวเขามีใช้ตั้งแต่ปีมะโว้แล้ว แต่บ้านเรามันยังกัดกันไม่เลิก แทะกันไปเห่ากันไปกรรโชกกันไป พวกตาดำๆก็ทนกันไป ทำไมพวกเสื้อสีต่างๆมันไม่ชุมนุมแก้ไขในเรื่องสร้างสรรค์อย่างนี้บ้าง ไปเผาทำไมศาลากลาง ไปเผาที่ทำงานเผาบ้านไอ่พวกคณะกรรมการบริหารระบบโทรคมนาคมสื่อสารจะไม่เข้า ท่ากว่ารึ!

แหม..พูดเรื่องนี้แล้วคิดถึงคุณบี คนหน้าหวาน

ห า ย งั ว เ งี ย แ ล้ ว ลุ ก ขึ้ น ม า ช่ ว ย อั ด พ ว ก นี้ ห น่ อ ย เ ถ อ ะ

ผม ไม่ดูทีวีมาหลายเดือนแล้ว ตั้งแต่ออกมาปลีกวิเวกอยู่บ้านกระต๊อบ หนังสือพิมพ์ก็ไม่ได้อ่าน เว้นแต่นิตยสารและพ็อกเก็ตบุกส์ก็อ่านบ้างตอนเดินทางโดยรถทัวร์  แต่ก็ยังเห็นว่าทีวีเป็นสื่อที่เราติดตามดูข่าวสารได้สะดวก บอกให้ช่างมาติดตั้งจานดำให้แล้ว แต่ทีวียังไม่ได้ฤกษ์ยกมา เมื่อพวกหากินกับระบบการถ่ายทอดเป็นอย่างนี้ ก็คงเฉยๆต่อไปจนกว่าทุกอย่างจะลงตัว

บ้านเมืองเรานี่นะเธอ ไอ่พวกแปดสาแหรกเอางบประมาณแผ่นดินไปวางโครงสร้างระบบการคมนาคมทุกรูปแบบหลายแสนล้านบาท เงินภาษีพวกเราทั้งนั้น เอาไปแล้วแทนที่มันจะบริหารให้ประโยชน์ตกอยู่กับสังคมและประเทศชาติ มันก็เอาไปซิกแซกหากินในรูปของเงื่อนไขและกฎบ้าๆบอๆที่มันแฝงเร้น ค่าโทรศัพท์ น้ำมัน ไฟฟ้า ค่าทางด่วน ค่าจิปาถะ มันมีค่าอีแอบแฝง กันทั้งนั้นละครับ แล้วค่าพวกนี้เราก็ไม่รู้ที่ไปที่มา ตั้งชื่อย่อไว้ยุ่งๆเยอะๆให้เวียนหัว เอาแค่เรื่องน้ำมันในอ่าวไทยและบนผืนแผ่นดินไทย จะมีสักกี่คนที่รู้ว่ามันแด๊กซ์กันตรงไหนอย่างไร? กอบโกยไปแล้วยัง ทะลึ่งไปสร้างปัญหาให้บ้านเมืองไม่จบสิ้น ตราบใดที่มันเอาประเทศนี้เป็นสมบัติของครอบครัวไม่ได้ ไ ท ย แ ล น ด์ มั น ก็ เ ป็ น แ ด น ม ห า วิ บั ติ ยั ง งี้ ล ะ เ ธ อ ..

พูด ไปก็เหมือนเห่าใบตองแห้ง ..มาคุยเรื่องหมาๆดีกว่า ผมมีหมาอยู่2ตัว ทำหน้าที่องครักษ์พิทักษ์นาย ชื่อเจ้ามอมกับเจ้าดอก นิสัยต่างกันมาก แต่ชอบที่จะมานอนด้วย ผมนอนอยู่ที่ไหน มันก็จะมานอนเฝ้าแถวๆนั้น ไม่ว่าผมจะลุกขึ้นตอนไหม มันพร้อมจะลุกด้วย ตอนตี4ผมถีบจักรยานไปดูที่วีบ้านหลังใหญ่ มันก็ลุกวิ่งนำหน้า จะหาสิ่งมีชีวิตอะไรที่ขยันเท่าเจ้า2ตัวนี้ไม่ได้แล้ว ไม่รู้ว่ามันทำหน้าที่หรือมันชอบวิ่งตามก็ไม่รู้นะ

เช้าๆผมถีบรถจักรยานออกกำลัง มันก็วิ่งเยาะออกหน้า

ไปไหนไปด้วย เป็นเพื่อนที่แสนจะอนาทรต่อเพื่อน

ถ้าเธอ..หาแฟนเอาใจใส่ได้เหมือนเจ้า2ตัวนี้

ไม่ทราบว่าเธอจะชอบ หรือเธอจะรำคราญ..

โฉมยงเล่าว่า..รถยนต์จอดที่ไหน มันก็จะไปนอนเฝ้าที่นั่น

ช่วงที่ผมไปบางกอก..มันก็จะวนเวียนมาดูมาดมกลิ่น..

ไม่มีกลิ่นก็แสดงว่า..ไม่มีตัวตน

ไปไหนมา..ปะหน้า..มันก็จะแสดงความยินดียกใหญ่

เปล่งเสียงในลำคำคองิ๊ดๆง๊าดๆ..

เหมือนจะถามว่า..ทำ ไ ม ไ ป น า น นั ก ล่ ะ   . .

เจ้าความคิดถึงนี่นะเธอ..มันมีคุณค่าต่อจิตใจมากเลยนะ

เหมือนที่ผมกำลังคิดถึงคนที่อ่านหนังสือ “โมเดลบุรีรัมย์”ตอนนี้ ไม่ทราบว่ารู้สึกอย่างไรบ้าง..ไม่สะท้อนความคิดเห็นมาให้ฟังบ้างเลย เว้นแต่บางท่าน..ที่กรุณาสนใจหนังสือ คนนอกระบบ ที่หมดไปแล้ว ยังสองจิตสองใจว่าจะพิมพ์ใหม่แบบผสมกับเหตุการณ์ในปัจจุบันดี หรือคงสภาพเนื้อหาเดิมไว้ ผมอยากจะเขียนเรื่อง “คนอิงระบบ” อยากจะเขียนถึงคนสวยที่รู้จักในตอนนี้ว่า..ผมมองเห็นจุดงามในจิตใจ จุดพิเศษที่เธอแสดงออก จุดอึ้งกิมกี่ที่เธอมี ความดีความงามในชีวิตของแต่ละคนมีเสน่ห์มากนัก เพียงแต่เจ้าตัวกักไว้ด้วยความขัดเขินที่จะเขียนบอกเล่าเอง ต้องมีคนมากะเทาะออกให้..ใช่ไหมละครับ

เ รื่ อ ง ท ำ น อ ง นี้ ใ ช่ เ ร า ไ ม่ เ ค ย คิ ด แ ล ะ ท ำ

ถ้าท่านอ่านหนังสือเจ้าเป็นไผ1-2

จะเห็นความผุดพรายที่เจ้าตัวเล่าเองอย่างบรรเจิด

แต่ก็นั่นแหละเธอ..จะมีสักกี่คนที่ยอมเขียนเรื่องดีๆของตนเองให้เราอ่าน

ต้องยั่วยุซ้ำแล้วซ้ำเล่า กี่เล่ากี่ยุๆๆๆ..

ที่ผมเว้าวอนให้คุณคนสวยช่วยๆ “คอมเมนท์” ก็ เพื่อเป็นจุดเริ่มให้ท่านค่อยๆสะสมความเคยชินในการแสดงออกความคิดเห็น คิดไปเขียนไปเดี๋ยวท่านก็อยากจะเขียนเรื่องของตนเองยาวขึ้น เมื่อได้รับการขานรับจากเพื่อนๆแล้ว อีกหน่อยท่านก็จะเขียนเป็นเรื่องเป็นราว จากความรู้จากประสบกรณ์และทักษะชีวิตของแต่ละคน

ความรู้ในตัวคนนั้นธรรมดาที่ไหนละเธอ

เรามาช่วยกัน ..

ทำ เ รื่ อ ง ธ ร ร ม ด า ใ ห้ เ ป็ น เ รื่ อ ง พิ เ ศ ษ ดีไหมละครับ?

ใครจะลงมือเขียนก่อน..อย่าไหว้ครูนานนักเลย

กดแป้นพิมพ์ผัวะผะได้เลยนะบัดนี้


เบิ่งตาแลไทยแลนด์ในอีก20ปีข้างหน้า****

อ่าน: 4716

 

 

คนบ้านป่าได้รับการชี้ชวนให้มองเมืองไทยในอนาคต20ปีข้างหน้า นับว่าเป็นโจทย์ที่น่าใคร่ครวญไม่เบาเลยนะครับ ล อ ง ค า ด ห วั ง สิ ว่ า ป ร ะ เ ท ศ ของฉัน จ ะ เ ป็ น ฉั น ใ ด ? . . มองสังคมมองประเทศไม่เหมือนมองคนสวยหรอกนะเธอ มันมีมุมให้พิเคราะห์พิจารณายุบยับไปหมด โดยเฉพาะการมองแบบคาดการณ์นี่สิ ถึงตอนนั้นผมไม่มีโอกาสได้ทราบผลการคาดคะเนที่ว่าไว้ จะใกล้เคียงหรือเอนเอียงไปสุดกู่ประการใดก็ไม่อาจทราบได้

อีก20ปี ใ น ห มู่ เ ร า รุ่ น เ ก๋ า ส์ กึ๊ ก ก็ ค ง แ ย ก ย้ า ย ไ ป เ ป็ น ธ า ตุ อ า ก า ศ ที่ ไ ห น ก็ ไ ม่ รู้ จะยังชีพอยู่ก็แต่รุ่นสวยสะพรั่งตอนนี้ แต่ตอนนั้นก็คงนมยานจนเอาพาดบ่าได้แล้วละ เรื่องอย่างนี้มองคนเดียวไม่กระจ่างหรอก มั น ย า ก ก ว่ า ต า บ อ ด ค ลำ ช้ า ง ห ล า ย เ ท่ า นั ก ..เมื่อรับการบ้านมาก็ต้องทำการบ้านสิเธอ แต่มีปัญญาแค่หางอึ่งจะทำอะไรได้ จึงมองหาตัวช่วย..สมาชิกชาวFB.และลานปัญญาโปรดสะท้อนทัศนคติช่วยผมด้วย อย่าปล่อยให้คนป่าไปขายขี้เท่อบนเวทีเลยนะแม่คุณ

 

เมื่อเร็วๆนี้ได้รับซองเอกสาร เปิดอ่าน..สะดุ้งโหยง!..เรื่อง ขอเรียนเชิญไปเป็นองค์ปาฐกถาบรรยายพิเศษ ..ด้วยวโรกาศมหามงคลที่พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช มหิตลาธิเบศร์รามาธิบดี จักรนฤบดินทร สยามมินทราธิราช บรมราชบพิตร เจริญพระชนมพรรษา 84 สำนักงานสภาการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการอุดมศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลทั้ง9แห่งทั่วประเทศ และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจึงพร้อมใจกันจัดกิจกรรมเฉลิมพระเกียรติภายใต้โครงการประชุมสัมมนาวิชาการนานาชาติ “การยกระดับคุณภาพชีวิตและภูมิปัญญาท้องถิ่น อาเชียน” ครั้งที่ 1 (International Symposium on Local Wisdom and Improving Quality of Life) ในระหว่างวันที่ 8-11สิงหาคม 2555 ณ อุทยานหลวงราชพฤษ์ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่ โดยเชิญชวนภาคประชาชน ผู้ปฏิบัติ นักวิชาการ และผู้ทรงคุณวุฒิ จากประเทศกลุ่มประชาคมอาเชียนและประเทศภูฐาน,จีน,ญี่ปุ่น,อินเดีย,เกาหลี,ไต้หวัน,มานำเสนอผลงานและแลกเปลี่ยนความคิดเห็น อาทิ Mr. Muhammad Yunus ผู้ก่อตั้งธนาคารกรามีน (Grameen Bank) ในการบรรยายเรื่อง”การพัฒนาระบบการเงินภาคประชาชน”

หลายปีผ่านมานี้ ผมไปเกี่ยวข้องกับงานคล้ายๆกันนี้ในหลายเวที สิ่งใดที่เป็นงานถวายเทิดพระเกียรติพ่อหลวงของเรา ผมยินดีไปขยายขี้เท่อสุดฤทธิ์สุดเดช แต่ด้วยข้อจำกัดของสติปัญญาที่จำกัดจำเขี่ยและร่อยหรอบริบททางวิชาการ ก็ได้แต่น้อมถวายความจงรักภักดีพ่อหลวงตามมีตามเกิด ทั้งๆที่ตั้งใจไว้เปี่ยมล้นที่จะทำหน้าที่พกนิกรที่ดีของพระองค์

แต่ก็นั่นแหละเธอ..

บ้านเราตอนนี้มีพสกนิกรหลายสายพันธุ์

พูดไปก็กระเทือนทรางกันเปล่าๆ

เรามาช่วยกันเทิดพระเกียรติพ่อพระในดวงใจสไตล์เราๆชาวFB.ดีไหมครับ

 

เท่าที่สนทนาเบื้องต้น ผมเห็นความมุ่งมั่นที่จะสนองพระราชดำริเจ้าฟ้าเจ้าแผ่นดินอย่างเต็มสติปัญญาก็น่าชื่นใจ เมื่อวานให้เจ้าหนูฝนไปประสานงาน ก็ได้งานมาเต็มหน้าตัก ดร.ฝน เล่าว่ามหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลล้านนาต้องการจะสรุปงานในหลายรูปแบบ โดยเฉพาะในบทสรุปของ20มิตรประเทศที่สะท้อนความเห็น จึงทาบทามมาว่าเราจะอาสารับทำให้ได้ในรูปของพ็อกเก็ตบุกส์ให้ได้ไหม?

เห็นไหมละครับ..วิธีคิดของฝ่ายดำเนินงานบรรเจิดขนาดไหน?

ในฐานะตัวแทนประเทศไทย ถ้าผมสรุปมุมมองประเทศใน20ปีก็คงงั้นๆแหละ แต่ถ้าพี่น้องชาวFB.และลานปัญญาช่วยกันลงขันความคิดช่วยผม เขยเชียงใหม่คงจะไม่ตกม้าตายที่ดอยสุเทพแน่นอน ช่วยๆเขยเชียงใหม่หน่อยนะครับ

เพียงแค่แย้มพรายเรื่องออกมานิดๆ..

ใบหน้าของพี่น้องก็ลอยฟ่องมาเต็มอากาศ

ท่านใดจะอาสา ขอได้โปรดเอามือลง..

แล้วก็เริ่มวางศิลากฤษ์เบิกตัวอักษรได้เลย

รีบๆตะครุบ..ระวังตัวหนังสือจะกระโดดออกมาจากหน้ากระดาษ!

 

อนึ่ง. ช่วงที่เขยเชียงใหม่ไปอยู่หลายวัน น้าอึ่งอ๊อบ ครูอึ่ง ครูอาราม อุ๊ยจันตา เจ้าหนูฝน ฯลฯ อยู่ในพื้นที่อยู่แล้ว คงไม่ยากนักที่จะไล่กอด ยังหนักใจแต่ญาติทางไกล ทำยังไงจะนัดมาพบปะกันสักวันหนึ่ง ในช่วง7-11 สิงหาคมนี้ เ ร า ม า ก ร ะ ดี๊ ก ร ะ ด๊ า กั น ดี ไ ห ม ค รั บ ? คุณหมอจอมป่วน เจ้าตาหวาน พี่บางทราย ท่านอัยการชาวเกาะ รอกอดส์ หมอเบริด์ หมอเจ๊ แหม..ถ้าจะให้ล่ารายชื่อทั้งหมดคงไม่ต้องกินข้าวเช้าแน่ ผมคิดไปถึงลุงเอก พระอาจารย์ไร้กรอบแห่งนาซา และผองญาติในลานปัญญาทุกท่าน ไม่ให้กระเด็นเล็ดลอดหายไปได้สักคนหรอกหนา อยากจะขออนุญาตจับเข่าถามว่า..มาเที่ยวเชียงใหม่กันไหม?

 

เ ป็ น ไ ป ไ ด้ ไ ห ม ค รั บ ที่เราจะนัดจัดงานวันเฮฮาศาสตร์ ฉบับมินิในช่วงดังกล่าว ถ้าตัดสินใจร่วมกันว่าจะลุย ท่านที่มีเวลาก็มาเที่ยวมาชมและมาคุยงานกัน หลังจากจบงานนี้ก็ค่อยไปนั่งละเลียดความครุ่นคิดคำนึง ดึงเอาความรักความคิดถึงมาแชร์กันคนละเข่งสองเข่ง

เรื่องนี้สำคัญนะครับ มุมที่มองต่างอาชีพและประสบการณ์นั้นมีเสน่ห์ยิ่งนัก โ ด ย เ ฉ พ า ะ ค ว า ม มี อิ ส ร ะ แ ห่ ง ตั ว ต น ..ไม่ได้เขียนเสนอผลงานวิชาการ หรือเขียนแบบรายงานเจ้าสำนัก แต่..เป็นการเขียนตามใจฉันที่เห็นและเข้าใจ ขออนุญาต..ฉ ะ อ้ อ น ฉ อ เ ล า ะ ม า ถึ ง ที่ รั ก ส ม่ำ เ ส ม อ เมื่อบรรลุจุดประสงค์ปลงใจแล้ว ทั้งรูปหล่อและรูปสวยกรุณาบอกกล่าวเล่าแจ้งFB.และลานปัญญาด้วยเถิด

โปรดเปลี่ยนความเข้าใจ ให้เป็นความตั้งใจโดยพลัน ! อิ อิ..

 

ผมโชคดีที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาจนถึงวันนี้ ถึงชีวิตจะลุ่มๆดอนๆเพราะโดนสังคมจับเหวี่ยงจนกายาบอบช้ำ แต่หัวใจยังกระชุ่มกระช่วยกระยิ่มยิ้มย่องได้อยู่นะเธอ ..ก่อนที่จะมองไปข้างหน้า20ปี ก็ขอมองย้อนหลังไป20-30-40ปี ในช่วงชีวิตของเราๆท่านๆนี่แหละ สังคมไทยเปลี่ยนแปลงแบบพุ่งกระฉูด หลายเรื่องเป็นเสมือนมีอภินิหาร แต่หลายเรื่องก็พาลพาโลจนเกินความคาดหมาย ตอนผมเป็นเด็กๆ เตี่ยแม่ได้สร้างบ้านเป็นลักษณะร้านค้าเล็กๆในตัวกิ่งอำเภอที่ไกลปืนเที่ยง เป็นบ้าน2ชั้นด้านล่างเทพื้นปูนซีเมนต์

<· เจ้าพื้นซีเมนต์นี่แหละครับที่มันบ่งบอกความหัศจรรย์อย่างเอกอุให้แก่คนชนบท ผู้คนแถบนั้นตั้งแต่เกิดมาก็เพิ่งจะได้เห็นพื้นบ้านแข็งแกร่ง-ดูเรียบและเย็น-เ ด็ ก ๆ ช า ว บ้ า น ต่ า ง พ า กั น ม า ลู บ ม า น อ น ก ลิ้ ง เอาไปโจดขานกันเป็นเรื่องแปลกใหม่

<· <!–[endif]–>วิทยุก็เข้ามา ยุคที่ใช้ถ่านไฟฉายเป็นลังๆนั่นละครับ ชาวบ้านก็มารุมดูกันอีก แปลกใจตู้อะไรนะทำไมมันรายงานข่าว/ร้องเพลง/ประกาศเลขหวยออกอากาศ

<!· <!–[endif]–>ต่อมามีทีวีมันยิ่งมาขยายความอึ้งทึ่งๆและทึ่ง สมัยนั้นใช้ไฟปั่น ยังแพร่ภาพออกอากาศเป็นขาว-ดำ เด็กๆตื่นเต้นมาเฝ้าดูกันจนไม่กินข้าวกินปลา เลิกง้อรถหนังขายยา ไม่ต้องวิ่งตามโฆษกประกาศรอบหมู่บ้าน..ฮัลโหลๆ..คืนนี้จะฉายหนังกลางแปลงที่หน้าสุขศาลา กินข้าวกินปลาแล้วรับมากันนะครับ

<· <!–[endif]–>พาหนะใช้เกวียนบรรทุกสิ่งของ ต่อมาก็มีรถจิ๊ปลากไม้ รถมอเตอร์ไซด์ มาแทนรถจักรยาน ก่อนที่จะรู้จักรถอีตุ๊กอีแต๋นอยู่หลายสิบปี

<!· <!–[endif]–>เจ้าหน้าที่ กำนัน ผู้ใหญ่บ้าน มาประชุมประจำเดือน ล้วนขี่ม้าบักจ้อนมาประชุม หน้าที่ว่าการอำเภอจะมีหลักสำหรับผูกม้าไว้ใต้ร่มไม้ เด็กๆไปเกี่ยวหญ้าม้ามาขาย หอบละ50 สตางค์ อีตอนเลิกประชุมทุกคนต่างกลับบ้านนี่สิครับ มีม้าวิ่งฝุ่นตลบออกทุกทิศทุกทาง มองดูคล้ายๆกับในหนังคาวบอย

สภาพการณ์ดังกล่าวนี้ มีมาก่อนหน้าเพลงผู้ใหญ่ลีตีกลองประชุม พ..2504 หลังจากนั้นแผนพัฒนาเศรษฐกิจสังคมแห่งชาติฉบับต่างๆก็ทยอยออกมา ในช่วงแผนพัฒนาฉบับที่8 ก่อนหน้าช่วงฟองสบู่แตก ในแผนฯมุ่งเน้นไปที่การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ แต่พอเศรษฐกิจมีปัญหาเราก็ปรับแผนฯมาเน้นเรื่องความเป็นนิกส์ ลดความสำคัญของการพัฒนาการศึกษา ผลเป็นประการใดท่านทั้งหลายก็คงจะทราบกันดีอยู่แล้ว

 

ดังนั้นถ้าจะตั้งข้อสังเกต พอให้ได้ข้อสรุปหยาบๆในการพิจารณาวันข้างหน้า ก็คงจะมองสภาพการณ์บ้านเมืองในเวลานี้กระมังครับ สังคมบ้านเรามีข้อดีข้อด้อยประการใด มันก็จะไปส่งผลในอนาคตภายหน้าครบเครื่องเรื่องกลไกของสังคม พอจะประมาณได้ว่า

“ถ้าจะดูวันหน้า ก็ควรดูวันนี้”

“ทำวันนี้ให้ดี วันข้างหน้าก็จะออกมาดี”

<!· วันนี้..เราทำหน้าที่พลเมืองไทยแล้วหรือยัง!<!–[endif]–>

<!· วันนี้<!–[endif]–>..เราเป็นพกสกนิการที่ดีแล้วหรือยัง!

<!· วันนี้<!–[endif]–>..เธอเล่นบทไหนในฐานะประชาชนคนไทย!

อย่างน้อยคนไทยก็ควรทำหน้าที่ 2 ประการ

1 ทำ ห น้ า ที่ ก า ร ง า น ข อ ง ต น ใ ห้ เ รี ย บ ร้ อ ย ไม่ว่าจะอยู่ในตำแหน่งอะไรก็ขอให้มีความรับผิดชอบ

2 ทำ ห น้ า ที่ พั ฒ น า แ ล ะ ดู แ ล สั ง ค ม ถ้ายังเอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ปล่อยให้กระแสเถื่อนลากจูงสังคมเข้ารกเข้าพง สร้างความปั่นป่วนวุ่นวาย ถามว่าสังคมเราเกิดอะไรกันครับ

“ถ้าเราลอยเพสังคม สั ง ค ม ก็ จ ะ ล อ ย เ พ เ ร า ”

สั ง ค ม ที่ ถู ก ล อ ย เ พ วั น นี้ วันข้างหน้าจะไม่เพแตกรึครับ!

หลายท่านอาจจะตัดช่องน้อยแต่พอตัว ฉันรวย ฉันพร้อมเผ่น ฉันพร้อมแก้ปัญหาด้วยตนเอง เรื่องของสังคมก็ปล่อยให้เป็นสวะลอยไปในน้ำเน่าปล่อยให้เหตุการณ์บ้าๆบอๆล้วงควักประเทศชาติกันไป บางกลุ่มคนก็อึ้งกิมกี่ด้วยไม่รู้ว่าจะทำอย่างไร ได้แต่เข้าวัดเข้าวาสงบจิตสงบใจ บางกลุ่มก็ถือโอกาสชุลมุนแย่งชิงฉกฉวยประโยชน์ สถาบันต่างๆคลอนแคลน เกิดสภาวะวิกฤติศัทธา กาวใจไร้ประสิทธิภาพ ทั้งๆที่ประชาชนคนไทยโชคดีที่สุดในโลก ก็ลองนึกดูสิเธอ

<!1. คนไทยมีสถาบันพระมหากษัตริย์ ที่พระประมุขทรงทุ่มเททำงานให้แก่คนไทยตลอดพระชนชีพของพระองค์ ทรงยอมเหนื่อยยากเพื่อให้พกสกนิกรกินอิ่มนอนอุ่น ทรงทำหน้าที่พระมหากษัตริย์จนเป็นเลิศเป็นแบบอย่างทั้งโลก ได้รับการยกย่องและชื่นชมเสมอมา ทั้งในระดับราชวงศ์ ระดับประมุขของประเทศ และระดับสหประชาชาติ

<!2. คนไทยมีสถาบันศาสนา เป็นสิ่งยึดเหนี่ยวจิตใจ ศาสนาเป็นวินัยทางสังคมที่ผู้คนน้อมปฏิบัติ มีวัฒนาธรรมจารีตประเพณีและครรลองครองธรรมเป็นหลักชัยให้ดำเนินรอยตาม

<!3. คนไทยมีความเป็นชาติ ชาติที่มีความพร้อมมีอัตลักษณ์ มีความเป็นไท มีปัจจัยพื้นฐานที่จำเป็นต่อการดำรงชีพและพัฒนา

<!4. คนไทยมีความเป็นไท ยิ้มสยามเป็นตัวชี้วัดคุณภาพของจิตใจและอารมณ์ มีความเอื้ออาทรกัน “ข้าวบ้านเหนือ เกลือบ้านใต้” บ่งบอกถึงความสมานไมตรีจิตทุกระดับ มีภูมิปัญญาคอยดูแลวิถีไทให้ปกติสุขเรื่อยมา

<!5. คนไทยอาศัยอยู่ในพื้นที่ๆมีความหลากหลายทางชีวภาพ จึงมีสภาพแวดล้อมที่อุดมสมบูรณ์ ดินฟ้าอากาศความชุ่มชื้นพอเหมาะต่อการเพาะปลูก ภาคการเกษตรได้ทะนุบำรุงภาคอุตสาหกรรมจนรุ่งเรือง

<!6. คนไทยมีศักยภาพที่จะพัฒนาตนเองให้ก้าวทันโลกภายนอก ชนบททุกวันนี้มีไฟฟ้าทุกซอกทุกซอย มีประปาหมู่บ้าน มีถนน2เลน4เลนบรรจบกันทั่วประเทศ มีวิทยุทีวีไม่รู้กี่ร้อยช่อง มีอินเตอร์เน็ท และกำลังแจกเท็บเล็ทให้เด็กนักเรียนชั้นประถมทั่วประเทศ มีสพานข้ามแม่น้ำเชื่อมประเทศเพื่อนบ้านหลายจุด มีสนามบินทันสมัยไม่แพ้ประเทศใดในโลกนี้

ถ้าพิเคราะห์ถึงต้นทุนและปัจจัยในการพัฒนาประเทศ โดยเปรียบเทียบกับประเทศเพื่อนบ้านแล้ว ประเทศของเราได้เปรียบทางด้านกายภาพมาก ถ้ารัฐบาลและคนไทยใส่ใจเรื่องเทคโนโลยีที่เหมาะสม ส่งเสริมการผลิตบุคลากรทางด้านเทคนิคอย่างเป็นรูปธรรม โดยพิจารณาโครงสร้างทางด้านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ลูกหลานไทยที่ศึกษามาทางด้านอาชีวะ นอกจากจะไม่เป็นปัญหาสะสมให้ระบบการพัฒนาสังคมแล้ว ยังเป็นตัวคูณที่ไปเสริมสร้างความเข้มแข็งที่ทรงพลัง ไปเกื้อหนุนให้แรงงานช่างที่ขาดแคลนในประเทศและในต่างประเทศ จุดสำคัญดังกล่าวนี้จะช่วยการสร้างงานสร้างชาติให้ดำเนินไปได้อย่างเท่าทันกับสถานการณ์โลก

ถ้าระบบการศึกษาเน้นมาทางด้านสายอาชีวะ มากกว่าที่จะไปเน้นทางสายสังคม ที่ผลิตกันจนเกร่อแถมยังด้อยคุณภาพอีกต่างหาก ขอเสนอให้ปรับปรุงบางสถาบันที่สอนสายสังคม ให้เปลี่ยนมาสอนสายอาชีวะให้ได้สัดส่วนระหว่างอาชีวะกับสายสังคม70:30 ไม่อย่างนั้น ประเทศนี้จะสะสางเรื่องแรงงานช่างเทคนิคขาดแคลนด้วยวิธีไหนละครับ

ปัญหาอยู่ที่..ค่านิยมเต่าล้านปีของผู้ปกครอง ต้องการให้ลูกเรียนสายสามัญ -เรื่องเงินค่าหัว ทำให้แต่ละโรงเรียนกักเด็กไว้นาน ไม่แนะนำให้เด็กไปเรียนปวช.ปวส. –นโยบายเชิงโครงสร้างของสถาบันอาชีวะควรได้รับการแก้ไขอย่างจริงจัง-ข่าวด้านลบของเด็กอาชีวะ ทำให้เกิดภาพพจน์ที่ไม่ดีในสายตาสังคม -วิธีการเรียนการสอนเน้นทฤษฎี ทำให้เด็กมีคุณสมบัติเหยียบขี้ไก่ไม่ฝ่อ ไม่สนใจทำงานที่ใช้แรงงาน ไม่นิยมไปฝึกงานฝึกทักษะ ต้องการเรียนแบบจบง่ายๆได้กระดาษเปื้อนหมึกพอใจแล้ว หลังจากนั้นก็ถูลู่ถูกังกระเสือกกระสนเอาตัวไม่รอด ตกงาน เลือกงาน อู้งาน เบื่องาน แบบมือขอตังส์ ให้พ่อแม่เลี้ยงไปจนโข่ง

 

จุดยักแย่ยักยันเรื่องการผลิตบุคลากรทางด้านสายอาชีวะ

จะยกเครื่องกันอย่างไร? ใครเป็นพระเอก ใครเป็นพระรอง

นโยบายที่เป็นรูปธรรม ความรับผิดชอบ มีประสิทธิผลแค่ไหน?

ในยุคของการเปลี่ยนแปลงอย่างดุเดือดนี้ การแข่งขันขึ้นอยู่กับคุณภาพของทรัพยากรมนุษย์ในประเทศนั้นๆเป็นสำคัญ

ถามว่า คุณภาพคนไทยอยู่ในระดับไหน มีศักยภาพเป็นอย่างไร?

ใ ค ร จ ะ เ ป็ น ค น รับผิดชอบ ต อ บ คำ ถ า ม นี้ ?

จุดเปราะบางของสังคมไทยอยู่ที่ความรู้ไม่พอใช้ ทำให้เราต้องนำเข้าวิชาความรู้ นำเข้าอุปกรณ์เครื่องมือ นำเข้าเทคโนโลยี นำเข้าทุน นำเข้าแม้กระทั้งวัฒนธรรมประเพณีที่มีทั้งเหมาะสมและซับซ้อน ที่ควรคำนึงก็คือ..เรายังนำเข้าปุ๋ยเคมีสารเคมี ยาฆ่าแมลง เครื่องจักรกลการเกษตร พันธุ์พืชพันธุ์สัตว์และเมล็ดพันธุ์มีมูลค่าปีละหลายแสนล้านบาท หักลบกลบนี้แล้วคงจะเหลือแต่ถุงกระดาษ ที่ซ้ำร้าย..เรายังนำเข้าพืชผักผลไม้เพิ่มมากขึ้นทุกปี นี่แหละหนอความล่าช้าของการพัฒนาฝีมือแรงงาน

สิ่งที่น่าเป็นห่วงก็คือการสอนวิชาทิ้งถิ่น

ลูกหลานไทยเรียนไปแล้วหาทางกลับบ้านไม่เจอ

ภาคการเกษตรกำลังง่อยเปลี้ยเสียขา

เด็กรุ่นใหม่ไม่นิยมศึกษาภาคการเกษตร

หรือที่ศึกษาจยไปแล้วก็ไม่ทราบว่าหายไปหาย

ปล่อยให้ภาคการเกษตรต่ำต้อยเป็นลูกเมียน้อย

ต้องแบมือขอทุน ขอความเอื้ออาทรอย่างน่าเวทนา

ถ้าเปลี่ยนจากลบเป็นบวกไม่ได้ เจ้าประคุณเอ๋ยไม่รู้จะออกหัวออกก้อย

อย่ามาชวนเป่าหยิงฉุบนะตัวเอง..

สรุปว่า..เราพัฒนามาจนถึงขั้นเลือกจะโชว์เบอร์โชว์ใจกันแล้ว ต่อไปจะเป็นยังไงคงต้องขอเวลาเขียนทบทวนอีกสักตั้ง ในชั้นนี้ขอรายงานช่วงจังหวะเวลาที่นัดพบปะ จะได้ไม่คลาดเคลื่อนและคลาดครากัน

ผมมีภาระกิจดังนี้

วันที่ 8 สิงหาคม 2555 บรรยายพิเศษกลุ่มย่อย หัวข้อ “ผู้ปฏิบัติจริงในชุมชนท้องถิ่น” เวลา 13.00-14.30 ณ อุทยานหลวงราชพฤษ์ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

วันที่ 9 สิงหาคม 2555 บรรยายพิเศษในประเด็น “วิถีชีวิตชุมชนอยู่กันอย่างไร หากมองไกล 20 ปี” ในมุมมอง

v มิติต่างประเทศ โดย Mr. Muhammad Yunus ผู้ก่อตั้งธนาคารกรามีน

v มิติประเทศไทย โดย หม่อมราชวงค์ดิศนัดดา ดิสกุล

v มิติชุมชนท้องถิ่น โดย ครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์

เวลา 09.00 เป็นต้นไป ณ อุทยานหลวงราชพฤษ์ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

วันที่10สิงหาคม 2555 ร่วมประชุมเสวนาโต๊ะกลม เพื่อกำหนดแนวทางการยกระดับคุณภาพชีวิตและภูมิปัญญาในกลุ่มภูมิภาคอาเซียนในหัวข้อ “ชุมชนท้องถิ่นจะอยู่กันอย่างไร หากมองไกล20ปี” กับผู้นำในระดับชาติและกลุ่มอาเซียนประมาณ20-30คน เวลา 09.00-16.00.ณ อุทยานหลวงราชพฤษ์ อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่

วันที่11จะกลับบางกอกไฟล์บ่าย หรือจะเอ้อระเหยยังบ่แน่บ่นอน

 

ง า น นี้ ห นั ก ห น่ ว ง ทั้ ง ต อ น อ ยู่ บ น เ ว ที และ ล ง เ ว ที

ตั้งแต่นี้ไปคงต้องทำการบ้านแล้วละเธอ

ถ้าคนสวยว่างช่วยไปหิ้วปีกลงจากเวทีด้วยเน้อ มี ใ ห้ เ ลื อ ก ถึ ง 3 วั น

อิ อิ..



Main: 1.5519819259644 sec
Sidebar: 0.050009965896606 sec