เรื่องเล่าผ่านลาน 9 : my love: รักแรก “เธอ ซึ่งเป็น(พี่)ชายในดวงใจ

โดย rattiya เมื่อ พฤศจิกายน 21, 2008 เวลา 23:52 ในหมวดหมู่ ครอบครัว #
อ่าน: 39624

ไหน ๆ คืนนี้ ได้ลานบ้านใหม่ แปลงโฉมซะสวยจนเจ้าของบ้านเกือบหาทางเข้าบ้านตัวเองไม่ถูก  ต้องขอขอบคุณราณี เฮียเหลียง และท่านคอนฯ มากนะคะ

ก็จะถือประเดิมบ้านใหม่ ด้วยการเขียนบอกเล่าเรื่องราวความรัก ไม่ได้ตั้งใจจะแข่งกับ ดร.วรภัทร์ หรือ ป้าจุ๋ม เลยนะคะ แต่ไหน ๆ แล้ว ถือโอกาสแบ่งปันเรื่องราวความรักก็น่าจะเป็นสิ่งที่ดี ๆ มีเรามีให้ต่อกันได้ จริงไหมค่ะ

รักแรกนี้ เกิดขึ้นกับ (พี่) ชายในดวงใจนี้ เคยเขียนไว้แล้วใน gotoknow ถือโอกาสเอามาปัดฝุ่นอีกรอบนะคะ ไม่แน่นะคะอ่านแล้ว อาจจะทำให้หลาย ๆ ท่านระลึกถึงความหลังสมัยคอซอง บ้างก็ได้นะคะ

อิอิ

ด้วยความที่สมัยเด็ก ๆ  ชีวิตไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้าพร้อมตา กับ พ่อ แม่  เพราะด้วยเหตุผลบางประการ  ดิฉันจึงถูกย่าเลี้ยงดูมา เพิ่งได้มาอยู่กับพ่อ ตอนจบชั้นประถม 3 ซึ่งเป็นการย้ายที่อยู่ข้ามภาคกันเลย

คุณพ่อดิฉันรับราชการในตำแหน่งไม่ใหญ่โตนัก  เป็นข้าราชการชั้นผู้น้อย แต่เราก็มีกิน มีอยู่ ตามอัตภาพ  บ้านที่อาศัย ก็เป็นบ้านพักข้าราชการ 

ซึ่งหลังที่ติดกับบ้านดิฉัน  เป็นครอบครัวของข้าราชการผู้ใหญ่  ซึ่งครอบครัวนี้ เพียบพร้อมทุกอย่าง  คุณพ่อ เป็นคนหล่อมาก คุณแม่เคยเป็นดาวสมัยเรียน  มีลูกชาย หญิง วัยไล่เลี่ยกันกับครอบครัวดิฉัน  คือมีลูกชาย 1 คน และลูกสาว 2 คน

ในขณะที่ครอบครัวดิฉัน มีลูกชาย 2 คน และลูกสาวคนเดียว คือ ดิฉัน

ทั้ง 2 ครอบครัวนี้ เทียบกันไม่ติดเลยค่ะ  บ้านเขามีเพียบพร้อมทุกอย่าง ทั้งความรักในครอบครัว  ความมีหน้ามีตา และความมีฐานะ

สมัยนั้น ที่บ้านยังไม่มีทีวี  ตู้เย็นเหรอค่ะ ก็ยังไม่เคยรู้จัก  ทุกครั้งที่ถึงหนังจีนสุดโปรด (จำไม่ได้ว่า เรื่องเจ้าพ่อเซี่ยงไฮ้รึเปล่า)  ดิฉัน มักจะวิ่งไปเกาะขอบหน้าต่างบ้านพี่เขา  แนะ แน้  เริ่มสงสัยแล้วใช่ไหมค่ะ ว่าพี่เขาที่ว่า นี่คือใคร

พี่เขา ก็คือ ลูกชายคนเดียวของครอบครัวที่บ้านติดกับบ้านดิฉัน  ซึ่งเขามีอายุแก่กว่าดิฉัน 3 ปี  ตอนนั้น ดิฉัน เพิ่งขึ้นประถมสี่ ส่วนพี่เขาขึ้นชั้นมัธยมปีที่ 1

พี่เขาเป็นผู้ชายในฝันของดิฉัน และของสาว ๆ  อีกหลายคน พี่เขา ทั้งหล่อ นิสัยดี เรียนเก่ง เล่นกีฬาเก่ง มีครอบครัวสมบูรณ์  มีอะไรเขาก็มักจะเผื่อแผ่ดิฉันเสมอ ๆ

ดิฉันเฝ้ามองพี่เขา ตั้งแต่ดิฉันอยู่ชั้นประถมสี่ พี่เขาอยู่มัธยมหนึ่ง  พี่เขาไม่เคยพาเพื่อนผู้หญิงมาบ้านเลยตลอดจนพี่เขาจบชั้นมัธยมปีที่ 6

ตลอดเวลา 6 ปี ที่ดิฉันเฝ้าซึมซับความรู้สึกดี ๆ ที่พี่เขามีให้  ถึงแม้ดิฉันจะรู้อยู่เต็มอก ว่า พี่เขาคิดกับดิฉัน แค่เพียงน้องสาวเท่านั้น

เมื่อพี่เขาสอบเข้ามหาวิทยาลัยได้  เราห่างกันเล็กน้อย  พี่เขาจะกลับบ้านมาเฉพาะเสาร์ - อาทิตย์  แต่ก็ยังคงกลับมาคนเดียวเหมือนเดิม ไม่มีสาวไหนติดสอยห้อยตามมาด้วย

ทุกวันศุกร์ ดิฉันเฝ้าเราการกลับมาของพี่เขา  และจะรู้สึกกระชุ่มกระชวยทุกครั้ง ที่ได้พูดคุยสารทุกข์สุกดิบกัน

จวบจนถึงคราวดิฉันสอบเข้ามหาวิทยาลัย  ดิฉันดีใจมาก ที่สามารถสอบเข้าได้คณะเดียวกัน และมหาวิทยาลัยเดียวกันกับพี่เขา

พี่เขายังตามมาคอยtake care ดิฉันอยู่เป็นระยะ ๆ คอยแนะนำเรื่องการวางตัวในรั้วมหาวิทยาลัย

ระยะหลัง  พี่เขาเริ่มมีเพื่อนหญิงมาด้วย  แต่ดิฉัน ไม่เกิดอาการริษยาเลยนะคะ  กลับรู้สึกดี ๆ ที่พี่เขามีคนคอยดูแล

 ทุกวันนี้ ดิฉันยังติดตามข่าวคราวของพี่เขา และครอบครัวเขาเสมอ  ถึงแม้จะไม่ได้ติดต่อกันเลยหลังจากพี่เขาสำเร็จการศึกษาไปแล้ว

รู้แต่เพียงว่า ตอนนี้ พี่เขามีครอบครัวแล้ว  กับเพื่อนสาวคนเดิม  ทำงานอยู่ กฟผ.แถวภาคตะวันออก

ทุกวันนี้  ดิฉัน ยังรู้สึกดี ๆ กับพี่ (ชาย) คนนี้อยู่ค่ะ

อยากให้เขามาอ่านบันทึกนี้จัง ยังไง ติดต่อกันมาบ้างนะคะ

“ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร

เพราะรู้ความจริงเป็นเช่นไร

ฉันรัก รักเธอ เพราะใจอยากให้

ใช่รักเพียงเพื่อครอบครอง

ไม่เคยร้องขอรักตอบ

ไม่เคยเรียกร้องสิ่งใด

เพียงรับรู้มีฉันคอยห่วงใย

สิ่งนั้นมันมากมายเกินพอ

ขอเพียงได้คิดถึง แค่นี้ก็สุขใจ แม้เธออยู่ไกลแสนไกล แม้ใครอยู่ข้างเธอ

ฉันรู้ควรรักเธออย่างไร

จึงยอมเข้าใจทุกอย่าง

ไม่ช้ำใจ ไม่เสียใจ ไม่เคยบาดหมาง

ทุกอย่างเต็มใจให้เธอ”

 

« « Prev : เรื่องเล่าผ่านลาน : 8 เมื่อถึงคราวเป็นเจ๊ดัน ดันเจ้าตัวเล็กขึ้นเวที

Next : เรื่องเล่าผ่านลาน 10: my love : ริเลี้ยงต้อยในวัยเรียน » »


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

4854 ความคิดเห็น