สามโจ๊ะ…หลงป่านะโก๊ะ (หลงภาคพิสดาร)

อ่าน: 125362

ก่อนอื่นมาดูรูปก่อนละกันจะได้ทำใจกับวีรกรรมสุดเห่ย อิอิ

ถ่ายที่ทุ่งดอกกระเจียว

http://lanpanya.com/rani/files/2009/07/j1.jpg

สามโก๊ะ ณ จุดชมวิวเขาพังเหย

ผาหำหด

ดอกกระเจียวงาม ที่ชัยภูมิ

โก๊ะจิจัง  โก๊ะอ้ายจัง ที่ว่าแน่  มาเจอสามโจ๊ะ โก๊ะหลงตลอดยังต้องถอย อิอิอิ :-P (ใช่ไหมพีี่ครูอึ่ง พี่อาราม)
………………………..

ก่อนไปเที่ยวชัยภูมิ เราสามคนได้นัดแนะกันเรียบร้อยเรื่องการออกเดินทาง และ น้องมิมได้นัดเพื่อนมาเที่ยวด้วย จุดหมายคือ จ.ชัยภูมิ เพื่อไปเที่ยวงานดอกกระเจียวบาน แหม! ตื่นเต้น เน๊าะจะได้ไปเที่ยว แต่พอเดินทางไปถึงจุดนัดทานกาแฟ พี่สุบอกว่าไปหาพ่อครูไหม ไปนอนที่นั่นกัน…  เหมือนรู้ใจน้องมิมกับราณีเลย เพราะคุยกันก่อนหน้าหนึ่งวันตอนน้องมิมมาอยู่ที่บ้าน พวกเราเนี่ย มองตาก็รู้ใจกัน แบบว่าพวกเดียวกัน (สงสัยพวกคนวันศุกร์มันมีลูกบ้า อิอิ) ตกลงเมื่อเที่ยวทุ่งดอกกระเจียว จะไปสวนป่าบ้านครูบา ว่าแล้ว ก็กดโทรศัพท์ ไปบอกครูบาก่อน เด๋วเกิดไปไม่เจอกัน จะไปแค่เยี่ยมนกยูงซะป่าว ๆ อิอิ ไปแบบไร้จุดประสงค์..อยากไปก็ไป.. อยากกอดครูบา แม่หวี และไปนอนตีพุงที่สวนป่า เหมือนปีที่แล้ว ที่สามสาวไปตะลอนทัวร์ตอนวันหยุดเข้าพรรษาเหมือนกัลลลลลลล อิอิ

เรื่องที่ว่าง่าย และราบเรียบ มันก็เกิดเฮี้ยน แหม มันช่างท้าทายสาววันศุกร์ซะจริง ๆ หลังจากเดินกันจนขาแทบหัก ที่ทุ่งดอกกระเจียวงาม แถมหลงเข้าไปดูทุ่งดอกกระเจียว ที่เขาไม่ไปกันอีก เพราะเส้นทางลำบาก แถมทางแฉะมาก…กกก เหมือนหลงเดินกันไปสามคนเลย เพราะระหว่างทางไม่มีใครผ่านมาให้เห็นซักคน

ในภาพ น้องมิมไม่ได้มีที่คาดผมนะคะ ทายซิค่ะอะไรอยู่บนหัวน้องมิม….

หลังจากกลับออกมา จากทุ่งดอกกระเจียวได้ แต่ละคนมีสภาพอิดโรยมาก ขาแทบหัก ปวดขา และเมื่อยเท้าเป็นที่สุด แหม… คิดว่าไปวัดเขากระไดม้า หฤโหดแล้ว ยังชิดซ้าย อิอิอิ.

น้องหนึ่ง เพื่อนน้องมิมอยากกลับกรุงเทพ ส่วนลูก ๆ พี่สุ กลับพิษณุโลกเลย  เลยเข้าไปส่งที่ตัวจังหวัดชัยภูมิ ออกเดินทางไป บ่ายโมงพอดี คิดว่าไงก็ทัน พอถึงตัวจังหวัด เจอช่างซ่อมรถข้างทางเลยถามว่าไป“ขนส่ง ทางไหน” แหม… หวังดีบอกเสร็จสรรพ แถมน้องมิมบอกว่า รู้ละไปทางไหน ชำนาญเส้นทางเพราะเคยขับรถมาสอบ ปรากฎว่า..ด่านแรกไปถึงก็เจอขบวนแห่เทียนพรรษา แต่แล้วก็ถึงจริง ๆ แต่เป็นขนส่งจังหวัด ไม่ใช่ขนส่งผู้โดยสาร แป่ววววว    โห…. เอาไงกันทีนี้  ก็ต้องถามตรงขบวนแถวนั้นต่อว่าไปศูนย์ท่ารถบขส.ไปทางไหน (คิดในใจหวังว่าคงถามถูกคนแน่แล้ว)เขาบอกว่าเลี้ยวขวา แล้วก็เลี้ยวขวาไปตลอดนะ  แหม! ค่อยโล่งอกหน่อย งานนี้มันมีฮาบนรถตลอดค่ะ เพราะ เข้าไปตามที่เขาบอก เป็นทางเล็ก ๆ ยังงงกันนี่ถนนหรือซอยฟะเนี่ย เพราะเข้าไปตามที่เขาบอก มีแต่ควายเดินอะ… งานเข้าแล้วซิ เลยกลับรถ กะออกทางเดิม ก่อนออก ยังเห็นคนตกปลา เลยถามเขาบอกว่าไปถูกแล้ว ออกขวาไปตลอดนะ (กลับรถอีกละ) แล้วถึงถนนใหญ่จึงไปซ้าย กว่าจะหลุดออกมาได้  เฮ้อ…เล่นเอาเหนื่อย ส่งน้องหนึ่งได้ ตอนบ่ายสาม (นี่เพียงแค่หลงแรกยังไม่เข็ดนะเนี่ย)

งานนี้ควักแผนที่มาดูเพื่อความแน่ใจ ขับรถกันมาเรื่อย ๆ จนถึงบัวใหญ่ สีดา ประทาย และไปทางชุมพวงเข้าเส้นทางตามแผนที่ พอถึงแยกชุมพวง

ราณี: เลี้ยวซ้ายเลยมิม

มิม  : พี่ราณีไม่เห็นเหรอ เลี้ยวขวาซิ เส้นทางตามหมายเลข 2226 (จำไม่ได้แม่นนะค่ะไม่ได้มีแผนที่ในมือ)

พี่สุ  : เอาไงเอากันไปโลด

ราณี: ตามใจแล้วกัน เสร็จก็เงียบ

พอขับรถไปเรื่อย ผ่านตลาดทางชุมพวง แหม! ในใจก็นึกถึงตอนมารับอ.หลิน มันเส้นทางนี้นี่ฝ่า อิอิ. ยังถามใช่ทางนี้เหรอ มันแปลก ๆ นะ สุดท้าย กลับรถ(อีกละ) เพราะผิดเส้นทางจริง ๆๆ เลยมาเยอะ  (หลงสอง อีกแระ อิอิอิ) แถม

หลังจากขับรถมาเรื่อย ๆ ก็ใกล้ถึง สตึกแล้วเรามาทางถูก ค่อยโล่งใจกันทั้งสามคน เราจะไปเดินสวนป่าต่อ เพราะคงไม่มืดแน่นอน มาถึงสตึกก็แวะเติมน้ำมันเต็มถังแหมตอนหลงเนี่ย ยังคิดกันต่างๆ นานา ว่าจะหาข้อแก้ตัวอะไรเมื่อไปถึงสวนป่าสาย ทั้งแวะซื้อน้ำยาล้างจาน หรือฟองน้ำดี หรือว่าจะเป็นแวะเดินตลาดดี ก่อนเข้าสวนป่า เจอทางแยก ต้องตามต่อที่บันทึกของพี่สุ  ที่นี่

จุดที่หลงเป็นจุดหลงเดียวกับตอนไปรับอ.หลิน ซึ่งไปทางพิมายเลย  หลงแล้ว…ก็หลงเล่ากลับรถกันสองรอบสามรอบ อิอิ  ถึงสามหลงกับสามโจ๊ะหลงป่า

เป็นเช่นฉะนี้แล คิดทีไรก็ขำก๊ากทุกทีซิ…เอ๊า อิอิอิ.

« « Prev : คณะกฐิน(2)…ตอนเดินขึ้นวัดเขากระไดม้า


ผู้ใช้ Facebook สามารถให้ความเห็นที่นี่ได้ โดยกด Like เพื่อแสดงตัว

16098 ความคิดเห็น