ทะเลสีบลู

กระเป๋าสีแดง

 เธอของฉัน ….. กับวันของเรา ….

• นับตั้งแต่วันเสาร์ที่ 6 กุมภาพันธ์ 2553  จนถึงวันที่ 14 กุมภาพันธ์ 2554  เป็นเวลานานมากที่ดิฉันไม่ได้เดินทางท่องเที่ยวเลย  ไม่ว่าจะใกล้หรือไกล

I am sick

• บางวันเราขับรถผ่านหาดทรายที่สวยงาม แต่ก็ไม่ได้แวะทักทายสายลม หรือเกลียวคลื่นให้ชื่นใจเลย

• วันหนึ่งที่ Central เมื่อสายตาเหลือบไปเห็นกระเป๋าใบพอเหมาะสีแดงสดใบนี้ ก็ปิ๊งแว๊ปขึ้นมาว่า …… เป็นเธอใช่ไหมที่จะไปกับฉันในทุกๆ แห่งหนที่ฉันอยากไป …
•                                 

• เธอจะต้อง ไม่ดื้อ ไม่เกเร ทำตัวง่ายๆ เมื่อฉันต้องการจะเปิด หรือจะปิด
• จะไม่มีใครช่วยฉันเปิดและปิดกระเป๋าให้ฉันอีก เพราะเราจะไปกันเพียงลำพัง

•  เธอต้องไม่อ้วนเกินไป แข็งแรง  ไม่อ่อนแอ ให้ใครเค้ากรีดฝากรอยแผลไว้ ….เอาสารพิษหรือยาเสพติด ไปไว้ในตัวเธอ และทำให้ชีวิตฉันยุ่งยาก …..

                                         ♥♥

และเธอก็สวยสดงดงามทั้งภายใน (สำหรับใส่เสื้อผ้าสวยๆ ของฉันไม่ให้ยับย่น)      และสดใสทั้งภายนอก (สีแดงสะดุดตา จำได้ง่ายๆ เมื่อต้องเธอต้องอยู่ใกล้ๆ ใครๆ อีกหลายใบ) ให้ฉันได้ภูมิใจ เมื่อต้องจูงเธอไปทุกหนแห่ง     เธอของฉัน ….. กับวันของเรา …. แต่เพียงลำพัง

เธอของฉัน ….. กับวันของเรา …. แต่เพียงลำพัง